Traduction de «wetboek van internationaal privaatrecht laat voortaan » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Wetboek van internationaal privaatrecht
Code de droit international privé

Europees wetboek van internationaal privaatrecht
code européen du droit international privé

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Artikel 37 van het Wetboek van internationaal privaatrecht laat voortaan deze keuze van het toepasselijk recht toe.
C'est ce choix qui est à la base de l'article 37 du Code de droit international privé.

Het volstaat dat de buitenlandse akte of beslissing in overeenstemming is met één van de toepasselijke rechten voorzien in artikel 39, § 1, van het Wetboek van internationaal privaatrecht opdat de akte of beslissing erkend kan worden : in het geval van artikel 39, § 1, 1°, Wetboek van internationaal privaatrecht één van de wetgevingen van de Staat waarvan de persoon de nationaliteit bezit; in het geval van artikel 39, § 1, 2°, Wetboek van internationaal privaatrecht het recht van een van de Staten waarvan de persoon de nationaliteit bezit of het recht van de Staat waarin hij zijn gewone verblijfplaats heeft.
Il suffira que l'acte ou la décision étrangers soient conformes à une des lois applicables désignées par l'article 39, § 1er, du Code de droit international privé pour qu'ils soient reconnus : dans le cas de l'article 39, § 1er, 1°, du Code de droit international privé une des lois de l'Etat dont la personne a la nationalité ; dans le cas de l'article 39, § 1er, 2°, du Code de droit international privé la loi de l'un des Etats dont la personne a la nationalité ou la loi de l'Etat dans lequel elle réside habituellement.

Deze omzendbrief geeft vooreerst toelichting bij de nieuwe bepalingen die voortaan het toepasselijk recht regelen op de vaststelling van de naam en de voornamen (artikel 37 van het Wetboek van internationaal privaatrecht) en op de erkenning van de desbetreffende akten en beslissingen (artikel 39 van hetzelfde Wetboek).
Cette circulaire vise dans un premier temps à commenter les nouvelles dispositions qui régiront dorénavant le droit applicable à la détermination du nom et des prénoms (article 37 du Code de droit international privé) et la reconnaissance des décisions et actes y relatifs (article 39 du même Code).

Art. XX. 216. § 1. De insolventiefunctionaris in een op grond van artikel 121 van het Wetboek van internationaal privaatrecht erkende buitenlandse hoofdinsolventie kan alle bevoegdheden uitoefenen die hem toekomen naar het recht van de staat waar de buitenlandse insolventie is uitgesproken, tenzij op grond van artikel 118, § 1, tweede lid, 2°, van het Wetboek van internationaal privaatrecht een procedure geopend is.
Art. XX. 216. § 1. Le praticien de l'insolvabilité peut, dans une insolvabilité internationale principale reconnue sur la base de l'article 121 du Code de droit international privé, exercer tous les pouvoirs qui lui reviennent dans le droit de l'Etat où l'insolvabilité étrangère a été prononcée, sauf si une procédure a été ouverte en vertu de l'article 118, § 1, alinéa 2, 2°, du Code de droit international privé.

De insolventiefunctionaris in een op grond van artikel 121 van het Wetboek van internationaal privaatrecht erkende buitenlandse hoofdinsolventie mag al zijn bevoegdheden uitoefenen op de goederen van de schuldenaar die zich in België bevinden met inbegrip van deze om ze te verplaatsen, onverminderd artikel 119, § 2 van het Wetboek van internationaal privaatrecht.
Dans une procédure d'insolvabilité principale étrangère reconnue en vertu de l'article 121 du Code de droit international privé, le praticien de l'insolvabilité a tous les pouvoirs sur les biens du débiteur situés en Belgique en ce compris ceux de les déplacer, sans préjudice de l'article 119, § 2, du Code de droit international privé.

Op het ogenblik van de uitspraak van de verwijzingsbeslissing en vóór de wijziging ervan bij artikel 11 van de wet van 18 december 2014 « tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, het Wetboek van internationaal privaatrecht, het Consulair Wetboek, de wet van 5 mei 2014 houdende de vaststelling van de afstamming van de meemoeder en de wet van 8 mei 2014 tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek met het oog op de invoering van de gelijkheid tussen mannen en vrouwen bij de wijze van naamsoverdracht aan het kind en aan de geadopteerde », bepaalde artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek : « §1.
Au moment du prononcé de la décision de renvoi et avant sa modification par l'article 11 de la loi du 18 décembre 2014 « modifiant le Code civil, le Code de droit international privé, le Code consulaire, la loi du 5 mai 2014 portant établissement de la filiation de la coparente et la loi du 8 mai 2014 modifiant le Code civil en vue d'instaurer l'égalité de l'homme et de la femme dans le mode de transmission du nom à l'enfant et à l'adopté », l'article 318 du Code civil disposait : « § 1.

De wet van 8 mei 2014 tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek met het oog op de invoering van de gelijkheid tussen mannen en vrouwen bij de wijze van naamsoverdracht aan het kind en aan de geadopteerde, en de wijziging ervan bij de wet van 18 december 2014 tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, het Wetboek van internationaal privaatrecht, het Consulair Wetboek, de wet van 5 mei 2014 houdende de vaststelling van de afstamming van de meemoeder en de wet van 8 mei 2014 tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek met het oog op de invoering van de gelijkheid tussen mannen en vrouwen bij de wijze van naamsoverdracht aan het kind en aan de geadopteerde, hebben de regels voor de naamsoverdracht grondig gewijzigd opdat de ouders en adoptanten hun kinderen één van hun namen of hun twee namen kunnen toekennen, in de volgorde die zij kiezen (nieuwe artikelen 335, 335ter, 353-1, 353-2 en 356-2 van het Burgerlijk Wetboek en artikel 12 van voornoemde wet van 8 mei 2014 zoals vervangen door de voornoemde wet van 18 december 2014).
La loi du 8 mai 2014 modifiant le Code civil en vue d'instaurer l'égalité de l'homme et de la femme dans le mode de transmission du nom à l'enfant et à l'adopté, et sa modification par la loi du 18 décembre 2014 modifiant le Code civil, le code de droit international privé, le Code consulaire, la loi du 5 mai 2014 portant établissement de la coparente et la loi du 8 mai 2014 modifiant le Code civil en vue d'instaurer l'égalité de l'homme et de la femme dans le mode de transmission du nom à l'enfant et à l'adopté, ont réformé en profondeur les règles de transmission du nom de manière à ce que les parents et adoptants puissent conférer à leurs enfants un de leurs noms ou leurs deux noms, dans l'ordre qu'ils choisissent (nouveaux articles 335, 335ter, 353-1, 353-2, 356-2 du Code civil et article 12 de la loi du 8 mai 2014 précitée tel que remplacé par la loi du 18 décembre 2014 précitée).

Er moet aan herinnerd worden dat de omzendbrief van de FOD Justitie van 23 september 2004 betreffende de aspecten van de wet van 16 juli 2004 houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht die betrekking hebben op het personeelstatuut bepaalt dat "het verbod om een tweede huwelijk aan te gaan vooraleer het eerste ontbonden is, voorzien door artikel 147 van het Burgerlijk Wetboek, afhangt van de internationale openbare orde van België".
Il y a lieu de rappeler que la circulaire prise par le SPF Justice le 23 septembre 2004 relative aux aspects de la loi du 16 juillet 2004 portant le Code de droit international privé concernant le statut personnel stipule que "l'interdiction de contracter un second mariage avant la dissolution du premier, prévue par l'article 147 du Code civil, relève de l'ordre public international belge".

Zoals bepaald bij artikel 30 van het Wetboek van internationaal privaatrecht (wet van 16 juli 2004), bevestigt de legalisatie "slechts de echtheid van de handtekening, de hoedanigheid waarin de ondertekenaar van het stuk heeft gehandeld en, in voorkomend geval, de identiteit van het zegel of de stempel op het stuk". Men moet er derhalve van uitgaan dat de mogelijkheid om een legalisatie wegens strijdigheid met de Belgische openbare orde te weigeren, enkel kan worden aangewend indien uit het verplichte onderzoek van diverse punten bij de legalisatie blijkt dat er tegenspraak is met de grondbeginselen van de openbare orde zoals die in het internationale privaatrecht werden vastgelegd.
Dans la mesure où la légalisation a comme seul objectif, comme le précise l'article 30 du Code de droit international privé (loi du 16 juillet 2004) d'attester "la véracité de la signature, la qualité en laquelle le signataire de l'acte a agi et, le cas échéant, l'identité du sceau ou du timbre dont l'acte est revêtu", la possibilité de refuser la légalisation en cas de contrariété à l'ordre public belge doit se comprendre comme ne pouvant être utilisée que si les différents éléments qui doivent être vérifiés lors de la légalisation font apparaître une contradiction avec les principes fondamentaux qui constituent l'ordre public de droit international privé.

Bij de terugkeer naar Belgïe is de betrokken persoon niet verplicht om de vordering tot naamsverandering in te dienen opdat zijn Belgische naam zou worden erkend en wel omdat de buitenlandse naam niet zal worden erkend" (Amendement nr. 52 (Regering) op het wetsvoorstel houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht, Parl. St., Senaat 2003-04, nr. 3-27/4, 5) - uit J. Verhellen, Het Belgische Wetboek IPR in Familiezaken, Die Keure, 2012, p. 370. Hoewel deze rechtsleer nog dateert van vóór de inwerkingtreding van de nieuwe naamwet, heeft de invoering van de nieuwe naamwet en de daaraan verbonden keuzemogelijkheid geen afbreuk gedaan aan het daarin vermelde principe.
De retour en Belgique, la personne concernée ne sera pas obligée d'introduire une demande de changement de nom pour se voir reconnaître son nom belge puisque le nom étranger ne sera pas reconnu" (Amendement n° 52 du Gouvernement à la proposition de loi portant le Code de droit international privé, Doc. parl., Sénat, 2003-2004, n° 3-27/4, 5) - Extrait de J. Verhellen, Het Belgische Wetboek IPR in familiezaken, La Charte, 2012, p. 370. Bien que cette doctrine soit antérieure à l'entrée en vigueur de la nouvelle loi relative au nom, l'introduction de celle-ci et de la possibilité de choix qui y est liée n'a pas porté atteinte au principe qui y est mentionné.