Traduction de «wetboek in geval » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

wetboek [ codificatie ]
code juridique [ codification juridique ]

medicijnen toedienen in geval van nood | geneesmiddelen toedienen in geval van nood | medicatie toedienen in geval van nood
administrer des médicaments en urgence

burgerlijk wetboek
code civil

administratief wetboek
code administratif

geval per geval-strategie
stratégie au cas par cas

bodemverontreinigingsgeval | geval van bodemverontreiniging | geval van verontreiniging van de bodem
site à problème

fysiek onderzoek uitvoeren in geval van nood | lichamelijk onderzoek uitvoeren in geval van nood
effectuer un examen physique en urgence

bijzonder dringend geval | bijzonder spoedeisend geval
cas d'urgence spéciale | cas particulièrement urgent

in geval van nood gespecialiseerd materiaal gebruiken | in geval van nood gespecialiseerde uitrusting gebruiken
faire fonctionner des équipements spécialisés en urgence

elk geval van zorg bevolen of geleverd door iemand die zich voordoet als arts, verpleegkundige, apotheker of ander erkend zorgverlener
tout cas de soins commandés par ou fournis par quelqu'un qui usurpe l'identité d'un médecin, d'une infirmière, d'un pharmacien ou d'un autre fournisseur de soins de santé autorisé

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De strafrechtelijke aansprakelijkheid van de gebruiker van uitzendkrachten Tijdens de periode waarin de uitzendkracht bij de gebruiker werkt, wordt deze laatste beschouwd als werkgever voor de toepassing van de bepalingen van dit Wetboek, in geval van inbreuk op de bepalingen waarvan de toepassing deel uitmaakt van zijn verantwoordelijkheid krachtens de wet van 24 juli 1987 betreffende de tijdelijke arbeid, de uitzendarbeid en het ter beschikking stellen van werknemers ten behoeve van gebruikers, en die betrekking hebben op de arbeidsduur, de feestdagen, de zondagsrust, de vrouwenarbeid, de moederschapsbescherming, de bescherming van moeders die borstvoeding geven, de arbeid van jeugdige personen, de nachtarbeid, de arbeidsreglementen, de bepalingen inzake het toezicht op de prestaties van de deeltijdse werknemers, de gezondheid en de veiligheid van de werknemers, alsmede de salubriteit van het werk en van de werkplaatsen".
La responsabilité pénale de l'utilisateur d'intérimaires Pendant la période où l'intérimaire travaille chez l'utilisateur, celui-ci est considéré comme l'employeur pour l'application des dispositions du présent Code, en cas d'infraction aux dispositions dont l'application relève de sa responsabilité en vertu de la loi du 24 juillet 1987 sur le travail temporaire, le travail intérimaire et la mise de travailleurs à la disposition d'utilisateurs et qui concernent la durée du travail, les jours fériés, le repos du dimanche, le travail des femmes, la protection de la maternité, la protection des mères allaitantes, le travail des jeunes, le travail de nuit, les règlements de travail, les dispositions ayant trait au contrôle des prestations des travailleurs à temps partiel, la santé et la sécurité des travailleurs, ainsi que la salubrité du travail et des lieux de travail".

Het bevat een lijst van zeventien elektronische systemen die moeten worden ontwikkeld voor de toepassing van het wetboek, ofwel alleen door de lidstaten (in het geval van systemen die op nationaal niveau moeten worden beheerd - hierna de "nationale systemen" genoemd), ofwel in nauwe samenwerking tussen de lidstaten en de Commissie (in het geval van systemen die voor de hele Unie gelden en waarvan sommige uit zowel nationale als Uniecomponenten bestaan - hierna de "trans-Europese systemen" genoemd).
Il comporte une liste de dix-sept systèmes électroniques qui doivent être conçus, aux fins de l’application du code, soit par les seuls États membres (dans le cas des systèmes devant être gérés au niveau national - «systèmes nationaux») soit par les États membres en étroite collaboration avec la Commission (dans le cas des systèmes à l’échelle de l’Union, dont certains comprennent à la fois des composantes à l’échelle de l’Union et des composantes nationales - «systèmes transeuropéens»).

Het volstaat dat de buitenlandse akte of beslissing in overeenstemming is met één van de toepasselijke rechten voorzien in artikel 39, § 1, van het Wetboek van internationaal privaatrecht opdat de akte of beslissing erkend kan worden : in het geval van artikel 39, § 1, 1°, Wetboek van internationaal privaatrecht één van de wetgevingen van de Staat waarvan de persoon de nationaliteit bezit; in het geval van artikel 39, § 1, 2°, Wetboek van internationaal privaatrecht het recht van een van de Staten waarvan de persoon de nationaliteit bezit of het recht van de Staat waarin hij zijn gewone verblijfplaats heeft.
Il suffira que l'acte ou la décision étrangers soient conformes à une des lois applicables désignées par l'article 39, § 1er, du Code de droit international privé pour qu'ils soient reconnus : dans le cas de l'article 39, § 1er, 1°, du Code de droit international privé une des lois de l'Etat dont la personne a la nationalité ; dans le cas de l'article 39, § 1er, 2°, du Code de droit international privé la loi de l'un des Etats dont la personne a la nationalité ou la loi de l'Etat dans lequel elle réside habituellement.

« Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
« Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?

2. « Schendt artikel 479 juncto de artikelen 483 en 503bis van het Wetboek van Strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij voor de inverdenkinggestelde van een misdrijf dat samenhangend is met een misdrijf gepleegd door een persoon met een van de hoedanigheden vermeld in artikel 479 van het Wetboek van Strafvordering niet voorzien in een ' filterprocedure ' (procedure die vergelijkbaar is met de regeling der rechtspleging zoals bedoeld in artikel 127 van het Wetboek van Strafvordering), terwijl een dergelijke procedure wel voorzien is voor wat betreft een inverdenkinggestelde van een misdrijf dat samenhangend is met een misdrijf gepleegd door een persoon met een van de hoedanigheden vermeld in artikel 481 van het Wetboek van Strafvordering, in welk geval er over de aanhangigmaking beslist wordt door het Hof van Cassatie ingevolge artikel 482 van het Wetboek van Strafvordering ?
2. « L'article 479, combiné avec les articles 483 et 503bis, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que ces articles ne prévoient pas une ' procédure de filtrage ' (procédure qui est comparable au règlement de la procédure visé à l'article 127 du Code d'instruction criminelle) pour l'inculpé d'une infraction connexe à une infraction commise par une personne ayant l'une des qualités mentionnées à l'article 479 du Code d'instruction criminelle, alors qu'une telle procédure est prévue à l'égard de l'inculpé d'une infraction connexe à une infraction commise par une personne ayant l'une des qualités mentionnées à l'article 481 du Code d'instruction criminelle, la Cour de cassation devant dans ce cas se prononcer sur la saisine, conformément à l'article 482 du Code d'instruction criminelle ?

Voor het bepalen van de steun die overeenstemt met het bedrag aan belasting dat niet werd gestort ten gevolge van het geheel van de op basis van artikel 185, § 2, b, van hetzelfde Wetboek, gegeven voorafgaande beslissingen, wordt de berekening van de belasting voor elk betrokken belastbaar tijdperk opnieuw uitgevoerd naar gelang het geval, door toepassing van de bepalingen van titel III, hoofdstukken 2 en 3, of de artikelen 233, 235, 2°, 236 tot 240, 242, 246, en de artikelen 276 tot 296, 304 en 463bis van hetzelfde Wetboek, zoals deze bepalingen bestonden voor het aanslagjaar dat verbonden is met het desbetreffende belastbare tijdperk, waarbij geen rekening wordt gehouden met de voorafgaande beslissingen die overeenkomstig artikel 185, § 2, b, van hetzelfde Wetboek, de belasting van de overwinst hebben toegekend, en waarbij in voorkomend geval enkel rekening wordt gehouden met de vanuit het vorige belastbaar tijdperk overgedragen aftrekbare elementen die voortvloeien uit de krachtens dit artikel opnieuw uitgevoerde berekening van de belasting die betrekking heeft op het vorige belastbaar tijdperk.
Pour déterminer l'aide qui correspond au montant d'impôt non-versé du fait de l'ensemble des décisions anticipées adoptées sur la base de l'article 185, § 2, b, du même Code, le calcul de l'impôt est à nouveau effectué pour chaque période imposable concernée, selon le cas, en application des dispositions du titre III, chapitres 2 et 3, ou des articles 233, 235, 2°, 236 à 240, 242, 246, et des articles 276 à 296, 304 et 463bis du même Code, telles que ces dispositions existaient pour l'exercice d'imposition qui se rattache à la période imposable concernée, sans tenir compte des décisions anticipées concernant l'imposition de bénéfices excédentaires, basées sur l'article 185, § 2, b, du même Code, et le cas échéant, en tenant uniquement compte des éléments déductibles reportés d'une période imposable précédente qui résultent du calcul de l'impôt afférent à la période imposable précédente qui est effectué à nouveau en vertu du présent article.

7. - Bevraging van het Centraal Aanspreekpunt gehouden door de Nationale Bank van België zoals bedoeld in artikel 322, § 3, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 Afdeling 1 - Wijzigingen van het Wetboek van strafvordering Art. 123. Artikel 46quater, § 1, van het Wetboek van strafvordering, ingevoegd door de wet van 6 januari 2003 en gewijzigd door de wet van 27 december 2005, wordt aangevuld met een lid, luidende : "Om de in het eerste lid bedoelde maatregelen mogelijk te maken, kan de procureur des Konings in geval van misdrijven bedoeld in de artikelen 137 tot 141 of 505, eerste lid, 2° tot 4°, van het Strafwetboek, of in het kader van fiscale fraude zoals bedoeld in de artikelen 449 en 450 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, in de artikelen 73 en 73bis van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, in de artikelen 133 en 133bis van het Wetboek der successierechten, in de artikelen 206 en 206bis van het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten, in de artikelen 207 en 207bis van het Wetboek diverse rechten en taksen, in de artikelen 220, § 2, 259 en 260 van de Algemene wet van 18 juli 1977 inzake douane en accijnzen, in de artikelen 3.15.3.0.1. en 3.15.3.0.2. van de Vlaamse Codex Fiscaliteit van 13 december 2013 en in de artikelen 68 en 68ter van het Wetboek van met inkomsten gelijkgestelde belastingen, alsook in geval van het misdrijf bedoeld in artikel 5, § 3, van de wet van 11 januari 1993 tot voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel tot voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het witwassen van geld en de financiering van terrorisme, op specifiek en met redenen omkleed verzoek, het Centraal Aanspreekpunt gehouden door de Nationale Bank van België zoals bedoeld in artikel 322, § 3, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, om informatie vragen".
7. - Demande d'informations au Point de contact central de la Banque Nationale de Belgique visé à l'article 322, § 3, du Code des impôts sur les revenus 1992 Section 1. - Modifications du Code d'instruction criminelle Art. 123. L'article 46quater, § 1,du Code d'instruction criminelle, inséré par la loi du 6 janvier 2003 et modifié par la loi du 27 décembre 2005, est complété par un alinéa rédigé comme suit : "Afin de permettre les mesures visées à l'alinéa 1, le procureur du Roi peut, en cas d'infractions aux articles 137 à 141 ou 505, alinéa 1, 2° à 4°, du Code pénal, ou dans le cadre de la fraude fiscale visée aux articles 449 et 450 du Code des impôts sur les revenus 1992, aux articles 73 et 73bis du Code de la taxe sur la valeur ajoutée, aux articles 133 et 133bis du Code des droits de succession, aux articles 206 et 206bis du Code des droits d'enregistrement, d'hypothèque et de greffe, aux articles 207 et 207bis du Code des droits et taxes divers, aux articles 220, § 2, 259 en 260 de la Loi générale du 18 juillet 1977 sur les douanes et accises, aux articles 3.15.3.0.1. en 3.15.3.0.2. du Code flamand de la Fiscalité du 13 décembre 2013 et aux articles 68 et 68ter du Code des taxes assimilées aux impôts sur les revenus, ainsi qu'en cas d'infraction visée à l'article 5, § 3, de la loi du 11 janvier 1993 relative à la prévention de l'utilisation du système financier aux fins du blanchiment de capitaux et du financement du terrorisme, par sollicitation spécifique et motivée, demander des informations au Point de contact central de la Banque Nationale de Belgique visé à l'article 322, § 3, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus 1992".

15 APRIL 2016. - Ministerieel besluit tot het verlenen van handtekeningbevoegdheid in het kader van de intrekking, ongeldigverklaring en weigering van paspoorten, reisdocumenten en identiteitskaarten De Minister van Buitenlandse Zaken, Gezien de wet van 21 december 2013 houdende het Consulair Wetboek, meer in het bijzonder de artikels 39, 62, 65, 65/1 en 65/2 van het Consulair Wetboek; Gezien het advies van de Inspectie van Financiën, gegeven op 18 januari 2016; Overwegend dat het artikel 39, zesde lid, van het Consulair Wetboek in bepaalde gevallen de uitdrukkelijke toestemming van de Minister van Buitenlandse Zaken vereist voor de afgifte van een identiteitskaart; Overwegend dat de artikels 65/1 en 65/2 van het Consulair Wetboek de Minister van Buitenlandse Zaken toelaten een paspoort of reisdocument in te trekken of ongeldig te verklaren; Overwegend dat de artikels 62, 65 en 65/2 van het Consulair Wetboek de Minister van Buitenlandse Zaken toelaten de afgifte van een paspoort of reisdocument te weigeren; Overwegend dat van de intrekking, ongeldigverklaring, weigering van de afgifte van een paspoort, reisdocument of identiteitskaart kennis gegeven wordt door de Minister van Buitenlandse Zaken aan de houder of aanvrager van het document; Overwegend dat in geval van afwezigheid van de Minister van Buitenlandse Zaken, de kennisgeving moet kunnen gedaan worden door de ambtenaren van zijn administratie ; Dat het dus nodig is de handtekening van die kennisgeving te delegeren aan bepaalde ambtenaren van de FOD Buitenlandse Zaken ; Op voorstel van de Voorzitter van het Directiecomité,
15 AVRIL 2016. - Arrêté ministériel accordant délégation de signature dans le cadre du retrait, de l'invalidation et du refus de délivrance des passeports, titres de voyage et cartes d'identité Le Ministre des Affaires étrangères, Vu la loi du 21 décembre 2013 portant le Code consulaire, plus particulièrement les articles 39, 62, 65, 65/1 et 65/2 du Code consulaire; Vu l'avis de l'Inspection des Finances, donné le 18 janvier 2016 ; Considérant que l'article 39, alinéa 6, du Code consulaire soumet, dans certains cas, à l'accord formel du Ministre des Affaires étrangères la délivrance d'une carte d'identité ; Considérant que les articles 65/1 et 65/2 du Code consulaire permettent au Ministre des Affaires étrangères de retirer ou d'invalider un passeport ou titre de voyage ; Considérant que les articles 62, 65 et 65/2 du Code consulaire permettent au Ministre des Affaires étrangères de refuser la délivrance d'un passeport ou titre de voyage ; Considérant que le retrait, l'invalidation, le refus de délivrance d'un passeport, titre de voyage ou carte d'identité est notifié par le Ministre des Affaires étrangères au détenteur ou demandeur du document; Considérant qu'en cas d'absence du Ministre des Affaires étrangères, la notification doit pouvoir être faite par des fonctionnaires de son administration ; Qu'il y a donc lieu de déléguer ici la signature de la notification à certains fonctionnaires du SPF Affaires étrangères ; Sur proposition du Président du Comité de Direction,

- Belastingvermindering voor de verwerving van nieuwe aandelen van startende ondernemingen - Terugname van de vermindering (Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, artikel 145, § 6, eerste lid) Artikel 63. § 1 De in artikel 145, § 3, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 bedoelde vennootschappen moeten jaarlijks vóór 31 maart van het jaar dat volgt op het jaar van de verwerving van de volledig volstorte aandelen, en van de vier daaropvolgende jaren een document opstellen dat : 1° voor het jaar van verwerving : a) het bedrag vermeldt dat recht geeft op de vermindering; b) bevestigt of de vennootschap al dan niet voldoet aan de voorwaarden opgenomen in artikel 145, § 3, eerste lid, van hetzelfde Wetboek; c) het tarief van de vermindering vermeldt dat overeenkomstig artikel 145, § 3, vijfde of zesde lid, van dat Wetboek van toepassing is; 2° in voorkomend geval, voor elk van de vier volgende jaren bevestigt dat deze aandelen nog steeds in het bezit zijn van de inschrijver op 31 december van het belastbaar tijdperk, en dat is voldaan aan de voorwaarde opgenomen in artikel 145, § 3, tweede lid, van hetzelfde Wetboek; 3° voor het jaar van vervreemding van de aandelen : het aantal nog niet verlopen maanden vermeldt dat in aanmerking komt voor de berekening van de terugname van de vermindering. §2.
- Réduction pour l'acquisition de nouvelles actions ou parts d'entreprises qui débutent - Reprise de la réduction d'impôt (Code des impôts sur les revenus 1992, article 145, § 6, alinéa 1) Article 63. § 1Les sociétés visées à l'article 145, § 3, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus 1992, doivent établir annuellement avant le 31 mars de l'année qui suit celle de l'année d'acquisition des actions ou parts entièrement libérées, et des quatre années suivantes, un document qui : 1° pour l'année d'acquisition : a) reprend les sommes donnant droit à la réduction; b) certifie que la société remplit ou non les conditions prévues à l'article 145, § 3, alinéa 1, du même Code; c) reprend le taux de la réduction applicable conformément à l'article 145, § 3, alinéa 5 ou 6, de ce Code; 2° pour chacune des quatre années suivantes, certifie le cas échéant que ces actions ou parts sont toujours en possession du souscripteur au 31 décembre de la période imposable, et que la condition prévue à l'article 145, § 3, alinéa 2, du même Code est remplie; 3° pour l'année de la cession des actions ou parts : reprend le nombre de mois non encore expiré(s) à prendre en considération pour le calcul de la reprise de la réduction. § 2.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 4 januari 2016 in zake Marie-Rose D'Haeyer tegen Vincent Lefevre, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 4 janvier 2016 en cause de Marie-Rose D'Haeyer contre Vincent Lefevre, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 janvier 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « Les articles 827, 1017 et 1022 du Code judiciaire, pris isolément ou non, ne créent-ils pas une discrimination entre la partie qui succombe sur le fond et qui a droit si elle le demande et à condition de se trouver dans les conditions pour ce faire à une diminution ou à une absence de payement d'une indemnité de procédure (en l'hypothèse d'une application de l'article 1017 du Code judiciaire vu la qualité des parties) et la partie qui se désiste de l'instance et qui ne peut, si l'interprétation selon laquelle l'article 1022 du Code judiciaire et l'arrêté royal y lié ne s'appliquent pas à l'hypothèse du désistement est retenue, revendiquer pareil droit, ce qui revient à poser la question de savoir si la partie qui se désiste est une partie qui, au sens de l'article 1022 du Code judiciaire, succombe ou non, impliquant un régime unifié ou non, selon la réponse qu'apportera la Cour ?