Vertaling van "wet verleende machtiging " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

uitzendingen waarvoor geen machtiging is verleend
émissions non autorisées

Wet op de kwaliteit van door instellingen verleende zorg
Loi sur la qualité des soins dispensés dans les établissements de santé

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Die bepaling, die zich beperkt tot een taalkundige verbetering in de Nederlandse tekst, geeft uitvoering aan een bij de wet verleende machtiging, namelijk aan artikel 11, § 2, zesde lid, van de wet, dat geen overleg in de Ministerraad vereist.
Cette disposition, qui se borne à une amélioration linguistique du texte néerlandais, exécute une habilitation légale, à savoir l'article 11, § 2, alinéa 6, de la loi, lequel ne requiert pas de délibération en Conseil des ministres.

De artikelen 44/11/12, § 1, 2°, en 44/11/9, § 2, van de wet op het politieambt kunnen niet anders worden geïnterpreteerd dan dat enkel de bedoelde overheden, organen en instellingen pas over een recht van rechtstreekse bevraging van de A.N.G. beschikken, nadat de Koning hen, op grond van de Hem in artikel 44/11/12, § 1, 2°, van die wet verleende machtiging, uitdrukkelijk heeft aangewezen als overheden die beschikken over zulk een recht, in een koninklijk besluit dat wordt aangenomen na advies van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
Les articles 44/11/12, § 1, 2°, et 44/11/9, § 2, de la loi sur la fonction de police peuvent exclusivement être interprétés en ce sens que seuls les autorités, organes et organismes visés peuvent disposer d'un droit d'interrogation directe de la B.N.G. après que le Roi les a expressément désignés comme autorités disposant d'un tel droit, en vertu de l'habilitation que Lui confère l'article 44/11/12, § 1, 2°, de cette loi, dans un arrêté royal pris après avis de la Commission de la protection de la vie privée.

De in het geding zijnde bepaling is aangenomen naar aanleiding van de inwerkingstelling, door de Koning, van een door de wetgever verleende machtiging die Hem, wat betreft het gewaarborgd inkomen voor bejaarden, toestaat alle nuttige maatregelen te nemen teneinde met name ' de gelijkberechtiging van mannen en vrouwen geleidelijk te verwezenlijken, en dit gelijktijdig met het verwezenlijken van de gelijkberechtiging in de sociale zekerheid ' (artikel 17 van de voormelde wet van 26 juli 1996).
La disposition en cause a été adoptée à l'occasion de la mise en oeuvre, par le Roi, d'une habilitation législative Lui permettant, en ce qui concerne le revenu garanti aux personnes âgées, de prendre toutes mesures utiles afin, notamment, de « réaliser progressivement l'égalité des droits entre hommes et femmes, simultanément à la réalisation de l'égalité des droits dans la sécurité sociale » (article 17 de la loi du 26 juillet 1996 précitée).

De tweede zin van het ontworpen artikel 50quater moet zijnerzijds gelezen worden in het licht van hetzelfde artikel 203 van de wet van 13 maart 2016, waarbij de aan de Koning verleende machtiging niet opgevat kan worden als een mogelijkheid voor Hem om richtlijn 91/674/EEG niet na te leven, welke richtlijn bovendien bindend is op grond van de voorrang van het Europees recht.
Quant à la seconde phrase de l'article 50quater en projet, elle doit être lue à la lumière du même article 203 de la loi du 13 mars 2016, qui ne peut avoir conçu l'habilitation conférée au Roi comme L'autorisant à ne pas respecter la directive 91/674/CEE, laquelle s'impose en outre sur la base de la primauté du droit européen.

Art. 3. Machtiging wordt verleend tot onteigening van de in artikel 2 bedoelde percelen, met toepassing van de procedure overeenkomstig de wet van 17 april 1835 op de onteigening ten algemene nutte.
Art. 3. L'autorisation est accordée d'exproprier les parcelles, visées à l'article 2, en application de la procédure conformément à la loi du 17 avril 1835 sur l'expropriation pour cause d'utilité publique.

Art. 3. Machtiging wordt verleend tot onteigening van de in artikel 2 bedoelde percelen, met toepassing van de procedure bij hoogdringendheid overeenkomstig de wet van 26 juli 1962 betreffende de rechtspleging bij hoogdringende omstandigheden inzake onteigening ten algemenen nutte.
Art. 3. L'autorisation est accordée d'exproprier les parcelles, visées à l'article 2, en application de la procédure d'extrême urgence conformément à la loi du 26 juillet 1962 relative à la procédure d'extrême urgence en matière d'expropriation pour cause d'utilité publique.

Overwegende het vonnis van het Vredegerecht van het eerste kanton Brugge van 30 juni 2015 waarin de rechter heeft geoordeeld dat de onteigening van vier percelen gelegen te Beernem, eerste afdeling, op grond van de procedure bij hoogdringendheid zoals bepaald in de wet van 26 juli 1962 betreffende de rechtspleging bij hoogdringende omstandigheden inzake onteigening ten algemenen nutte, waartoe machtiging werd verleend in voormeld koninklijk besluit van 19 december 2014, onregelmatig is;
Considérant le jugement de la Justice de paix du premier canton de Bruges du 30 juin 2015 dans lequel le juge a décrété que l'expropriation de quatre parcelles à Beernem, première division, sur base de la procédure d'extrême urgence, comme définie dans la loi du 26 juillet 1962 relative à la juridiction dans le cas d'extrême urgence en matière d'expropriation pour cause d'utilité publique, à laquelle l'autorisation a été accordée dans l'arrêté royal susmentionné du 19 décembre 2014, est illicite;

Dispositief Artikel 1 Wat het eerste lid betreft, wordt erop gewezen dat de ontworpen tekst het toepassingsgebied van het ontwerpbesluit beperkt, inzonderheid door alleen te gewagen van diensten "geleverd via een vaste lijn" en van een "omroepdistributiedienst", en aldus geen volledige uitvoering geeft aan de machtiging die aan de Koning verleend wordt bij artikel 111/2, § 1, van de wet van 13 juni 2005 `betreffende de elektronische communicatie' noch aan de machtiging die eveneens aan de Koning wordt verleend bij artikel 5/2 van de wet van 15 mei 2007 `betreffende de bescherming van de consumenten inzake omroeptransmissie- en omroepdistributiediensten' (1) Artikelen 1 en 23 Naar aanleiding van het verzoek om nadere uitleg te verstrekken over de wijze waarop de steller van het ontwerp de ontworpen tekst wil laten samengaan met het koninklijk besluit van 2 juli 2013 `betreffende de overdraagbaarheid van de nummers van de abonnees van elektronische-communicatiediensten', meer in het bijzonder door het uitvaardigen van artikel 1, tweede lid, van het ontwerp en door de wijzigingen die bij artikel 23 ervan aangebracht worden in het voornoemde koninklijk besluit van 2 juli 2013, heeft de gemachtigde van de minister het volgende uiteengezet : "Uitleg betreffende de verhouding tussen het ontwerp KB `Easy Switch' en het KB `Nummeroverdraagbaarheid' van 2 juli 2013 Het is de bedoeling dat : - het KB Nummeroverdraagbaarheid volledig en alleen van toepassing is, wanneer de migratie volledig geregeld kan worden door het nummer over te dragen (NB : het is een conventie (en een technische realiteit) dat de abonnee door de overdracht van zijn nummer(s) te vragen een einde stelt aan zijn telefoniecontract(en) bij de donoperator); - het KB Nummeroverdraagbaarheid bijna volledig van toepassing is naast het KB `Easy Switch', wanneer een bundel van diensten met en zonder nummers gemigreerd wordt, maar niet de artikelen 10, § 2 en 11 van het KB Nummeroverdraagbaarheid.
Dispositif Article 1 S'agissant de l'alinéa 1, l'attention est attirée sur le fait qu'en limitant le champ d'application de l'arrêté en projet comme il le fait, notamment en se limitant aux services « via une ligne fixe » et à la « radiodistribution », le texte en projet ne procure pas une exécution complète à l'habilitation conférée au Roi par l'article 111/2, § 1, de la loi du 13 juin 2005 `relative aux communications électroniques' ni à l'habilitation conférée au Roi également par l'article 5/2 de la loi du 15 mai 2007 `relative à la protection des consommateurs en ce qui concerne les service de radiodiffusion et de radiodistribution' (1). Articles 1 et 23 Invité à préciser la manière dont l'auteur du projet entend combiner l'arrêté en projet avec l'arrêté royal du 2 juillet 2013 `relatif à la portabilité des numéros d'abonnés aux services de communications électroniques', plus spécialement par l'adoption de l'article 1, alinéa 2, du projet et des modifications que son article 23 entend apporter à l'arrêté royal du 2 juillet 2013 précité, le délégué du Ministre a exposé ce qui suit : « Uitleg betreffende de verhouding tussen het ontwerp KB `Easy Switch' en het KB `Nummeroverdraagbaarheid' van 2 juli 2013 Het is de bedoeling dat : - het KB Nummeroverdraagbaarheid volledig en alleen van toepassing is, wanneer de migratie volledig geregeld kan worden door het nummer over te dragen (NB : het is een conventie (en een technische realiteit) dat de abonnee door de overdracht van zijn nummer(s) te vragen een einde stelt aan zijn telefoniecontract(en) bij de donoperator); - het KB Nummeroverdraagbaarheid bijna volledig van toepassing is naast het KB `Easy Switch', wanneer een bundel van diensten met en zonder nummers gemigreerd wordt, maar niet de artikelen 10, § 2 en 11 van het KB Nummeroverdraagbaarheid.

Bij artikel 4, §§ 1 en 2, van die wet wordt evenwel geen enkele bijzondere machtiging verleend aan de Koning terwijl door het ontwerp geen uitvoering wordt gegeven aan de bijzondere machten die bij artikel 6/2 van die wet aan Hem zijn toegekend, aangezien dit ontwerp geen enkele wetsbepaling wijzigt, opheft of aanvult.
Cependant, l'article 4, §§ 1 et 2, de cette loi ne confère aucune habilitation particulière au Roi et l'habilitation de pouvoirs spéciaux prévue par son article 6/2 n'est pas mise en oeuvre par le projet dès lors que celui-ci ne modifie, n'abroge ou ne complète aucune disposition légale.

Het Hof van Cassatie vernietigde het vonnis van de correctionele rechtbank van Antwerpen wegens schending van de Privacywet en dat met volgende motivatie: "Artikel 17 Wet Bescherming Persoonlijke Levenssfeer legt aan de verantwoordelijke van geautomatiseerde verwerking van gegevens de verplichting op daarvan voorafgaandelijk aangifte te doen bij de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer. Noch het gegeven dat de politiediensten op grond van artikel 44/1 Wet Politieambt persoonsgegevens mogen verwerken noch de aan de politiediensten door het koninklijk besluit van 4 juni 2003 houdende afwijking van de machtiging bedoeld in artikel 36bis van de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens, ten gunste van de algemene nationale gegevensbank van de geïntegreerde politie, gestructureerd op twee niveaus, verleende vrijstelling van machtiging van het sectoraal comité voor de federale overheid voor het verrichten van elektronische mededelingen hebben tot gevolg dat er geen voorafgaande aangifte moet worden gedaan van verwerkingen als bedoeld door artikel 17 Wet Bescherming Persoonlijke Levenssfeer".
La Cour de Cassation a invalidé le jugement du tribunal correctionnel d'Anvers pour cause d'infraction à la loi sur la protection de la vie privée avec la motivation suivante: "L'article 17 de la loi (...)relative à la protection de la vie privée (...) impose au responsable du traitement automatisé de données l'obligation d'en faire la déclaration préalable auprès de la Commission de la protection de la vie privée; Ni le fait que les services de police puissent, sur la base de l'article 44/1 de la loi (...) sur la fonction de police, traiter des informations à caractère personnel, ni la dispense d'autorisation pour effectuer des communications électroniques fournie par le comité sectoriel pour l'autorité fédérale par l'arrêté royal du 4 juin 2003 fixant dérogation à l'autorisation visée à l'article 36bis de la loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de la vie privée à l'égard des traitements de données à caractère personnel au profit de la banque de données nationale générale de la police intégrée structurée à deux niveaux, n'ont pour conséquence qu'il ne doit pas y avoir de déclaration préalable des traitements, ainsi qu'il est prévu à l'article 17 de la loi du 8 décembre 1992".