Traduction de «wet van 1 juli 1956 niet voorzag in enige tegemoetkoming vanwege » (Néerlandais → Français) :

De personen die, zoals de verzoekster, vóór de inwerkingtreding van de wet van 21 november 1989 het slachtoffer zijn geweest van een ongeval dat te wijten is aan een toevallig feit veroorzaakt door een voertuig waarvoor de Staat of een openbare instelling gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid tot vrijstelling van verzekering, verkeren dus in de onmogelijkheid om een vergoeding van de geleden schade te verkrijgen, doordat artikel 14 van de wet van 1 juli 1956 niet voorzag in enige tegemoetkoming vanwege de Staat of de openbare instelling omdat het niet ging om een geval waarin de bestuurder van het voertuig burgerrechtelijk aansprakelijk was, noch om een geval waarin de bestuurder het voertuig door diefstal of geweldpleging had bemachtigd.
Toutefois, les personnes qui, comme la requérante, ont été, avant l'entrée en vigueur de la loi du 21 novembre 1989, victimes d'un accident dû à un cas fortuit causé par un véhicule pour lequel l'Etat ou un organisme public a fait usage de sa faculté de dispense d'assurance sont donc dans l'impossibilité d'obtenir réparation du préjudice subi, l'article 14 de la loi du 1 juillet 1956 ne prévoyant aucune intervention de l'Etat ou de l'organisme public, puisqu'il ne s'agissait ni d'un cas où la responsabilité civile du conducteur du véhicule était engagée, ni d'un cas où le conducteur s'était rendu maître dudit véhicule par vol ou par violence.

« Artikel 14, § 1, van de wet van 1 juli 1956 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het niet voorzag, onder de voorwaarden bepaald in B.16, in een vergoeding van het slachtoffer van een verkeersongeval dat te wijten is aan een toevallig feit en dat is veroorzaakt door een in dat artikel bedoeld voertuig ».
« L'article 14, § 1 , de la loi du 1 juillet 1956 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile en matière de véhicules automoteurs viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il ne prévoyait pas, dans les conditions définies en B.16, l'indemnisation de la victime d'un accident de la circulation dû à un cas fortuit et causé par un véhicule visé à cet article ».

Afwijkingshalve zijn de in artikel 9, 4°, bedoelde uitsluitingsoorzaken niet toepasselijk op de natuurlijke personen die vanwege hun vermogenstoestand niet verzekerd zijn en die op de dag van de erkende ramp recht hebben op een leefloon overeenkomstig de wet van 26 mei 2002 betreffende het recht op maatschappelijke integratie of op een gelijkwaardige financiële tegemoetkoming overeenkomstig de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn; 5° als de aan rechtspersonen toebehorende beschadigde goederen bedoeld in artikel 8 door een verzekeringsovereenkomst gedekt kunnen worden.
Par dérogation, les causes d'exclusions prévues à l'article 9, 4°, ne sont pas applicables aux personnes physiques qui ne sont pas assurées en raison de l'état de fortune et qui, au jour de la calamité reconnue, ont droit à un revenu d'intégration en application de la loi du 26 mai 2002 relative à l'intégration sociale ou à une aide financière équivalente en application de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'action sociale; 5° lorsque les biens endommagés visés à l'article 8 appartenant à des personnes morales, peuvent être couverts par un contrat d'assurance.

Artikel 14, § 1, van de wet van 1 juli 1956 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het niet voorzag, onder de voorwaarden bepaald in B.16, in een vergoeding van het slachtoffer van een verkeersongeval dat te wijten is aan een toevallig feit en dat is veroorzaakt door een in dat artikel bedoeld voertuig.
L'article 14, § 1, de la loi du 1 juillet 1956 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile en matière de véhicules automoteurs viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il ne prévoyait pas, dans les conditions définies en B.16, l'indemnisation de la victime d'un accident de la circulation dû à un cas fortuit et causé par un véhicule visé à cet article.

Uit de parlementaire voorbereiding van de voormelde wet van 9 juli 1975 blijkt overigens dat de wetgever de tegemoetkoming vanwege het GMWF teneinde de slachtoffers te vergoeden van een door een toevallig feit veroorzaakt verkeersongeval heeft willen waarborgen omdat « het om redenen van sociale rechtvaardiging niet [paste] » dat type van slachtoffers « zonder schadeloosstelling te laten ».
Par ailleurs, il ressort des travaux préparatoires de la loi du 9 juillet 1975 précitée que le législateur a voulu garantir l'intervention du FCGA afin d'indemniser les victimes d'un accident de la circulation causé par un cas fortuit parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne [convenait] pas de laisser sans réparation » ce type de victimes.

Vanwege zijn algemeen karakter en vanwege de onweerlegbare aard van het vermoeden ook in gevallen waarin de hypothese van heimelijke verstandhouding onwaarschijnlijk of zelfs uitgesloten is, is de in het geding zijnde bepaling evenwel onevenredig daar zij ertoe leidt dat de ver zekeringnemer steeds van het voordeel van de verzekering wordt uitgesloten, ook in die gevallen waarin de verzekeringnemer die het voertuig niet bestuurt, zelf benadeelde is in de zin van artikel 3 van de wet van 1 juli 1956, als gevolg van een ongeval waarvoor niet hij maar een bestuurder van het verzekerde voertuig aansprakelijk is.
En raison de sa généralité et en raison de la nature irréfragable de la présomption, même dans les cas où l'hypothèse de collusion est invraisemblable, voire exclue, la disposition en cause est toutefois disproportionnée puisqu'elle a pour effet que le preneur d'assurance est toujours exclu du bénéfice de l'assurance, y compris dans les cas où le preneur d'assurance qui ne conduit pas le véhicule est lui-même préjudicié au sens de l'article 3 de la loi du 1 juillet 1956 par suite d'un accident dont est responsable non pas lui-même mais le conducteur du véhicule assuré.