Traduction de «wet moeten de aanwijzingen inzake bedrog » (Néerlandais → Français) :

Volgens de wet moeten de aanwijzingen inzake bedrog bestaan in hoofde van een zorgverlener in de zin van artikel 2, n) GVU-wet.
Selon la loi, les indices de fraude doivent exister dans le chef d'un dispensateur de soins au sens de l'article 2, n), de la loi ASSI.

Artikel 77sexies van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 (hierna: "GVU-wet"), voorziet de tijdelijke schorsing van de uitbetalingen in de derdebetalersregeling door de verzekeringsinstellingen wanneer er in hoofde van een zorgverlener "ernstige, nauwkeurige en met elkaar overeenstemmende aanwijzingen van bedrog" voorhanden zijn.
L'article 77sexies de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994 (ci-après : « loi ASSI ») prévoit la suspension temporaire des paiements par les organismes assureurs dans le cadre du régime du tiers payant s'il existe des "indices graves, précis et concordants de fraude" dans le chef d'un dispensateur de soins.

Krachtens artikel 13bis, § 2, 6° GVU-wet werkt de Anti Fraude Commissie daarbij richtlijnen uit die de grenzen van het begrip "ernstige, nauwkeurige en overeenstemmende aanwijzingen van bedrog" aflijnen.
En vertu de l'article 13bis, § 2, 6°, de la loi ASSI, la Commission Anti-Fraude élabore des directives afin de tracer les contours de la notion d'"indices graves, précis et concordants".

Na erover te hebben beraadslaagd in haar vergadering van 28 maart 2017, vaardigt de Anti Fraude Commissie van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering, de volgende richtlijnen betreffende de definiëring van het begrip "ernstige, nauwkeurige en met elkaar overeenstemmende aanwijzingen van bedrog" in de zin van artikel 77sexies van de voormelde wet uit:
Après en avoir délibéré au cours de sa séance du 28 mars 2017, la Commission Anti Fraude de l'Institut national d'assurance maladie-invalidité, arrête les directives suivantes relatives aux contours de la notion d'"indices graves, précis et concordants" visée à l'article 77sexies de la loi précitée :

Deze richtlijn heeft tot doel om de grenzen van het begrip "ernstige, nauwkeurige en overeenstemmende aanwijzingen van bedrog" in de zin van artikel 77sexies, lid 1 GVU-wet af te lijnen.
Cette directive vise à définir les contours de la notion d'« indices graves, précis et concordants de fraude » dans le sens de l'article 77sexies, alinéa premier de la loi ASSI.

De aanbevelingen gaan van regels die gevolgd moeten worden voor de aankoop van apparaten, binnen- en buitenverlichting, hygiëneartikelen en ICT-materiaal voor de kantoren tot aanwijzingen inzake het gebruik van de vervoermiddelen en de keuze van de stof van de uniformen.
Les recommandations y vont des règles à suivre en matière d'acquisition des appareils, systèmes d'éclairage intérieurs et extérieurs, articles d'hygiène et équipements informatiques des bureaux, jusqu'aux modes d'utilisation des équipements de transport en passant par le choix des textiles des uniformes.

2) Nationaal werd, in toepassing van de wet van 10 april 2014 houdende diverse bepalingen inzake gezondheid (Belgisch Staatsblad van 30 april 2014) en in de strijd tegen ernstige, nauwkeurige en met elkaar overeenstemmende aanwijzingen van bedrog, op 15 oktober 2014 een Anti-Fraude Commissie Gezondheidszorg opgericht waarin de verzekeringsinstellingen met het RIZIV gezamenlijke acties plannen en coördineren in het kader van specifieke problemen die zich situeren bij verzekerden en zorgverleners afzonderlijk (bijvoorbeeld diefstal van getuigschriften van verstrekte hulp en het attesteren van niet uitgevoerde prestaties) of in de relatie tussen deze partijen (collusie tussen zorgverlener en patiënt of tussen zorgverleners onderling).
2) Au niveau national, en application de la loi du 10 avril 2014 portant des dispositions diverses en matière de santé (Moniteur belge du 30 avril 2014) et dans le cadre de la lutte contre des indices de fraude graves, précis et concordants, une Commission anti-fraude en Soins de santé a été créée le 15 octobre 2014. Les organismes assureurs et l’INAMI y planifient et coordonnent des actions communes dans le cadre de problèmes spécifiques se posant au niveau des assurés et des dispensateurs de soins, soit distinctement (par exemple : vol d’attestations de soins donnés et attestation de prestations non effectuées), soit mutuellement entre les parties (collusion entre un dispensateur de soin et son patient ou entre dispensateurs).

Gelet op de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, artikel 35, § 2, eerste lid, 1°, gewijzigd bij het koninklijk besluit van 25 april 1997, bekrachtigd bij de wet van 12 december 1997; Gelet op de bijlage bij het koninklijk besluit van 14 september 1984 tot vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen inzake verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen; Gelet op het voorstel van de Technische geneeskundige raad, gedaan tijdens zijn vergadering van 1 december 2015; Gelet op het advies van de Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering, gegeven op 1 december 2015; Gelet op de beslissing van de Nationale commissie geneesheren-ziekenfondsen van 21 december 2015; Gelet op het advies van de Commissie voor Begrotingscontrole, gegeven op 27 januari 2016; Gelet op de beslissing van het Comité van de verzekering voor geneeskundige verzorging van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering van 1 februari 2016; Gelet op het advies van de Inspecteur van Financiën, gegeven op 9 mei 2016; Gelet op de akkoordbevinding van de Minister van Begroting van 19 juli 2016; Gelet op advies 59.989/2/V van de Raad van State, gegeven op 30 augustus 2016, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 2°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973; Op de voordracht van de Minister van Sociale Zaken, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. In artikel 12 van de bijlage bij het koninklijk besluit van 14 september 1984 tot vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen inzake verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, laatstelijk gewijzigd bij het koninklijk besluit van 22 februari 2016, worden de volgende aanwijzingen aangebracht : 1° in paragraaf 1, e) a) wordt in de omschrijving van de verstrek ...
Vu la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, l'article 35, § 2, alinéa 1, 1°, modifié par l'arrêté royal du 25 avril 1997, confirmé par la loi du 12 décembre 1997; Vu l'annexe à l'arrêté royal du 14 septembre 1984 établissant la nomenclature des prestations de santé en matière d'assurance obligatoire soins de santé et indemnités; Vu la proposition du Conseil technique médical formulée au cours de sa réunion du 1 décembre 2015; Vu l'avis du Service d'évaluation et de contrôle médicaux de l'Institut national d'assurance maladie-invalidité, donné le 1 décembre 2015; Vu la décision de la Commission nationale médico-mutualiste du 21 décembre 2015; Vu l'avis de la Commission de contrôle budgétaire, donné le 27 janvier 2016; Vu la décision du Comité de l'assurance soins de santé de l'Institut national d'assurance maladie-invalidité du 1 février 2016; Vu l'avis de l'Inspecteur des Finances, donné le 9 mai 2016; Vu l'accord du Ministre du Budget, donné le 19 juillet 2016; Vu l'avis 59.989/2/V du Conseil d'Etat, donné le 30 août 2016, en application de l'article 84, § 1, alinéa 1, 2°, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973; Sur la proposition de la Ministre des Affaires sociales, Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. A l'article 12 de l'annexe à l'arrêté royal du 14 septembre 1984 établissant la nomenclature des prestations de santé en matière d'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, modifié en dernier lieu par l'arrêté royal du 22 février 2016, sont apportées les modifications suivantes : 1° au paragraphe 1, e) a) dans le libellé de la prestation 202790-202801, le mot "six" est remplacé par le mot "trois"; b) la prestation 202812-202823 et la règle d'application qui la suit sont abrogées; 2° au paragraphe 4, a), les numéros d'ordre "202812-202823" sont abrogés de la liste de prestations; 3° au paragraphe 5, les numéros d'ordre "202812-202823" sont abrogés de l ...

Gelet op de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, artikel 35, § 2, eerste lid, 1°, gewijzigd bij het koninklijk besluit van 25 april 1997, bekrachtigd bij de wet van 12 december 1997; Gelet op de bijlage bij het koninklijk besluit van 14 september 1984 tot vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen inzake verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen; Gelet op het voorstel van de Technische geneeskundige raad, gedaan tijdens zijn vergadering van 3 maart 2015; Gelet op het advies van de Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering, gegeven op 3 maart 2015; Gelet op de beslissing van de Nationale commissie geneesheren-ziekenfondsen van 14 september 2015; Gelet op het advies van de Commissie voor Begrotingscontrole, gegeven op 30 september 2015; Gelet op de beslissing van het Comité van de verzekering voor geneeskundige verzorging van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering van 26 oktober 2015; Gelet op het advies van de Inspecteur van Financiën, gegeven op 10 maart 2016; Gelet op de akkoordbevinding van de Minister van Begroting van 28 juni 2016; Gelet op advies 60.002/2/V van de Raad van State, gegeven op 25 augustus 2016, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 2°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973; Op de voordracht van de Minister van Sociale Zaken, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. In artikel 21, § 1, van de bijlage bij het koninklijk besluit van 14 september 1984 tot vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen inzake verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, laatstelijk gewijzigd bij het koninklijk besluit van 8 december 2013, worden de volgende aanwijzingen aangebracht : 1° de omschrijving en de betrekkelijke waarde van de verstre ...
Vu la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, l'article 35, § 2, alinéa 1, 1°, modifié par l'arrêté royal du 25 avril 1997, confirmé par la loi du 12 décembre 1997; Vu l'annexe à l'arrêté royal du 14 septembre 1984 établissant la nomenclature des prestations de santé en matière d'assurance obligatoire soins de santé et indemnités; Vu la proposition du Conseil technique médical formulée au cours de sa réunion du 3 mars 2015; Vu l'avis du Service d'évaluation et de contrôle médicaux de l'Institut national d'assurance maladie-invalidité, donné le 3 mars 2015; Vu la décision de la Commission nationale médico-mutualiste du 14 septembre 2015; Vu l'avis de la Commission de contrôle budgétaire, donné le 30 septembre 2015; Vu la décision du Comité de l'assurance soins de santé de l'Institut national d'assurance maladie-invalidité du 26 octobre 2015; Vu l'avis de l'Inspecteur des Finances, donné le 10 mars 2016; Vu l'accord du Ministre du Budget, donné le 28 juin 2016; Vu l'avis 60.002/2/V du Conseil d'Etat, donné le 25 août 2016, en application de l'article 84, § 1, alinéa 1, 2°, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973; Sur la proposition de la Ministre des Affaires sociales, Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. A l'article 21, § 1, de l'annexe à l'arrêté royal du 14 septembre 1984 établissant la nomenclature des prestations de santé en matière d'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, modifié en dernier lieu par l'arrêté royal du 8 décembre 2013, sont apportées les modifications suivantes : 1° le libellé et la valeur relative de la prestation 532652-532663 sont remplacés par ce qui suit : Excision d'une lésion cutanéomuqueuse directement accessible suivie d'une suture .

Dat is overigens ook het standpunt van het openbaar ministerie bij het Hof van Cassatie in zijn conclusies voorafgaand aan het arrest F.11.0069.F van het Hof van Cassatie van 27 april 2012. 5. De voorbereidende werkzaamheden van de wetten tot hervorming van de fiscale procedures van maart 1999 of een vergelijking met de bijzondere aanslagtermijnen inzake inkomstenbelastingen zijn van geen nut om de zeer talrijke controversen in de rechtspraak in verband met de verjaringstermijn van zeven jaar inzake btw te trancheren. Indien men, op het vlak van de btw, de rechtszekerheid , de toepasbaarheid van de termijn van zeven jaar en de strijd tegen fiscale fraude wil veiligstellen, verdient het dan geen aanbeveling artikel 81bis, § 1 van het Wetboek van de Btw te herschrijven, en bovendien onder de verschillende bepalingen dezelfde begrippen te gebruiken om dezelfde categorieën van overtredingen te omschrijven? Zou die gelegenheid niet moeten worden aangegrepen om de verwachte verduidelijkingen aan te brengen met betrekking tot de voorwaarden voor de toepassing van de bepalingen inzake verjaringen die terug te vinden zijn in hoofdstuk XIII van het Wetboek van de Btw (artikelen 81 tot 83), met inbegrip van de voorwaarde met betrekking tot de kennisgeving van de aanwijzingen van belastingontduiking die vreemd genoeg in een ander hoofdstuk terug te vinden is, en om de gebruikte begrippen te omschrijven ("waarvan de administratie kennis heeft gekregen", "aantonen", "rechtzetting", "voldoening van de belasting", enz., zoals door de commentatoren wordt gevraagd?
Afin de garantir en TVA la sécurité juridique, l'applicabilité des délais de sept ans et la lutte contre la fraude fiscale, ne conviendrait-il pas de réécrire l'article 81bis, §1er, du Code de la TVA, en utilisant de surcroît sous les différentes dispositions les mêmes termes pour décrire les mêmes catégories d'infractions, et cette initiative ne devrait-elle pas être mise à profit pour apporter les précisions attendues en ce qui concerne les conditions d'application des dispositions en matière de prescriptions reprises sous le chapitre XIII du Code de la TVA (articles 81 à 83), y compris la condition relative à la notification des indices de fraude assez curieusement reprise sous un autre chapitre et pour définir les notions qui y sont utilisées ("venus à la connaissance", "faire apparaître", "redressement", "application de la taxe", etc.), comme le souhaitent les commentateurs?