Traduction de «westelijke sahara telkens opnieuw » (Néerlandais → Français) :

57. betreurt het dat het vraagstuk van de Westelijke Sahara niet op de agenda van de zittingen in 2016 is gezet; benadrukt opnieuw dat het conflict in de Westelijke Sahara een zaak is van dekolonisering en dat het koninkrijk Marokko volgens het internationale recht geen enkele aanspraak kan maken op de Westelijke Sahara en beschouwd moet worden als een bezetter; veroordeelt de aanhoudende schendingen van de grondrechten van de Sahrawi; dringt erop aan dat de grondrechten van de bevolking van de Westelijke Sahara, waaronder de vrijheid van vereniging, meningsuiting en betoging, worden beschermd; verlangt de onmiddellijke vrijlating van alle politieke gevangenen van het Sahrawivolk en op korte termijn de vrijlating van de leden van de groep Gdeim Izik die door het Marokkaanse militaire tribunaal veroordeeld zijn; herhaalt zijn oproep aan Spanje om asiel te verlenen aan de jonge Sahrawi Hassana Aalia, die in zijn rechtszaak tot levenslang veroordeeld is; benadrukt dat internationaal toezicht moet komen op de mensenrechtensituatie in de Westelijke Sahara; dringt er bij Marokko en het Polisario-front op aan om de onderhandelingen met het oog op een vreedzame en duurzame oplossing van het conflict in de Westelijke Sahara voort te zetten en herhaalt andermaal dat de Sahrawi recht op zelfbeschikking hebben in de vorm van een democratisch referendum in overeenstemming met resoluties 34/37 en 35/19 van de Verenigde Naties;
57. déplore que la question du Sahara occidental ne figure pas à l'ordre du jour des sessions 2016 du CDH; souligne de nouveau que le conflit au Sahara occidental est une question de décolonisation et que, selon le droit international, le Royaume du Maroc n'a aucune souveraineté sur le Sahara occidental et est considéré comme la puissance occupante; condamne les violations constantes des droits fondamentaux du peuple sahraoui; appelle à la protection des droits fondamentaux du peuple du Sahara occidental, y compris la liberté d'association, la liberté d'expression et le droit de manifester; exige la libération immédiate de tous les prisonniers politiques sahraouis et, de manière urgente, des membres du groupe de Gdeim Izik condamnés par le tribunal militaire marocain; réitère son appel à l'Espagne pour qu'elle accepte l'asile politique pour le jeune sahraoui Hassana Aalia, condamné à perpétuité à l'issue de son procès; souligne la nécessité d'une surveillance internationale de la situation des droits de l'homme au Sahara occidental; demande au Maroc et au Front Polisario de poursuivre les négociations en vue d'une solution pacifique et durable au conflit au Sahara occidental et réaffirme le droit à l'autodétermination du peuple sahraoui, qui doit faire l'objet d'un référendum démocratique, conformément aux résolutions 34/37 et 35/19 des Nations unies;

N. erkennend dat de verlenging van het visserijakkoord van de Europese Unie met Marokko met één jaar een negatieve invloed heeft op de democratische aspiraties van de Sahrawibevolking omdat Europese schepen opnieuw voor de kusten van de Westelijke Sahara kunnen gaan vissen zonder dat er met hen onderhandeld werd;
N. reconnaissant que la prorogation d'un an de l'accord de pêche conclu entre l'Union européenne et le Maroc a une influence négative sur les aspirations démocratiques du peuple sahraoui étant donné que celui-ci a été exclu des négociations y afférentes et que les navires de l'Union européenne pourront continuer à pêcher au large des côtes sahraouies;

In 2001 nam de Veiligheidsraad opnieuw een resolutie aan die de betrokken partijen ertoe aanzet om te onderhandelen over een vorm van autonomie voor de Westelijke Sahara.
En 2001, le Conseil de sécurité adopta une nouvelle résolution incitant les belligérants à négocier une forme d'autonomie en faveur du Sahara occidental.

99. benadrukt dat de mensenrechten in de Westelijke Sahara en in de Tindouf-kampen moeten worden aangepakt, zelfs zonder vooruit te lopen op een eventuele definitieve politieke regeling en zonder een mening tot uiting te brengen met betrekking tot een dergelijke regeling; herhaalt niettemin dat zelfbeschikking een fundamenteel mensenrecht is, zoals vastgelegd in artikel 1 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van de VN en dat territoriale integriteit een beginsel van het internationaal recht is; herinnert voorts aan resolutie 1754(2007) van de VN-Veiligheidsraad waarin de partijen worden opgeroepen in goed vertrouwen onderhandelingen te openen, zonder voorwaarden vooraf, „teneinde te komen tot een rechtvaardige, duurzame en voor alle partijen aanvaardbare politieke oplossing, die voorziet in zelfbeschikking van de bevolking van de Westelijke Sahara”; herhaalt deze oproep aan Marokko en het Polisario-front om de onderhandelingen met betrekking tot een vreedzame oplossing voor het conflict voort te zetten en het recht op zelfbeschikking van het Sahrawi-volk opnieuw te onderschrijven; wijst op de kansen die voortvloeien uit de politieke en democratische hervormingen in Marokko en neemt nota van de sterkere verplichtingen die met deze hervormingen gepaard gaan voor wat betreft de eerbiediging en naleving van de mensenrechten in met name de Westelijke Sahara; vreest dat de vertraging van 25 jaar bij de organisatie van een referendum of de totstandkoming van enige andere vorm van een voor beide partijen aanvaardbare politieke regeling, de vervreemding van de Sahrawi en het gevaar van geweld vergroot, met name onder jongeren; dringt er bij de EU op aan haar betrokkenheid te vergroten en de Verenigde Naties te ondersteunen in hun pogingen de partijen ertoe te bewegen de rechtstreekse onderhandelingen te hervatten teneinde het conflict op vreedzame en duurzame wijze op te lossen;
99. souligne la nécessité de respecter les droits de l'homme au Sahara occidental et dans les camps de Tindouf sans attendre un quelconque règlement politique final et sans exprimer une opinion sur un tel règlement; rappelle cependant que l'autodétermination est un droit de l'homme fondamental, comme l'indique l'article 1 du pacte international des Nations unies relatif aux droits civils et politiques, rappelle également que l'intégrité territoriale est un principe de droit international; rappelle également la résolution 1754 (2007) du Conseil de sécurité des Nations unies, qui exhorte les parties à entamer des négociations en toute bonne foi, sans conditions préalables, «en vue de parvenir à une solution politique juste, durable et mutuellement acceptable qui permette l'autodétermination du peuple du Sahara occidental»; exhorte le Maroc et le Front Polisario à poursuivre les négociations en vue d'une solution pacifique au conflit et à réaffirmer le droit du peuple sahraoui à l'autodétermination; souligne la nouvelle perspective découlant des réformes politiques et démocratiques entreprises au Maroc, tout en prenant note des obligations renforcées qu'entraînent ces réformes en ce qui concerne notamment le respect et l'application des droits de l'homme des populations du Sahara occidental; craint que les 25 ans de retard pris dans l'organisation d'un référendum, ou de toute autre forme de règlement politique négocié mutuellement acceptable, n'aggravent la mise à l'écart des Sahraouis ainsi que les risques de violence, en particulier chez les jeunes; appelle l'Union européenne à s'impliquer davantage et à soutenir les Nations unies dans les efforts que celles-ci déploient pour encourager les parties à reprendre les négociations directes en vue d'une résolution pacifique et durable du conflit;

46. herinnert aan zijn resoluties van 25 november 2010 over de situatie in de Westelijke Sahara en van 18 april 2012 over het jaarverslag over de mensenrechten in de wereld en het mensenrechtenbeleid van de Europese Unie, waaronder de implicaties voor het strategische mensenrechtenbeleid van de EU ; geeft uiting aan zijn bezorgdheid over de verslechtering van de mensenrechten in de Westelijke Sahara; dringt erop aan dat de grondrechten van de volkeren van de Westelijke Sahara, waaronder de vrijheid van vereniging, meningsuiting en betoging, worden geërbiedigd; eist vrijlating van alle politieke gevangenen van het Sahrawivolk; wenst dat het gebied wordt opengesteld voor onafhankelijke waarnemers, ngo's en de media; betuigt opnieuw zijn steun voor de opzet van een internationaal mechanisme voor toezicht op de mensenrechten in de Westelijke Sahara; is voorstander van een eerlijke en blijvende oplossing van het conflict, op basis van het recht op zelfbeschikking van het Sahrawivolk, in overeenstemming met de desbetreffende resoluties van de Verenigde Naties;
46. rappelle ses résolutions du 25 novembre 2010 sur la situation au Sahara occidental et du 18 avril 2012 sur le rapport annuel sur les droits de l'homme dans le monde et la politique de l'Union européenne en la matière, et notamment les implications pour la politique stratégique de l'Union en matière de droits de l'homme ; exprime son inquiétude quant à la détérioration des droits de l'homme au Sahara occidental; appelle au respect des droits fondamentaux de la population du Sahara occidental, y compris la liberté d'association, la liberté d'expression et le droit de manifester; demande que soient libérés tous les prisonniers politiques sahraouis; exige que le territoire soit ouvert aux observateurs indépendants, aux ONG et aux médias; réaffirme son soutien à l'établissement d'un mécanisme international visant à contrôler le respect des droits de l'homme au Sahara occidental; encourage un règlement juste et durable du conflit, sur la base du droit de la population sahraoui à l'autodétermination, conformément aux résolutions pertinentes des Nations unies;

Dat het referendum over de toekomst van de Westelijke Sahara telkens opnieuw wordt uitgesteld, is onaanvaardbaar.
Le report perpétuel du référendum sur l'avenir du Sahara occidental est inacceptable.

De Veiligheidsraad had intussen beslist om de Minurso-zending (VN-zending voor het referendum in de Westelijke Sahara) te verlengen, eerst tot 30 september 1997, daarna tot 20 oktober 1997 en dan opnieuw tot 20 april 1998.
Entretemps, le Conseil de sécurité avait décidé de reconduire la mission de la Minurso (Mission des Nations Unies pour le référendum au Sahara occidental) d'abord jusqu'au 30 septembre 1997, puis jusqu'au 20 octobre 1997 et, une nouvelle fois, jusqu'au 20 avril 1998, afin de procéder aux opérations d'identification.