Traduction de «werkgever zonder opzeggingstermijn » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

de overeenkomst kan zonder opzeggingstermijn worden beëindigd om redenen van tuchtrechtelijke aard
l'engagement peut être résilié sans préavis pour motif disciplinaire

zonder opzeggingstermijn of schadeloosstelling
sans préavis ni indemnité

zonder gezagsverhouding t.o.v.een werkgever
sans lien de subordination vis-à-vis d'un employeur

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Op grond van artikel 39 van de wet van 3 juli 1978 wordt de opzeggingsvergoeding die de werkgever moet betalen aan de werknemer die zonder opzeggingstermijn ontslagen werd, berekend op grond van het loon dat overeenstemt met de verminderde prestaties.
Aux termes de l'article 39 de la loi du 3 juillet 1978, l'indemnité de congé payée par l'employeur au travailleur licencié sans préavis est calculée sur la base de la rémunération correspondant aux prestations réduites.

De verwijzende rechter gaat bij de vraagstelling uit van een interpretatie van artikel 39 van de Arbeidsovereenkomstenwet, volgens welke, in geval van een ontslag van een werknemer door de werkgever zonder opzeggingstermijn, een opzeggingsvergoeding verschuldigd is op basis van het « lopende loon » op het tijdstip van het ontslag, die, ten aanzien van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd, derhalve wordt berekend op basis van het loon voor de verminderde arbeidsprestaties.
Dans sa question, le juge a quo part d'une interprétation de l'article 39 de la loi relative aux contrats de travail selon laquelle, en cas de licenciement d'un travailleur sans délai de préavis, l'employeur lui est redevable d'une indemnité de congé calculée en fonction de la « rémunération en cours » au moment du licenciement, ce qui a pour effet que, dans le cas d'un travailleur ayant réduit ses prestations de travail, l'indemnité est calculée sur la base de la rémunération due pour les prestations de travail réduites.

De verwijzende rechtscolleges gaan bij de vraagstelling uit van een interpretatie van artikel 39 van de Arbeidsovereenkomstenwet, volgens welke, in geval van een ontslag van een werknemer door de werkgever zonder opzeggingstermijn, een opzeggingsvergoeding verschuldigd is op basis van het « lopend loon » op het tijdstip van het ontslag, die, ten aanzien van een werknemer vijftig jaar en ouder die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd, derhalve wordt berekend op basis van het loon voor de verminderde arbeidsprestaties.
Dans leurs questions, les juridictions a quo partent d'une interprétation de l'article 39 de la loi relative aux contrats de travail selon laquelle, en cas de licenciement d'un travailleur sans délai de préavis, l'employeur lui est redevable d'une indemnité de congé calculée en fonction de la « rémunération en cours » au moment du licenciement, ce qui a pour effet que, dans le cas d'un travailleur âgé de cinquante ans ou plus ayant réduit ses prestations de travail, l'indemnité est calculée sur la base de la rémunération due pour les prestations de travail réduites.

Niettegenstaande artikel 5, § 4, kan de werkgever, als de duur van de opschorting van de arbeidsovereenkomst de termijn van één mandaat overschrijdt, in de drie werkdagen die volgen op het tijdstip waarop hij kennis heeft gekregen van de opheffing van het mandaat, de arbeidsverhouding eenzijdig beëindigen zonder opzeggingstermijn of verbrekingsvergoeding.
Nonobstant l'article 5, § 4, lorsque la durée de la suspension du contrat de travail excède le terme d'un seul mandat, l'employeur peut, dans les trois jours ouvrables à compter du moment où il a eu connaissance de la cessation du mandat, mettre unilatéralement fin à la relation de travail sans préavis ni indemnités de rupture.

Die ontslagen werknemer eist voor het verwijzende rechtscollege de betaling van een opzeggingsvergoeding die, met toepassing van artikel 39, § 1, van de wet van 3 juli 1978 « betreffende de arbeidsovereenkomsten » (hierna : de wet van 3 juli 1978), verschuldigd is wegens de beslissing van de werkgever om, zonder inachtneming van een opzeggingstermijn, een arbeidsovereenkomst te beëindigen.
Ce travailleur licencié revendique devant la juridiction a quo le paiement d'une indemnité de congé qui, en application de l'article 39, § 1, de la loi du 3 juillet 1978 « relative aux contrats de travail » (ci-après : la loi du 3 juillet 1978), est due en raison de la décision de l'employeur de mettre fin, sans préavis, à un contrat de travail.

De door de werkgever en de werknemer in acht te nemen opzeggingstermijn mag, in afwijking van § 2, eveneens vastgesteld worden bij overeenkomst, gesloten ten laatste op het ogenblik waarop de opzegging wordt gegeven, zonder dat evenwel de door de werkgever gegeven opzegging korter mag zijn dan de in § 2, eerste lid, vastgestelde opzeggingstermijnen».
Le délai de préavis à observer par l'employeur et le salarié peut, par dérogation au § 2, également être fixé par convention conclue au plus tard au moment de la notification du préavis, sans que le préavis donné par l'employeur ne soit toutefois inférieur aux délais de préavis fixés au § 2, alinéa 1».

De arbeidsgerechten kunnen in dit geval, naar billijkheid en onder andere rekening houdend met de inspanningen van de werkgever en de goede wil van de werknemer, beslissen over een vergoeding waarvan zij vrij het bedrag bepalen, met als maximum de vergoeding waarop de werknemer recht zou hebben ingeval de werkgever de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder naleving van een opzeggingstermijn.
Dans ce cas, les tribunaux du travail pourront décider, en équité et en tenant compte notamment des efforts de l'employeur et de la bonne volonté du travailleur, d'une indemnité dont ceux-ci pourront fixer librement le montant, mais qui ne pourra pas dépasser le montant de l'indemnité à laquelle le travailleur aurait droit au cas où l'employeur mettrait fin au contrat de travail sans respecter le délai de préavis.

In de gegeven interpretatie, waaraan de verwijzende rechters uitdrukkelijk in de formulering van de prejudiciële vragen refereren, is bij ontslag door de werkgever zonder opzeggingstermijn volgens artikel 39 van de arbeidsovereenkomstenwet een compenserende opzeggingsvergoeding verschuldigd op basis van het « lopende loon » dat in geval van in de tijd verminderde arbeidsprestaties evenredig wordt verminderd.
Dans cette interprétation, à laquelle les juges a quo se réfèrent expressément dans la formulation des questions préjudicielles, il résulte de l'article 39 de la loi relative aux contrats de travail qu'en cas de licenciement sans délai de préavis, une indemnité compensatoire de préavis est due sur la base de la « rémunération en cours » qui, en cas de prestations de travail réduites dans le temps, est diminuée proportionnellement.

In de gegeven interpretatie, waaraan de verwijzende rechter uitdrukkelijk in de formulering van de prejudiciële vragen refereert, is bij ontslag door de werkgever zonder opzeggingstermijn volgens artikel 39 van de arbeidsovereenkomstenwet een compensatoire opzeggingsvergoeding verschuldigd op basis van het « lopende loon » dat in geval van in de tijd verminderde arbeidsprestaties evenredig wordt verminderd.
Dans cette interprétation, à laquelle le juge a quo se réfère expressément dans la formulation des questions préjudicielles, il résulte de l'article 39 de la loi relative aux contrats de travail qu'en cas de licenciement sans délai de préavis, une indemnité compensatoire de préavis est due sur la base de la « rémunération en cours » qui, en cas de prestations de travail réduites dans le temps, est diminuée proportionnellement.

- 55, 56 of 57 jaar voor de opzeg gegeven in de periode van 1 januari 1997 tot 31 december 1998 voor de werkneemsters die 38 jaar loondienst of gelijkgestelde dagen kunnen bewijzen op het ogenblik dat de opzeggingstermijn werkelijk een einde neemt indien de arbeidsovereenkomst door de werkgever wordt opgezegd met een opzeggingstermijn of de dag van verbreking van de overeenkomst indien de arbeidsovereenkomst door de werkgever wordt opgezegd zonder opzeggingstermijn.
- 55, 56 ou 57 ans lorsque le préavis est donné pendant la période du 1 janvier 1997 au 31 décembre 1998 pour les travailleuses qui peuvent justifier 38 ans de travail salarié ou assimilé au moment où le délai de préavis prend fin définitivement si le contrat de travail est résilié par l'employeur moyennant un délai de préavis ou le jour de rupture du contrat si le contrat de travail est résilié par l'employeur sans délai de préavis.