Vertaling van "werkgever geen gewaarborgd " (Nederlands → Frans) :

De werkgever dient geen gewaarborgd loon te betalen.
L'employeur n'est pas tenu de payer un salaire garanti.

Dat houdt in dat de werkgever geen werkgeversbijdrage betaalt voor een loon dat tot 120 % van het gewaarborgd gemiddeld minimummaandinkomen bedraagt.
Ainsi, l'employeur ne paiera aucune charge patronale jusqu'à 120 % du revenu minimum mensuel moyen garanti.

Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 17 april 2015 in zake het openbaar ministerie en A.D. en E.D., burgerlijke partijen, tegen A.V. en de bvba « VDA Co », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 22 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Dendermonde, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schenden de artikelen 1, 2 en 41 [lees : 46] van de arbeidsongevallenwet het door de gecoördineerde Grondwet in de artikelen 10 en 11 gewaarborgde gelijkheids- en niet-discriminatiebeginsel, wanneer ze aldus worden uitgelegd dat : - een werkgever wiens werknemer of leerjongen het slachtoffer is van een arbeidsongeval zich op basis van artikel 46 van de Arbeidsongevallenwet (de ' immuniteitsregel ') op een burgerrechtelijke immuniteit kan beroepen; - een werkgever die een persoon tewerkstelt op basis van een IBO-overeenkomst zoals geregeld in artikel 95 van het besluit van de Vlaamse regering van 5 juni 2009 houdende de organisatie van de arbeidsbemiddeling en de beroepsopleiding geen beroep kan doen op de immuniteitsregeling zoals voorzien in [artikel] 46 van de Arbeidsongevallenwet terwijl deze werkgever ook een overeenkomst moet sluiten met een verzekeraar die dezelfde waarborgen moet bieden als deze voorzien in de Arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 en de aard van de ongevallen die aanleiding geven tot de vorderingen tot vergoeding van de daaruit voortvloeiende schade en de omvang van de waarborgen die door de verzekeraars moeten worden verstrekt, identiek of soortgelijk zijn en de financiële druk op de werkgever identiek is ?
Moerman, E. Derycke et F. Daoût, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président E. De Groot, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 17 avril 2015 en cause du ministère public et A.D. et E.D., parties civiles, contre A.V. et la SPRL « VDA Co », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 22 mai 2015, le Tribunal de première instance de Flandre Orientale, division Termonde, a posé la question préjudicielle suivante : « Les articles 1, 2 et 41 [lire : 46] de la loi sur les accidents du travail violent-ils le principe d'égalité et de non-discrimination, garanti par la Constitution coordonnée aux articles 10 et 11, s'ils sont interprétés en ce sens que : - un employeur dont le travailleur ou apprenti est victime d'un accident du travail peut, sur la base de l'article 46 de la loi sur les accidents du travail, invoquer une immunité civile (la ' règle de l'immunité '); - un employeur qui occupe une personne sur la base d'un contrat de formation professionnelle individuelle, tel qu'il est réglé par l'article 95 de l'arrêté du Gouvernement flamand du 5 juin 2009 portant organisation de l'emploi et de la formation professionnelle, ne peut invoquer le régime d'immunité prévu à l'article 46 de la loi sur les accidents du travail, alors que cet employeur doit également conclure un contrat avec un assureur qui est tenu d'offrir les mêmes garanties que celles prévues par la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail, et que la nature des accidents qui donnent lieu aux actions en réparation du dommage qui en découle et la portée des garanties qui doivent être offertes par les assureurs sont identiques ou analogues et que la pression financière sur l'employeur est identique ?

De bepaling in het ontwerp voert dan ook een subrogatierecht in ten voordele van de werkgever die een gewaarborgd loon heeft uitbetaald voor een ziekte of een ongeval dat geen arbeidsongeval is.
La disposition en projet institue dès lors un droit de subrogation au profit de l'employeur qui a payé une rémunération garantie pour une maladie ou un accident autre qu'un accident du travail.

1. « Schenden de artikelen 34, § 1, 1°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 en 34, § 1, 1°bis, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre ze toelaten dat een vergoeding uitgekeerd door een verzekeringsmaatschappij die dekking verleent ingevolge een polis van het type ' gewaarborgd inkomen ', belastbaar is in hoofde van de genieter, daar waar laatstgenoemde geen inkomsten derft, terwijl een vergoeding uitgekeerd door een arbeidsongevallenverzekeraar of een vergoeding van het Fonds voor beroepsziekten niet belastbaar is in hoofde van de genieter die geen inkomsten derft (overeenkomstig het arrest van het Arbitragehof van 8 september 1998 [lees : het arrest nr. 132/1998 van 9 december 1998] en de uitvoering dientengevolge van artikel 39 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992), alhoewel zowel voor de verzekering ' gewaarborgd inkomen ', als voor de arbeidsongevallenverzekering, als voor het Fonds voor beroepsziekten, de invaliditeit die aan de basis ligt van de uitgekeerde vergoeding, kan zijn opgelopen bij het uitoefenen van de beroepswerkzaamheid, in beide er geen inkomstenderving is en voor de beide vormen van verzekeringen of voor de tussenkomst van het Fonds voor beroepsziekten, de premies of de bijdragen zijn afgetrokken van de belastbare inkomsten, hetzij door de genieters zelf, hetzij door zijn werkgever ?
1. « Les articles 34, § 1, 1°, du Code des impôts sur les revenus 1992 et 34, § 1, 1°bis, du Code des impôts sur les revenus 1992 violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'ils permettent qu'une indemnité versée par une compagnie d'assurance qui offre une couverture en vertu d'une police du type ' revenu garanti ' soit imposable dans le chef du bénéficiaire, alors que ce dernier ne subit aucune perte de revenus, cependant qu'une indemnité versée par un assureur des accidents du travail ou une indemnité du Fonds des maladies professionnelles n'est pas imposable dans le chef du bénéficiaire qui ne subit aucune perte de revenus (conformément à l'arrêt de la Cour d'arbitrage du 8 septembre 1998 [lire : l'arrêt n° 132/1998 du 9 décembre 1998] et à l'exécution subséquente de l'article 39 du Code des impôts sur les revenus 1992), bien que, tant pour l'assurance ' revenu garanti ' que pour l'assurance des accidents du travail et pour le Fonds des maladies professionnelles, l'invalidité qui est à l'origine de l'indemnité versée puisse être consécutive à l'exercice de l'activité professionnelle, bien qu'il n'y ait dans les deux hypothèses aucune perte de revenus et bien que, pour les deux types d'assurance ou pour l'intervention du Fonds des maladies professionnelles, les primes ou cotisations soient déduites des revenus imposables, soit par les bénéficiaires eux-mêmes, soit par leur employeur ?

1. « Schenden de artikelen 34, § 1, 1°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 en 34, § 1, 1°bis, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre ze toelaten dat een vergoeding uitgekeerd door een verzekeringsmaatschappij die dekking verleent ingevolge een polis van het type 'gewaarborgd inkomen', belastbaar is in hoofde van de genieter, daar waar laatstgenoemde geen inkomsten derft, terwijl een vergoeding uitgekeerd door een arbeidsongevallenverzekeraar of een vergoeding van het Fonds voor beroepsziekten niet belastbaar is in hoofde van de genieter die geen inkomsten derft (overeenkomstig het arrest van het Arbitragehof van 8 september 1998 [lees : het arrest nr. 132/1998 van 9 december 1998] en de uitvoering dientengevolge van artikel 39 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992), alhoewel zowel voor de verzekering 'gewaarborgd inkomen', als voor de arbeidsongevallenverzekering, als voor het Fonds voor beroepsziekten, de invaliditeit die aan de basis ligt van de uitgekeerde vergoeding, kan zijn opgelopen bij het uitoefenen van de beroepswerkzaamheid, in beide er geen inkomstenderving is en voor de beide vormen van verzekeringen of voor de tussenkomst van het Fonds voor beroepsziekten, de premies of de bijdragen zijn afgetrokken van de belastbare inkomsten, hetzij door de genieters zelf, hetzij door zijn werkgever ?
1. « Les articles 34, § 1, 1°, du Code des impôts sur les revenus 1992 et 34, § 1, 1°bis, du Code des impôts sur les revenus 1992 violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'ils permettent qu'une indemnité versée par une compagnie d'assurance qui offre une couverture en vertu d'une police du type 'revenu garanti' soit imposable dans le chef du bénéficiaire, alors que ce dernier ne subit aucune perte de revenus, cependant qu'une indemnité versée par un assureur des accidents du travail ou une indemnité du Fonds des maladies professionnelles n'est pas imposable dans le chef du bénéficiaire qui ne subit aucune perte de revenus (conformément à l'arrêt de la Cour d'arbitrage du 8 septembre 1998 [lire : l'arrêt n° 132/1998 du 9 décembre 1998] et à l'exécution subséquente de l'article 39 du Code des impôts sur les revenus 1992), bien que, tant pour l'assurance 'revenu garanti' que pour l'assurance des accidents du travail et pour le Fonds des maladies professionnelles, l'invalidité qui est à l'origine de l'indemnité versée puisse être consécutive à l'exercice de l'activité professionnelle, bien qu'il n'y ait dans les deux hypothèses aucune perte de revenus et bien que, pour les deux types d'assurance ou pour l'intervention du Fonds des maladies professionnelles, les primes ou cotisations soient déduites des revenus imposables, soit par les bénéficiaires eux-mêmes, soit par leur employeur ?

Bij ziekte die een arbeidsongeschiktheid tot gevolg heeft is de artiest met een woongelegenheid die aan de werkgever toebehoort, vrijgesteld van het betalen van de huur voor zover hij geen gewaarborgde loon geniet.
En cas de maladie entraînant une incapacité de travail, l'artiste qui habite dans un logement appartenant à l'employeur est dispensé du paiement du loyer pour autant qu'il ne bénéficie pas d'une rémunération garantie.

Bij ziekte die een arbeidsongeschiktheid tot gevolg heeft is de werknemer met een woongelegenheid die aan de werkgever toebehoort, vrijgesteld van het betalen van de huur voor zover hij geen gewaarborgde vergoeding geniet.
En cas de maladie entraînant une incapacité de travail, le travailleur qui habite dans un logement appartenant à l'employeur est dispensé du paiement du loyer pour autant qu'il ne bénéficie pas d'une rémunération garantie.