Nu we halverwege zijn is de groei dermate verslapt dat de OESO de eurozone kenschetst als het zwarte gat van de aantrekkende wereldeconomie. De groei hier stagneert namelijk met 1,7 procent – en voor veel landen ligt hij zelfs nog lager – terwijl de wereldwijde groei op 5 procent ligt. Bovendien, als toppunt van ironie, kent Europa als geheel een groeipercentage van 2,9 procent, dankzij de relatieve prestaties van landen die nu juist buiten het stompzinnige keurslijf van de euro zijn gebleven.
À mi-parcours, la croissance est anémiée au point que l’OCDE qualifie de trou noir de la reprise mondiale la zone euro, qui stagne avec 1,7% de croissance, quelquefois moins pour de nombreux pays, alors que la croissance mondiale est de 5% et que, comble de l’ironie, l’Europe dans son ensemble observe un taux de croissance de 2,9% grâce aux relatives performances des pays qui, précisément, échappent au carcan stupide de l’euro.
