Traduction de «welke voor gelijksoortige bepalingen gemaakt » (Néerlandais → Français) :

Het onderzochte voorontwerp van wet geeft derhalve aanleiding tot dezelfde opmerkingen als die welke voor gelijksoortige bepalingen gemaakt zijn in het voornoemde advies 42.222/4, met uitzondering van de opmerking in punt 3, eerste lid, waarop artikel 3 van het onderzochte voorontwerp van wet inspeelt, en van de opmerking in punt 4.
L'avant-projet de loi à l'examen appelle dès lors les mêmes observations que celles qui sont formulées pour des dispositions semblables dans l'avis 42.222/4, précité, à l'exception de l'observation faite au point 3, alinéa 1 , à laquelle l'article 3 de l'avant-projet de loi à l'examen fait écho, et de l'observation faite au point 4.

Het onderzochte voorontwerp van wet geeft derhalve aanleiding tot dezelfde opmerkingen als die welke voor gelijksoortige bepalingen gemaakt zijn in het voornoemde advies 42.222/4, met uitzondering van de opmerking in punt 3, eerste lid, waarop artikel 3 van het onderzochte voorontwerp van wet inspeelt, en van de opmerking in punt 4.
L'avant-projet de loi à l'examen appelle dès lors les mêmes observations que celles qui sont formulées pour des dispositions semblables dans l'avis 42.222/4, précité, à l'exception de l'observation faite au point 3, alinéa 1, à laquelle l'article 3 de l'avant-projet de loi à l'examen fait écho, et de l'observation faite au point 4.

In het wetboek wordt het toepassingsgebied van het toepasselijk recht ruim gedefinieerd, in navolging van gelijksoortige bepalingen die onder meer voorkomen in het verdrag van Den Haag van 4 mei 1971 inzake de wet welke van toepassing is op verkeersongevallen op de weg.
Le code définit le domaine du droit applicable de manière large, en s'inspirant de dispositions analogues utilisées notamment dans la Convention de La Haye du 4 mai 1971 sur la loi applicable aux accidents de la circulation routière.

Schendt artikel 204 Wetboek van Strafvordering, zoals gewijzigd door de wet van 05.02.2016 tot wijziging van het strafrecht en de strafvordering en houdende diverse bepalingen inzake justitie, samen gelezen met de artikelen 203, 205 en 210 Wetboek van Strafvordering, de bepalingen over de fundamentele rechten en vrijheden gewaarborgd in titel II van de Grondwet, (met name de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet) én artikel 6.1 E.V.R.M., in die zin geïnterpreteerd dat de rechtsgeldigheid van het hoger beroep, op straffe van verval, afhankelijk wordt gemaakt van het tijdig indienen van een regelmatig grievenverzoekschrift indien de akte van aanhangigmaking van het hoger beroep gebeurt volgens de in artikel 203 Wetboek van Strafvordering bedoelde verklaring, welke als akte van hoger beroep open staat voor alle betrokken partijen, terwijl de rechtsgeldigheid van het hoger beroep niet op straffe van verval, afhankelijk wordt gemaakt van het indienen van een regelmatig grievenverzoekschrift indien de akte van aanhangigmaking van het hoger beroep gebeurt volgens het in artikel 205 Wetboek van Strafvordering bedoelde exploot van dagvaarding, welke als akte van hoger beroep uitsluitend open staat voor het Openbaar Ministerie ?
L'article 204 du Code d'instruction criminelle, tel qu'il a été modifié par la loi du 5 février 2016 modifiant le droit pénal et la procédure pénale et portant des dispositions diverses en matière de justice, combiné avec les articles 203, 205 et 210 du Code d'instruction criminelle, viole-t-il les dispositions relatives aux droits et libertés fondamentaux garantis par le titre II de la Constitution (notamment les articles 10, 11 et 13 de la Constitution) et l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, interprété en ce sens que la validité de l'appel, à peine de déchéance, est subordonnée à l'introduction dans les délais d'une requête régulière contenant les griefs si l'acte de saisine de l'appel est la déclaration visée à l'article 203 du Code d'instruction criminelle, qui est ouverte, en tant qu'acte d'appel, à toutes les parties concernées, alors que la validité de l'appel n'est pas subordonnée, à peine de déchéance, à l'introduction d'une requête régulière contenant les griefs si l'acte de saisine de l'appel est l'exploit de citation visé à l'article 205 du Code d'instruction criminelle, qui est, en tant qu'acte d'appel, exclusivement ouvert au ministère public ?

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 6 mai 2015 en cause de K.F. contre P.P. et D.H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 mai 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 318 du Code civil, en ce qu'il prescrit que l'action de celui qui revendique la paternité de l'enfant doit être intentée dans l'année de la découverte qu'il est le père de l'enfant, ne viole-t-il pas les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, voire d'autres dispositions légales supranationales telles notamment la Convention européenne des droits de l'homme (en son article 8), en ce qu'il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné, dans une espèce où il n'a jamais existé et n'existe actuellement aucun lien généralement quelconque entre l'enfant et son père légal (l'enfant est né et a été élevé au sein d'une cellule familiale composée notamment de sa mère et de son père biologique, avant qu'ils ne se séparent), ce qui mène à entériner en fait une filiation erronée et purement artificielle et à reconnaître des droits limités au père biologique, cantonné à pouvoir seulement revendiquer un droit aux relations personnelles, alors qu'en réalité, il exerce un hébergement de l'enfant qu'il convient de qualifier de matériel quasiment exclusif (la mère le rencontrant via un espace-rencontres) et ' une a ...

2. Ieder Lid dat gebruik heeft gemaakt van zodanige afwijkende bepalingen zal in de rapporten over de toepassing van dit Verdrag, die het ingevolge artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie moet uitbrengen, de stand vermelden van zijn wetgeving en de uitvoering hiervan met betrekking tot deze afwijkende bepalingen en de vooruitgang welke het met het oog op de volledige toepassing van het Verdrag heeft gemaakt.
2. Tout Membre ayant eu recours à de telles dérogations indiquera, dans les rapports sur l'application de la présente convention qu'il est tenu de présenter en vertu de l'article 22 de la Constitution de l'Organisation internationale du Travail, l'état de sa législation et de sa pratique quant aux questions faisant l'objet de ces dérogations et les progrès réalisés en vue de l'application complète des dispositions de la convention.

Volgens de BBI maken de freelancejournalisten die in het bezit zijn van een dergelijk (gewijzigd) contract met hun uitgever, zich schuldig aan " fiscaal misbruik " in de zin van artikel 344 van het Wetboek van inkomstenbelastingen (WIB). a) Deelt hij de mening van de BBI dat de freelancejournalisten zich in onderhavig geval schuldig maken aan fiscaal misbruik ? b) Wat is zijn standpunt tegenover de houding die de BBI in onderhavig onderwerp aanneemt, namelijk het verwerpen van de bepalingen uit de circulaire nr. 36/2014 ? c) Welke afspraken zijn er hieromtrent desgevallend gemaakt tussen hem en de BBI ? d) Acht hij het opportuun of wenselijk dat de BBI de (gewijzigde) contracten van de freelancejournalisten niet erkent als rechtsgrond om de vergoedingen van de freelancejournalisten als auteursrechten te kwantificeren ?
Selon l'ISI, les journalistes free-lance en possession d'un pareil contrat (modifié) avec leur éditeur commettent un «abus fiscal» au sens de l'article 344 du Code des impôts sur les revenus (CIR). a) Le ministre partage-t-il le point de vue de l'ISI, selon laquelle les journalistes free-lance se rendent en l'espèce coupables d'un abus fiscal? b) Quelle est sa position face à l'attitude adoptée par l'ISI dans ce dossier, autrement dit le rejet des dispositions de la circulaire n° 36/2014 ? c) Le cas échéant, quels sont les accords pris entre lui et l'ISI dans ce domaine? d) Estime-t-il opportun ou souhaitable que l'ISI ne reconnaisse pas les contrats (modifiés) des journalistes free-lance comme base légale pour qualifier leur rémunération comme droits d'auteur?

2. Bent u van mening dat dit belangrijke archief, zoals de archiefwet het voorschrijft, toegankelijk moet gemaakt worden? a) Zo ja, op welke manier wil u het Rijksarchief er toe aanzetten deze archiefstukken toegankelijk te maken? b) Zo neen, op basis van welke wettelijke bepalingen kan dit deel van het archief verborgen worden gehouden?
2. Etes-vous d'avis que ces archives importantes doivent être rendues accessibles, conformément à la loi sur les archives? a) Dans l'affirmative, comment entendez-vous inciter les Archives du Royaume à rendre ces documents accessibles? b) Dans la négative, sur la base de quelles dispositions légales cette partie des archives peut-elle être tenue secrète?

ii) onverminderd de voorwaarden en bepalingen welke in de Republiek Moldavië van toepassing zijn, de nodige bepalingen vast te stellen opdat werknemers die onderdaan zijn van een Lid-Staat en die wettig tewerkgesteld zijn in de Republiek Moldavië een gelijksoortige behandeling krijgen als deze vermeld onder het tweede streepje van punt i).
ii) d'adopter, sous réserve des conditions et modalités applicables en République de Moldova, les dispositions nécessaires pour accorder aux travailleurs ressortissants d'un État membre légalement employés en République de Moldova un traitement similaire à celui visé au point 1), deuxième tiret.