Traduction de «weigering immers » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

beschikking houdende weigering van de goedkeuring | beslissing houdende weigering van de goedkeuring | besluit houdende weigering van de goedkeuring
décision portant refus de réception

beslissing houdende weigering van de goedkeuring,beschikking houdende weigering van de goedkeuring,besluit houdende weigering van de goedkeuring
décision portant refus de réception

visumweigering | weigering (tot) visumverlening | weigering van visumafgifte
refus de visa

weigering van toegang
non-admission

ter fine van weigering van toegang gesignaleerde vreemdelingen
étranger signalé aux fins de non-admission

weigering van toegang tot het grondgebied
refus d'entrée

gemeenschappelijke lijst van ter fine van weigering van toegang gesignaleerde vreemdelingen
liste commune des étrangers signalés aux fins de non-admission

weigering tot betaling
refus d'ordonnancer

beslissing tot weigering van toegang
décision de refus d'entrée

weigering aan te bieden
refus d'offre

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De in het geding zijnde bepalingen geven immers niet de gevolgen aan van de overschrijding van de termijn van zes maanden en veertien dagen voor de behandeling van het beroep tegen de beslissing tot weigering en voor het verzoek om de gerechtelijke verlenging van die termijn geformuleerd in het kader van dat beroep.
Les dispositions en cause n'indiquent en effet pas les conséquences du dépassement du délai de six mois et quatorze jours sur le sort à réserver au recours contre la décision de refus et à la demande de prolongation judiciaire de ce délai formulée dans le cadre de ce recours.

Immers, volgens de auteur van het amendement dat aan de oorsprong ligt van die bepaling, « gaat [het] er om de aandacht van de verhuurder te vestigen op de noodzakelijkheid voor hem binnen de drie maanden zijn weigering tot vernieuwing te betekenen » (Hand., Kamer, 11 december 1947, p. 20).
En effet, selon l'auteur de l'amendement qui est à l'origine de cette disposition, « il s'agit d'attirer l'attention du bailleur sur la nécessité pour lui de signifier dans les trois mois son refus de renouvellement » (Ann., Chambre, 11 décembre 1947, p. 20).

Bij het eerste lid van artikel 14 van de wet op de handelshuurovereenkomsten wordt de huurder die het recht op hernieuwing van de handelshuur verlangt uit te oefenen immers de verplichting opgelegd om, op straffe van verval, zijn voornemen ter kennis van de verhuurder te brengen en in de kennisgeving, op straffe van nietigheid, de voorwaarden op te geven waaronder hij bereid is om de nieuwe huur aan te gaan, alsook de vermelding op te nemen dat de verhuurder geacht wordt met de hernieuwing van de huur onder de voorgestelde voorwaarden in te stemmen, indien hij niet op dezelfde wijze binnen drie maanden kennisgeeft ofwel van zijn met redenen omklede weigering van hernieuwing, ofwel van andere voorwaarden of van het aanbod van een derde.
L'alinéa 1 de l'article 14 de la loi sur les baux commerciaux impose, en effet, au preneur désireux d'exercer le droit au renouvellement du bail commercial de notifier, à peine de déchéance, son intention au bailleur et d'indiquer, dans la notification, à peine de nullité, les conditions auxquelles il est disposé à conclure le nouveau bail ainsi que la mention qu'à défaut de notification par le bailleur, suivant les mêmes voies et dans les trois mois, de son refus motivé de renouvellement, de la stipulation de conditions différentes ou d'offres d'un tiers, le bailleur est présumé consentir au renouvellement du bail aux conditions proposées.

De talenkennis moet voor weigering immers een « wezenlijke beroepsvereiste » zijn van de job, terwijl een discriminatie naar leeftijd mogelijk is voor « alle vergelijkbare legitieme doelstellingen ».
En effet, les connaissances linguistiques doivent constituer une « exigence professionnelle essentielle » de l'emploi à pourvoir pour justifier le refus du candidat qui ne répondrait pas à cette exigence, alors qu'une discrimination fondée sur l'âge est possible pour « tout autre objectif légitime comparable ».

De ontstentenis van een beslissing of een beslissing tot weigering van de onderzoeksrechter kan immers het voorwerp uitmaken van een beroep, krachtens artikel 61ter, §§ 5 en 6 van het Wetboek van strafvordering, dat bepaalt :
L'absence de décision ou la décision de refus du juge d'instruction peut en effet faire l'objet d'un recours, en vertu de l'article 61ter, §§ 5 et 6, du Code d'instruction criminelle, qui dispose :

Het zou immers paradoxaal kunnen lijken om het hoger beroep tegen de weigering van een bevoegde Belgische autoriteit om bepaalde akten van de burgerlijke stand op te stellen (zoals de weigering om een huwelijk te voltrekken vermeld in artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek) aan de familierechtbank toe te vertrouwen, terwijl het hoger beroep tegen de weigering om soortgelijke buitenlandse akten van de burgerlijke stand te erkennen tot de bevoegdheid van de rechtbank van eerste aanleg zou behoren (artikel 27 van het Wetboek van internationaal privaatrecht).
En effet, il pourrait sembler paradoxal que l'on confie au tribunal de la famille la compétence de statuer en appel contre le refus d'une autorité belge compétente d'établir certains actes d'état civil (tel que le refus de célébrer un mariage, prévu à l'article 167 du Code civil) alors que le tribunal de première instance serait compétent pour connaître des recours formés contre le refus de reconnaître des actes étrangers similaires (art. 27 du Code de droit international privé).

In een arrest van 9 juli 1999 (4) heeft de Raad van State er immers op gewezen dat « het recht om elk bestuursdocument in te kijken en er een afschrift van te krijgen, behalve in de gevallen en onder de voorwaarden vastgesteld bij de wet, een fundamenteel recht is dat gewaarborgd wordt door artikel 32 van de Grondwet; dat elkeen er een dadelijk belang bij heeft op te treden met het oog op de inachtneming van dat recht en de weigering om inzage te krijgen te laten vernietigen; (...) dat een van de nuttige gevolgen van de wet van 11 april 1994 betreffende de openbaarheid van bestuur erin bestaat de personen die van plan zijn een beroep in te stellen tegen een bestuurshandeling, in casu een beslissing tot gedeeltelijke beperking van de belastinginvordering, in staat te stellen kennis te nemen van het dossier en het beroep eerst met kennis van zaken in te stellen; »; en dat « de uitzonderingen waarin het voormelde artikel 6 voorziet, limitatief worden opgenoemd en strikt moeten worden geïnterpreteerd en niet systematisch kunnen worden aangevoerd tot staving van elke weigering om inzage te krijgen van een fiscaal dossier zonder het beginsel van de openbaarheid van de bestuurshandelingen uit te hollen ».
Dans un arrêt du 9 juillet 1999 (4), le Conseil d'État a, en effet, rappelé que « le droit de consulter chaque document administratif et de s'en faire remettre copie, sauf dans les cas et conditions fixés par la loi, est un droit fondamental garanti par l'article 32 de la Constitution; que chacun a un intérêt actuel à agir en vue du respect de ce droit, et à faire annuler les refus de consultation qui lui sont opposés; (...) qu'un des effets utiles de la loi du 11 avril 1994 (...) est de permettre aux personnes qui envisagent d'introduire un recours contre une décision administrative, en l'espèce une décision de limitation partielle du recouvrement de l'impôt, de prendre connaissance du dossier et de n'introduire le recours qu'en connaissance de cause». et que « les exceptions prévues par l'article 6 de la loi sont limitativement énumérées et d'interprétation stricte, et ne peuvent être invoquées d'une façon systématique à l'appui de tout refus de communication d'un dossier fiscal sans vider de toute portée le principe de la publicité des actes administratifs ».