Traduction de «waarvoor hij belastingen betaalt » (Néerlandais → Français) :

Er moet wel verduidelijkt worden dat, wanneer betrokkene een zelfstandige beroepsactiviteit in bijberoep uitoefent, waarvoor hij bijdragen betaalt die minstens gelijk zijn aan de bijdragen die verschuldigd zijn voor een in hoofdberoep uitgeoefende activiteit, dan zal de aanvraag ingediend moeten worden in het pensioenstelsel waarin hij zijn hoofdberoepsactiviteit uitoefent, in toepassing van artikel 28, § 1, van het koninklijk besluit van 22 december 1967, dat bepaalt dat geen enkele periode kan gelijkgesteld worden indien zij krachtens een andere pensioenregeling dan die der zelfstandigen kan worden gelijkgesteld.
Précisons encore que si l'intéressé exerce une activité professionnelle indépendante à titre complémentaire pour laquelle il paie des cotisations au moins égales à celles dues pour une activité exercée à titre principal, la demande d'assimilation devra être introduite dans le régime de pension dans lequel il exerce son activité professionnelle à titre principal, conformément à l'article 28, § 1, de l'arrêté royal du 22 décembre 1967 qui stipule qu'aucune période ne peut être assimilée, si elle peut l'être en vertu d'un autre régime de pension que celui des travailleurs indépendants.

Elke erkende suikerproducent betaalt vóór 1 juni na het betrokken verkoopseizoen een bedrag dat overeenstemt met 500 EUR/t voor de hoeveelheden suiker waarvoor hij niet ten genoegen van de lidstaat kan aantonen dat de in lid 2, onder c), bedoelde suiker geen niet voor raffinage bestemd ingevoerde suiker is, of, indien het wel voor raffinage bestemde suiker betreft, dat de suiker vanwege uitzonderlijke technische omstandigheden of overmacht niet is geraffineerd”.
Tout producteur de sucre agréé acquitte, avant le 1er juin suivant la campagne de commercialisation concernée, un montant égal à 500 EUR par tonne pour les quantités de sucre pour lesquelles il ne peut pas apporter la preuve, à la satisfaction de l’État membre, que le sucre visé au paragraphe 2, point c), du présent article n’est pas du sucre importé non destiné au raffinage ou, s’il s’agit de sucre à raffiner, qu’il n’a pas été raffiné pour des raisons techniques exceptionnelles ou pour un cas de force majeure».

2. Schenden de artikelen 1382, 1383 en 1384 van het Burgerlijk Wetboek in samenlezing met artikel 136 § 2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inhoudende een verbod op discriminatie, wanneer ze zo geïnterpreteerd worden dat een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als verlies van een kans, haar uitkeringen niet kan verhalen op de derde aansprakelijke, en een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als een effectieve materiële schade aan inkomstenverlies, haar uitkeringen wel kan verhalen op de derde aansprakelijke, terwijl in beide gevallen de gezondheidssituatie van de verzekerde dezelfde is, terwijl er in beide gevallen een derde aansprakelijke is, terwijl in beide gevallen dezelfde uitkeringen worden betaald en terwijl in beide gevallen de verzekerde zelf minstens aanspraak kan maken op een volledige betaling van de uitkeringen ongeacht wat hij bij de aansprakelijke derde nog verder zal recupereren ?
2. Les articles 1382, 1383 et 1384 du Code civil, combinés avec l'article 136, § 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, qui contiennent une interdiction de discrimination, s'ils sont interprétés en ce sens qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré victime d'un sinistre dont un tiers est responsable ne peut pas réclamer le remboursement de ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage subi par l'assuré est défini comme une perte d'une chance, alors qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré victime d'un sinistre dont un tiers est responsable peut réclamer le remboursement de ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage de l'assuré est défini comme un dommage matériel effectif consistant en une perte de revenus, alors que, dans les deux cas, l'état de santé de l'assuré est le même, que, dans les deux cas, il y a un tiers responsable, que, dans les deux cas, les mêmes prestations sont payées et que, dans les deux cas, l'assuré lui-même peut au moins prétendre à un paiement intégral des prestations, indépendamment de ce qu'il récupérera encore auprès du tiers responsable ?

2. Schenden de artikelen 1382, 1383 en 1384 van het Burgerlijk Wetboek in samenlezing met artikel 136 § 2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inhoudende een verbod op discriminatie, wanneer ze zo geïnterpreteerd worden dat een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als verlies van een kans, haar uitkeringen niet kan verhalen op de derde aansprakelijke, en een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als een effectieve materiële schade aan inkomstenverlies, haar uitkeringen wel kan verhalen op de derde aansprakelijke, terwijl in beide gevallen de gezondheidssituatie van de verzekerde dezelfde is, terwijl er in beide gevallen een derde aansprakelijke is, terwijl in beide gevallen dezelfde uitkeringen worden betaald en terwijl in beide gevallen de verzekerde zelf minstens aanspraak kan maken op een volledige betaling van de uitkeringen ongeacht wat hij bij de aansprakelijke derde nog verder zal recupereren ?
2. Les articles 1382, 1383 et 1384 du Code civil, combinés avec l'article 136, § 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, qui contiennent une interdiction de discrimination, s'ils sont interprétés en ce sens qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré victime d'un sinistre dont un tiers est responsable ne peut pas réclamer le remboursement de ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage subi par l'assuré est défini comme une perte d'opportunité, alors qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré victime d'un sinistre dont un tiers est responsable peut réclamer le remboursement de ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage de l'assuré est défini comme un dommage matériel effectif consistant en une perte de revenus, alors que, dans les deux cas, l'état de santé de l'assuré est le même, que, dans les deux cas, il y a un tiers responsable, que, dans les deux cas, les mêmes prestations sont payées et que, dans les deux cas, l'assuré lui-même peut au moins prétendre à un paiement intégral des prestations, indépendamment de ce qu'il récupérera encore auprès du tiers responsable ?

Art. 31. De managementautoriteit kan de begunstigde gedurende een periode van drie jaar van steun uitsluiten : 1° in geval van herhaling van de inbreuken, vermeld in artikel 30, binnen een periode van drie jaar; 2° als een project waarvoor steun werd toegekend, niet uitgevoerd is; 3° als hij een of meer veroordelingen heeft opgelopen in het kader van zijn visserijactiviteiten; 4° in geval hij teruggevorderde steun niet betaalt en na in gebreke stelling.
Art. 31. L'autorité de gestion peut exclure le bénéficiaire pendant une période de trois ans d'aides : 1° en cas d'infractions répétées, telles que visées à l'article 30, dans une période de trois ans ; 2° si un projet faisant l'objet d'aides n'est pas exécuté ; 3° s'il a encouru une ou plusieurs condamnations dans le cadre de ses activités de pêche ; 4° au cas où il ne rembourse pas l'aide recouvrée et ce après mise en demeure.

De ambtenaar die belast is voor de invordering betaalt de sommen waarop een belastingplichtige overeenkomstig artikel D.270 aanspraak kan maken voor de onverschuldigde betaling van de belastingen op het huishoudelijk afvalwater van ambtswege terug binnen drie maanden na de zending van het dossier door het Departement Leefmilieu en Water van het Operationeel directoraat-generaal Landbouw, Natuurlijke Hulpbronnen en Leefmilieu van de Waalse Overheidsdienst onder voorbehoud van het bewijs van betaling van de bedragen waarvoor de terugbetaling wordt aangevraagd».
Le fonctionnaire chargé du recouvrement opère restitution d'office des sommes auxquelles peut prétendre un redevable par application de l'article D.270, pour le paiement indu des taxes sur les eaux usées domestiques, dans les trois mois de l'envoi du dossier par le Département de l'Environnement et de l'Eau de la Direction générale opérationnelle Agriculture, Ressources naturelles et Environnement, du Service public de Wallonie, sous réserve de la preuve de paiement des montants dont la restitution est demandée».

Deze applicatie maakt het voor de ontvanger mogelijk een selectie te maken en de behandeling van de dossiers waarvoor de herinnering niet-succesvol is geweest te verdelen onder zijn verschillende medewerkers. b) Het komt in principe toe aan de ontvanger om te bepalen welke invorderings- of vervolgingsmaatregelen hij zal en kan aanwenden om uiteindelijk de betaling van de belastingen te bekomen.
Cette application permet au receveur de sélectionner et de répartir entre ses différents collaborateurs le traitement des dossiers pour lesquels le rappel a été infructueux. b) Il appartient en principe au receveur de déterminer quelles mesures de recouvrement ou de poursuites il pourra et peut utiliser pour obtenir finalement le paiement des impôts.

Door middel van deze verordening willen we ervoor zorgen dat geen alimentatieplichtige meer kan geloven dat hij, door het land te verlaten waar zijn kind woont waarvoor hij geen alimentatie betaalt, door zich ergens in de open Europese Unie te vestigen waar de interne grenzen zijn opgeheven – vooral nu de nieuwe lidstaten over enkele dagen tot de Schengenruimte toetreden – gebruik kan maken van een situatie die diegenen in de kaart speelt die geen verantwoordelijkheid nemen voor hun gezin.
Avec ce règlement, nous cherchons à faire en sorte qu’aucun débiteur alimentaire en Europe ne puisse avoir le sentiment qu’il peut facilement, en quittant le pays où réside l’enfant dont il ne verse pas la pension, en se déplaçant dans l’Union européenne ouverte où les frontières intérieures ont été supprimées (surtout maintenant, puisque les nouveaux États membres vont adhérer à la zone Schengen dans quelques jours), profiter d’une situation qui favorise celui qui s’assume pas ses responsabilités familiales.

Van de werkgever moet in ieder geval worden geëist dat hij aan de onderdanen van derde landen het volledige nog verschuldigde loon voor hun geleverde werk betaalt, alsmede de nog verschuldigde belastingen en socialezekerheidsbijdragen.
L’employeur devrait en tout état de cause être tenu de verser aux ressortissants de pays tiers tout salaire impayé correspondant au travail effectué et de payer les cotisations sociales et impôts dus.

3. Elke erkende suikerproducent betaalt vóór 1 juni na het betrokken verkoopseizoen een bedrag dat overeenstemt met 500 EUR/t voor de hoeveelheden suiker waarvoor hij niet ten genoegen van de lidstaat kan aantonen dat de in lid 2, onder c), bedoelde suiker geen niet voor raffinage bestemd ingevoerde suiker is, of, indien het wel voor raffinage bestemde suiker betreft, dat de suiker vanwege uitzonderlijke technische omstandigheden of overmacht niet is geraffineerd.
3. Tout producteur de sucre agréé acquitte, avant le 1er juin suivant la campagne de commercialisation concernée, un montant égal à 500 EUR par tonne pour les quantités de sucre pour lesquelles il ne peut pas apporter la preuve, à la satisfaction de l’État membre, que le sucre visé au paragraphe 2, point c), du présent article n’est pas du sucre importé non destiné au raffinage ou, s’il s’agit de sucre à raffiner, qu’il n’a pas été raffiné pour des raisons techniques exceptionnelles ou pour un cas de force majeure.