Vertaling van "waarvan het kind de nationaliteit had toen " (Nederlands → Frans) :

Voor de van rechtswege vastgestelde afstamming blijft het recht toepasselijk van de Staat waarvan het kind de nationaliteit had toen het geboren werd.
Pour la filiation établie de plein droit, c'est la loi de l'État dont l'enfant avait la nationalité au moment de la naissance qui reste applicable.

De ambtenaren van de burgerlijke stand kunnen, wanneer de ouders beweren dat het kind over de dubbele of de meervoudige nationaliteit bezit en dat ze het recht van een van de Staten waarvan hun kind de nationaliteit bezit willen doen toepassen, als hulpmiddel bij de uitoefening van deze controle, vragen dat een geldig document wordt voorgelegd dat aantoont dat het effectief deze nationaliteit bezit.
Pour s'aider dans l'exercice de ce contrôle, les officiers de l'état civil peuvent, si les parents affirment que l'enfant est bipatride ou multipatride et qu'ils souhaitent faire appliquer le droit d'un des Etats dont leur enfant a la nationalité, exiger la production d'un document valide qui établit qu'il a effectivement cette nationalité.

Wat de afstamming van de buitenhuwelijkse kinderen betreft, leidt de traditionele regel tot de toepassing van het recht van de Staat waarvan het kind de nationaliteit draagt. Het motief is het in het gedrang zijnde hoofdzakelijke belang van het kind (221).
En ce qui concerne la filiation des enfants nés hors mariage, la règle traditionnelle conduit à un rattachement au droit de l'Etat dont l'enfant a la nationalité, pour le motif que c'est l'intérêt prépondérant de l'enfant qui est en cause (221).

De naam van het kind geboren uit een echtpaar dat op geldige wijze een dergelijke keuze heeft gemaakt, wordt op autonome wijze bepaald, met inachtneming van het recht van de Staat waarvan dit kind de nationaliteit draagt.
Quant au nom de l'enfant issu d'un couple qui a fait valablement un tel choix, il est déterminé de façon autonome, au regard du droit de l'Etat dont cet enfant a la nationalité.

Wat de afstamming van de buitenhuwelijkse kinderen betreft, leidt de traditionele regel tot de toepassing van het recht van de Staat waarvan het kind de nationaliteit draagt. Het motief is het in het gedrang zijnde hoofdzakelijke belang van het kind (79).
En ce qui concerne la filiation des enfants nés hors mariage, la règle traditionnelle conduit à un rattachement au droit de l'Etat dont l'enfant a la nationalité, pour le motif que c'est l'intérêt prépondérant de l'enfant qui est en cause (79).

2. Wanneer de erflater het op zijn erfopvolging toepasselijke recht had gekozen vóór 17 augustus 2015, is deze keuze geldig indien zij voldoet aan de in hoofdstuk III opgenomen voorwaarden, of indien zij geldig is volgens de regels van het internationaal privaatrecht die op het tijdstip van de rechtskeuze golden in de staat waar de erflater zijn gewone verblijfplaats bezat of in een van de staten waarvan hij de nationaliteit had.
2. Lorsque le défunt avait, avant le 17 août 2015, choisi la loi applicable à sa succession, ce choix est valable s'il remplit les conditions fixées au chapitre III ou s'il est valable en application des règles de droit international privé qui étaient en vigueur, au moment où le choix a été fait, dans l'État dans lequel le défunt avait sa résidence habituelle ou dans tout État dont il possédait la nationalité.

wordt een verwijzing naar de staat waarvan het kind de nationaliteit bezit uitgelegd als een verwijzing naar de door het recht van die staat aangewezen territoriale eenheid of, bij gebreke van ter zake dienende regels, naar de territoriale eenheid waarmee het kind de nauwste betrekkingen heeft.
toute référence à l’État dont l’enfant possède la nationalité vise l’unité territoriale désignée par la loi de cet État ou, en l’absence de règles pertinentes, l’unité territoriale avec laquelle l’enfant présente le lien le plus étroit.

een staat waarvan het kind de nationaliteit bezit.
un État dont l’enfant possède la nationalité.

In het verleden maakten de lidstaten gebruik van het Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken van de Raad van Europa om informatie uit te wisselen over veroordelingen van hun onderdanen, maar dit systeem bleek niet efficiënt te werken[45]. De Raad zette een eerste stap op weg naar verbetering met de goedkeuring van Besluit 2005/876/JBZ van de Raad, dat de lidstaten verplichtte een centrale autoriteit aan te wijzen die regelmatig gegevens over veroordelingen van niet-onderdanen moest verstrekken aan de lidstaat of lidstaten waarvan de betrokkene de nationaliteit had[46]. Dit instrument bood de lidstaten ook voor het eerst de mogelijkheid om, volgens de voorwaarden van het nationale recht, gegevens te verkrijgen over eerdere veroordelingen van hun onderdanen in andere lidstaten.
Par le passé, les États membres se fondaient sur la convention du Conseil de l’Europe d'entraide judiciaire en matière pénale afin d’échanger des informations relatives aux condamnations de leurs ressortissants, mais ce système s’est avéré inefficace[45]. Le Conseil a effectué un premier pas sur la voie de la réforme en adoptant la décision 2005/876/JAI du Conseil, qui obligeait chaque État membre à mettre en place une autorité centrale qui transmettrait, à intervalles réguliers, aux autres États membres les condamnations prononcées à l’égard des ressortissants de ces autres États membres[46].