Traduction de «waarbij telkens opnieuw een uitzondering dient gemaakt » (Néerlandais → Français) :

Het toevoegen van nieuwe beroepen op een wijze waarbij telkens opnieuw een uitzondering dient gemaakt tegenover de gebiedsomschrijving van de geneeskunde leidt op de duur tot een juridisch kluwen en biedt geen kader voor een echt volwaardige toevoeging van nieuwe beroepen.
Le fait que, pour chaque nouvelle profession ajoutée, l'on doive procéder par voie d'exception par rapport à la définition de la médecine, crée un « imbroglio » juridique et offre un cadre qui ne permet pas véritablement de rattacher des nouvelles professions à la médecine.

Voor de toepassing van artikel 145 wordt verstaan onder: 1° hypothecaire lening: een hypothecaire leningsovereenkomst met een looptijd van ten minste 10 jaar die door de belastingplichtige is aangegaan bij een instelling die in de Europese Economische Ruimte is gevestigd en die specifiek tot doel heeft om in een lidstaat van de Europese Economische Ruimte een woning te verwerven of te behouden; 2° levensverzekering: een aanvullende verzekering tegen ouderdom en vroegtijdige dood tot uitvoering van een individueel gesloten levensverzekeringscontract dat de belastingplichtige is aangegaan in een lidstaat van de Europese Economische Ruimte om in een lidstaat van de Europese Economische Ruimte zijn eigen woning te verwerven of te behouden en waarbij: a) de belastingplichtige alleen zichzelf heeft verzekerd; b) het levensverzekeringscontract werd aangegaan voor de leeftijd van 65 jaar; c) het levensverzekeringscontract een minimumlooptijd heeft van tien jaar als het in voordelen bij leven voorziet; d) de voordelen van het levensverzekeringscontract bij leven toekomen aan de belastingplichtige vanaf de leeftijd van 65 jaar; e) de voordelen van het levensverzekeringscontract bij overlijden: i. toekomen aan de personen die ingevolge het overlijden van de verzekerde de volle eigendom of het vruchtgebruik van de eigen woning verwerven ten belope van het verzekerde kapitaal dat dient voor het wedersamenstellen of het waarborgen van de hypothecaire lening; ii. toekomen aan de echtgenoot of de bloedverwanten van de belastingplichtige tot de tweede graad ten belope van het verzekerde kapitaal dat niet dient voor het wedersamenstellen of het waarborgen van de hypothecaire lening; f) die bijdragen niet geheel of gedeeltelijk in aanmerking kunnen komen voor de toepassing van artikel 52, 7° bis. Levensverzekeringen die tot na de oorspronkelijk bepaalde termijn worden verlengd, opnieuw van kracht gemaakt, gewijzigd of verhoogd als de verzekerde de leeftijd van 65 jaar heeft ber ...
Pour l'application de l'article 145 , on entend par : 1° emprunt hypothécaire : un contrat d'emprunt hypothécaire avec une durée d'au moins 10 années, contracté par le contribuable auprès d'une institution établie dans l'Espace économique européen, qui a spécifiquement pour but d'acquérir ou de maintenir une habitation dans un Etat membre de l'Espace économique européen ; 2° assurance-vie : une assurance complémentaire contre la vieillesse et le décès prématuré, en exécution d'un contrat d'assurance-vie conclu individuellement, que le contribuable a contracté dans un Etat membre de l'Espace économique européen afin d'acquérir ou de maintenir sa propre habitation dans un Etat membre de l'Espace économique européen, et où : a) le contribuable n'a assuré que soi-même ; b) le contrat d'assurance-vie a été contracté avant l'âge de 65 ans ; c) le contrat d'assurance-vie a une durée minimale de dix ans s'il prévoit des avantages en cas de vie ; d) les avantages du contrat d'assurance-vie en cas de vie reviennent au contribuable à partir de l'âge de 65 ans ; e) les avantages du contrat d'assurance-vie en cas de décès : i. reviennent aux personnes qui, suite au décès de l'assuré, acquièrent la pleine propriété ou l'usufruit de la propre habitation à concurrence du capital assuré qui sert à la reconstitution ou la garantie de l'emprunt hypothécaire ; ii. reviennent au conjoint ou aux parents jusqu'au deuxième degré du contribuable, à concurrence du capital assuré qui ne sert pas à la reconstitution ou la garantie de l'emprunt hypothécaire ; f) ces contributions ne sont pas entièrement ou partiellement éligibles à l'application de l'article 52, 7° bis. Les assurances-vie qui sont prolongées, remises en vigueur, modifiées ou augmentées au-delà du délai initialement prévu, si l'assuré a atteint l'âge de 65 ans, sont censées ne pas être contractées avant l'âge de 65 ans, visé à l'alinéa premier, 2°, b).

Aangezien dezelfde spreker erop wees dat geenszins werd gepreciseerd dat « de regeling enkel geldt bij verzoek van de partijen en niet bij ambtshalve tussenkomst » (ibid.), antwoordde de minister : « [We bevinden] ons [...] in het stadium van de procedure waarin de onderzoeksrechter zijn onderzoek heeft beëindigd. Hij bezorgt het dossier aan het openbaar ministerie opdat het vorderingen kan instellen. Zodra het openbaar ministerie de vorderingen heeft ingesteld, wordt het dossier opnieuw aan de onderzoeksrechter bezorgd om te bepalen wanneer de zaak in de raadkamer behandeld wordt. In dit stadium van de procedure hebben de partijen inzage in het dossier en kunnen zij om bijkomende onderzoekshandelingen verzoeken. In de praktijk misbruiken sommigen de procedure waarbij zij een reeks bijkomende onderzoekshandelingen vragen om de rechtspleging te vertragen. Zij hopen om uiteindelijk voor het vonnisgerecht de overschrijding van de redelijke termijn te kunnen aanvoeren en zo veroordeling te ontlopen. Het wetsontwerp beoogt een beperking van het oneigenlijke verzoek om onderzoekshandelingen dat bij de onderzoeksrechter wordt ingediend om het onderzoek op een onredelijke wijze te vertragen. In de pers verschijnen vaak berichten over gerechtelijke beslissingen waarbij geen veroordeling wordt uitgesproken omdat de redelijke termijn overschreden is. Dankzij voorliggende ontwerpbepaling kan er voor alle procedures, en meer bepaald in fiscale aangelegenheden, werk worden gemaakt van een doeltreffendere rechtsbedeling. Spreekster meent dat de duur van de schorsing niet moet worden beperkt aangezien de partijen in de praktijk de verzoeken om onderzoekshandelingen niet groeperen. Telkens als bepaald wordt wanneer de zaak voor de raadkamer komt, verzoeken de partijen om nieuwe onderzoekshandelingen.
Le même intervenant relevant qu'il n'était nullement précisé que « la réglementation s'applique uniquement en cas de requête des parties et non dans le cadre de l'intervention d'office » (ibid.), la ministre répondit : « l'on est à un stade de la procédure où le juge d'instruction a terminé son instruction. Il communique le dossier au ministère public afin que celui-ci trace ses réquisitions. Lorsque le ministère public a tracé ses réquisitions, il retransmet le dossier au juge d'instruction afin de fixer l'affaire en chambre du conseil. A ce stade de la procédure, les parties ont accès au dossier et peuvent demander des devoirs complémentaires. La pratique montre que certaines personnes abusent de la procédure pour demander une série de devoirs complémentaires dans un but dilatoire. Ces personnes espèrent à terme pouvoir plaider le dépassement du délai raisonnable devant les juridictions de fond et échapper ainsi à toute condamnation. Le projet de loi vise à limiter les demandes abusives de devoirs qui sont formulées devant le juge d'instruction dans le but de prolonger l'instruction de manière non raisonnable. La presse fait souvent écho de décisions judiciaires qui refusent de prononcer des condamnations en raison du dépassement du délai raisonnable. La disposition en projet permettra pour l'ensemble des procédures, et notamment en matière fiscale, d'arriver à une justice plus efficace. L'intervenante pense qu'il ne faut pas limiter l'effet de la suspension dans le temps car, dans la pratique, les parties ne demandent pas les devoirs de manière groupée. Chaque fois que l'affaire est fixée devant la chambre du conseil, elles demandent de nouveaux devoirs.

Overwegende, wat de derde hoofdlijn betreft, dat het onderzoek van een aanvraag tot milieuvergunning laat blijken dat de realiteit van het terrein verplicht tot een betere bescherming van het woongebied en van elke andere gevoelige ontvanger van hinder veroorzaakt door vervoer, van geluids- en geurhinder; dat thans enkel het woongebied zich beroept op een strengere indeling; dat een landbouwexploitatie in de onmiddellijke nabijheid van een woongebied of simpelweg van een woning van derden die niet opgenomen is in een woongebied of in een woongebied met een landelijk karakter, wordt ingedeeld alsof ze volkomen geïsoleerd was in een landbouwgebied; dat onder gevoelige ontvanger wordt verstaan de naburige woningen, met uitzondering van de woning van de exploitant, de scholen, ziekenhuizen, tehuizen, recreatiegebieden, enz., m.a.w. de gebieden waar personen leven, alsook de gebieden waar kwetsbaardere personen, zoals kinderen, zieken, bejaarden verblijven; dat grote teelten omvangrijke installaties vereisen kunnen (gebouw met dynamische ventilatie, automatische melkbereidingsinstallatie, voederopslag in silo's, mest- en/of gieropslag, vervoer i.v.m. de levering van voeder en dieren, enz., ) waardoor de geur- en geluidshinderrisico's toenemen, wanneer ze dichtbij een woongebied of een gevoelige ontvanger gevestigd zijn; dat de administratie, in deze denkbeeldige situatie, elk dossier al naar gelang het geval onderzoekt en dat vaak bijzondere voorwaarden voorgesteld worden; dat, daarentegen, de onbelangrijke weerslag van de geluids- en geurhinder van inrichtingen verwijderd van een woongebied of van een gevoelige ontvanger in de meeste gevallen geen klachten oplevert tijdens het openbaar onderzoek en het voorwerp is van een vereenvoudigd rapport inzake het effectenonderzoek, dat besluit tot het opleggen van exploitatievoorwaarden gemeen aan alle teeltinrichtingen; dat er, rekening houdende met deze realiteit, voorgesteld wordt de onder de landbouwsector vallende in ...
Considérant, en ce qui concerne le troisième axe, que, lors de l'instruction d'une demande de permis, il apparaît que la réalité de terrain oblige à mieux protéger la zone d'habitat et tout autre récepteur sensible des nuisances dues au charroi, des nuisances sonores et olfactives; qu'actuellement seule la zone d'habitat fait prévaloir un classement plus sévère; qu'une exploitation agricole à proximité directe d'une zone d'habitat ou simplement d'une habitation de tiers non reprise dans une zone d'habitat ou encore dans une zone d'habitat à caractère rural est classée de la même manière que si elle était complètement isolée en zone agricole; que par récepteur sensible, on entend les habitations voisines, à l'exception du logement de l'exploitant, des écoles, des hôpitaux, des homes, des zones de loisirs, etc, soit les zones où vivent des personnes ainsi que les zones où séjournent des personnes plus vulnérables tels que les enfants, les malades, les personnes âgées); que les élevages de taille importante peuvent nécessiter des installations conséquentes (bâtiment avec ventilation dynamique, installation de préparation automatique du lait, stockage des aliments en silo, stockage de fumier et/ou de lisier, charroi lié à la livraison des aliments et des animaux, etc, ) multipliant ainsi les risques de nuisances olfactives et de nuisances sonores, lorsqu'ils sont proches d'une zone d'habitat ou d'un récepteur sensible; que, dans ce cas de figure, l'administration traite chaque dossier au cas par cas et des conditions particulières sont souvent proposées; que, par contre, l'impact non significatif des nuisances sonores et olfactives d'établissements éloignés d'une zone d'habitat ou d'un récepteur sensible, donne lieu, dans la plupart des cas, à une absence de réclamations lors de l'enquête publique et à un rapport d'analyse des impacts simplifié concluant à l'imposition de conditions d'exploiter communes à tous les établissements d'élevage; qu'eu égard à cette réa ...

64. dringt er bij de lidstaten op aan het recht van de individu op genetische vertrouwelijkheid te beschermen en ervoor te zorgen dat het maken van genetische profielen doeleinden dient waarbij de individuele patiënt en de samenleving als geheel baat hebben; is van mening dat er een uitzondering op dit algemene vertrouwelijkheidsbeginsel moet worden gemaakt, indien de genetische vingerafdrukken in DNA-databanken worden gebruikt om misdadigers te identificeren en te veroordelen;
64. invite instamment les États membres à protéger les droits des personnes à la confidentialité génétique et à veiller à ce que l'établissement de profils génétiques soit utilisé pour le bienfait des patients et de la société dans son ensemble, et estime qu'il devrait y avoir une exception au principe général de confidentialité lorsque les empreintes génétiques contenues dans les bases de données ADN sont utilisées pour identifier et confondre les criminels;

De belangrijkste kenmerken van de maatregel zijn de volgende : - de steun bedraagt maximaal 40 % van de subsidiabele kosten van produktontwikkeling, als omschreven in bijlage II bij de communautaire kadervoorschriften voor steun voor O O (PB C 83 van 1986) - (uitzondering : 50 % voor projecten die betrekking hebben op de ontwikkeling van biologische produkten als omschreven in Verordening 2092/91 of projecten met een qua waarde zeer belangrijke inbreng van de aanvrager zelf (niet subsidiabel); - de steun moet voor de volle 100 % worden terugbetaald wanneer de resultaten van het ontwikkelingswerk commercieel worden geëxploiteerd; - de steun is hoofdzakelijk bedoeld voor MKB als omschreven in de communautaire kadervoorschriften voor steun ten behoeve van het MKB (PB C 213 van 1992) - Steun voor andere dan middelgrote of kleine bedrijven moet vooraf telkens worden gemeld. Het totale voorgestelde budget voor de regeling bedraagt : 1994 1995/1996/1997 183 miljoen DKR 210 miljoen DKR per jaar (circa 25 miljoen ecu) (circa 28 miljoen ecu) Hierbij dient te worden aangetekend dat voor deze steunregeling, zoals ook vóór de verlenging het geval was, in deze totale bedragen de inkomsten zijn meegerekend uit de teruggave van steun bij "commerciële exploitatie", welke inkomsten opnieuw in de regeling worden geïnvesteerd.
Les principaux aspects des dispositions à reconduire sont les suivants : - taux maximum de l'aide fixée à 40 % des coûts éligibles de mise au point des produits, définis à l'annexe II du cadre communautaire d'appui pour l'aide à la recherche et au développement (JO n° C 83/1986) - (dérogation : 50 % pour des projets relatifs à la mise au point de produits biologiques conformément au règlement 2092/91 ou lorsque la valeur du travail personnel du demandeur (inéligible en vertu du présent régime) représente une part significative des coûts du projet); - l'aide doit être remboursée intégralement en cas d'une quelconque exploitation commerciale des résultats des travaux de développement; - le régime vise principalement les PME définies dans le cadre communautaire d'appui relatif aux aides en faveur des PME (JO C 213/1992) - toute aide envisagée en faveur d'entreprises autres que des PME doit être notifiée au cas par cas; le budget total proposé pour le régime est le suivant : 1994 1995/1996/1997 183 millions de DKR 210 millions de DKR par an (environ 25 millions d'écus) (environ 28 millions d'écus) Il convient de noter que, comme pour l'aide existante, ces chiffres relatifs au budget global comprennent le produit estimatif d'une aide remboursée au titre du régime "d'exploitation commerciale" défini ci-dessus et réintroduite par la suite dans le régime.