Vertaling van "waarbij laatstgenoemde aldus " (Nederlands → Frans) :

Het verdient aldus aanbeveling de tenuitvoerlegging van de door het ISH gevraagde maatregelen toe te vertrouwen aan de federale procureur, waarbij laatstgenoemde in voorkomend geval steeds de medewerking van de lokale parketten kan inroepen.
Il apparaît donc opportun de confier l'exécution des devoirs sollicités par la CPI au Procureur fédéral, sans préjudice pour ce dernier de faire appel, le cas échéant, à la collaboration des parquets locaux.

1. « Is artikel 265, § 2, van het Wetboek van vennootschappen, zoals gewijzigd bij de wet van 20 juli 2006, in werking getreden op 1 september 2006, niet in strijd met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, eventueel in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, naast artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol waarin het recht op het ongestoord genot van de eigendom is vastgelegd, in zoverre ten aanzien van de zaakvoerders, gewezen zaakvoerders en alle andere personen die ten aanzien van de zaken van de vennootschap werkelijke bestuursbevoegdheid hebben gehad, toepassing wordt gemaakt van het onweerlegbare vermoeden van een grove fout wanneer de genoemde zaakvoerders, gewezen zaakvoerders en verantwoordelijken eerder betrokken zijn geweest bij minstens twee faillissementen, vereffeningen of soortgelijke operaties met schulden tegenover de RSZ tot gevolg, waarbij zij geen enkele mogelijkheid hebben om het vermoeden te weerleggen, en zulks terwijl de zaakvoerders, bestuurders, bedrijfsleiders of elke andere persoon die ten aanzien van de zaken van een burgerlijke vennootschap met handelsvorm, een stichting, een vzw werkelijke bestuursbevoegdheid heeft gehad, die ten aanzien van de RSZ achterstallige bijdragen zouden hebben, niet aansprakelijk kunnen worden gesteld wegens een kennelijke grove fout die heeft bijgedragen tot het faillissement, in zoverre die rechtspersonen geen koopman zijn, en daarmee samenhangend dus nooit failliet kunnen worden verklaard, en dat alles zonder dat een dergelijk verschil in behandeling objectief en redelijk is verantwoord, en op een wijze die evenredig is met het door de wetgever beoogde doel of met de aldus door die laatstgenoemde nagestreefde doelstelling ?
1. « L'article 265, § 2, du Code des sociétés, tel que modifié par la loi du 20 juillet 2006, entrée en vigueur le 1 septembre 2006, n'est-il pas contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, éventuellement combinés avec les articles 6 et 14 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, outre l'article 1 du protocole additionnel n° 1 consacrant le droit au respect des biens, en ce qu'il est fait application dans les chefs des gérants, anciens gérants et toutes les autres personnes qui ont effectivement détenu le pouvoir de gérer la société de la présomption irréfragable de faute grave lorsque lesdits gérants, anciens gérants et responsables ont été impliqués antérieurement dans au moins, deux faillites, liquidations ou opérations similaires, entraînant des dettes à l'égard de l'ONSS n'ont aucune possibilité de renversement de la présomption; et ce alors que les gérants, administrateurs, dirigeants ou toute autre personne qui a effectivement détenu le pouvoir de gérer une société civile à forme commerciale, une fondation, une A.S.B.L. et qui auraient des arriérés de cotisations à l'égard de l'ONSS ne peuvent être tenus responsables pour faute grave et caractérisée ayant contribué à la faillite dans la mesure où ces personnes morales n'ont pas la qualité de commerçant, et ne peuvent donc corrélativement jamais être déclarée en faillite; le tout, sans que telle différence de traitement soit justifiée de manière objective et raisonnable, et de manière proportionnée à l'objectif visé par le législateur ou à la finalité ainsi poursuivie par ce dernier ?

Artikel 14, lid 1, van besluit nr. 1/80 van 19 september 1980 betreffende de ontwikkeling van de Associatie, vastgesteld door de Associatieraad, die is ingesteld bij de Overeenkomst waarbij een associatie tot stand is gebracht tussen de Europese Economische Gemeenschap en Turkije, welke op 12 september 1963 te Ankara is ondertekend door de Republiek Turkije enerzijds en de lidstaten van de EEG en de Gemeenschap anderzijds, en die namens laatstgenoemde is gesloten, goedgekeurd en bevestigd bij besluit 64/732/EEG van de Raad van 23 december 1963, moet aldus worden uitgelegd dat:
L’article 14, paragraphe 1, de la décision no 1/80, du 19 septembre 1980, relative au développement de l’association, adoptée par le conseil d’association institué par l’accord créant une association entre la Communauté économique européenne et la Turquie, qui a été signé, le 12 septembre 1963, à Ankara par la République de Turquie, d’une part, ainsi que par les États membres de la CEE et la Communauté, d’autre part, et qui a été conclu, approuvé et confirmé au nom de cette dernière par la décision 64/732/CEE du Conseil, du 23 décembre 1963, doit être interprété en ce sens que:

« Aldus zou een leerling met een hoog individueel indexcijfer die evenwel afkomstig is uit een basis- of lagere school die beantwoordt aan het aldus vermelde, collectief bepaalde criterium, worden beschouwd als een 'ZSEI-leerling', terwijl een leerling met een laag indexcijfer die evenwel afkomstig is uit een basis- of lagere school die niet aan dat criterium voldoet, die kwalificatie niet zou hebben, waarbij de eerstgenoemde bijgevolg, in tegenstelling tot de laatstgenoemde, de regel van de prioriteit zou genieten.
« Ainsi, un élève dont l'indice individuel est élevé mais qui est issu d'une école fondamentale ou primaire répondant au critère ainsi énoncé, déterminé collectivement, serait qualifié d'219; élève ISEF ', alors qu'un élève dont l'indice est peu élevé mais qui est issu d'une école fondamentale ou primaire ne répondant pas à ce critère ne recevrait pas cette qualification, le premier bénéficiant dès lors, au contraire du second, de la règle de priorité.

2. Is, indien de eerste vraag ontkennend wordt beantwoord, dezelfde wettelijke bepaling, in die zin geïnterpreteerd dat zij de Koning toestaat, in hetzelfde geval, een onweerlegbaar vermoeden van spoedeisendheid in te voeren, waardoor het bijgevolg voor de belastingplichtige niet mogelijk is het tegenbewijs te leveren onder de jurisdictionele controle van de beslagrechter en waarbij laatstgenoemde aldus het recht wordt ontzegd de opheffing van het beslag uit te spreken bij ontstentenis van spoedeisendheid, terwijl dat spoedeisend karakter de fundamentele voorwaarde is voor het bewarend beslag naar gemeen recht, strijdig met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
2. Si la réponse à la première question est négative, la même disposition légale, interprétée comme autorisant le Roi, dans le même cas, à instaurer une présomption irréfragable de célérité, qui ne permet dès lors pas à l'assujetti d'apporter la preuve contraire sous le contrôle juridictionnel du juge des saisies et qui refuse ainsi à ce dernier le droit de prononcer la mainlevée de la saisie en l'absence de célérité, alors que celle-ci est la condition fondamentale de la saisie conservatoire en droit commun, est-elle contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution ?

Aldus heeft hij in de hoofdstukken I en II van de wet van 24 juli 1987 de - uitsluitend tijdelijke - arbeid gepreciseerd die het voorwerp kan uitmaken van een overeenkomst van uitzendarbeid (artikelen 1 en 7), alsmede de regels waarbij die overeenkomst is geregeld, de rechten - met name inzake bezoldiging - van de uitzendkracht, de regels waarbij de overeenkomst tussen het uitzendbedrijf en de gebruiker worden geregeld en de verplichtingen van laatstgenoemde alsmede de maatregelen van toezicht en de sancties die bestemd zijn om de inachtneming van die voorschriften te waarborgen.
Ainsi, a-t-il précisé, aux chapitres Ier et II de la loi du 24 juillet 1987, le travail - exclusivement temporaire - qui pouvait faire l'objet d'un contrat de travail intérimaire (articles 1 et 7), les règles régissant ce contrat, les droits - notamment en matière de rémunération - du travailleur intérimaire, les règles régissant le contrat entre l'entreprise de travail intérimaire et l'utilisateur et les obligations de ce dernier ainsi que les mesures de surveillance et les sanctions destinées à assurer le respect de ces prescriptions.