Vertaling van "waarbij een vreemdeling gedurende zeven maanden werd vastgehouden " (Nederlands → Frans) :

De vraag of deze regeling conform de artikelen 3 en 5 E.V. R.M. is, werd door de mensenrechtencommissie onderzocht naar aanleiding van een beroep tegen een maatregel waarbij een vreemdeling gedurende zeven maanden werd vastgehouden.
La question de savoir si cette mesure est conforme aux articles 3 et 5 de la Convention européenne des droits de l'homme a été examinée par la Commission des droits de l'homme à la suite d'un recours introduit contre une mesure de maintien qui avait eu pour effet de priver un étranger de liberté pendant sept mois.

3º de vreemdeling, bedoeld in § 1, 2º, die in het totaal gedurende een periode van acht maanden werd vastgehouden. »
3º l'étranger visé au § 1 , 2º, dont la durée totale du maintien atteint huit mois».

3º de vreemdeling bedoeld in § 1, 2º, die in het totaal gedurende een periode van acht maanden werd vastgehouden.
3º l'étranger visé au § 1 , 2º, dont la durée totale du maintien atteint huit mois.

3º de vreemdeling, bedoeld in § 1, 2º, die in het totaal gedurende een periode van acht maanden werd vastgehouden.
3º l'étranger visé au § 1 , 2º, dont la durée totale du maintien atteint huit mois.

Een ander lid beklemtoont dat in de vreemdelingenwet zoals ze thans geldt, er volgens artikel 71 evenmin een beroep kan worden ingesteld tegen de beslissing waarbij een vreemdeling krachtens artikel 74/5, § 5, gedurende maximaal twee maanden mag worden vastgehouden in een welbepaalde plaats, gesitueerd in het grensgebied.
Un autre membre souligne que l'article 7 de la loi sur les étrangers actuellement en vigueur n'assure pas non plus de recours contre la décision permettant, en vertu de l'article 74/5, § 5, de maintenir un étranger pendant une durée maximale de deux mois dans un lieu déterminé situé aux frontières.

3° de vreemdeling, bedoeld in § 1, die in het totaal gedurende een periode van acht maanden werd vastgehouden».
3° l'étranger visé au § 1 dont la durée totale du maintien atteint huit mois».

5. De voornoemde wet van 6 mei 1993 heeft wat de asielzoekers betreft de volgende belangrijke wijzigingen aangebracht : - het invoegen van een beschikking die de minister of diens gemachtigde toelaat een vluchtelingverklaring niet in overweging te nemen wanneer de vreemdeling voorheen al dezelfde verklaring heeft afgelegd en hij, ter ondersteuning van die nieuwe verklaring, geen nieuwe gegevens aanbrengt dat er, wat hem betreft, ernstige aanwijzingen bestaan van een gegronde vrees voor vervolging in de zin van het Internationaal verdrag betreffende de status van vluchtelingen, ondertekend te Genève op 28 juli 1951; die beslissing kan niet door de Raad van State worden geschorst; - het invoegen in artikel 52 van de wet, van bijkomende onontvankelijkheidsmotieven, namelijk wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is en wanneer de vreemdeling zich gedurende minstens een maand aan de meldingsplicht onttrekt (waarvan de nadere regels nog bij een in ministerraad overlegd koninklijk besluit moeten worden bepaald); - het vastleggen van een termijn ten belope van acht werkdagen, waarbinnen de minister of diens gemachtigde over de ontvankelijkheid van de asielaanvraag moet beslissen; - het invoegen van de mogelijkheid voor de minister of diens gemachtigde om de plaats van inschrijving van bepaalde asielzoekers te bepalen; - het herinstellen van het schorsend karakter van het beroep bij de Vaste beroepscommissie voor de vluchtelingen; - het vervangen van de procedure van " het dringend verzoek tot heronderzoek " , waarbij de minister of diens gemachtigde ertoe gehouden was om, na advies van de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen, de oorspronkelijke beslissing tot weigering van binnenkomst of van verblijf te bevestigen of ongedaan te maken, door de procedure van " het dringend beroep " ingediend bij de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen, die onmiddellijk over het beroep beschikt en bovendien beslist of ...
5. La loi du 6 mai 1993 précitée, a, en ce qui concerne les demandeurs d'asile, apporté les modifications principales suivantes : - l'insertion d'une disposition permettant au ministre ou à son délégué de ne pas prendre en considération une déclaration en qualité de réfugié, lorsque l'étranger a déjà fait une telle déclaration auparavant et qu'il ne fournit pas d'éléments nouveaux à l'appui de sa nouvelle déclaration, qu'il existe, en ce qui le concerne, de sérieuses indications d'une crainte fondée de persécution au sens de la Convention internationale relative au statut des réfugiés, signée à Genève le 28 juillet 1951; cette décision ne peut faire l'objet d'une suspension par le Conseil d'Etat; - l'insertion dans l'article 52 de la loi, de motifs supplémentaires d'irrecevabilité, notamment lorsque la demande d'asile est manifestement non-fondée, et lorsque l'étranger se soustrait pendant au moins un mois à l'obligation de présentation (dont les modalités doivent encore être déterminées par arrêté royal délibéré en conseil des ministres); - la fixation d'un délai d'ordre de huit jours ouvrables dans lequel le ministre ou son délégué doit statuer sur la recevabilité de la demande d'asile; - l'insertion de la faculté pour le ministre ou son délégué de déterminer le lieu d'inscription de certains demandeurs d'asiles; - la réinstauration du caractère suspensif du recours devant la Commission permanente de recours des réfugiés; - le remplacement de la procédure de " demande urgente de réexamen " , dans laquelle le ministre ou son délégué était amené , après avis du commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, à confirmer ou infirmer sa décision initiale de refus d'entrée ou de séjour, par la procédure de " recours urgent " introduite auprès du commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, qui statue directement sur le recours et décide en outre si sa décision est susceptible d'un recours suspensif, et si l'étranger peut être ramen ...