Traduction de «waarbij de eiser » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

eiser in reconventie | reconventionele eiser | wedereiser
demandeur reconventionnel | demandeur sur reconvention

eiser in reconventie | eiseres in reconventie
demanderesse reconventionnelle | demandeur reconventionnel

de bewijslast rust op de eiser | het bewijsrisico rust op de eiser
il incombe au demandeur de fournir la preuve

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

bevel waarbij de zaak wordt vastgesteld
ordonnance fixant l'affaire

akte waarbij het vruchtgebruik is gevestigd
acte constitutif de l'usufruit

verzoek waarbij het administratief beroep wordt ingeleid
demande introductive du recours administratif

invasief | waarbij een instrument in een orgaan ingebracht wordt
invasif | envahissant

maligne neoplasma, waarbij multipele niet-gespecificeerde endocriene klieren zijn betrokken
Atteinte pluriglandulaire

benigne neoplasma waarbij meer endocriene klieren zijn betrokken
Atteinte pluriglandulaire

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Krachtens het bestreden artikel 187, § 6, van het Wetboek van strafvordering, zoals vervangen bij artikel 83 van de wet van 5 februari 2016, wordt het verzet in twee gevallen als « ongedaan » beschouwd : enerzijds, wanneer de eiser in verzet, in zoverre hij persoonlijk of in de persoon van een advocaat verschijnt en vaststaat dat hij kennis heeft gehad van de dagvaarding in de procedure waarin hij verstek heeft laten gaan, geen gewag maakt van overmacht of van een wettige reden van verschoning ter rechtvaardiging van zijn verstek, waarbij het erkennen van de aangevoerde overmacht of reden overgelaten wordt aan het soevereine oordeel van de rechter (1°), en, anderzijds, indien de eiser in verzet nogmaals verstek laat gaan bij zijn verzet, en dat in alle gevallen, ongeacht de redenen voor de opeenvolgende verstekken en zelfs indien het verzet reeds ontvankelijk werd verklaard (2°).
En vertu de l'article 187, § 6, attaqué, du Code d'instruction criminelle, tel qu'il a été remplacé par l'article 83 de la loi du 5 février 2016, l'opposition doit être considérée comme « non avenue » dans deux cas : d'une part, si l'opposant, lorsqu'il comparaît en personne ou par avocat et qu'il est établi qu'il a eu connaissance de la citation dans la procédure dans laquelle il a fait défaut, ne fait pas état d'un cas de force majeure ou d'une excuse légitime justifiant son défaut, la reconnaissance de la force majeure ou de l'excuse invoquées restant soumise à l'appréciation souveraine du juge (1°) et, d'autre part, si l'opposant fait à nouveau défaut sur son opposition, et ce dans tous les cas, quels que soient les motifs des défauts successifs et même si l'opposition a déjà été reçue (2°).

Ten slotte hebben sommige belanghebbenden het probleem aan de orde gesteld dat in het kader van de huidige collisieregels van de EU[41], een rechterlijke instantie waarbij een collectief geschil aanhangig wordt gemaakt in een zaak waarbij eisers uit verscheidene lidstaten betrokken zijn, soms rechtsregels uit verschillende lidstaten moet toepassen op de grondslag van de vordering.
Enfin, quelques parties prenantes ont soulevé un problème posé par les règles actuelles de conflit de lois de l’UE[41], à savoir qu’une juridiction saisie d’un litige collectif dans une affaire impliquant des demandeurs originaires de plusieurs États membres devrait parfois appliquer plusieurs lois différentes au fond.

Voor dit laatste punt verwijst het Hof in zijn arrest naar de beslissing tot onontvankelijkheid in de zaak Nakov t. Griekenland (ongeveer 28 dagen voorlopige hechtenis in het kader van een onderzoek naar misbruik van vertrouwen bij de uitoefening van beroepsbezigheden) van 24 oktober 2002, waarbij de eiser, ten onrechte, een overtreding van Protocol nr. 7 inriep.
Sur ce dernier point, la Cour renvoie, dans son arrêt, à sa décision d'irrecevabilité dans l'affaire Nakov c. Macédoine (plus ou moins 28 jours de détention provisoire dans le cadre d'une enquête pour abus de confiance dans le cadre de l'exerice d'une profession officielle), du 24 octobre 2002, où le requérant a invoqué, à tort, la violation du Protocole nº 7.

3.5. Om problemen te vermijden met betrekking tot het al dan niet onsplitsbaar karakter van het geschil, zou een met artikel 1053 van het Gerechtelijk Wetboek vergelijkbare bepaling opgenomen kunnen worden waarbij de eiser in hoger beroep verplicht wordt zijn beroep te richten tegen alle partijen wier belang strijdig is met het zijne, terwijl hij gehouden is de andere partijen die gehouden zijn voor de Raad binnen de gewone termijnen van hoger beroep en ten laatste vóór de sluiting der debatten, in de zaak te betrekken.
3.5. Pour éviter les difficultés liées au caractère indivisible ou non du litige, on pourrait adopter une disposition ­ comparable à l'article 1053 du Code judiciaire ­ en vertu de laquelle l'appelant est tenu de diriger son appel contre toutes les parties dont les intérêts sont opposés aux siens, tout en devant mettre à la cause, dans les délais ordinaires de l'appel et au plus tard avant la clôture des débats, les autres parties ayant comparu devant le Conseil.

In de praktijk is de toelichting bij de akte van hoger beroep verworden tot een holle frase, waarbij de eiser « zich het recht voorbehoudt indien nodig in een later stadium andere grieven of argumenten aan te halen ».
Dans la pratique, on constate que la motivation de l'acte d'appel est devenue une simple clause de style, l'appelant « se réservant le droit de développer ultérieurement d'autres griefs ou arguments s'il échet ».

In recente cassatiearresten wordt bevestigd dat de overeenkomst gesloten op grond van het huidige artikel 1288, 4º, van het Gerechtelijk Wetboek waarbij de eiser de verplichting op zich nam verweerder een uitkering tot levensonderhoud te betalen, uitsluitend onderworpen is aan de regels betreffende de overeenkomsten.
Dans des arrêts récents, la Cour de cassation a confirmé que la convention conclue sur la base de l'actuel article 1288, 4º, du Code judiciaire, en vertu de laquelle le demandeur s'est engagé à payer une pension alimentaire au défendeur, est uniquement soumise aux règles régissant les conventions.

In recente cassatiearresten wordt bevestigd dat de overeenkomst gesloten op grond van het huidige artikel 1288, 4º, van het Gerechtelijk Wetboek, waarbij de eiser de verplichting op zich nam verweerder een uitkering tot levensonderhoud te betalen, uitsluitend onderworpen is aan de regels betreffende de overeenkomsten.
Dans des arrêts récents, la Cour de cassation a confirmé que la convention conclue sur la base de l'actuel article 1288, 4º, du Code judiciaire, en vertu de laquelle le demandeur s'est engagé à payer une pension alimentaire au défendeur, est uniquement soumise aux règles régissant les conventions.

h) „schikking”: een akkoord tussen enerzijds de Unie of een lidstaat, of beide, en anderzijds een eiser, waarbij de eiser ermee instemt zijn vordering niet verder geldend te maken, in ruil voor de betaling van een som geld of een andere maatregel dan de betaling van geld, met inbegrip van situaties waarin de schikking wordt vastgelegd in een vonnis van een scheidsgerecht.
«accord transactionnel», tout accord entre l’Union ou un État membre ou les deux, d’une part, et un demandeur, d’autre part, par lequel le demandeur renonce à poursuivre son action en échange du paiement d’une somme d’argent ou d’une mesure autre que le versement d’argent, y compris lorsque cet accord est consigné dans la sentence d’un tribunal arbitral.

Eisers moet in staat zijn om de zaak te regelen door middel van collectieve consensuele geschillenbeslechting (d.w.z. procedures waarbij de partijen een overeenstemming over een oplossing bereiken).
le demandeur doit pouvoir régler le litige en ayant recours à un mécanisme de résolution consensuelle collective (procédure en vertu de laquelle les parties parviennent à un consensus négocié).

1. Onverminderd de verdeling van de bevoegdheden volgens het VWEU, is deze verordening van toepassing op de beslechting van geschillen tussen investeerders en staten op grond van een overeenkomst waarbij de Unie partij is of waarbij de Unie en de lidstaten partij zijn, die in gang wordt gezet door een eiser uit een derde land.
1. Sans préjudice de la répartition des compétences établie par le traité sur le fonctionnement de l’Union européenne, le présent règlement s’applique à la procédure de règlement des différends entre investisseurs et États menée conformément à un accord auquel l’Union est partie, ou auquel l’Union et ses États membres sont parties, et engagée par un demandeur d’un pays tiers.