Vertaling van "waarbij de bleu werd veroordeeld " (Nederlands → Frans) :

Dit Hof sprak op 14 september 1999 een arrest uit waarbij de BLEU werd veroordeeld om verzuimd te hebben de nodige maatregelen te hebben getroffen om ofwel de overeenkomst inzake de handelsscheepvaart met Togo aldus aan te passen opdat de Gemeenschapsonderdanen een billijke, vrije en niet discriminerende toegang zouden krijgen tot de vracht die aan België toekomt, ofwel deze overeenkomst op te zeggen.
Cette Cour a rendu un arrêt le 14 septembre 1999 condamnant l'U.E.B.L. pour avoir négligé de prendre les mesures nécessaires soit pour adapter l'Accord maritime avec la République togolaise afin que les ressortissants de la Communauté puissent avoir un accès équitable, libre et non discriminatoire au fret revenant à la Belgique, soit pour dénoncer cet accord.

Dit Hof sprak op 14 september 1999 een arrest uit waarbij de BLEU werd veroordeeld om verzuimd te hebben de nodige maatregelen te hebben getroffen om ofwel de overeenkomst met de voormalige Republiek Zaïre thans Democratische Republiek Congo aldus aan te passen opdat de Gemeenschapsonderdanen een billijke, vrije en niet discriminerende toegang zouden krijgen tot de vracht die aan België toekomt, ofwel deze overeenkomst op te zeggen.
Cette Cour a rendu un arrêt le 14 septembre 1999 condamnant la Belgique pour avoir négligé de prendre les mesures nécessaires soit pour adapter l'Accord maritime avec son partenaire africain afin que les ressortissants de la Communauté puissent avoir un accès équitable, libre et non discriminatoire au fret revenant à la Belgique, soit pour dénoncer cet accord.

Dit Hof sprak op 14 september 1999 een arrest uit waarbij de BLEU werd veroordeeld om verzuimd te hebben de nodige maatregelen te hebben getroffen om ofwel de scheepvaartovereenkomst met IVOORKUST aldus aan te passen opdat de Gemeenschapsonderdanen een billijke, vrije en niet discriminerende toegang zouden krijgen tot de vracht die aan België toekomt, ofwel deze overeenkomst op te zeggen.
Cette Cour a rendu un arrêt le 14 septembre 1999 condamnant l'U.E.B.L. pour avoir négligé de prendre les mesures nécessaires soit pour adapter l'Accord maritime avec la République de Côte d'Ivoire afin que les ressortissants de la Communauté puissent avoir un accès équitable, libre et non discriminatoire au fret revenant à la Belgique, soit pour dénoncer cet accord.

Dit Hof sprak op 14 september 1999 een arrest uit waarbij de BLEU werd veroordeeld om verzuimd te hebben de nodige maatregelen te hebben getroffen om ofwel het akkoord inzake de handelsscheepvaart met MALI aldus aan te passen opdat de Gemeenschapsonderdanen een billijke, vrije en niet discriminerende toegang zouden krijgen tot de vracht die aan België toekomt, ofwel deze overeenkomst op te zeggen.
Cette Cour a rendu un arrêt le 14 septembre 1999 condamnant l'U.E.B.L. pour avoir négligé de prendre les mesures nécessaires soit pour adapter l'Accord maritime avec la République du Mali afin que les ressortissants de la Communauté puissent avoir un accès équitable, libre et non discriminatoire au fret revenant à la Belgique, soit pour dénoncer cet accord.

Dit Hof sprak op 14 september 1999 een arrest uit waarbij de BLEU werd veroordeeld om verzuimd te hebben de nodige maatregelen te hebben getroffen om ofwel de overeenkomst inzake de handelsscheepvaart met SENEGAL aldus aan te passen opdat de Gemeenschapsonderdanen een billijke, vrije en niet discriminerende toegang zouden krijgen tot de vracht die aan België toekomt, ofwel deze overeenkomst op te zeggen.
Cette Cour a rendu un arrêt le 14 septembre 1999 condamnant l'U.E.B.L. pour avoir négligé de prendre les mesures nécessaires soit pour adapter l'Accord maritime avec la République du Sénégal afin que les ressortissants de la Communauté puissent avoir un accès équitable, libre et non discriminatoire au fret revenant à la Belgique, soit pour dénoncer cet accord.

« Schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld, aangezien het Grondwettelijk Hof bij het arrest nr. 113/2016 van 22 september 2016 voor recht heeft gezegd dat artikel 162bis, tweede lid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering ? ».
« L'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où la partie civile, qui n'a pas pris l'initiative de la poursuite et qui interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, ne peut être condamnée à l'indemnité de procédure si elle succombe en degré d'appel, dès lors que par arrêt n° 113/2016 du 22 septembre 2016, la Cour constitutionnelle a dit pour droit que l'article 162bis, alinéa 2, viole les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public, a interjeté appel d'un jugement d'acquittement statuant sur une action intentée par le ministère public ? ».

In de prejudiciële vraag wordt aan het Hof gevraagd of artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld.
La question préjudicielle interroge la Cour sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle dans la mesure où la partie civile, qui n'a pas pris l'initiative de la poursuite et qui interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, ne peut pas être condamnée à l'indemnité de procédure si elle succombe en degré d'appel.

In zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de beklaagde een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie of van de beklaagde, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
En ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public ou du prévenu, a interjeté appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, l'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole les articles 10 et 11 de la Constitution.

De in het geding zijnde bepaling, die ten gunste van de beklaagde een rechtsplegingsvergoeding ten laste legt van de burgerlijke partij die een vordering instelt door middel van een rechtstreekse dagvaarding, zonder ze ten laste te leggen van de burgerlijke partij die, zonder daarin te worden voorafgegaan of gevolgd door het openbaar ministerie noch door de beklaagde, hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, is niet redelijk verantwoord.
La disposition en cause qui met à charge de la partie civile qui introduit une action par citation directe une indemnité de procédure au bénéfice du prévenu, sans la mettre à charge de la partie civile qui, sans être précédée ou suivie à cet égard ni par le ministère public ni par le prévenu, interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, n'est pas raisonnablement justifiée.

De burgerlijke partij die als enige hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, neemt het initiatief tot een nieuwe aanleg, ook al heeft zij niet het initiatief genomen tot de in eerste aanleg ingestelde vordering en heeft zij haar initiële vordering bij de strafvordering doen aansluiten.
La partie civile qui, seule, interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique prend l'initiative d'une nouvelle instance, même si elle n'est pas à l'origine de l'action introduite en première instance et qu'elle a greffé son action initiale sur l'action publique.