Vertaling van "vrijheidsberoving de contacten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

contacten tussen mensen | contacten van mens tot mens | interpersoonlijke contacten | persoonlijke contacten
contacts entre les personnes | relations entre les gens

contacten onderhouden met bekende personen | contacten onderhouden met beroemdheden | contacten leggen met bekende personen | contacten leggen met beroemdheden
assurer la liaison avec des célébrités

contacten leggen met belanghebbenden uit de spoorwegsector over onderzoeken naar ongevallen | contacten onderhouden met belanghebbenden uit de spoorwegsector over onderzoeken naar ongevallen | contacten leggen met belanghebbenden bij spoorvervoer over onderzoeken naar ongevallen | contacten onderhouden met belanghebbenden bij spoorvervoer over onderzoeken naar ongevallen
assurer la liaison avec les acteurs du secteur ferroviaire en ce qui concerne les enquêtes sur les accidents

contacten leggen met transportbedrijven | contacten onderhouden met transportbedrijven | contacten leggen met vervoersbedrijven | contacten onderhouden met vervoersbedrijven
assurer la liaison avec les entreprises de transport

maatregel van vrijheidsberoving
mesure privative de liberté

vrijheidsberoving
séquestration

Omschrijving: Een grote verscheidenheid van geneesmiddelen en huismiddelen kan hier een rol spelen, maar met name belangrijk zijn de groepen: (a) psychotrope middelen die geen afhankelijkheid geven, zoals antidepressiva, (b) laxantia en (c) analgetica die zonder recept verkrijgbaar zijn, zoals aspirine en paracetamol. Aanhoudend gebruik van deze middelen brengt vaak nodeloze contacten met de gezondheidszorg mee en gaat soms gepaard met schadelijke lichamelijke-effecten. Pogingen om het gebruik van het middel te ontraden of te verbieden stuiten dikwijls op weerstand; met betrekking tot laxantia en analgetica kan dit zo zijn ondanks waarschuwingen voor (of zelfs de ontwikkeling van) lichamelijke schade, zoals nierfunctiestoornissen of elektrolytverstoringen. Hoewel het doorgaans duidelijk is dat de patiënt sterk gemotiveerd is om het middel in te nemen, ontwikkelen zich geen afhankelijkheid of onthoudingsverschijnselen, zoals bij de psychoactieve middelen die zijn gespecificeerd in F10-F19. | Neventerm: | misbruik van | antacida | misbruik van | kruiden of huismiddelen | misbruik van | steroïden of hormonen | misbruik van | vitaminen | habitueel gebruik van laxeermiddelen
Définition: Des spécialités pharmaceutiques et des remèdes populaires très divers peuvent être impliqués. Trois groupes sont particulièrement importants: a) des médicaments psychotropes n'entraînant pas de dépendance tels les antidépresseurs, b) les laxatifs, et c) des analgésiques pouvant être achetés sans prescription médicale, tels que l'aspirine et le paracétamol. L'utilisation persistante de ces substances entraîne fréquemment des contacts excessifs avec des professionnels de la santé ou leurs équipes et s'accompagne parfois d'effets somatiques nocifs induits par les substances. Les sujets s'opposent souvent aux tentatives faites pour déconseiller ou interdire l'utilisation du produit; en ce qui concerne les laxatifs et les analgésiques, les sujets peuvent ne pas tenir compte des avertissements relatifs aux complications somatiques telles qu'un dysfonctionnement rénal ou des perturbations électrolytiques (voire à la survenue de celles-ci). Alors que le patient a habituellement une appétence manifeste pour la substance, il ne présente pas de symptômes de dépendance ou de sevrage comme dans le cas des substances psycho-actives précisées en F10-F19. | Abus de:antiacides | préparations à base de plantes ou remèdes populaires | stéroïdes ou hormones | vitamines | Prise régulière de laxatifs

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

vrijheidsbeneming | vrijheidsberoving
privation de liberté

ontvoering, wederrechtelijke vrijheidsberoving en gijzeling
enlèvement,séquestration et prise d'otage

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De duur van de opsluiting is immers niet bekend op het tijdstip van de vrijheidsberoving; de contacten met de buitenwereld worden zeer bemoeilijkt (waardoor de gedetineerden hun situatie niet goed begrijpen); in geval van uitwijzing wordt de datum ervan pas heel laat meegedeeld (15); ten slotte is de werking van de strafinrichtingen (detentievoorwaarden, bezoeken, administratieve doorzichtigheid, . . ) onderworpen aan de inachtneming van de nationale wetgeving en van internationale verdragen, terwijl voor de werkwijze van de gesloten centra geen enkele bijzondere bepaling geldt, behalve het koninklijk besluit van 4 mei 1999 (16).
En effet, la durée totale de la détention reste inconnue au moment de la privation de liberté; les contacts avec l'extérieur sont rendus particulièrement difficiles (d'où une compréhension trop restreinte par les détenus de leur situation); lorsqu'il y a expulsion la date de celle-ci n'est communiquée que très tardivement (15); enfin, le fonctionnement des établissements pénitentiaires (conditions de détention, visites, transparence administrative, . . ) est soumis au respect de la législation nationale d'une part et des conventions internationales d'autre part, tandis que le fonctionnement des centres fermés n'est soumis à aucune disposition spécifique si ce n'est l'arrêté royal du 4 mai 1999 (16).

De duur van de opsluiting is immers niet bekend op het tijdstip van de vrijheidsberoving; de contacten met de buitenwereld worden zeer bemoeilijkt (waardoor de gedetineerden hun situatie niet goed begrijpen); in geval van uitwijzing wordt de datum ervan pas heel laat meegedeeld (15); ten slotte is de werking van de strafinrichtingen (detentievoorwaarden, bezoeken, administratieve doorzichtigheid, ..) onderworpen aan de inachtneming van de nationale wetgeving en van internationale verdragen, terwijl voor de werkwijze van de gesloten centra geen enkele bijzondere bepaling geldt, behalve het koninklijk besluit van 4 mei 1999 (16).
En effet, la durée totale de la détention reste inconnue au moment de la privation de liberté; les contacts avec l'extérieur sont rendus particulièrement difficiles (d'où une compréhension trop restreinte par les détenus de leur situation); lorsqu'il y a expulsion la date de celle-ci n'est communiquée que très tardivement (15); enfin, le fonctionnement des établissements pénitentiaires (conditions de détention, visites, transparence administrative, ..) est soumis au respect de la législation nationale d'une part et des conventions internationales d'autre part, tandis que le fonctionnement des centres fermés n'est soumis à aucune disposition spécifique si ce n'est l'arrêté royal du 4 mai 1999 (16).

Het regime van vrijheidsberoving in een gesloten centrum is in heel wat opzichten immers veel strenger dan het gevangenisregime : uiterst beperkte contacten met de buitenwereld, complete ondoorzichtigheid van de werking van de instelling, totale onwetendheid inzake het einde van de vrijheidsberoving, moeilijke toegang tot de informatie die nodig is voor de gerechtelijke verdediging .Dat aspect van de gesloten centra, waar rechteloosheid en willekeur momenteel welig tieren, is onaanvaardbaar.
En effet, à de nombreux égards, le régime de détention en centre fermé est beaucoup plus dur que celui des prisons : contacts avec l'extérieurs excessivement réduits, non transparence totale du fonctionnement de l'institution, ignorance totale quant à la fin de la détention, accès difficile aux informations nécessaires à l'élaboration d'une défense juridique .Cet aspect des centres fermés, devenus de véritables zones de non-droit et d'arbitraire est inacceptable.