Traduction de «vrijheidsbeneming is opgelegd » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

maatregel die vrijheidsbeneming meebrengt | tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel
mesure de sûreté | mesure de sûreté privative de liberté

ambtshalve opgelegde eed
serment déféré d'office

wettelijk opgelegde taal
langue légalement imposée

einde van alle plaatselijke verbodsbepalingen opgelegd aan de voertuigen in beweging
fin de toutes les interdictions locales imposées aux véhicules en mouvement

gevangenisstraf [ bewaring | hechtenis | opsluiting | vrijheidsbeneming | vrijheidsstraf ]
emprisonnement [ détention | privation de liberté | réclusion ]

vrijheidsbeneming | vrijheidsberoving
privation de liberté

levenslange gevangenisstraf | levenslange vrijheidsbeneming
mesure de sûreté à caractère perpétuel

kokkels opgelegd in azijn
coques embouteillées dans le vinaigre

sanctie (EU) [ communautaire sanctie | door de EU opgelegde dwangsom | EU-boetebeleid | geldboete van de EU | geldelijke sanctie van de EU ]
sanction (UE) [ amende de l'UE | paiement d'une astreinte de l'UE | politique de l'UE en matière d'amendes | sanction communautaire | sanction pécuniaire de l'UE ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het aanhoudingsbevel kan worden afgegeven ofwel voor inbreuken waarop een gevangenisstraf of tot vrijheidsbeneming strekkende straf staat van ten minste twaalf maanden ofwel, indien een vonnis is uitgesproken of een maatregel tot vrijheidsbeneming is opgelegd, voor een gevangenisstraf van ten minste vier maanden.
Le mandat d’arrêt peut être émis pour des faits punis d’une peine ou d’une mesure de sûreté privatives de liberté d’au moins douze mois ou, lorsqu’une peine est intervenue ou qu’une mesure de sûreté a été infligée, pour une condamnation d’au moins quatre mois.

Indien de veroordeelde zich bevindt in de verzoekende Staat, nadat de kennisgeving is ontvangen dat het verzoek van die Staat tot tenuitvoerlegging van een vonnis, waarbij een vrijheidsbeneming is opgelegd, wordt aanvaard, kan die Staat, indien hij zulks ter verzekering van de tenuitvoerlegging nodig acht, hem aanhouden ten einde hem over te brengen overeenkomstig het bepaalde in artikel 43.
Si la personne jugée est présente dans l'État requérant après que la notification de l'acceptation de la demande de cet État en vue de l'exécution d'un jugement impliquant une privation de liberté a été reçue, cet État peut, s'il l'estime nécessaire pour assurer l'exécution, arrêter cette personne aux fins de la transférer conformément aux dispositions de l'article 43.

Kaderbesluit 2008/909/JBZ van de Raad van 27 november 2008 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgelegd, met het oog op de tenuitvoerlegging ervan in de Europese Unie;
décision-cadre 2008/909/JAI du Conseil du 27 novembre 2008 concernant l’application du principe de reconnaissance mutuelle aux jugements en matière pénale prononçant des peines ou des mesures privatives de liberté aux fins de leur exécution dans l’Union européenne

Het kaderbesluit 2008/909/JBZ van de Raad van 27 november 2008 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgelegd, met het oog op de tenuitvoerlegging ervan in de Europese Unie, verscheen op 5 december 2008 in het Publicatieblad van de Europese Unie.
La décision-cadre 2008/909/JAI du Conseil du 27 novembre 2008 concernant l’application du principe de reconnaissance mutuelle aux jugements en matière pénale prononçant des peines ou des mesures privatives de liberté aux fins de leur exécution dans l’Union européenne a été publiée dans le Journal officiel de l’Union européenne le 5 décembre 2008.

Zo kan zij in voorkomend geval een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel opleggen in plaats van de niet tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel die oorspronkelijk was opgelegd, bijvoorbeeld, als alternatief voor preventieve hechtenis of als gevolg van de voorwaardelijke opschorting van een sanctie.
Cette réponse peut comprendre, le cas échéant, l’application d’une mesure privative de liberté venant se substituer à la mesure non privative de liberté qui avait été adoptée initialement, par exemple comme alternative à la détention préventive ou à la suite d’une suspension conditionnelle de l’exécution d’une sanction.

Kaderbesluit 2008/909/JBZ van de Raad van 27 november 2008 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgelegd, met het oog op de tenuitvoerlegging ervan in de Europese Unie , betreft de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van vrijheidsstraffen en tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen.
La décision-cadre 2008/909/JAI du Conseil du 27 novembre 2008 concernant l’application du principe de reconnaissance mutuelle aux jugements en matière pénale prononçant des peines ou des mesures privatives de liberté aux fins de leur exécution dans l’Union européenne porte sur la reconnaissance mutuelle et l’exécution des peines ou des mesures privatives de liberté.

1. Een Europees aanhoudingsbevel kan worden uitgevaardigd wegens feiten die door de wet van de uitvaardigende lidstaat strafbaar zijn gesteld met een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel, met een maximum van ten minste twaalf maanden of, wanneer een straf of een maatregel is opgelegd, wegens opgelegde sancties met een duur van ten minste vier maanden.
1. Un mandat d'arrêt européen peut être émis pour des faits punis par la loi de l'État membre d'émission d'une peine ou d'une mesure de sûreté privatives de liberté d'un maximum d'au moins douze mois ou, lorsqu'une condamnation à une peine est intervenue ou qu'une mesure de sûreté a été infligée, pour des condamnations prononcées d'une durée d'au moins quatre mois.

[23] Artikel 2, lid 1, bepaalt: "Een Europees aanhoudingsbevel kan worden uitgevaardigd wegens feiten die door de wet van de uitvaardigende lidstaat strafbaar zijn gesteld met een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel, met een maximum van ten minste twaalf maanden of, wanneer een straf of een maatregel is opgelegd, wegens opgelegde sancties met een duur van ten minste vier maanden".
[23] Article 2, paragraphe 1: Un mandat d'arrêt européen peut être émis pour des faits punis par la loi de l'État membre d'émission d'une peine ou d'une mesure de sûreté privatives de liberté d'un maximum d'au moins douze mois ou, lorsqu'une condamnation à une peine est intervenue ou qu'une mesure de sûreté a été infligée, pour des condamnations prononcées d'une durée d'au moins quatre mois.

Het wetsontwerp beoogt de omzetting van twee Europese instrumenten in de Belgische wetgeving: het kaderbesluit 2008/909/JBZ van de Raad van de Europese Unie van 27 november 2008 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgelegd, met het oog op de tenuitvoerlegging ervan in de Europese Unie en, gedeeltelijk, het kaderbesluit 2009/299/JBZ van de Raad van de Europese Unie van 26 februari 2009 tot versterking van de procedurele rechten van personen en tot bevordering van de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op beslissingen gegeven ten aanzien van personen die niet verschenen zijn tijdens het proces.
Ce projet vise à transposer dans la législation belge les deux instruments européens suivants : la décision-cadre 2008/909/JAI du Conseil de l'Union européenne de 27 novembre 2008 concernant l'application du principe de reconnaissance mutuelle aux jugements en matière pénale prononçant des peines ou des mesures privatives de liberté aux fins de leur exécution dans l'Union européenne et, partiellement, la décision-cadre 2009/299/JAI du Conseil de l'Union européenne du 26 février 2009 renforçant les droits procéduraux des personnes et favorisant l'application du principe de reconnaissance mutuelle aux décisions rendues en l'absence de la personne concernée lors du procès.