Traduction de «vrijheid verplichte » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

politieke rechten [ politieke vrijheid ]
droits politiques [ liberté politique ]

vrijheid van godsdienst [ godsdienstvrijheid | vrijheid van cultus | vrijheid van religie ]
liberté de religion [ liberté de culte ]

vrijheid van verkeer [ recht op verplaatsing | vrijheid van verplaatsing | vrijheid zich vrij te verplaatsen ]
liberté de circulation [ droit de circuler librement | droit de déplacement | liberté de déplacement ]

vrijheid van vereniging en vergadering | vrijheid van vergadering en vereniging
liberté de réunion et d'association

godsdienstvrijheid | vrijheid van eredienst | vrijheid van godsdienst
liberté de religion | liberté religieuse

Sacharovprijs | Sacharovprijs voor de vrijheid van denken | Sacharov-prijs voor de vrijheid van geest
prix Sakharov | prix Sakharov pour la liberté de l'esprit

recht op vrijheid van meningsuiting
droit à la liberté d'opinion

in vrijheid stellen
mettre en liberté

vrijheid van komen en gaan
liberté d'aller et de venir

verplichte verwijdering
obligation d'éloignement

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zo haalt ze aan : de mishandeling door de te verzorgen persoon op een allesomvattende en supergeruststellende manier te behandelen, mishandeling bij de lichaamsverzorging als het schaamtegevoel van de verzorgde persoon niet wordt gerespecteerd (kamerdeur die wordt opengelaten bij de verzorging), mishandeling door de ziekte, net als de afhankelijkheid en het verhaal van de bejaarde als banaal te bestempelen, door gebrek aan respect voor de vrijheid (verplichte deelname aan bepaalde activiteiten, de rusthuisbewoner beletten naar buiten te gaan als hij dat wenst en ertoe in staat is), de mishandeling door geen reactie te geven op fundamentele behoeften (zonder reden wachten om te reageren op een belsignaal, zich niet bekommeren om een gevolgd dieet, de dokter niet roepen als de gezondheidstoestand van de patiënt dit vereist), mishandeling door verbale agressie, ontzeggingen, chantage, mishandeling door infantilisering, depreciatie, spot met de verloren zelfstandigheid, terechtwijzingen in de vorm van een « morele lezing », gejij en gejou voor iedereen, mishandeling door financiële misbruiken (teveel aanrekenen, zonder reden alle zakgeld ontnemen, stelen), mishandeling door het ontkennen van zelfstandigheid (alle stimulering van de bejaarde opgeven omdat het « tot niets dient »).
Elle cite ainsi: la maltraitance par la forme de prise en charge qui se veut totale et hypersécurisante, la maltraitance dans les soins du corps quand on ne respecte pas la pudeur du soigné (porte de la chambre laissée ouverte lors des soins), la maltraitance par la banalisation de la maladie, de la dépendance et de l'histoire de la personne âgée, par le non-respect de la liberté (obliger à participer à certaines activités, empêcher le résident de sortir lorsqu'il le souhaite et qu'il en est capable), maltraitance par la non-réponse à des besoins fondamentaux (attendre sans raison pour réagir à une sonnette, ne pas se soucier du respect d'un régime diététique, ne pas appeler le médecin traitant lorsque l'état de santé du patient le requiert), maltraitance par des agressions verbales, des privations, du chantage, maltraitance par l'infantilisation, la dévalorisation, les moqueries en lien avec la perte d'autonomie, les réprimandes sous forme de « leçon de morale », le tutoiement indiscriminé, la maltraitance par les abus financiers (surfacturation, retirer abusivement tout argent de poche, voler), maltraitance par la négation de l'indépendance (renoncer à toute stimulation de la personne âgée parce que « cela ne sert à rien »).

Zo haalt ze aan : de mishandeling door de te verzorgen persoon op een allesomvattende en supergeruststellende manier te behandelen, mishandeling bij de lichaamsverzorging als het schaamtegevoel van de verzorgde persoon niet wordt gerespecteerd (kamerdeur die wordt opengelaten bij de verzorging), mishandeling door de ziekte, net als de afhankelijkheid en het verhaal van de bejaarde als banaal te bestempelen, door gebrek aan respect voor de vrijheid (verplichte deelname aan bepaalde activiteiten, de rusthuisbewoner beletten naar buiten te gaan als hij dat wenst en ertoe in staat is), de mishandeling door geen reactie te geven op fundamentele behoeften (zonder reden wachten om te reageren op een belsignaal, zich niet bekommeren om een gevolgd dieet, de dokter niet roepen als de gezondheidstoestand van de patiënt dit vereist), mishandeling door verbale agressie, ontzeggingen, chantage, mishandeling door infantilisering, depreciatie, spot met de verloren zelfstandigheid, terechtwijzingen in de vorm van een « morele lezing », gejij en gejou voor iedereen, mishandeling door financiële misbruiken (teveel aanrekenen, zonder reden alle zakgeld ontnemen, stelen), mishandeling door het ontkennen van zelfstandigheid (alle stimulering van de bejaarde opgeven omdat het « tot niets dient »).
Elle cite ainsi : la maltraitance par la forme de prise en charge qui se veut totale et hypersécurisante, la maltraitance dans les soins du corps quand on ne respecte pas la pudeur du soigné (porte de la chambre laissée ouverte lors des soins), la maltraitance par la banalisation de la maladie, de la dépendance et de l'histoire de la personne âgée, par le non-respect de la liberté (obliger à participer à certaines activités, empêcher le résident de sortir lorsqu'il le souhaite et qu'il en est capable), maltraitance par la non-réponse à des besoins fondamentaux (attendre sans raison pour réagir à une sonnette, ne pas se soucier du respect d'un régime diététique, ne pas appeler le médecin traitant lorsque l'état de santé du patient le requiert), maltraitance par des agressions verbales, des privations, du chantage, maltraitance par l'infantilisation, la dévalorisation, les moqueries en lien avec la perte d'autonomie, les réprimandes sous forme de « leçon de morale », le tutoiement indiscriminé, la maltraitance par les abus financiers (surfacturation, retirer abusivement tout argent de poche, voler), maltraitance par la négation de l'indépendance (renoncer à toute stimulation de la personne âgée parce que « cela ne sert à rien »).

Dit document bevatte samengevat de volgende elementen : a. Alle operatoren wensen het Easy Switch proces zo eenvoudig mogelijk te houden; b. De procedure zou niet verplicht moeten worden om de vrijheid van de gebruikers te vrijwaren; c. Elke donoroperator moet beslissen welke data nodig zijn voor een ondubbelzinnige identificatie van de klant en van zijn diensten, zoals "Customer ID", "Service ID", telefoonnummers, installatieadres, enz; d. Alle operatoren zouden hetzelfde geharmoniseerde document als migratiemandaat (LOA = "Letter Of Authorization") moeten gebruiken, waarvan het formaat en de inhoud in een later stadium zouden moeten worden bepaald; e. Alle operatoren moeten de elektronische klantenzone ("My Account") gebruiken om de nodige identificatiedata aan hun klanten te verschaffen met het oog op een eventuele migratie naar een andere operator.
Ce document contenait en résumé les éléments suivants : a. Tous les opérateurs souhaitent maintenir le processus Easy Switch aussi simple que possible; b. La procédure ne devrait pas être imposée afin de préserver la liberté des utilisateurs; c. Chaque opérateur donneur doit décider quelles données sont nécessaires pour une identification sans équivoque du client et de ses services, tels que les « Customer ID », « Service ID », numéros de téléphone, adresse d'installation, etc. d. Tous les opérateurs devraient utiliser le même document harmonisé comme mandat de migration (LOA = « Letter Of Authorization »), dont le format et le contenu devraient être fixés à un stade ultérieur; e. Tous les opérateurs doivent utiliser la zone client électronique (« My Account ») pour fournir les données d'identification nécessaires à leurs clients en vue d'une éventuelle migration vers un autre opérateur.

Antwoord ontvangen op 23 juni 2016 : Met betrekking tot deze vraag heeft de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa in 2012 een resolutie 1877/2012 aangenomen die de lidstaten van de Raad van Europa oproept : – overeenkomstig artikel 10 van het Verdrag en overeenkomstig de rechtspraak van het Europees Hof voor de rechten van de mens het respect te waarborgen voor de vrijheid van meningsuiting en informatie op het internet en de onlinemedia door de overheden en de particuliere instanties, waarbij de persoonlijke levenssfeer en de persoonsgegevens worden beschermd ; – ervoor te zorgen dat de tussenpersonen van de op ICT gebaseerde media blijk geven van transparantie ten aanzien van het publiek en hun gebruikers informeren over elke maatregel die gevolgen kan hebben voor hun recht op vrijheid van meningsuiting en informatie ; die transparantie kan de verplichting inhouden tot bekendmaking van het bedrijfsbeleid met betrekking tot de verspreiding van informatie en van mening, of de toegang tot de inhoud ervan.
Réponse reçue le 23 juin 2016 : Sur cette question, l’Assemblée parlementaire du Conseil de l’Europe a adopté en 2012 une résolution 1877/2012 qui invite les États membres du Conseil de l’Europe : – à garantir, conformément à l’article 10 de la Convention et à la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l’homme, le respect de la liberté d’expression et d’information sur l’Internet et les médias en ligne par les pouvoirs publics et les organes privés, tout en protégeant la vie privée et les données à caractère personnel ; – à veiller à ce que les intermédiaires des médias fondés sur les TIC fassent preuve de transparence vis-à-vis du public et informent leurs usagers de toute mesure pouvant avoir des répercussions sur leur droit à la liberté d’expression et d’information; cette transparence peut imposer la publication des politiques d’entreprise touchant à la diffusion d’informations et d’opinions, ou l’accès à ces contenus.

Een aantal nieuwigheden ter attentie van de geldende Belgische wetgeving kunnen als volgt worden samengevat: - artikel 4 breidt de informatie uit die aan kinderen moet worden verstrekt; - artikel 6 van de richtlijn voorziet het beginsel van de verplichte bijstand van het kind door een advocaat, maar voorziet de mogelijkheid voor de lidstaten om van deze verplichting af te wijken indien dit strookt met het recht op een eerlijk proces en de bijstand niet evenredig zou zijn gezien de omstandigheden van de zaak; - artikel 9 van de richtlijn bepaalt dat verhoren door politie en andere rechtshandhavingsinstantie audiovisueel geregistreerd dienen te worden, wanneer dit in verhouding staat met de omstandigheden van de zaak, bijvoorbeeld of de advocaat al dan niet aanwezig is en of het kind al dan niet in vrijheid is.
Un certain nombre de nouveautés par rapport à la législation belge en vigueur peuvent être résumées comme suit: - l'article 4 étend l'information qui doit être fournie aux enfants; - l'article 6 de la directive établit le principe de l'assistance obligatoire de l'enfant par un avocat, mais prévoit en outre la possibilité pour les États membres de déroger à cette obligation pour autant que le droit à un procès équitable soit respecté, lorsque l'assistance d'un avocat n'est pas proportionnée au regard des circonstances de l'espèce; - l'article 9 de la directive établit que l'interrogatoire d'un enfant mené par la police ou d'autres autorités répressives doit faire l'objet d'un enregistrement audiovisuel, dès lors qu'un tel enregistrement est proportionné dans les circonstances de l'espèce, compte tenu par exemple du fait qu'un avocat est présent ou non et que l'enfant est ou non privé de liberté.

De omzendbrief heeft gevolgen voor het recht op toegang tot verschillende overheidsopdrachten: de inschrijver verbindt zich door de ondertekening van zijn offerte tot het naleven van de normen bepaald in de basisconventies van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), en in het bijzonder: - het verbod op dwangarbeid (verdrag nr. 29 betreffende de gedwongen of verplichte arbeid, 1930 en verdrag nr. 105 betreffende de afschaffing van de gedwongen arbeid, 1957); - het recht op vakbondsvrijheid (verdrag nr. 87 betreffende de vrijheid tot het oprichten van vakverenigingen en bescherming van het vakverenigingsrecht, 1948); - het recht van organisatie en collectief overleg (verdrag nr. 98 betreffende het recht van organisatie en collectief overleg, 1949); - het verbod op discriminatie inzake tewerkstelling en verloning (verdrag nr. 100 betreffende de gelijke verloning, 1951 en verdrag nr. 111 betreffende discriminatie (beroep en beroepsuitoefening), 1958); - de minimumleeftijd voor kinderarbeid (verdrag nr. 138 betreffende de minimumleeftijd, 1973), alsook het verbod op de ergste vormen van kinderarbeid (verdrag nr. 182 over de ergste vormen van kinderarbeid, 1999).
La circulaire a des conséquences sur le droit d'accès aux différents marchés publics: le soumissionnaire, par la signature de son offre, s'engage à respecter les normes définies dans les conventions de base de l'Organisation internationale du travail (OIT) et, en particulier: - l'interdiction du travail forcé (conventions n° 29 concernant le travail forcé ou obligatoire, 1930, et n° 105 sur l'abolition du travail forcé, 1957); - le droit à la liberté syndicale (convention n° 87 sur la liberté syndicale et la protection du droit syndical, 1948); - le droit d'organisation et de négociation collective (convention n° 98 sur le droit d'organisation et de négociation collective, 1949); - l'interdiction de toute discrimination en matière de travail et de rémunération (conventions n° 100 sur l'égalité de rémunération, 1951 et n° 111 concernant la discrimination (emploi et profession), 1958); - l'âge minimum fixé pour le travail des enfants (convention n° 138 sur l'âge minimum, 1973), ainsi que l'interdiction des pires formes du travail des enfants (convention n° 182 sur les pires formes du travail des enfants, 1999).

Hierbij verwijs ik enerzijds naar het recht op medische bijstand dat aan elke van zijn vrijheid beroofde persoon, die daartoe het verzoek heeft gedaan of wiens gezondheidstoestand het vereist, wordt gegarandeerd en dat het logische gevolg is van de verplichting om bijstand te verlenen aan eenieder in nood en, anderzijds, de doorverwijzingsplicht naar de gespecialiseerde diensten.
À cet égard, je me réfère d'une part au droit à l'assistance médicale garanti à toute personne privée de liberté qui en fait la demande ou dont l'état de santé le nécessite, corolaire de l'obligation de porter assistance aux personnes en danger, et, d'autre part, à l'obligation de relais vers les services spécialisés.

Ze regelen : (artikel 3) de verplichting van het visum van de geneeskundige commissie; (artikel 4) de verplichting van continuïteit van zorgverlening; (artikel 5) de mogelijkheid voor het organiseren van wachtdiensten; (artikel 6) het verbod om de uitoefening van de klinische psychologie, van de klinische seksuologie en van de klinische orthopedagogiek te belemmeren aan een persoon die hiertoe bevoegd is; (artikelen 7 en 8) de waarborg van de diagnostische en therapeutische vrijheid en het als onbestaande beschouwen van overeenkomsten die deze waarborg schenden; (artikel 9) de verplichting van het doorgeven van de gegevens wanneer de patiënt van klinische psychologie, van klinische seksuologie en van klinische orthopedagoog wenst te veranderen; (artikel 10) het recht op een honorarium voor geleverde prestatie; (artikel 11) de verplichting om voor het gebruik van lokalen en materiaal, waar geen betaling voor gebeurt, een overeenkomst op te stellen; (artikel 12) het verbod van overeenkomst met derden die voordeel zou verschaffen aan een of andere partij; (artikel 13) het verbod om medewerking te verlenen aan derden of als naamgever op te treden om anderen te onttrekken aan de onwettige uitoefening van het beroep.
Elles règlent : (article 3) l'obligation du visa de la commission médicale; (article 4) l'obligation de continuité des soins; (article 5) la possibilité d'organiser des services de garde; (article 6) l'interdiction d'empêcher une personne compétente en psychologie clinique, en sexologie clinique et en orthopédagogie clinique de pratiquer cette profession; (articles 7 et 8) la garantie de liberté en matière diagnostique et thérapeutique et le caractère nul et non avenu des accords violant cette garantie; (article 9) l'obligation de transmettre les données si le patient veut changer de psychologue clinicien, de sexologue clinicien ou d'orthopédagogue clinicien; (article 10) le droit de percevoir des honoraires pour la prestation fournie; (article 11) l'obligation de rédiger une convention pour l'utilisation de locaux et de matériel, pour lesquels aucun paiement n'est effectué; (article 12) l'interdiction de conclure des conventions avec des tiers à l'avantage de l'une ou l'autre partie; (article 13) l'interdiction de collaborer avec des tiers ou d'agir en son nom pour soustraire d'autres personnes à la pratique illégale de la profession.