Vertaling van "vraag welke straffen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

de regel loopt niet vooruit op de vraag welke wet van toepassing is op de geschillen
la règle ne préjuge pas la loi applicable aux litiges

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In tegenstelling tot hetgeen de Raad van State stelt, betreft de voormelde inschatting geenszins de vraag of de gedraging al dan niet wettelijk strafbaar is, noch de vraag welke straffen zouden kunnen worden opgelegd, evenmin als de vraag of en op welke wijze de strafvordering kan worden uitgeoefend.
Contrairement à ce que le Conseil d'État affirme, l'évaluation mentionnée ne concerne aucunement la question de savoir si le comportement est légalement punissable ou non, ni la question de savoir quelles peines peuvent être infligées, ni la question de savoir si et de quelle manière l'action publique peut être exercée.

2. Het onderzochte voorstel behoort een antwoord te bieden op de vraag welke straffen van toepassing zijn op de burger die zich niet in het bijzondere register heeft laten inschrijven of die, hoewel hij daarin ingeschreven is, zijn stemplicht niet vervult.
2. La proposition à l'examen ne peut laisser sans réponse la question des sanctions applicables au citoyen qui ne se serait pas inscrit sur le registre spécial ou qui, y étant inscrit, ne remplirait pas son devoir électoral.

Gesteld dat de definitie van verzwarende omstandigheid, zoals blijkt uit de voorgestelde bepalingen (« die te maken hebben met het geslacht van het slachtoffer ») niet identiek is met de definitie van verzwarende omstandigheid die thans reeds is vervat in de bestaande regeling waarvan hierboven sprake is (« het misprijzen van of de vijandigheid tegen een persoon wegens [...] zijn geslacht »), rijst de vraag op welke wijze, met inachtneming van het beginsel van rechtszekerheid in strafzaken en van het beginsel van de proportionaliteit van de tenlasteleggingen en de straffen, de gestelde verzwarende omstandigheden in hun geheel met elkaar in overeenstemming dienen te worden gebracht.
À supposer que la définition de la circonstance aggravante énoncée par les dispositifs proposés (« relève du sexe de la victime ») ne soit pas identique à la définition de la circonstance aggravante d'ores et déjà reprise dans les dispositifs existants ci-avant inventoriés (« le mépris ou l'hostilité à l'égard d'une personne en raison [...] de son sexe »), on se demande comment, dans le respect du principe de la sécurité juridique en matière pénale et du principe de proportionnalité des incriminations et des peines, il conviendra de combiner l'ensemble des circonstances aggravantes énoncées.

Ten slotte rijst de vraag welke staat (de staat van veroordeling of de staat van tenuitvoerlegging) de bevoegdheid zou moeten hebben tot intrekking van een vrijheidsstraf die voorwaardelijk is of waarvan de uitvoering is opgeschort, alsmede van alternatieve straffen, indien de veroordeelde niet heeft voldaan aan de hem opgelegde voorwaarden?
Finalement, en ce qui concerne les sanctions privatives de liberté, prononcées sous condition ou dont l'exécution a été suspendue conditionnellement, ainsi que les sanctions alternatives, la question se pose de savoir quel État (l'État de jugement ou l'État d'exécution) devrait être compétent pour prononcer leur révocation si le condamné n'a pas satisfait aux conditions qui lui étaient imposées ?

Gezien de voordelen die alternatieve straffen in vergelijking met vrijheidsstraffen bieden, rijst de vraag of op het niveau van de Europese Unie maatregelen moeten worden genomen die ten doel hebben bepaalde alternatieve straffen te bevorderen - of zelfs verplicht in te voeren - en zo ja, voor welke delicten.
Vu les avantages que présentent les peines alternatives par rapport aux peines privatives de liberté, la question se pose se savoir s'il convient de prévoir, au niveau de l'Union européenne, des mesures visant à promouvoir - ou même à introduire obligatoirement - certaines peines alternatives et pour quels délits.

Ten slotte moet de vraag aan de orde worden gesteld of op het niveau van de Europese Unie, voor zover het de bemiddeling in strafzaken betreft, nog andere maatregelen moeten worden vastgesteld dan die welke zijn vastgelegd in het kaderbesluit van 15 maart 2001 inzake de status van het slachtoffer in de strafprocedure, om bij het opleggen van alternatieve straffen rekening te houden met de belangen van de slachtoffers, inclusief die welke niet wonen in de lidstaat waar het strafbare feit is gepleegd?
Finalement, il faut soulever la question de savoir s'il convient de prévoir, au niveau de l'Union européenne, des mesures - pour autant que la médiation pénale est concernée, en sus des dispositions prévues à la décision-cadre du 15 mars 2001 sur le statut des victimes dans le cadre de procédures pénales - pour tenir compte, lors de l'imposition de sanctions alternatives, des intérêts des victimes y compris celles qui ne résident pas dans l'État membre dans lequel l'infraction a été commise ?

Vraag 14: Welke instrumenten worden haalbaar geacht om de juridische en praktische problemen te beperken die een belemmering zouden kunnen vormen voor de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van alternatieve straffen in een andere lidstaat?
Question 14: Quels mécanismes seraient envisageables afin de réduire les difficultés juridiques et pratiques qui pourraient poser obstacle à la reconnaissance mutuelle et l'exécution de sanctions alternatives dans un autre Etat membre ?

In verband met de alternatieve straffen of de controlemodaliteiten die verbonden zijn aan een opschorting, en indien de staat van tenuitvoerlegging volledig onbekend is met de door de staat van veroordeling voorgeschreven toezichtmaatregelen, rijst de vraag hoe de staat van tenuitvoerlegging een passende maatregel kan vinden die, rekening houdend met de functies en de doelstellingen ervan, het best overeenstemt met die welke is voorgeschreven door de staat van veroordeling.
S'agissant de peines alternatives ou de modalités de contrôle qui assortissent une suspension, et si l'État d'exécution ignore totalement les mesures de surveillance prescrites par l'État de jugement, la question se pose de savoir comment l'État d'exécution peut trouver une mesure adéquate qui correspond, en tenant compte de ses fonctions et objectifs, le mieux à celle prescrite par l'État de jugement.