Vertaling van "vraag tot tegemoetkoming " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

effectieve vraag | geaggregeerde vraag | totale vraag
demande globale

parlementaire vraag [ kamervraag ]
question parlementaire

vraag naar producten inschatten | vraag naar producten voorspellen
prévoir la demande en produits

vraag prognosticeren | vraag voorspellen | bezettingsgraad prognosticeren | bezettingsgraad voorspellen
anticiper les réservations | prévoir les réservations | anticiper la demande d’hébergement | prévoir la demande d’hébergement

vraag en aanbod [ aanbod | vraag ]
offre et demande [ demande | offre ]

mondelinge vraag
question orale

vraag met verzoek om mondeling antwoord | vraag met verzoek om mondeling antwoord gevolgd door een debat
question avec demande de réponse orale | question avec demande de réponse orale suivie d'un débat

deugdelijke en onderling vergelijkbare aanbiedingen,gedaan overeenkomstig de vraag | regelmatige en onderling vergelijkbare offertes overeenkomstig de vraag
offres régulières,conformes et comparables

vraag om inlichtingen
demande de renseignements

omgaan met veranderende operationele vraag
faire face à l'évolution de la demande

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Op straffe van terugvordering van ten onrechte genoten tegemoetkomingen brengt de persoon met een handicap het agentschap ook op de hoogte van de schadeloosstellingen die hij op grond van de handicap die de aanleiding vormt voor zijn vraag tot tegemoetkoming, heeft verkregen krachtens andere wettelijke, decretale, ordonnantiële of reglementaire bepalingen of krachtens gemeen recht.
Sous peine de recouvrement des interventions indûment perçues, la personne handicapée informe également l'agence des indemnisations qu'il a obtenues sur la base de l'handicap constituant la raison de sa demande d'intervention, en vertu d'autres dispositions légales, décrétales, ordonnantielles ou réglementaires ou en vertu du droit commun.

toewijzing van spectrum om de EU-beleidsdoelstellingen te ondersteunen en tegemoetkoming aan de stijgende vraag naar draadloos gegevensverkeer, waarbij bijkomend spectrum wordt vrijgemaakt zodat de EU het voortouw kan nemen op het gebied van draadloze breedband en nieuwe technologieën.
attribuer un spectre afin de soutenir les objectifs de l’UE et de satisfaire la demande croissante liée aux données sans fil, en libérant suffisamment de fréquences supplémentaires pour permettre à l’UE de jouer un rôle moteur dans les nouvelles technologies à large bande sans fil.

Volgens de Ministerraad dient het bestreden artikel 110 van de wet van 26 december 2015 zo te worden begrepen dat het al dan niet beantwoorden aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een tegemoetkoming uitsluitend de vraag raakt of behandelingen principieel in aanmerking kunnen komen voor terugbetaling, ongeacht de vraag of de patiënt in kwestie hiervoor concreet in aanmerking komt.
Selon le Conseil des ministres, l'article 110 attaqué de la loi du 26 décembre 2015 doit être interprété en ce sens que le fait de répondre ou non aux conditions pour donner droit à un remboursement concerne exclusivement le point de savoir si les traitements peuvent en principe donner lieu à un remboursement, indépendamment du fait que le patient en question en bénéficie ou non concrètement.

Met de tweede prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht de bestaanbaarheid te onderzoeken, van de artikelen 508/1 en 508/13 van het Gerechtelijk Wetboek, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.3, c), van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de strafrechtelijk vervolgde rechtspersoon die financiële problemen heeft of insolvabel is, is uitgesloten van de juridische tweedelijnsbijstand en derhalve geen enkel mechanisme geniet dat hem een tegemoetkoming van de Staat in de tenlasteneming van de kosten en erelonen van zijn advocaat waarborgt.
Par la seconde question préjudicielle, la Cour est invitée à examiner la compatibilité des articles 508/1 et 508/13 du Code judiciaire avec les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec l'article 6.3, c), de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que la personne morale poursuivie pénalement qui éprouve des difficultés financières ou est insolvable est exclue de l'aide juridique de deuxième ligne et ne bénéficie donc d'aucun mécanisme lui garantissant une intervention de l'Etat dans la prise en charge des frais et honoraires de son avocat.

4. Voor de groep van kinderen in 2002 zoals bepaald voor vraag 3, wordt bij 2,2% van de gerechtigden met verhoogde tegemoetkoming en bij 6,2% van de gerechtigden zonder verhoogde tegemoetkoming in elk kalenderjaar van de periode 2002 tot en met 2013 minstens 1 contact bij de tandarts vastgesteld.
4. Pour le groupe d'enfants en 2002, tel que défini à la question 3, au moins une visite chez un praticien de l'art dentaire a été constatée pour 2,2 % des bénéficiaires avec intervention majorée et pour 6,2 % des bénéficiaires sans intervention majorée, et ce, pour chaque année civile de la période allant de 2002 à 2013 inclus.

Met de prejudiciële vraag wordt aan het Hof gevraagd of artikel 8, § 1, van de wet van 27 februari 1987 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23 en 191 ervan, alsook met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens, in zoverre enkel een aanvraag voor een integratietegemoetkoming of voor een inkomensvervangende tegemoetkoming die is ingediend door een persoon die op het ogenblik van de indiening van de aanvraag de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt, automatisch of ambtshalve wordt beschouwd als een aanvraag voor een tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden, terwijl dat niet het geval is wanneer een integratietegemoetkoming of een inkomensvervangende tegemoetkoming wordt gevraagd door een persoon die op het ogenblik van de aanvraag de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt, maar die leeftijd wel bereikt tijdens de procedure voor de arbeidsgerechten waarbij over zijn aanvraag wordt beslist.
La question préjudicielle interroge la Cour sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou en combinaison avec ses articles 22, 23 et 191 ainsi qu'avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, de l'article 8, § 1 , de la loi du 27 février 1987, en ce que seule une demande d'allocation d'intégration ou d'allocation de remplacement de revenus introduite par une personne qui a atteint l'âge de 65 ans au moment de l'introduction de la demande est considérée automatiquement ou d'office comme une demande d'allocation pour l'aide aux personnes âgées, alors que tel n'est pas le cas lorsqu'une allocation d'intégration ou une allocation de remplacement de revenus est demandée par une personne qui, au moment de l'introduction de la demande, n'a pas encore atteint l'âge de 65 ans mais atteindra cet âge durant la procédure devant les juridictions du travail au cours de laquelle il sera statué sur sa demande.

In de tweede plaats, en indien blijkt dat het voordeel van de sociale voorzieningen en van de gezondheidszorg moet worden toegekend aan de vreemdeling die in België verblijft en die op zodanige wijze aan een ziekte lijdt dat die ziekte een reëel risico inhoudt voor zijn leven of fysieke integriteit of een reëel risico inhoudt op een onmenselijke of vernederende behandeling wanneer er geen adequate behandeling is in zijn land van herkomst (of in het land waar hij verblijft), rijst de vraag of die bepalingen, wanneer de lidstaten gebruikmaken van de mogelijkheid die hun bij de voormelde artikelen 28, lid 2, en 29, lid 2, van de richtlijn wordt verleend om de in die bepalingen bedoelde sociale bijstand en gezondheidszorg tot de meest fundamentele prestaties te beperken, terwijl zij overeenkomstig artikel 20, lid 3, van dezelfde richtlijn ertoe zijn gehouden rekening te houden met de specifieke situatie van kwetsbare personen, zoals personen met een handicap, inhouden dat aan die vreemdeling de tegemoetkomingen aan personen met een handicap, voorzien in de wet van 27 februari 1987, te weten de inkomensvervangende tegemoetkoming (waarvan het niet-geïndexeerd basisbedrag is vastgesteld op 4 765,56 euro per jaar, te verhogen met 50 pct. of 100 pct. naargelang de categorie waartoe de betrokken personen behoren), de integratietegemoetkoming (variërend naargelang de graad van zelfredzaamheid van niet-geïndexeerd 870,60 euro tot 7 834,56 euro) of de tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden (waarvan het (niet-geïndexeerd) bedrag varieert van 743,98 euro tot 4 884,14 euro), worden toegekend.
En second lieu, et s'il s'avère que le bénéfice de la protection sociale et des soins de santé doit être octroyé à l'étranger qui séjourne en Belgique et qui souffre d'une maladie telle qu'elle entraîne un risque réel pour sa vie ou son intégrité physique ou un risque réel de traitement inhumain ou dégradant lorsqu'il n'existe aucun traitement adéquat dans son pays d'origine (ou dans le pays où il séjourne), il convient de savoir si lorsque les Etats membres font usage de la faculté que leur confèrent les articles 28, paragraphe 2, et 29, paragraphe 2, précités de la directive de limiter aux prestations essentielles l'assistance sociale et les soins de santé visés par ces dispositions, tout en étant tenus, conformément à l'article 20, paragraphe 3, de la même directive, de prendre en compte la situation spécifique des personnes vulnérables, telles les personnes handicapées, ces dispositions impliquent que soient octroyées à cet étranger les allocations aux personnes handicapées prévues dans la loi du 27 février 1987, à savoir l'allocation de remplacement de revenus (dont le montant de base non indexé est fixé à 4 765,56 euros par an, à majorer de 50 % ou de 100 % selon la catégorie dont relèvent les personnes concernées), l'allocation d'intégration (variant, selon le degré d'autonomie, de 870,60 euros à 7 834,56 euros non indexés) ou l'allocation pour l'aide aux personnes âgées (dont le montant (non indexé) varie de 743,98 euros à 4 884,14 euros).

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of artikel 12, § 1, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, door de uitbetaling van de integratietegemoetkoming voor één derde op te schorten bij opname van de persoon met een handicap in een instelling geheel of gedeeltelijk op kosten van de overheid, een openbare dienst of een socialezekerheidsinstelling, wat niet het geval is voor de tegemoetkoming aan personen met een handicap die niet in een dergelijke instelling verblijven en die zelf hun opvang organiseren met een persoonlijk assistentiebudget (eerste prejudiciële vraag) en terwijl de tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden niet wordt opgeschort bij opname van de persoon met een handicap in een soortgelijke instelling (tweede prejudiciële vraag).
Le juge a quo demande à la Cour si l'article 12, § 1, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux personnes handicapées viole les articles 10 et 11 de la Constitution en suspendant pour un tiers le paiement de l'allocation d'intégration en cas d'admission de la personne handicapée dans une institution totalement ou partiellement à charge des pouvoirs publics, d'un service public ou d'un organisme de sécurité sociale, ce qui n'est pas le cas pour l'allocation des personnes handicapées qui ne séjournent pas dans ce type d'institution et qui organisent elles-mêmes leur prise en charge à l'aide d'un budget d'assistance personnelle (première question préjudicielle) ou pour l'allocation pour l'aide aux personnes âgées en cas d'admission de la personne handicapée dans une institution analogue (deuxième question préjudicielle).

Uit de prejudiciële vraag en de motivering van de verwijzende rechter blijkt dat aan het Hof een vraag wordt gesteld over het verschil in behandeling dat het in het geding zijnde artikel 4 invoert tussen de vluchtelingen bedoeld in artikel 49 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, enerzijds, en de vreemdelingen ten aanzien van wie een gunstige ministeriële beslissing is genomen op grond van de wet van 22 december 1999 betreffende de regularisatie van het verblijf van bepaalde categorieën van vreemdelingen verblijvend op het grondgebied van het Rijk, anderzijds; de eerstgenoemden, bedoeld in artikel 4, § 1, 4, van de in het geding zijnde wet kunnen de inkomensvervangende tegemoetkoming, de integratietegemoetkoming en de tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden genieten, terwijl de laatstgenoemden niet worden beoogd in artikel 4, § 1, en de toepassing van de wet niet tot hen werd uitgebreid bij een op grond van artikel 4, § 2, genomen koninklijk besluit.
Il ressort de la question préjudicielle et de la motivation du jugement a quo que la Cour est interrogée sur la différence de traitement que l'article 4 en cause établit entre les réfugiés visés à l'article 49 de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers, d'une part, et les étrangers ayant fait l'objet d'une décision ministérielle favorable prise en vertu de la loi du 22 décembre 1999 relative à la régularisation de séjour de certaines catégories d'étrangers séjournant sur le territoire du Royaume, d'autre part; les premiers, visés à l'article 4, § 1, 4, de la loi en cause, peuvent bénéficier de l'allocation de remplacement de revenus, de l'allocation d'intégration et de l'allocation pour l'aide aux personnes âgées alors que les seconds ne sont pas visés à l'article 4, § 1, et que l'application de la loi ne leur a pas été étendue par un arrêté royal pris en vertu de l'article 4, § 2.