Traduction de «voorzien is terwijl » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Voorziening van collectief belang | Voorziening van openbare diensten
équipement d'intérêt collectif | équipement de service public

zekerheid van voorziening [ moeilijkheden bij de voorziening ]
sécurité d'approvisionnement [ difficulté d'approvisionnement ]

mishandeling terwijl het feit de dood ten gevolge heeft | opzettelijke slagen of verwondingen, toegebracht zonder het oogmerk te doden, die toch de dood veroorzaken
coups et blessures volontaires ayant entraîné la mort sans intention de la donner | violences ayant entraîné la mort sans intention de la donner

boren onder druk | boren terwijl in het boorgat de volle druk heerst van een aangeboorde laag
forer sous pression

terwijl het martensiet sterker wordt aangeëtst
tandis que la martensite s'attaque plus rapidement

voorziening [ bevoorrading | leverantie ]
approvisionnement

anticiperen op logistieke eisen voor havenwerkzaamheden | logistieke eisen voor havenactiviteiten voorzien | anticiperen op logistieke eisen voor havenactiviteiten | logistieke eisen voor havenwerkzaamheden voorzien
anticiper les besoins logistiques d’opérations portuaires

Residentiële voorziening voor bejaarden
habitation pour personnes âgées

Geschatte maximumschade | Maximum te voorzien schade | Waarschijnlijke maximumschade
sinistre maximum prévisible | SMP

voorziening tegen vervuiling [ catalysator ]
dispositif antipollution [ dispositif anti-pollution | pot catalytique ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

1. Bij sommige rechtbanken zou er in een specifieke plaats voor de burgerlijke partijen voorzien zijn, terwijl dat bij andere helemaal niet het geval is.
1. Si certains tribunaux réservent une place spécifique aux parties civiles, il semblerait que rien ne soit prévu dans d'autres.

Zo bijvoorbeeld zal de « overtreding » van een wet slechts strafbaar zijn als er uitdrukkelijk strafbepalingen voorzien zijn, terwijl de « overtreding » van een koninlijk besluit dat ter uitvoering van deze wet wordt genomen sowieso strafbaar zal zijn.
C'est ainsi que les « infractions » à une loi ne seraient punissables que si des sanctions sont expressément prévues, tandis que les « infractions » à un arrêté royal pris en exécution de cette loi seraient punissables dans tous les cas.

Er werd vastgesteld dat de specifieke functionele codes van het boekhoudkundig plan niet altijd worden benut, terwijl de diensten die hierop betrekking hebben wel degelijk worden verleend. o De O.C.M.W'. s moeten hun beleidsinspanningen voortzetten en moeten er vooral op toezien de netto-last van hun personeels- en werkingsuitgaven te beheersen, zowel voor de begroting als de begrotingswijzigingen. o De centra die de kosten van een of meerdere functies aan een of meer andere functies willen factureren, moeten de techniek van de interne facturering gebruiken en de voorziene ontvangsten van de interne facturering moeten overeenkomen met de voorziene uitgaven van dezelfde aard. o De inkomsten en uitgaven moeten nauwkeurig geraamd worden.
Il a été constaté que les codes fonctionnels spécifiques du plan comptable ne sont pas toujours activés, dès lors que les services relatifs à ces codes sont prestés. o Les C.P.A.S. poursuivront les efforts de gestion et veilleront particulièrement à la maîtrise des charges nettes de leurs dépenses de personnel et de fonctionnement pour le budget ainsi que pour les modifications budgétaires. o Les centres qui désirent facturer des frais d'une ou plusieurs fonction(s) à une ou plusieurs autres fonctions doivent utiliser la technique de la facturation interne et les recettes de la facturation interne doivent correspondre aux dépenses de même nature. o Les recettes et dépenses doivent être estimées de manière précise.

Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 26 november 2014 in zake Khalid Oussaih, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 december 2014, heeft het Hof van Cassatie de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 2 van het koninklijk besluit nr. 236 van 20 januari 1936 tot vereenvoudiging van sommige vormen van de strafvordering ten opzichte van de gedetineerden, bekrachtigd bij de wet van 4 mei 1936, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre een beklaagde die bij verstek is veroordeeld en zich in een strafinrichting in hechtenis bevindt, enkel verzet kan doen tegen de veroordelingen in strafzaken die zijn uitgesproken door de hoven van beroep, de correctionele rechtbanken en de politierechtbanken, door middel van een verklaring aan de attaché-gevangenisdirecteur of adviseur-gevangenisdirecteur van de strafinrichting of aan zijn gemachtigde, op voorwaarde dat hij het vereiste bedrag om de kosten van de akte van deurwaarder te dekken niet in zijn bezit heeft, terwijl, krachtens artikel 1 van de wet van 25 juli 1893 betreffende de aantekening van beroep of van voorziening in cassatie van gevangenzittende of geïnterneerde personen, in de strafinrichtingen de verklaringen van hoger beroep of van voorziening in verbreking in strafzaken onbeperkt kunnen worden gedaan aan de bestuurders van die inrichtingen of aan hun gemachtigde door de personen die erin opgesloten zijn ?
Moerman, E. Derycke en F. Daoût, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 26 novembre 2014 en cause de Khalid Oussaih, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 12 décembre 2014, la Cour de cassation a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 2 de l'arrêté royal n° 236 du 20 janvier 1936 simplifiant certaines formes de la procédure pénale à l'égard des détenus, confirmé par la loi du 4 mai 1936, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou combinés avec les articles 6 et 13 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, dans la mesure où un prévenu condamné par défaut et détenu dans un établissement pénitentiaire ne peut faire opposition aux condamnations pénales prononcées par les cours d'appel, les tribunaux correctionnels et les tribunaux de police, par déclaration à l'attaché-directeur ou au conseiller-directeur de prison de l'établissement pénitentiaire ou à son délégué, qu'à la condition de ne pas être détenteur de la somme nécessaire pour couvrir les frais d'acte d'huissier, alors que, en vertu de l'article 1 de la loi du 25 juillet 1893 relative aux déclarations d'appel et de recours en cassation des personnes détenues ou internées, dans les établissements pénitentiaires, les déclarations d'appel ou de recours en cassation en matière pénale peuvent être faites sans restriction aux directeurs de ces établissements ou à leur délégué par les personnes qui y sont détenues ?

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 1 juni 2015 in zake het openbaar ministerie tegen Peter Platteeuw, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 8 juni 2015, heeft de Politierechtbank West-Vlaanderen, afdeling Ieper, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 38 par. 2bis van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer, ingevoerd bij art. 19, 5° van de wet van 7 februari 2003, B.S. 25 februari 2003 en gewijzigd bij art. 10, 6° van de wet van 20 juli 2005, B.S. 11 augustus 2005, in zijn huidige vorm de bepalingen van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in die zin geïnterpreteerd dat in de mogelijkheid wordt voorzien van een verval van recht tot sturen beperkt van vrijdag 20 uur tot zondag 20 uur en van 20 uur op de vooravond van een feestdag tot 20 uur op die feestdag, voor beklaagden die tewerk gesteld zijn op weekdagen, terwijl niet in de mogelijk is voorzien van een verval van recht tot sturen beperkt op enkele weekdagen voor gedaagden die werkzaam zijn in het weekend ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président E. De Groot, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 1 juin 2015 en cause du ministère public contre Peter Platteeuw, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 8 juin 2015, le Tribunal de police de Flandre occidentale, division Ypres, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 38, § 2bis, de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière, inséré par l'article 19, 5°, de la loi du 7 février 2003, M.B. 25 février 2003, et modifié par l'article 10, 6°, de la loi du 20 juillet 2005, M.B. 11 août 2005, viole-t-il dans sa forme actuelle les dispositions des articles 10 et 11 de la Constitution lorsqu'il est interprété en ce sens qu'il prévoit la possibilité de subir une déchéance du droit de conduire limitée du vendredi à 20 heures au dimanche à 20 heures et à partir de 20 heures la veille d'un jour férié jusqu'à 20 heures le jour férié même, pour les prévenus qui travaillent pendant les jours de la semaine, alors que la possibilité de subir une déchéance du droit de conduire limitée à certains jours de la semaine n'est pas prévue pour les défendeurs qui travaillent le week-end ?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 22 april 2016 in zake de procureur des Konings tegen F.S. en de nv « AG Insurance », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 2 mei 2016, heeft de Franstalige Correctionele Rechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 38, § 2bis, van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer in zijn huidige vorm de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het aan de rechter de mogelijkheid biedt te bevelen dat het uitgesproken verval van het recht tot sturen enkel wordt uitgevoerd van vrijdag om 20 uur tot zondag om 20 uur en van 20 uur op de vooravond van een feestdag tot 20 uur op die feestdag, voor de personen die tijdens de week werken, terwijl niet is voorzien in de mogelijkheid van een verval van het recht tot sturen dat is beperkt tot een aantal weekdagen voor de personen die in het weekend en op feestdagen werken, en terwijl het verval van het recht tot sturen niet anders kan worden gemodaliseerd naar gelang van de werktijden van de persoon die het voorwerp van een dergelijke maatregel uitmaakt ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 22 avril 2016 en cause du procureur du Roi contre F.S. et la SA « AG Insurance », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 2 mai 2016, le Tribunal correctionnel francophone de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 38, § 2bis de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière viole-t-il dans sa forme actuelle les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il permet au juge d'ordonner que la déchéance du droit de conduire prononcée sera mise à exécution uniquement du vendredi 20 heures au dimanche 20 heures et à partir de 20 heures la veille d'un jour férié jusqu'à 20 heures le jour férié même, destiné aux personnes qui travaillent durant la semaine, alors que la possibilité de subir une déchéance du droit de conduire limitée à certains jours de la semaine n'est pas prévue pour les personnes qui travaillent le week-end et les jours fériés, ni que la déchéance du droit de conduire ne peut être modalisée autrement en fonction des horaires de travail de la personne faisant l'objet d'une telle mesure ?

Niets lijkt te verantwoorden dat, onder degenen die « erkenningen en vergunningen » bezaten die waren afgegeven krachtens de voormelde wet van 3 januari 1933, waarvan de geldigheidsduur in beginsel onbeperkt was, sommigen zich onmiddellijk in de illegaliteit bevinden, terwijl anderen in de legaliteit blijven, afhankelijk van de datum van de vergunningen die zij in het verleden hebben gekregen, terwijl zij niet hebben kunnen voorzien, toen zij die vergunningen aanvroegen, dat die op een bepaalde dag nietig zouden zijn en op welke datum zij nietig zouden worden.
Rien ne paraît justifier que, parmi ceux qui détenaient les « agréments, autorisations et permis » délivrés en vertu de la loi précitée du 3 janvier 1933, dont la durée de validité était, en principe, illimitée, certains se trouvent immédiatement dans l'illégalité, tandis que d'autres demeurent dans la légalité, en fonction de la date des autorisations qu'ils ont obtenues dans le passé, alors qu'ils n'ont pas pu prévoir, quand ils les ont demandées, qu'elles seraient un jour caduques et à quelle date elles le deviendraient.

De voornoemde wet heeft in het geval van onherroepelijke keuze voor een belastingkrediet voor onderzoek en ontwikkeling niet voorzien in de indexering van de bedragen die de verrekening van de investeringsaftrek niet zijnde voor onderzoek en ontwikkeling beperken en van het belastingkrediet voor onderzoek en ontwikkeling, terwijl dit wel voorzien is voor de investeringsaftrek in de personenbelasting.
La loi précitée n'a pas prévu, en cas d'option irrévocable, l'indexation des montants qui limitent l'imputation de la déduction pour investissement autre que pour recherche et développement et du crédit d'impôt pour recherche et développement, comme cela est déjà prévu pour la déduction pour investissement à l'impôt des personnes physiques.

Waarom wordt voor het principe van het vermijden van dubbele belasting uitdrukkelijk voorzien dat overleg op verzoek mogelijk is (zie het nieuwe artikel 1ter, derde lid), terwijl dat voor het principe van de deloyale fiscale concurrentie niet voorzien is ?
Pourquoi prévoit-on la possibilité d'une concertation sur demande dans le cas du principe de la prévention de la double imposition (voir le nouvel article 1ter, alinéa 3), alors que rien de semblable n'est prévu pour le principe de la concurrence fiscale déloyale ?

3. Hoe verklaart u dat voor de strafwaardigheid van « hackertools » zoals voorzien in artikel 550bis, § 5, het bedriegelijk opzet of het oogmerk om te schaden vereist is terwijl dit voor de handeling van « hacken » zoals voorzien in artikel 550bis, § 1, niet vereist is ?
3. Comment l'honorable ministre explique-t-il que pour pouvoir réprimer l'usage d'instruments de piratage au sens de l'article 550bis, § 5, il doive y avoir intention frauduleuse ou but de nuire, alors que tel n'est pas le cas pour le piratage visé à l'article 550bis, § 1 ?