Vertaling van "voorzichtig en redelijk mens konden " (Nederlands → Frans) :

Bij de bepaling van het gebrek aan voorzorg of voorzichtigheid gaat de rechter na of de beklaagde die voorzorgsmaatregelen heeft genomen welke onder dezelfde feitelijke omstandigheden van een normaal, voorzichtig en redelijk mens konden worden verwacht.
Pour déterminer le défaut de précaution ou de prévoyance, le juge examine si le prévenu a pris les mesures de précaution que l'on pouvait attendre, dans les mêmes circonstances de fait, d'une personne normale, prudente et raisonnable.

Bij de bepaling van het niet uitoefenen van de organisatie- en toezichtsplicht dient nagegaan te worden of de beklaagde die voorzorgsmaatregelen heeft genomen die onder dezelfde feitelijke omstandigheden van een normaal, voorzichtig en redelijk mens konden worden verwacht».
Pour déterminer l'inobservation du devoir d'organisation et de surveillance, il y a lieu d'examiner si le prévenu a pris les mesures de précaution que l'on aurait pu attendre, dans les mêmes circonstances de fait, d'une personne normale, prudente et raisonnable».

Marginale toetsing wordt als volgt verwoord : « De kennelijke fout verwijst naar de techniek van de marginale controle, waardoor wordt uitgedrukt dat de rechter het aangeklaagde gedrag slechts foutief mag achten wanneer het niet alleen strijdt met zijn opvattingen over het gedrag van een normaal voorzichtige en redelijke mens (bestuurder . . ) in dezelfde feitelijke omstandigheden geplaatst, maar bovendien ingaat tegen de desbetreffende opvattingen van elke normaal voorzichtige en redelijke mens» (Cornelis, L. , Beginselen van het Belgisch buitencontractueel aansprakelijkheidsrecht, Maklu, Antwerpen, 1989, 168).
Cette application marginale se définit comme suit : « La faute manifeste renvoie à la technique du contrôle marginal, par quoi on entend que le juge ne peut qualifier de faute la conduite incriminée que si, non seulement, elle est contraire à sa propre conception de la conduite que doit suivre une personne (administrateur, . . ) normalement prudente et raisonnable placée dans les mêmes circonstances de fait, mais, en outre, elle va à l'encontre de la conception qu'aurait en l'espèce toute personne normalement prudente et raisonnable (traduction) . » (Cornelis, L. , Beginselen van het Belgisch buitencontractueel aansprakelijkheidsrecht, Maklu, Anvers, 1989, 168).

Marginale toetsing wordt als volgt verwoord : « De kennelijke fout verwijst naar de techniek van de marginale controle, waardoor wordt uitgedrukt dat de rechter het aangeklaagde gedrag slechts foutief mag achten wanneer het niet alleen strijdt met zijn opvattingen over het gedrag van een normaal voorzichtige en redelijke mens (bestuurder ..) in dezelfde feitelijke omstandigheden geplaatst, maar bovendien ingaat tegen de desbetreffende opvattingen van elke normaal voorzichtige en redelijke mens» (Cornelis, L., Beginselen van het Belgisch buitencontractueel aansprakelijkheidsrecht, Maklu, Antwerpen, 1989, 168).
Cette application marginale se définit comme suit : « La faute manifeste renvoie à la technique du contrôle marginal, par quoi on entend que le juge ne peut qualifier de faute la conduite incriminée que si, non seulement, elle est contraire à sa propre conception de la conduite que doit suivre une personne (administrateur, ..) normalement prudente et raisonnable placée dans les mêmes circonstances de fait, mais, en outre, elle va à l'encontre de la conception qu'aurait en l'espèce toute personne normalement prudente et raisonnable (traduction) . » (Cornelis, L., Beginselen van het Belgisch buitencontractueel aansprakelijkheidsrecht, Maklu, Anvers, 1989, 168).

Deze rekent fouten van organen gesteld buiten hun opdracht immers ook toe aan hun rechtspersonen wanneer de betrokken handelingen in de ogen van een voorzichtig en redelijk mens schijnbaar binnen de grens van zijn bevoegdheid werden verricht (Cass. 19 december 1991, R.W. 1992-93 », 397).
En effet, selon celle-ci, les fautes commises par des organes en dehors de l'exercice de leur mission sont également imputables à leurs personnes morales lorsque les actes en question doivent être tenus par tout homme raisonnable et prudent comme ayant été commis dans les limites des attributions légales (Cass. 19 décembre 1991, RW 1992-93, 397).

« Dat in de huidige stand van de wetgeving van de Staat, in de regel, op basis van de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek aansprakelijk kan worden verklaard voor de schade ten gevolge van een door een rechter of een ambtenaar van het openbaar ministerie begane fout, wanneer die magistraat binnen de grenzen van zijn wettelijke bevoegdheden heeft gehandeld of ieder redelijk en voorzichtig mens moet aannemen dat hij binnen die grenzen heeft gehandeld; dat echter, indien die handeling het rechtstreeks voorwerp is van de rechtsprekende functie, de vordering tot vergoeding van de schade, in de regel, echter slechts ontvankelijk is als de litigieuze akte bij een in kracht van gewijsde gegane beslissing ingetrokken, gewijzigd, vernietigd of herroepen is wegens schending van een gevestigde rechtsnorm en derhalve geen gezag van gewijsde meer heeft;
« Qu'en l'état actuel de la législation, l'Etat peut, sur la base des articles 1382 et 1383 du Code civil, être, en règle, rendu responsable du dommage résultant d'une faute commise par un juge ou un officier du ministère public lorsque ce magistrat a agi dans les limites de ses attributions légales ou lorsque celui-ci doit être considéré comme ayant agi dans ces limites, par tout homme raisonnable et prudent; que toutefois, si cet acte constitue l'objet direct de la fonction juridictionnelle, la demande tendant à la réparation du dommage ne peut, en règle, être reçue que si l'acte litigieux a été retiré, réformé, annulé ou rétracté par une décision passée en force de chose jugée en raison de la violation d'une norme juridique établie et n'est plus, dès lors, revêtu de l'autorité de la chose jugée;