Traduction de «voorkwam maar volgens » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Een toestand, tot dusver alleen bij meisjes aangetroffen, waarin een ogenschijnlijk normale vroege ontwikkeling wordt gevolgd door gedeeltelijk of volledig verlies van spraak en vaardigheid in voortbeweging en gebruik van handen, begeleid door afname van de schedelgroei, die doorgaans aan het licht treedt op de leeftijd van 7 tot 24 maanden. Verlies van doelgerichte handbewegingen, handenwringende stereotypieën en hyperventilatie zijn kenmerkend. Sociale ontwikkeling en ontwikkeling van het spelen komen tot stilstand, maar de sociale belangstelling blijft meestal intact. Rompataxie en -apraxie beginnen zich te ontwikkelen op een leeftijd van vier jaar en choreoathetoïde bewegingen volgen dikwijls. Ernstige zwakzinnigheid is bijna onveranderlijk de uitkomst.
Définition: Trouble décrit jusqu'ici uniquement chez les filles, caractérisé par un développement initial apparemment normal, suivi d'une perte partielle ou complète du langage, de la marche, et de l'usage des mains, associé à un ralentissement du développement crânien et survenant habituellement entre 7 et 24 mois. La perte des mouvements volontaires des mains, les mouvements stéréotypés de torsion des mains et une hyperventilation, sont caractéristiques de ce trouble. Le développement social et le développement du jeu sont arrêtés, alors que l'intérêt social reste habituellement conservé. Une ataxie du tronc et une apraxie se manifestent à partir de l'âge de quatre ans, suivies souvent par des mouvements choréoathétosiques. Le trouble entraîne presque toujours un retard mental sévère.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Wij gaan akkoord met die verantwoording maar wij willen opmerken dat door het chaotische verloop van onze wetgevende werkzaamheden het beginsel van de onverenigbaarheid tussen een ambt van voorzitter, ondervoorzitter of lid van het bureau van de provincieraad weggezuiverd is uit de laatste versie van de tekst, waarover wij ons thans uitspreken. Artikel 6 (dat artikel 49 van de provinciewet wijzigt) heeft dit beginsel niet overgenomen dat in de door de commissie in eerste lezing aangenomen tekst voorkwam maar volgens de opmerkingen van de Raad van State overbodig was aangezien artikel 101bis integraal deel uitmaakte van de tekst.
En effet, l'article 6 (modifiant l'article 49 de la loi provinciale), n'a pas repris ce principe qui figurait dans le texte adopté en première lecture par la commission mais qui était, comme l'a souligné le Conseil d'État, inutile dès lors que l'article 101bis faisait partie intégrante du texte.

De individuele wil die de overledene in zijn uiterste wilsbeschikking te kennen geeft, kan evenwel geenszins als een vorm van algemeen belang worden beschouwd en zou derhalve niet op de gehele bevolking mogen worden afgewenteld. De oorspronkelijke redenering van de juristen (P. Haeck, bijvoorbeeld), volgens welke de bewuste honoraria niet door de familie moeten worden gedragen, ging misschien op toen de wet van 21 maart 1932 werd aangenomen, omdat crematie indertijd niet vaak voorkwam en nog nieuw was in de traditionalistische zeden van die tijd, maar nu crematie opgeld doet, zou dat oordeel misschien redelijkerwijs kunnen worden aangepast en zouden uitgaven die wellicht zullen toenemen, uit de gemeentebegrotingen kunnen worden gelicht.
Le raisonnement initial de juriste (P. Haeck par exemple), c'est-à-dire de ne pas mettre à charge de la famille les honoraires en question, était peut-être d'actualité au moment de la loi du 21 mars 1932, lorsque les incinérations étaient très rares et constituaient une nouveauté dans les moeurs traditionalistes de l'époque, mais, comme actuellement elles sont en progression constante, il serait peut-être raisonnable de rectifier ce jugement et soustraire des budgets communaux des dépenses qui risquent de s'accroître.