Vertaling van "vonnis en naargelang " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

logistiek beheren naargelang beoogd werk | logistiek beheren naargelang gewenst werk
gérer la logistique d'après l'œuvre souhaitée

de geplande tijdslimiet naargelang de diepte van de duik nakomen | voldoen aan de geplande tijdslimiet naargelang de diepte van de duik
respecter la durée prévue en fonction d'une profondeur de plongée

contradictoir vonnis | contradictorisch vonnis | op tegenspraak gewezen vonnis | vonnis op tegenspraak
jugement contradictoire

buitenlands vonnis | door een buitenlandse rechter gewezen vonnis | in het buitenland gewezen vonnis | vreemd vonnis
décision étrangère

tenuitvoerlegging van het vonnis [ gezag van het gewijsde | tenuitvoerlegging van een arrest | werking van het vonnis | wijze van tenuitvoerlegging ]
voie d'exécution [ autorité de la chose jugée | effet du jugement | exécution d'un arrêt | exécution du jugement | mesure d'exécution forcée ]

uitspraak doen,2.een vonnis vellen,een vonnis wijzen,een vonnis uitspreken,3.arrest wijzen
prononcer un arrêt | rendre un arrêt

vonnis [ arrest | rechterlijke uitspraak | uitspraak van het Hof ]
jugement [ arrêt | arrêt de la Cour | sentence ]

beschikkend gedeelte van een vonnis
dispositif d'un jugement

vonnis
jugement

inlichten over een rechterlijk vonnis
informer d'une décision de justice

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tabel 4 : Aantal verdachten in zaken « 59B – geneesmiddelen » binnengekomen tussen 1 januari 2012 en 31 december 2014 waarvoor op 10 september 2015 reeds een vonnis door de correctionele rechtbank werd uitgesproken, al dan niet via voeging aan een gevonniste moederzaak, per type vonnis en naargelang het jaar van binnenkomst (n kolom%)
Tableau 4 : Nombre de suspects dans des affaires « 59B – Médicaments » entrées entre le 1 janvier 2012 et le 31 décembre 2014 dans lesquelles le tribunal correctionnel a déjà rendu un jugement au 10 septembre 2015, avec ou sans une jonction à une affaire-mère jugée, par type de jugement et par année d'entrée (n %)

Het Hof kan bijgevolg niet de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie onderzoeken in zoverre zij, ten aanzien van de wijze waarop het vonnis van eerste aanleg in kracht van gewijsde treedt, een verschil in behandeling invoeren onder de in het buitenland gevestigde geïntimeerde partijen die in België woonplaats hebben gekozen, naargelang het hoger beroep is ingesteld bij deurwaardersakte of bij verzoekschrift.
La Cour ne peut dès lors examiner la compatibilité des dispositions en cause avec le principe d'égalité et de non-discrimination en ce qu'elles instaurent une différence de traitement entre les parties intimées établies à l'étranger qui ont élu domicile en Belgique, selon que l'appel est formé par acte d'huissier ou par requête, quant à la manière dont le jugement de première instance acquiert force de chose jugée.

« Schenden artikel 38 § 6, leden 2 en 3 van de Wegverkeerswet (wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer) - in de interpretatie dat voor de toepassing van deze bepalingen enkel vereist is dat de beklaagde, na bij een in kracht van gewijsde getreden vonnis veroordeeld te zijn voor een van de in artikel 38 § 6, eerste lid, Wegverkeerswet vermelde misdrijven, binnen een termijn van drie jaar na de uitspraak van dit vonnis opnieuw twee of meer van dergelijke misdrijven pleegt, zonder dat vereist is dat de bewezenverklaring van de nieuw gepleegde misdrijven voorafgaandelijk werd vastgesteld met een in kracht van gewijsde getreden vonnis -, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat bestuurders die twee of meer van deze misdrijven opnieuw begaan binnen de drie jaar na een in kracht van gewijsde getreden vonnis wegens een van deze misdrijven, verschillend behandeld worden naargelang de strafvorderingen uit hoofde van deze misdrijven al dan niet simultaan en/of voor dezelfde rechter behandeld worden, in het bijzonder wanneer zij drie of meer van deze misdrijven opnieuw begaan ?
« L'article 38, § 6, alinéas 2 et 3, de la loi sur la circulation routière (loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière) - dans l'interprétation selon laquelle, pour l'application de ces dispositions, il est uniquement requis que le prévenu, après avoir été condamné par un jugement passé en force de chose jugée pour l'une des infractions mentionnées à l'article 38, § 6, alinéa 1, de la loi sur la circulation routière, commette à nouveau, dans un délai de trois ans après le prononcé de ce jugement, deux ou plusieurs infractions de ce type, sans qu'il soit requis que les nouvelles infractions aient au préalable été déclarées prouvées par un jugement passé en force de chose jugée - viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que les conducteurs qui commettent à nouveau deux ou plusieurs de ces infractions dans les trois ans après un jugement passé en force de chose jugée en raison d'une de ces infractions, sont traités différemment selon que les actions pénales du chef de ces infractions sont traitées ou non simultanément et/ou devant le même juge, en particulier lorsqu'ils commettent à nouveau trois ou plusieurs de ces infractions ?

Tabel 7: Aantal verdachten betrokken in zaken met betrekking tot terrorisme binnengekomen op de parketten tussen 1 januari 2009 en 30 juni 2012 waarin op 10 juli 2012 reeds een vonnis door de correctionele rechtbank werd uitgesproken, al dan niet via voeging aan een gevonniste moederzaak, per type vonnis en naargelang al dan niet ooit in voorlopige hechtenis (n & kolom %).
Tableau 7 : Nombre de suspects impliqués dans des affaires de terrorisme entrées dans les parquets entre le 1er janvier 2009 et le 30 juin 2012 dans lesquelles le tribunal correctionnel a déjà rendu un jugement au 10 juillet 2012, avec ou sans jonction à une affaire mère jugée, par type de jugement et selon qu'ils ont un jour déjà été placés en détention préventive ou non (n & %)

Uit de combinatie, met artikel 3 van het Gerechtelijk Wetboek, van de twee bepalingen van de wet van 30 juli 2013 die, volgens de verwijzende rechter, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet klaarblijkelijk niet schenden, zou een verschil in behandeling tussen rechtzoekenden voortvloeien naargelang zij vóór of na 1 september 2014 hoger beroep hebben ingesteld tegen een door een vrederechter gewezen vonnis waarvan de inzet lager is dan 1.860 euro.
Il résulterait de la combinaison, avec l'article 3 du Code judiciaire, des deux dispositions de la loi du 30 juillet 2013, qui, selon le juge a quo, ne violent manifestement pas les articles 10 et 11 de la Constitution, une différence de traitement entre les justiciables selon qu'ils ont introduit, avant ou après le 1 septembre 2014, un appel contre un jugement rendu par un juge de paix, dont l'enjeu est inférieur à 1.860 euros.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 18 april 2016 in zake B.L. tegen het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 26 april 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Hoei, de volgende prejudiciële vragen gesteld : - « Schendt artikel 2, 7°, van de wet van 31 maart 2010 [betreffende de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg] de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het abnormale schade definieert als schade die zich niet had moeten voordoen in de huidige stand van de wetenschap, wanneer het in die zin wordt geïnterpreteerd dat het een onderscheid maakt naargelang de schade al dan niet volledig kan worden vermeden in de huidige stand van de wetenschap zodat schade verbonden aan een infectie die gekend is in de huidige stand van de wetenschap (zoals een ziekenhuisinfectie met de staphylococcus aureus) maar die niet volledig kan worden vermeden (nog steeds in de huidige stand van de wetenschap) wordt uitgesloten van het toepassingsgebied van de wet en van het begrip ' medisch ongeval zonder aansprakelijkheid ', terwijl schade die verbonden is aan een evenzeer gekende infectie maar die had kunnen worden vermeden op grond van de huidige stand van de wetenschap wel erin is opgenomen ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 18 avril 2016 en cause de B.L. contre l'Institut national d'assurance maladie-invalidité, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 26 avril 2016, le Tribunal de première instance de Liège, division Huy, a posé les questions préjudicielles suivantes : - « L'article 2, 7°, de la loi du 31 mars 2010 [relative à l'indemnisation des dommages résultant des soins de santé] viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il définit un dommage anormal comme ne devant pas se produire dans l'état actuel de la science, lorsqu'il est interprété de manière telle qu'il distingue les dommages selon qu'ils sont totalement évitables ou non dans l'état actuel de la science de sorte que les dommages liés à une infection connue dans l'état actuel de la science (comme une infection nosocomiale à staphylocoque doré) mais qui ne peut être totalement évitée (toujours en l'état actuel de la science) sont exclus du champ d'application de la loi et de la notion d'accident médical sans responsabilité, alors que les dommages liés à une infection également connue mais qui auraient pu être évités en fonction de l'état actuel de la science y sont inclus ?

Voordat een vonnis wordt uitgesproken, wordt de verantwoordelijkheid inzake overtuigingsstukken gedeeld: - de rechtbank van eerste aanleg is verantwoordelijk voor de bewaring; - het parket of de onderzoeksrechter is naargelang het geval verantwoordelijk voor het nemen van beslissingen op grond van de elke concrete zaak en de stand van zaken van het onderzoek.
La responsabilité en matière de pièces à conviction, avant qu'un jugement intervienne, est partagée: - le tribunal de première instance est responsable pour la conservation; - le parquet ou le juge d'instruction est, selon le cas, responsable pour la prise de décisions, en fonction de chaque affaire concrète et de l'état de la situation dans l'instruction.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 13 januari 2016 in zake F.D. tegen M.V., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 3 februari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 1253ter/5, in fine, van het Gerechtelijk Wetboek, dat de feitelijk samenwonenden duidelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, in het geval dat een feitelijk samenwonende zich tegenover de andere schuldig zou hebben gemaakt aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, de andere feitelijk samenwonende uitsluit van het recht om, om die reden, het genot van de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats te vorderen, hetgeen klaarblijkelijk nadelig voor hem is en een discriminatie tussen de gezinnen kan doen ontstaan naargelang zij bestaan uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden, in een periode waarin het feitelijk samenwonen een ruim verspreide samenlevingsvorm is, die zelfs de meerderheid uitmaakt ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 13 janvier 2016 en cause de F.D. contre M.V., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 3 février 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 1253ter/5, in fine, du Code judiciaire, lequel exclut clairement de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il exclut, dans l'hypothèse où un concubin de fait se rendrait coupable, à l'égard de son conjoint, d'un fait visé à l'article 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal ou a tenté de commettre un fait visé à l'article 375, 393, 394 ou 397 du même Code, ou s'il existe des indications sérieuses de tels comportements, l'autre cohabitant de fait du droit de demander la jouissance de la résidence conjugale ou commune pour ce motif, ce qui lui est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire ?

Die beheerstool maakt het ook mogelijk om desgevallend bepaalde telefoonnummers te verwijderen (geval per geval en bijvoorbeeld naargelang van het vonnis) of toe te voegen (zoals bijvoorbeeld de zelfmoordlijn, enz.).
C'est également via cet outil de gestion que certains numéros de téléphone sont éventuellement supprimés (au cas par cas et, par exemple, en fonction du jugement) ou sont ajoutés (numéros tels que les lignes de prévention du suicide, etc.).

Tabel 4: Aantal verdachten in zaken “nodeloze oproepen van nooddiensten” binnengekomen tussen 1 januari 2007 en 31 december 2011 waarvoor op 10 juli 2012 reeds een vonnis door de correctionele rechtbank werd uitgesproken, al dan niet via voeging aan een gevonniste moederzaak, per jaar van binnenkomst van de zaken en naargelang het type vonnis (n & kolom%)
Tableau 4 : nombre d'inculpés dans des affaires 'appels intempestifs des services de secours' entrées entre le 1 janvier 2007 et le 31 décembre 2011 dans lesquelles le tribunal correctionnel a déjà rendu un jugement au 10 juillet 2012, avec ou sans jonction à une affaire-mère jugée, par année d’entrée et selon le type de jugement (n & %)