Vertaling van "voltijdse arbeidsprestaties terwijl " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

voltijdse arbeidsprestatie
prestation de travail à temps plein

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Met de tweede prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of de artikelen 103 en 105 van de wet van 22 januari 1985, in de veronderstelling dat de wet van 30 december 2009 tot wijziging van artikel 105 van de voormelde wet een interpretatieve wet is, strijdig zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, nu bij het bepalen van de opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd op basis van het ouderschapsverlof, wordt uitgegaan van het voltijdse loon, terwijl bij het bepalen van de opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd op grond van het tijdskrediet, wordt uitgegaan van het « lopende loon ».
Par la seconde question préjudicielle, le juge a quo demande à la Cour si les articles 103 et 105 de la loi du 22 janvier 1985, à supposer que la loi du 30 décembre 2009 modifiant l'article 105 de la loi précitée soit une loi interprétative, sont contraires aux articles 10 et 11 de la Constitution, dès lors que, pour le calcul de l'indemnité de congé en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail dans le cadre du congé parental, la rémunération à temps plein est prise en compte, alors que pour déterminer l'indemnité de congé en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail dans le cadre du crédit-temps, la « rémunération en cours » est prise en compte.

Met de eerste prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of de artikelen 103 en 105 van de wet van 22 januari 1985, zoals van toepassing op 30 juni 2009, in samenhang gelezen met de clausule 2, punten 6 en 7, van de raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof van 14 december 1995, gehecht aan de richtlijn 96/34/EG van de Raad van 3 juni 1996, strijdig zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin dat, bij de berekening van de opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd op grond van het ouderschapsverlof, wordt uitgegaan van het voltijdse loon, terwijl bij het bepalen van de opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd op grond van het tijdskrediet, wordt uitgegaan van het « lopende loon ».
Par la première question préjudicielle, le juge a quo demande à la Cour si les articles 103 et 105 de la loi du 22 janvier 1985, tels qu'ils étaient applicables le 30 juin 2009, combinés avec la clause 2, points 6 et 7, de l'accord-cadre sur le congé parental du 14 décembre 1995, annexé à la directive 96/34/CE du Conseil du 3 juin 1996, sont contraires aux articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, pour le calcul de l'indemnité de congé en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail dans le cadre du congé parental, la rémunération à temps plein est prise en compte, alors que pour déterminer l'indemnité de congé en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail dans le cadre du crédit-temps, c'est la « rémunération en cours » qui est prise en compte.

Het verwijzende rechtscollege vraagt of artikel 102 van de herstelwet discriminerend is in de interpretatie dat een werknemer die voltijds is tewerkgesteld bij één werkgever recht heeft op een uitkering voor vermindering van arbeidsprestaties met een vijfde, terwijl die uitkering niet wordt toegekend aan een werknemer die voltijds is tewerkgesteld door de cumulatie van twee halftijdse betrekkingen bij twee werkgevers en die zijn arbeidsprestaties bij elke werkgever tegelijk vermindert met een tiende van een voltijdse betrekking, samen een vijfde van een voltijdse betrekking.
La juridiction a quo demande si l'article 102 de la loi de redressement est discriminatoire dans l'interprétation selon laquelle un travailleur occupé à temps plein auprès d'un seul employeur a droit à des allocations (d'interruption) en cas de réduction des prestations de travail d'un cinquième, alors que cette même allocation n'est pas octroyée au travailleur qui est occupé à temps plein en cumulant deux emplois à mi-temps auprès de deux employeurs et qui réduit simultanément ses prestations de travail, chez chaque employeur, d'un dixième d'un emploi à temps plein, le tout équivalant à un cinquième d'un emploi à temps plein.

De werkgevers die de verplichting tot openbaarmaking van de werkroosters hebben miskend, zijn ingevolge een onweerlegbaar vermoeden van voltijdse tewerkstelling, op grond van artikel 171, tweede lid, van de programmawet van 22 december 1989, steeds gehouden tot betaling van het loon voor voltijdse arbeidsprestaties, terwijl de andere werkgevers slechts gehouden zijn tot betaling van het loon voor werkelijk geleverde prestaties en in ieder geval de duur van de werkelijk geleverde prestaties mogen bewijzen.
Les employeurs qui n'ont pas respecté l'obligation de publicité des horaires de travail sont toujours tenus, en vertu d'une présomption irréfragable d'occupation à temps plein, fondée sur l'article 171, alinéa 2, de la loi-programme du 22 décembre 1989, de payer le salaire pour prestations à temps plein, alors que les autres employeurs sont uniquement tenus de payer le salaire afférent aux prestations effectivement fournies et en tout cas peuvent prouver la durée des prestations effectives.

- deze bepaling een onderscheid maakt tussen de werkgevers die de verplichting tot openbaarmaking vervat in de artikelen 157 tot 159 van diezelfde wet hebben miskend en alle andere werkgevers, doordat met name eerstgenoemde werkgevers onweerlegbaar vermoed worden hun werknemers voltijds te hebben tewerkgesteld met als gevolg dat zij gehouden zijn aan deze werknemers een loon te betalen alsof voltijdse arbeidsprestaties werden geleverd ongeacht de reële duur van deze prestaties, terwijl andere werkgevers slechts gehouden zijn tot betaling van het loon in verhouding tot de werkelijk gepresteerde arbeid en steeds het bewijs kunnen leveren van de reële omvang van die arbeid ?
- que cette disposition établit une distinction entre les employeurs qui ont méconnu l'obligation de publicité contenue aux articles 157 à 159 de cette même loi et tous les autres employeurs, en ce que les employeurs cités en premier lieu sont irréfragablement présumés avoir occupé leurs travailleurs à temps plein, avec pour conséquence qu'ils sont tenus de payer à ces travailleurs une rémunération comme si des prestations de travail à temps plein avaient été fournies indépendamment de la durée réelle de ces prestations, alors que d'autres employeurs ne sont tenus au paiement de la rémunération que proportionnellement au travail réellement presté et peuvent toujours fournir la preuve du volume réel de ce travail ?