Traduction de «volstaat te zeggen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

bewijs van horen zeggen | testimonium de auditu | verklaring van horen zeggen
déposition sur la foi d'un tiers | preuve par ouï-dire

mesotroof elzenbos met zeggen
aulnaie mésotrophe à laîche

nieuw product, dat wil zeggen ... een product dat alleen in de meest recente periode bestaat
produit nouveau,c'est-à-dire un produit existant uniquement dans la période la plus récente

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het volstaat te zeggen dat de eerste koning der Belgen niet tot de rijkste adellijke families van Europa behoorde en dat het tot Leopold II heeft geduurd eer de basis van het fortuin van de Saksen-Coburgs werd gelegd. De basis voor het koninklijk fortuin ligt wel degelijk in Congo en de schandalige manier waarop het werd verworven is een historisch gegeven.
Il suffit, pour s'en convaincre, de se rappeler que le premier roi des Belges ne faisait pas partie des familles nobles les plus riches d'Europe et que la fortune des Saxe-Cobourg a commencé à se constituer sous Léopold II. La famille royale doit bel et bien sa fortune au Congo et la façon scandaleuse dont elle a été acquise est un fait historique.

Het volstaat te zeggen dat de eerste Koning der Belgen niet tot de rijkste adellijke families van Europa behoorde en dat het tot aan Leopold II heeft geduurd eer de basis van het fortuin van de Saksen-Coburgs werd gelegd. De basis voor het koninklijk fortuin ligt wel degelijk in Congo en de schandalige manier waarop het werd verworven is een historisch gegeven.
Il suffit, pour s'en convaincre, de se rappeler que le premier Roi des Belges ne faisait pas partie des familles nobles les plus riches d'Europe et que la fortune des Saxe-Cobourg a commencé à se constituer sous Léopold II. La Famille royale doit bel et bien sa fortune au Congo et la façon scandaleuse dont elle a été acquise est un fait historique.

Dat lid werd als volgt verantwoord : « Het rapport benadrukt dat kinderen geen volwassenen zijn en dat het niet volstaat te zeggen dat elk individu recht heeft op morele, lichamelijke, geestelijke en seksuele integriteit. De nadruk moet gelegd worden op het kind-zijn omdat de neiging bestaat, ook vanwege een slechte interpretatie van het Verdrag inzake de rechten van het kind, om kinderen en volwassenen op voet van gelijkheid te behandelen.
Cet alinéa fut justifié comme suit : « Le rapport indique bien que les enfants ne sont pas des adultes et qu'il ne s'agit pas de dire simplement que tout individu a droit à l'intégrité morale, physique, psychique et sexuelle : il faut sans doute accentuer la dimension 'enfant' parce qu'on a tendance, aussi par une mauvaise interprétation de la Convention relative aux droits de l'enfant, à mettre sur un pied d'égalité enfant et adulte.

De eerste minister stipt aan dat het niet volstaat te zeggen dat men door parameter A te wijzigen automatisch resultaat B zal verkrijgen. Men zou hem ook nog moeten kunnen kwantificeren en een bepaalde omzichtigheid in acht nemen, zo niet zou men in de ideologie verzeilen.
Le premier ministre souligne qu'il ne suffit pas de dire qu'en modifiant le paramètre A, on obtiendra automatiquement le résultat B. Il faudrait encore pouvoir le quantifier et respecter une certaine prudence, sinon on sombrerait dans l'idéologie.

Het rapport benadrukt dat kinderen geen volwassenen zijn en dat het niet volstaat te zeggen dat elk individu recht heeft op morele, lichamelijke, geestelijke en seksuele integriteit. De nadruk moet gelegd worden op het kind-zijn omdat de neiging bestaat, ook vanwege een slechte interpretatie van het Verdrag inzake de rechten van het kind, om kinderen en volwassenen op voet van gelijkheid te behandelen.
Le rapport indique bien que les enfants ne sont pas des adultes et qu'il ne s'agit pas de dire simplement que tout individu a droit à l'intégrité morale, physique, psychique et sexuelle : il faut sans doute accentuer la dimension « enfant » parce qu'on a tendance, aussi par une mauvaise interprétation de la Convention relative aux droits de l'enfant, à mettre sur un pied d'égalité enfant et adulte.

Met betrekking tot die wijziging is in de memorie van toelichting bij het ontwerp van die programmawet vermeld: « Het artikel 46, 7°, van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 voorziet een verlies van de immuniteit van de werkgever bij een zwaarwichtige overtreding, waarop hij door de inspectie attent is gemaakt. De formulering van dit artikel moet worden aangepast op een wijze dat zij op coherente wijze kadert binnen de toepassingen van de wet van 16 november 1972 betreffende de arbeidsinspectie. Bijvoorbeeld wanneer de inspectie vaststelt dat een werkgever de aanbevelingen van zijn preventiedienst of van de externe deskundige niet toepast, kan de inspectie deze diensten ondersteunen door de voorgestelde maatregelen in het kader van de wet op de arbeidsinspectie op te leggen. Het volharden in het niet nemen van de voorgeschreven preventiemaatregelen kan dan leiden tot, behalve de traditionele vervolging, een burgerlijke partijstelling tegen de werkgever. Om de juiste draagwijdte van de term ' zwaarwichtig ' te kennen, moet naar de memorie van toelichting bij de programmawet van 24 december 1999 verwezen worden die de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 wijzigde. Het was de bedoeling om voor de arbeidsongevallen de immuniteit van de werkgever gedeeltelijk op te heffen, op dezelfde wijze als dit gebeurt voor de beroepsziekten. Toch is er een verschil tussen beroepsziekten en arbeidsongevallen. Bij de beroepsziekten mag gesteld worden dat, omwille van de ernst van alle beroepsziekten, het volstaat dat de arbeidsinspectie de werkgever gewezen heeft op de overtreding, opdat deze overtreding als zwaarwichtig bestempeld zou worden. Bij arbeidsongevallen bestaat er evenwel een heel gamma van ernstgraden en overtredingen, variërend van miniem tot zeer ernstig. Het was hier dan ook niet de bedoeling van de wetgever te stellen dat het wijzen op een minieme overtreding door de arbeidsinspectie zou volstaan om te beweren dat de werkgever de reglementaire bepalingen zwaar ...
Dans l'exposé des motifs du projet de cette loi-programme, cette modification est commentée de la manière suivante : « L'article 46, 7°, de la loi sur les accidents du travail du 10 avril 1971 prévoit la perte de l'immunité de l'employeur dans le cas d'une infraction grave sur laquelle l'inspection a attiré son attention. La formulation de cet article doit être adaptée de sorte à cadrer de façon cohérente avec les applications de la loi du 16 novembre 1972 concernant l'inspection du travail. Par exemple, lorsqu'elle constate qu'un employeur n'applique pas les recommandations de son service de prévention ou de l'expert externe, l'inspection peut soutenir ces services en imposant les mesures proposées dans le cadre de la loi sur l'inspection du travail. L'employeur qui persiste à ne pas prendre les mesures de prévention prescrites s'expose, outre les poursuites traditionnelles, à une constitution de partie civile à son encontre. Pour connaître la portée exacte du terme ' gravement ', il faut recourir à l'exposé des motifs de la loi programme du 24 décembre 1999, qui modifiait la loi sur les accidents du travail du 10 avril 1971. Le but était de lever partiellement l'immunité de l'employeur pour les accidents du travail, de la même manière que cela se fait pour les maladies professionnelles. Il y a néanmoins une différence entre les maladies professionnelles et les accidents du travail. Dans le cas des maladies professionnelles on peut affirmer que, compte tenu de la gravité de toutes les maladies professionnelles, il suffit que l'inspection du travail ait attiré l'attention de l'employeur sur l'infraction, pour que l'infraction soit qualifiée de grave. Dans le cas des accidents du travail, il existe toutefois toute une gamme de degrés de gravité et d'infractions, allant de minimum à très grave. A ce point, le but du législateur n'était donc pas d'affirmer qu'il suffirait que l'inspection du travail attirerait l'attention sur une infraction minime, pour prétendre que l ...

DKT is met name van mening dat het bestaan van doelstellingen met betrekking tot de stiptheid, de kwaliteit en de regelmatigheid van de dienst niet volstaat om te zeggen dat een dienst een opdracht van openbare dienst vereist.
DKT estime en particulier que l’existence d’objectifs relatifs à la ponctualité, la qualité et la régularité du service n’est pas suffisante pour établir qu’un service s’inscrit dans une mission de service public.

De wet wijkt aldus niet af van de regel van gerechtelijk recht volgens welke een rechtsvordering niet kan worden toegelaten indien de eiser geen belang heeft om ze in te dienen (artikel 17 van het Gerechtelijk Wetboek), waarbij dat belang persoonlijk en rechtstreeks moet zijn (Cass., 19 september 1996, Arr. Cass., 1996, 775), noch van de regel van de strafrechtspleging volgens welke de rechtsvordering tot herstel van de door een misdrijf veroorzaakte schade, enkel kan worden ingesteld door diegene die de schade heeft geleden (artikel 3 van de wet van 17 april 1878 houdende de voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering), dit wil zeggen door diegene die door dat misdrijf rechtstreeks en persoonlijk is benadeeld (Cass., 16 oktober 1991, Arr. Cass., 1992, 157), waarbij de schending van een belang dat niet verschilt van het collectieve belang niet volstaat om een burgerlijke partijstelling ontvankelijk te maken (Cass., 9 november 1983, Arr. Cass., 1984, 288).
Ainsi, la loi ne déroge ni à la règle du droit judiciaire selon laquelle une action ne peut être admise si le demandeur n'a pas intérêt pour la former (article 17 du Code judiciaire), cet intérêt devant être personnel et direct (Cass., 19 septembre 1996, Pas., 1996, I, 830), ni à la règle de procédure pénale selon laquelle l'action pour la réparation d'un dommage causé par une infraction appartient uniquement à celui qui a souffert de ce dommage (article 3 de la loi du 17 avril 1878 contenant le titre préliminaire du Code de procédure pénale), c'est-à-dire celui qui a été directement et personnellement lésé par cette infraction (Cass., 16 octobre 1991, Pas., 1992, I, 129), la violation d'un intérêt qui n'est pas différent de l'intérêt collectif ne suffisant pas pour qu'une constitution de partie civile soit recevable (Cass., 9 novembre 1983, Pas., 1984, I, 266).

Het volstaat niet te zeggen dat de criteria « bijdragen » tot het begrip gezinsveeteeltbedrijf.
Il ne suffit pas de dire que les critères « contribuent » à la notion d'entreprise familiale d'élevage de bétail.