Traduction de «volgens hetwelk het hof aan de getroffen partij een billijke » (Néerlandais → Français) :

Het ziet er immers naar uit dat de aanbeveling op dat punt niet samenvalt met artikel 41 van het EVRM, volgens hetwelk het Hof aan de getroffen partij een billijke genoegdoening verleent zo de gevolgen van het veroordelend vonnis via het intern recht maar gedeeltelijk kunnen worden weggewerkt.
En effet, il semblerait que sur ce point, la recommandation ne soit pas conforme à l'article 41 CEDH, laquelle prévoit que la Cour accorde une satisfaction équitable si le droit interne ne permet qu'imparfaitement d'effacer les conséquences de l'arrêt de condamnation.

Dat artikel bepaalt dat een overtreding van die wet wordt vermoed te zijn begaan door de titularis van de nummerplaat van het voertuig, als de bestuurder bij de vaststelling van de overtreding niet is geïdentificeerd. « Die afwijking van het beginsel volgens hetwelk de bewijslast op de vervolgende partij weegt, kan worden verantwoord in het licht van het doel dat door de wetgever is nagestreefd, met name een doeltreffende bestrijding van de verkeersdelinquentie in gevallen waarin het moeilijk is de identiteit van de overtreder vast te stellen» (plechtige openingsrede van de heer Jean du Jardin, procureur-generaal bij het Hof van Cassatie, op de openingszitting van 1 september 2003, blz. 15).
« Cette dérogation au principe qui impose l'administration de la preuve à la partie poursuivante se justifie par le but visé par le législateur en la matière, savoir l'efficacité de la lutte contre la délinquance routière, plus spécialement dans les cas où l'identification de l'auteur de l'infraction est malaisée » (discours prononcé par M. Jean du Jardin, procureur général près la Cour de cassation, à l'audience solennelle de rentrée le 1 septembre 2003, p. 15).

Daarin wordt bepaald dat een overtreding van deze wet wordt vermoed te zijn begaan door de titularis van de nummerplaat van het voertuig, als de bestuurder bij de vaststelling van de overtreding niet is geïdentificeerd. « Die afwijking van het beginsel volgens hetwelk de bewijslast op de vervolgende partij weegt, kan worden verantwoord in het licht van het doel dat door de wetgever is nagestreefd, met name een doeltreffende bestrijding van de verkeersdelinquentie in gevallen waarin het moeilijk is de identiteit van de overtreder vast te stellen » (rede van de heer Jean du Jardin, procureur-generaal bij het Hof van Cassatie, op de plechtige openingszitting van 1 september 2003, blz. 15).
« Cette dérogation au principe qui impose l'administration de la preuve à la partie poursuivante se justifie par le but visé par le législateur en la matière, savoir l'efficacité de la lutte contre la délinquance routière, plus spécialement dans les cas où l'identification de l'auteur de l'infraction est malaisée » (discours prononcé par M. Jean du Jardin, Procureur général près la cour de cassation, à l'audience solennelle de rentrée le 1 septembre 2003, p. 15).

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 26 september 2016 in zake Gisela Slachmuylders, Jozef Slachmuylders en Carina Slachmuylders tegen de stad Mechelen en het Vlaamse Gewest, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 11 oktober 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Mechelen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt art. 35 van het Coördinatiedecreet R.O. van 22 oktober 1996 de beginselen inzake bescherming van het eigendomsrecht, zoals onder meer verankerd in artikel 1 eerste aanvullend protocol EVRM, voor zoveel als nodig genomen in samenhang met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, wanneer deze bepaling zo dient gelezen te worden dat zij voorziet in een voor de rechter bindend te volgen vergoedingsmechanisme, dat voor de rechtsonderhorige, die wordt getroffen door een voor hem patrimoniaal ongunstige wijziging van een plan van aanleg, aanleiding geeft tot een geforfaitariseerde en onvolledige schadeloosstelling, dit terwijl rechtsonderhorigen die worden getroffen door andere overheidsmaatregelen dan de aanpassing van een plan van aanleg, die dus niet beheerst worden door de wettelijke regeling inzake planschade, ingevolge voormelde beginselen en internationaalrechtelijke bepalingen aanspraak kunnen maken op een billijke en integrale schadeloosstelling, en temeer daar ook inzake planbaten, die het spiegelbeeld uitmaken van de planschaderegeling, een soepeler en integraal taxatiesysteem werd uitgewerkt ? ».
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 26 septembre 2016 en cause de Gisela Slachmuylders, Jozef Slachmuylders et Carina Slachmuylders contre la ville de Malines et la Région flamande, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 11 octobre 2016, le tribunal de première instance d'Anvers, division Malines, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 35 du décret relatif à l'aménagement du territoire, coordonné le 22 octobre 1996, viole-t-il les principes de protection du droit de propriété, tels qu'ils sont notamment consacrés par l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme, combinés pour autant que nécessaire avec les articles 10 et 11 de la Constitution, si cette disposition doit être interprétée en ce sens qu'elle prévoit un mécanisme d'indemnisation contraignant pour le juge, qui donne lieu à une indemnisation forfaitisée et incomplète du justiciable lésé par une modification d'un plan d'aménagement qui est défavorable à son patrimoine, alors que les justiciables lésés par d'autres mesures de l'autorité publique que l'adaptation d'un plan d'aménagement - qui ne sont donc pas régies par la réglementation légale relative aux dommages résultant de la planification spatiale - peuvent prétendre à une indemnisation équitable et complète, en vertu des principes et des dispositions de droit international précités, d'autant qu'en matière de bénéfices résultant de la planification spatiale, qui sont le reflet inversé du régime d'indemnisation des dommages résultant de la planification spatiale, un système de taxation plus souple et intégral a été mis en oeuvre ? ».

Een dergelijke situatie zou de verzoekende partij toelaten zich op artikel 17 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof te beroepen, volgens hetwelk een arrest van de Raad van State, in zoverre het is gegrond op een bepaling van een wet die vervolgens door het Grondwettelijk Hof is vernietigd, of op een verordening ter uitvoering van die wet, geheel of ten dele kan worden ingetrokken, om aldus, in voorkomend geval, de intrekking te verkrijgen van het arrest nr. 205.058 van 10 juni 2010, waarmee de Raad van State de door haar ingediende vordering tot schorsing had verworpen.
Une telle situation permettrait à la partie requérante d'invoquer l'article 17 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour constitutionnelle, en vertu duquel un arrêt du Conseil d'Etat, dans la mesure où il est fondé sur une disposition législative annulée ensuite par la Cour constitutionnelle ou sur un règlement pris en exécution de cette disposition, peut être rétracté en tout ou en partie; la partie requérante pourrait ainsi obtenir, le cas échéant, la rétractation de l'arrêt du Conseil d'Etat n° 205.058 du 10 juin 2010 qui a rejeté la demande de suspension qu'elle avait introduite.

De verzoekende partij in de zaak nr. 2269 antwoordt dat de Ministerraad, door naar de arresten van het Hof te verwijzen, niet antwoordt op het argument volgens hetwelk de wapengelijkheid wordt verbroken, vermits de door de verzoekende partij ingeleide procedure wordt tegengewerkt door het optreden van de Staat.
La partie requérante dans l'affaire n 2269 répond que le Conseil des Ministres, en renvoyant aux arrêts de la Cour, ne répond pas à l'argument selon lequel l'égalité des armes est rompue, la procédure engagée par la requérante étant contrariée par l'intervention de l'Etat.