Traduction de «volgens hem noodzakelijk zullen » (Néerlandais → Français) :

Diezelfden zullen door de auditeur, of, in zijn afwezigheid, de adjunct-auditeur, in kennis worden gesteld van hetgeen volgens hem onder het beroepsgeheim valt.
Ces mêmes personnes seront informées par l'auditeur ou, en son absence, par l'auditeur adjoint des éléments qu'il estime relever du secret professionnel.

Anderzijds zou het volgens hem noodzakelijk zijn te stellen welke termijnen juist moeten worden geëerbiedigd, omdat men moet vermijden dat bij iedere betwisting van termijn de bepaling van het wetsvoorstel zou worden aangehaald.
D'autre part, il serait nécessaire de préciser quels sont les délais à respecter, car il faut éviter que l'on invoque la disposition proposée dans toutes les contestations de délai.

Deze zou de cliënt schriftelijk moeten inlichten over de volgens hem noodzakelijk bijkomende dienst.
Ce dernier devrait écrire au client qu'il lui semble nécessaire de fournir un service complémentaire.

De « noodzakelijke maatregelen » vragen volgens hem wel om een zo ruim mogelijke invulling met als ultiem noodzakelijke maatregel een nieuwe richtlijn.
Il estime qu'il faut interpréter le plus largement possible les mots « mesures nécessaires », notamment, en ce sens que l'ultime mesure nécessaire serait une nouvelle ligne directrice.

Daarnaast dient de betrokkene, in specifieke gevallen en om hem in staat te stellen zijn rechten uit te oefenen, te worden ingelicht over de rechtsgrond voor de verwerking en over hoe lang de gegevens zullen worden opgeslagen, voor zover die nadere informatie noodzakelijk is om, met inachtneming van de specifieke omstandigheden waarin de persoonsgegevens worden verwerkt, met betrekking tot de betrokkene een behoorlijke verwerking te waarborgen.
En outre, dans des cas précis et afin de permettre à la personne concernée d'exercer ses droits, celle-ci devrait être informée de la base juridique du traitement et de la durée pendant laquelle les données seront conservées, dans la mesure où ces informations complémentaires sont nécessaires pour assurer un traitement loyal des données à l'égard de la personne concernée, compte tenu des circonstances particulières dans lesquelles les données sont traitées.

Hieruit volgt dat het ondanks de verschillen tussen het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht en dat van het Gerecht voor ambtenarenzaken voor laatstgenoemd Gerecht mogelijk blijft om dezelfde procedure te volgen als die welke door het Gerecht wordt gevolgd, volgens welke de rechter, wanneer een partij hem meedeelt dat zij geen gevolg kan geven aan maatregelen tot organisatie van de procesgang, aangezien bepaalde gevraagde stukken vertrouwelijk zijn, een beschikking kan geven om die partij te gelasten de betrokken stukken over te leggen, waarbij echter wordt bepaald dat zij in dat stadium niet aan de wederpartij zullen worden gegeven (zie in die zin arresten Gerecht van 8 juli 2008, Franchet en Byk/Commissie, T‑48/05, Jurispr. blz. II‑1585, punten 54 en 55, en 18 maart 2009, Shanghai Excell M E Enterprise en Shanghai Adeptech Precision/Raad, T‑299/05, Jurispr. blz. II‑0000, punten 24‑26).
Il en découle que, malgré les différences existant entre le règlement de procédure du Tribunal et celui du Tribunal de la fonction publique, il demeure possible à ce dernier de suivre la même procédure que celle suivie par le Tribunal, selon laquelle, lorsqu’une partie informe le juge qu’elle estime ne pas être en mesure de donner suite à des mesures d’organisation de la procédure dès lors que certains des documents sollicités seraient confidentiels, celui-ci peut adopter une ordonnance enjoignant à cette partie de produire les documents en cause tout en prévoyant qu’ils ne seront pas communiqués à la partie adverse à ce stade (voir, en ce sens, arrêts du Tribunal du 8 juillet 2008, Franchet et Byk/Commission, T‑48/05, Rec. p. II‑1585, points 54 et 55, et du 18 mars 2009, Shanghai Excell M E Enterprise et Shanghai Adeptech Precision/Conseil, T‑299/05, non encore publié au Recueil, points 24 à 26).

Ondanks de verschillen tussen het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht en dat van het Gerecht voor ambtenarenzaken blijft het voor laatstgenoemd Gerecht mogelijk om dezelfde procedure te volgen als die welke door het Gerecht wordt gevolgd, volgens welke de rechter, wanneer een partij hem meedeelt dat zij geen gevolg kan geven aan maatregelen tot organisatie van de procesgang, aangezien bepaalde gevraagde stukken vertrouwelijk zijn, een beschikking kan geven om die partij te gelasten de betrokken stukken over te leggen, waarbij echter wordt bepaald dat zij in dat stadium niet aan de wederpartij zullen worden gegeven.
Malgré les différences existant entre le règlement de procédure du Tribunal et celui du Tribunal de la fonction publique, il demeure possible à ce dernier de suivre la même procédure que celle suivie par le Tribunal, selon laquelle, lorsqu’une partie informe le juge qu’elle estime ne pas être en mesure de donner suite à des mesures d’organisation de la procédure dès lors que certains des documents sollicités seraient confidentiels, celui-ci peut adopter une ordonnance enjoignant à cette partie de produire les documents en cause tout en prévoyant qu’ils ne seront pas communiqués à la partie adverse à ce stade.

Met het oog op deze hogere voorziening moet in de eerste plaats worden opgemerkt dat het Gerecht voor ambtenarenzaken eraan heeft herinnerd dat elk individueel besluit dat overeenkomstig het Ambtenarenstatuut wordt genomen en dat bezwarend is, met redenen moet worden omkleed, en dat de motiveringsplicht tot doel heeft, enerzijds de rechter in staat te stellen toezicht uit te oefenen op de wettigheid van het besluit en anderzijds aan de betrokkene de noodzakelijke gegevens te verschaffen om uit te maken of het besluit al dan niet gegrond is en hem in staat te stellen te beoordelen of het instellen van beroep opportuun is. Onder verwijzing naar het arrest van het Hof van 4 juli 1996, Parlement/Innamorati (C‑254/95 P, Jurispr. blz. I‑3423, punten 24‑28), heeft het hier echter aan toegevoegd dat, wat de besluiten van een jury van een vergelijkend onderzoek betreft, de motiveringsplicht in overeenstemming moet worden gebracht met de eerbiediging van het in artikel 6 van bijlage III bij het Ambtenarenstatuut geformuleerde beginsel volgens hetwelk de werkzaamheden van de jury geheim zijn, welk geheim is ingevoerd teneinde de onafhankelijkheid en onbevangenheid van de jury’s te waarborgen. De eerbiediging van dit geheim brengt dus mee dat de opvattingen van de individuele juryleden niet ruchtbaar mogen worden en dat gegevens, verband houdende met beoordelingen, de kandidaten persoonlijk dan wel in vergelijking met andere kandidaten betreffende, niet aan de openbaarheid mogen worden prijsgegeven, alsook dat het vereiste van motivering van de besluiten van de jury van een vergelijkend onderzoek rekening moet houden met de aard van de betrokken werkzaamheden die, in de fase van het onderzoek naar de bekwaamheden van de kandidaten, vooral vergelijkend van aard zijn en derhalve worden gedekt door het geheim van die werkzaamheden (punten 30 en 31 van het bestreden arrest).
Aux fins du présent pourvoi, en premier lieu, il convient de relever que le Tribunal de la fonction publique a rappelé que toute décision individuelle prise en application du statut et faisant grief doit être motivée, et que l’obligation de motivation a pour objet, d’une part, de permettre au juge d’exercer son contrôle sur la légalité de la décision et, d’autre part, de fournir à l’intéressé les indications nécessaires pour savoir si la décision est ou non fondée et lui permettre d’apprécier l’opportunité de l’introduction d’un recours. Il a néanmoins ajouté, en faisant référence à l’arrêt de la Cour du 4 juillet 1996, Parlement/Innamorati (C‑254/95 P, Rec. p. I‑3423, points 24 à 28), que, en ce qui concerne les décisions prises par un jury de concours, l’obligation de motivation doit être conciliée avec le respect du secret qui entoure les travaux du jury en vertu de l’article 6 de l’annexe III du statut, secret institué en vue de garantir l’indépendance des jurys de concours et l’objectivité de leurs travaux. Ainsi, le respect de ce secret s’oppose à la divulgation tant des attitudes prises par les membres individuels des jurys que de tous éléments ayant trait à des appréciations de caractère personnel ou comparatif concernant les candidats, et l’exigence de motivation des décisions d’un jury de concours doit tenir compte de la nature des travaux en cause, lesquels, au stade de l’examen des aptitudes des candidats, sont avant tout de nature comparative et, de ce fait, couverts par le secret inhérent à ces travaux (points 30 et 31 de l’arrêt attaqué).