Vertaling van "volgende ziekten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

veiligheidsvoorschriften naleven bij omgang met besmettelijke ziekten | zorgen voor veiligheidsregels bij omgang met besmettelijke ziekten | veiligheidsregels naleven bij omgang met besmettelijke ziekten | zorgen voor veiligheidsvoorschriften bij omgang met besmettelijke ziekten
assurer le respect des règles de sécurité dans le traitement des maladies infectieuses

voorkoming van ziekten [ bescherming tegen ziekten | opsporen van ziekten | preventieve geneeskunde | profylaxe ]
prévention des maladies [ dépistage des maladies | médecine préventive | prophylaxie ]

patiënten raad geven over besmettelijke ziekten tijdens het reizen | patiënten advies geven over besmettelijke ziekten tijdens het reizen | patiënten adviseren over besmettelijke ziekten tijdens het reizen
conseiller des patients sur les maladies infectieuses rencontrées lors de voyages

volgende lift signalering | volgende kooi signalering
indicateur prochain ascenseur | indicateur prochain départ | indicateur prochaine cabine

volgende kooi | volgende lift
prochain ascenseur | prochain départ | prochaine cabine

(erop) volgend bevel | volgende rangorde
commande ultérieure

ervoor zorgen dat het gedeelte voor de gasten schoon en klaar overgedragen kan worden aan de volgende ploeg | het gastengedeelte overdragen | het gastengedeelte schoon en klaar overdragen aan de volgende ploeg
changer de quart dans l’espace de service | procéder au changement de quart dans l’espace de service | passer le relais dans l’espace de service | transférer l’espace de service

en volgende
et suivants

volgend gebruik
nouvelle utilisation

volgende endossant
endosseur subséquent

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De verantwoordelijke ziet er aan de hand van het paspoort of het vaccinatieboekje dat wordt voorgelegd op toe dat de aan de inrichting toevertrouwde honden en katten in orde zijn met de vaccinatie tegen de volgende ziekten :
Le responsable vérifie, à la lecture du passeport ou du carnet de vaccination, si les chiens et les chats confiés à l'établissement sont en règle de vaccination contre les maladies suivantes:

III. - Vrijheid van vestiging Afdeling 1. - De opleidingstitel van dierenarts Art. 5. § 1. Worden erkend de opleidingstitels bedoeld in hoofdstuk II van de bijlage, die voldoen aan de volgende minimumopleidingseisen : 1° de diergeneeskundige opleiding omvat in totaal ten minste vijf jaar theoretisch en praktisch onderwijs - eventueel aanvullend uitgedrukt in het equivalente aantal ECTS-studiepunten - op voltijdbasis aan een universiteit, aan een instelling voor hoger onderwijs van een als gelijkwaardig erkend niveau of onder toezicht van een universiteit en omvat ten minste het in hoofdstuk I opgenomen studieprogramma van de bijlage bij dit besluit; 2° de opleiding tot dierenarts waarborgt dat de betrokken beroepsbeoefenaar de volgende kennis en vaardigheden heeft verworven : a) voldoende kennis van de wetenschappen waarop de werkzaamheden van de dierenarts berusten en van de Uniewetgeving betreffende deze werkzaamheden; b) voldoende kennis van de bouw, de functies, het gedrag en de fysiologische behoeften van dieren, alsmede de vaardigheden en competenties die nodig zijn voor de houderij, de voeding, het welzijn, de voortplanting en de hygiëne van dieren in het algemeen; c) de klinische, epidemiologische en analytische vaardigheden en competenties die nodig zijn voor de preventie, diagnose en behandeling van dierziekten, met inbegrip van anesthesie, aseptische chirurgie en pijnloze levensbeëindiging, hetzij individueel, hetzij in groep, met inbegrip van de specifieke kennis van ziekten die op de mens kunnen worden overgedragen; d) voldoende kennis, vaardigheden en competenties voor preventieve geneeskunde, met inbegrip van de beantwoording van vragen en certificering; e) voldoende kennis van de hygiëne en technologie voor het verkrijgen, vervaardigen en in omloop brengen van dierlijke voedingsmiddelen of voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong bestemd voor menselijke consumptie, met inbegrip van de nodige vaardigheden en competenties voor het begrijpen en ...
III. - Liberté d'établissement Section 1. - Titre de formation de vétérinaire Art. 5. § 1. Sont reconnus les titres de formation visés au chapitre II de l'annexe, qui satisfont aux exigences minimales de formation suivantes : 1° la formation de vétérinaire comprend au total au moins cinq années d'études théoriques et pratiques à temps plein, durée qui peut en outre être exprimée en crédits d'enseignement ECTS équivalents, est dispensée dans une université, dans un établissement d'enseignement supérieur d'un niveau reconnu comme équivalent ou sous la surveillance d'une université et porte au moins sur le programme figurant au chapitre I de l'annexe du présent arrêté; 2° la formation de vétérinaire donne la garantie que le professionnel concerné a acquis les connaissances et les aptitudes suivantes : a) une connaissance adéquate des sciences sur lesquelles se fondent les activités de vétérinaire et du droit de l'Union régissant ces activités; b) une connaissance adéquate de l'organisme, des fonctions, du comportement et des besoins physiologiques des animaux ainsi que les aptitudes et compétences nécessaires à leur élevage, leur alimentation, leur bien-être, leur reproduction et leur hygiène en général; c) les aptitudes et compétences cliniques, épidémiologiques et analytiques requises pour la prévention, le diagnostic et le traitement des maladies des animaux, y compris l'anesthésie, la chirurgie sous asepsie et la mort sans douleur, qu'ils soient considérés individuellement ou en groupe et notamment parmi celles-ci, une connaissance spécifique des maladies transmissibles à l'homme; d) une connaissance des aptitudes et compétences adéquates en médecine préventive, y compris des compétences en matière d'enquête et de certification; e) une connaissance adéquate de l'hygiène et de la technologie mise en oeuvre lors de la production, de la fabrication et de la mise en circulation d'aliments pour animaux ou de denrées alimentaires d'origine animale destinée à la ...

Art. 4. Het beroep van podoloog mag slechts worden uitgeoefend door personen die voldoen aan de volgende voorwaarden : 1° houder zijn van een diploma dat een opleiding bekroont, die overeenstemt met een opleiding in het kader van hoger onderwijs, overeenstemmend met minimum 180 ECTS studiepunten, waarvan het leerprogramma op zijn minst omvat : a) een theoretische opleiding in : i) algemene anatomie met inbegrip van topografische anatomie van de onderste ledematen; ii) chirurgie van de voet en de aangelegen segmenten; iii) algemene fysiologie; iv) bewegingsleer met inbegrip van fysiologie van de beweging, biomechanica en biometrie; v) algemene pathologie met inbegrip van microbiologie, orthopedie, traumatologie, pediatrie, dermatologie, neurologie, inwendige ziekteleer met inbegrip van vasculaire pathologie, systeemaandoeningen, metabole aandoeningen en geriatrie; vi) medische beeldvorming; vii) farmacologie; viii) scheikunde; ix) natuurkunde; x) fysiotechniek; xi) deontologie; xii) geschiedenis van de podologie; xiii) wetgeving met betrekking tot de gezondheidszorgberoepen; b) een theoretische en praktische opleiding in : i) podologische onderzoeksmethoden; ii) podologische behandelingsmethoden; iii) podologische zolen; iv) huid- en wondverzorging; v) hygiëne, sterilisatie en instrumentenleer; vi) bio- en pathomechanica; vii) orthesiologie van de voet en de enkel; viii) meettechnieken, materialenleer en werkplaatstechnologie; ix) gipstechnieken; x) assistentie en instrumentatie in de chirurgie van de onderste ledematen; xi) bewegingsanalyse met inbegrip van gang- en loopanalyse; c) het maken van een eindwerk dat in verband staat met de opleiding van podologie; 2° met vrucht een stage doorlopen hebben van minstens 600 uren in podologische methoden en praktijken, ten bewijze waarvan de kandidaat een stageboek moet bijhouden; Deze stage dient ten minste uit volgende onderdelen te bestaan : a) polikliniek : heelkunde, orthopedie en traumatolog ...
Art. 4. La profession de podologue ne peut être exercée que par des personnes remplissant les conditions suivantes : 1° être détenteur d'un diplôme sanctionnant une formation, répondant à une formation dans le cadre d'un enseignement supérieur, correspondant au minimum à 180 ECTS, dont le programme d'études comporte au moins : a) une formation théorique en : i) anatomie générale y compris anatomie topographique des membres inférieurs; ii) chirurgie du pied et des segments y attenant; iii) physiologie générale; iv) étude du mouvement y compris physiologie du mouvement, biomécanique et biométrie; v) pathologie générale y compris microbiologie, orthopédie, traumatologie, pédiatrie, dermatologie, neurologie, étude des maladies internes y compris pathologie vasculaire, affections systémiques, affections métaboliques et la gériatrie; vi) imagerie médicale; vii) pharmacologie; viii) chimie; ix) physique; x) physiotechnique; xi) déontologie; xii) histoire de la podologie; xiii) législation concernant les professions de soins de santé; b) une formation théorique et pratique en : i) méthodes d'investigation podologique; ii) méthodes de traitement podologique; iii) semelles podologiques; iv) soins cutanés et soins de plaies; v) hygiène, stérilisation et instrumentation; vi) bio- et pathomécanique; vii) orthésiologie du pied et de la cheville; viii) techniques de prise de mesures, connaissance des matériaux et technologie d'atelier; ix) techniques de plâtres; x) assistance et instrumentation en chirurgie des membres inférieurs; xi) analyse du mouvement y compris l'analyse de la marche et de la course; c) effectuer un travail de fin d'études en rapport avec la formation de podologie; 2° avoir effectué avec fruit un stage d'au moins 600 heures en podologie théorique et pratique, attesté par un carnet de stage que le candidat doit tenir à jour; Ce stage doit se composer au moins des éléments suivants : a) polyclinique : chirurgie, orthopédie et traumatol ...

Er bestaat echter reeds meerdere jaren een project van de Overeenkomstencommissie logopedisten-verzekeringsinstellingen om in de nomenclatuur een specifiek punt te creëren om volgende aandoeningen ten laste te nemen: taalstoornissen (fasische en/of artrische) ten gevolge van een degeneratieve hersenziekte (Alzheimer), ziekten van het Pick-complex (frontotemporale dementie, semantische dementie, progressieve afasie...).).
Néanmoins, il existe déjà depuis plusieurs années un projet de la Commission de conventions logopèdes-organismes assureurs visant à créer dans la nomenclature un point spécifique pour prendre en charge les affections suivantes: troubles du langage (aphasiques et/ou arthriques) à la suite d'une maladie cérébrale dégénérative(Alzheimer), maladies de Pick (démence fronto-temporale, démence sémantique, aphasie progressive ...).

Inzake de hulp van een derde persoon bepaalt artikel 120, § 1, lid 5, van de programmawet (I) van 27 december 2006, die het Asbestfonds opricht, het volgende : « Indien de toestand van de persoon die door de in artikel 118 bedoelde ziekte getroffen wordt, de geregelde hulp van een andere persoon volstrekt noodzakelijk maakt, kan hij vanaf de dag van de aanvraag aanspraak maken op een bijkomende vergoeding, vastgesteld in functie van de noodzakelijkheid van deze hulp, op basis van het gewaarborgd gemiddeld maandelijks minimumloon, zoals voor een voltijds werknemer is vastgesteld bij collectieve arbeidsovereenkomst gesloten in de schoot van de Nationale Arbeidsraad en van toepassing is op de datum waarop de bijkomende vergoeding wordt toegekend, voor zover die persoon geen vergoeding geniet voor dezelfde aandoening op grond van de wetten betreffende de preventie van beroepsziekten en de vergoeding van de schade die uit die ziekten voortvloeit, gecoördineerd op 3 juni 1970, of van de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector».
En ce qui concerne l’aide d’une tierce personne, l’article 120, § 1 , alinéa 5, de la loi programme (I) du 27 décembre 2006, qui crée le Fonds amiante détermine ce qui suit : « Si la personne atteinte de la maladie visée à l'article 118 requiert absolument et normalement, de par son état, l'assistance d'une autre personne, elle peut prétendre, à partir du jour où la demande est introduite, à une intervention complémentaire, fixée en fonction du degré de nécessité de cette assistance, sur la base du revenu minimum mensuel moyen garanti tel que fixé pour un travailleur à temps plein par convention collective de travail conclue au sein du Conseil national du travail et applicable à la date d'octroi de l'intervention complémentaire pour autant que cette personne ne bénéficie pas d'une indemnisation pour la même affection en vertu des lois relatives à la prévention des dommages résultant des maladies professionnelles et à la réparation des dommages résultant de celles-ci, coordonnées le 3 juin 1970, ou de la loi du 3 juillet 1967 sur la prévention ou la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public».

Onder meer België heeft zich door het aannemen van de Verklaring van Parma inzake leefmilieu en Gezondheid van 1-12 maart 2004 geëngageerd om volgende uitdagingen aan te pakken: (a) de gevolgen van de klimaatverandering op de gezondheid en op het milieu, en het beleid dat daarmee in verband staat; (b) de gezondheidsrisico's waaraan kinderen en andere kwetsbare groepen blootstaan omwille van slechte milieu-, arbeids- of levensomstandigheden (inzonderheid gebrek aan water en sanitaire voorzieningen); (c) de sociaaleconomische en gendergebonden ongelijkheden op het vlak van menselijke gezondheid en milieu, nog versterkt door de financiële crisis; (d) de last van niet-besmettelijke ziekten, vooral in de mate dat deze last kan worden gemilderd door het volgen van een adequaat beleid in domeinen zoals stadsontwikkeling, vervoer, gezondheidsveiligheid van voedingsmiddelen en voeding, en levens- en werkomgeving; (e) de ongerustheid rond persistente schadelijke chemische stoffen die het endocrinestelsel verstoren, bioaccumulatieve stoffen, (nano)partikels en nieuwe problemen; (f) onvoldoende middelen in bepaalde gedeelten van de WGO Regio Europa.
En adoptant la Déclaration de Parme sur l'environnement et la santé du 1-12 mars 2014, la Belgique s'est engagée, avec d'autres pays, à relever les défis suivants: a) les impacts sanitaires et environnementaux du changement climatique et des politiques y afférentes ; b) les risques sanitaires posés aux enfants et aux autres groupes vulnérables par des conditions environnementales, de travail et de vie précaires (en particulier le manque d'eau et d'assainissement) ; c) les inégalités socioéconomiques et sexospécifiques en termes de santé et d'environnement humains, amplifiées par la crise financière ; d) la charge des maladies non transmissibles, en particulier dans la mesure où elle peut être atténuée par l'adoption de politiques adéquates dans des domaines tels que le développement urbain, les transports, la sécurité sanitaire des aliments et la nutrition, et les environnements de vie et de travail ; e) les inquiétudes suscitées par les produits chimiques nocifs persistants, perturbateurs du système endocrinien et bioaccumulatifs et les (nano)particules ainsi que par des nouveaux problèmes émergents ; f) les ressources insuffisantes dans certaines parties de la Région européenne de l'OMS.

De wet voorziet de volgende besmettelijke ziekten : het HIV-virus en hepatitis B en C. Omwille van het belang voor het slachtoffer dat flexibel kan ingespeeld worden op nieuwe bedreigende besmettelijke ziekten, wordt de Koning de bevoegdheid gegeven om bijkomende ziekten vast te leggen waarop de regeling van toepassing is.
La loi prévoit les maladies contagieuses suivantes: le virus du SIDA et les hépatites B et C. Vu qu'il est capital pour la victime que l'on puisse réagir de manière flexible à la menace que représentent les nouvelles maladies contagieuses, le Roi est habilité à compléter cette liste en y ajoutant des maladies supplémentaires auxquelles la réglementation s'appliquera.

De studie berustte op de volgende vaststellingen: “De ziekten veroorzaakt door teken nemen in België en de buurlanden toe.
Cette étude était basée sur les constats suivants : " Les maladies à tiques sont en augmentation en Belgique et dans les pays alentours.

1) Wat is de volgende fase van het plan zeldzame ziekten?
1) Quelle est l'étape suivante du plan pour les maladies rares ?