Vertaling van "volgende bindende toezeggingen " (Nederlands → Frans) :

komt niet terug op zijn besluit om kwijting te verlenen, maar onderstreept het voorbehoud dat het formuleert in de paragrafen 34 en 39 en dat ervoor zorgt dat de volgende bindende toezeggingen moeten worden gedaan;
Sans remettre en question sa décision d'octroyer la décharge, attire l'attention sur ses réserves, telles que formulées aux paragraphes 34 et 39, qui nécessitent de prendre les engagements contraignants suivants

32. is verheugd over de hernieuwde betrokkenheid van president Obama met betrekking tot de strijd tegen de klimaatverandering; dringt er bij de partners op aan zo spoedig mogelijk, en uiterlijk in 2015, overeenstemming te bereiken over bindende toezeggingen inzake de reductie van broeikasgasemissies overeenkomstig de doelstelling om de opwarming van de aarde te beperken tot maximaal 2°C; verwacht dat deze kwestie tijdens de volgende bilaterale top zal worden besproken; benadrukt de noodzaak om de Atlantische landen bij deze inspanningen te betrekken, met name gezien het schadelijke effect van klimaatverandering in deze landen en wereldwijd op de voedselproductie, de biodiversiteit, woestijnvorming en extreme weersomstandigheden; acht het van essentieel belang dat de EU en de VS het voortouw nemen bij het tot stand brengen van een mondiale overeenkomst over de regulering van luchtvaartemissies in het kader van de Algemene Vergadering van de ICAO; herbevestigt de noodzaak van een nauwe trans-Atlantische samenwerking op het gebied van de winning van schaliegas;
32. salue l'engagement renouvelé du président Obama en faveur de la lutte contre le changement climatique; presse les partenaires de parvenir à un accord, dès que possible et pour 2015 au plus tard, sur des engagements contraignants en faveur de l'objectif de réduire les émissions de gaz à effet de serre de façon à contenir le réchauffement planétaire en dessous de 2°C; espère que cette question sera abordée à l'occasion du prochain sommet bilatéral; souligne la nécessité d'associer les pays de l'Atlantique à cet effort, en particulier en raison des conséquences néfastes du changement climatique, dans ces pays et dans le monde entier, sur la production alimentaire, la biodiversité, la désertification et les phénomènes météorologiques extrêmes; estime qu'il est essentiel que l'Union européenne et les États-Unis ouvrent la voie vers un accord mondial sur la régulation des émissions des compagnies aériennes dans le contexte de l'assemblée générale de l'OACI; réaffirme la nécessité d'entretenir une coopération transatlantique étroite dans le domaine de l'exploitation du gaz de schiste;

Hoewel er geen geconsolideerde gegevens voorhanden zijn over het aantal door de nationale handhavingsinstanties vastgestelde besluiten en opgelegde sancties, kunnen de volgende representatieve voorbeelden worden gegeven: tussen de inwerkingtreding van de richtlijn en midden 2011 stelde de Italiaanse Mededingingsautoriteit meer dan 700 besluiten vast en legde zij administratieve geldboeten op voor in totaal 91 miljoen euro. Het Franse directoraat-generaal voor Mededinging, Consumentenkwesties en Fraudecontrole (DGCCRF) stelde 1251 processen-verbaal[124] op en legde voor ongeveer 1,7 miljoen euro geldboeten op[125]. Het Letse Centrum voor bescherming van de consumentenrechten stelde 154 bindende besluiten vast en legde voor 159 400 euro geldboeten op. De Finse Consumentenombudsman leidde acht rechtszaken in. Het Ierse National Consumer Agency bracht 14 sommaties uit tot het doen van toezeggingen, stelde 116 aanmaningen op, vaardigde twee stakingsbevelen uit en leidde twee vervolgingen in. De Slowaakse Handelsinspectie stelde 46 administratieve besluiten vast en legde in totaal voor 151 800 euro geldboeten op. In Zweden ten slotte deden de rechtbanken 18 uitspraken en werden er 52 stakingsbevelen uitgevaardigd.
Bien que l’on ne dispose pas de données consolidées sur le nombre de décisions rendues et les sanctions imposées par les autorités de contrôle nationales, on peut citer les exemples représentatifs suivants: entre l’entrée en vigueur de la directive et le milieu de l’année 2011, l’autorité de la concurrence italienne a rendu plus de 700 décisions et infligé des amendes administratives s’élevant à un total de 91 millions d’euros; en France, la Direction générale de la concurrence, de la consommation et de la répression des fraudes (DGCCRF) a dressé 1251 procès‑verbaux[124], donnant lieu à des amendes d’un montant total de près de 1,7 million d’euros[125]; en Lettonie, le Centre de protection des droits des consommateurs a rendu 154 décisions contraignantes et infligé des amendes pour un montant de 159 400 euros; en Finlande, le médiateur de la consommation a engagé huit procédures judiciaires; en Irlande, l’Agence nationale des consommateurs (National Consumer Agency) a obtenu 14 engagements de la part d’entreprises, rendu 116 avis de mise en conformité, fait prononcer 2 ordonnances d’interdiction, et a engagé des poursuites à deux reprises; en Slovaquie, l’Inspection du commerce a rendu 46 décisions administratives et infligé des amendes pour un montant total de 151 800 euros; enfin, 18 jugements et 52 injonctions ont été rendus en Suède.