Traduction de «voeding het vermoeden » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Agro- en voedings- | Landbouw en voeding (subst) | Voedselverwerkend
agroalimentaire

vermoeden van conformiteit | vermoeden van overeenstemming
présomption de conformité

docent voeding hoger onderwijs | docent voedingswetenschap hoger onderwijs | docent voedingskunde | lector voeding
enseignante-chercheuse en sciences des aliments | enseignant-chercheur en sciences des aliments | enseignant-chercheur en sciences des aliments/enseignante-chercheuse en sciences des aliments

voedselveiligheid [ veiligheid van levensmiddelen | veiligheid van voeding | veiligheid van voedingsmiddelen | veiligheid van voedsel ]
sécurité des aliments [ innocuité des aliments | innocuité des produits alimentaires | salubrité des aliments | salubrité des produits alimentaires | sécurité qualitative de l'alimentation | sécurité sanitaire des aliments ]

advies geven over voeding en de impact ervan op de mondgezondheid | raad geven over voeding en de impact ervan op de orale gezondheid
donner des conseils sur la nutrition et son incidence sur la santé bucco-dentaire

voeding geven aan dieren | voorzien in voeding voor dieren
nourrir des animaux

eenfase-voeding | eenfaze-voeding
alimentation monophasée

elektrisch net | elektrische voeding | net | voeding
alimentation électrique

bestedingen aan voeding
dépense alimentaire

voedingssupplement [ aanvullende voeding | voedselsupplement ]
complément alimentaire [ complément nutritif ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Stoffen waarvan het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding het vermoeden van toxiciteit heeft bevestigd, dienen als ongewenste stoffen te worden beschouwd die niet als zodanig aan levensmiddelen moeten worden toegevoegd.
Les substances dont le caractère toxicologiquement préoccupant a été confirmé par le comité scientifique de l’alimentation humaine devraient être considérées comme des substances indésirables qui ne devraient pas être ajoutées en tant que telles aux denrées alimentaires.

Sinds 1999 heeft eerst het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding en vervolgens de bij Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden opgerichte Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (hierna „de Autoriteit” genoemd) adviezen uitgebracht over een aantal stoffen die van nature voorkomen in uitgangsmaterialen voor aroma’s en voedselingrediënten met aromatiserende eigenschappen, en die volgens het Comité van deskundigen inzake aromastoffen van de Raad van Europa aanleiding geven tot een vermoeden van toxiciteit.
Depuis 1999, le comité scientifique de l’alimentation humaine, puis l’Autorité européenne de sécurité des aliments (ci-après dénommée «l’Autorité») instituée par le règlement (CE) no 178/2002 du Parlement européen et du Conseil du 28 janvier 2002 établissant les principes généraux et les prescriptions générales de la législation alimentaire, instituant l’Autorité européenne de sécurité des aliments et fixant des procédures relatives à la sécurité des denrées alimentaires , ont émis des avis sur diverses substances, naturellement présentes dans les matériaux de base des arômes et des ingrédients alimentaires possédant des propriétés aromatisantes, qui, selon le comité d’experts sur les matières aromatisantes du Conseil de l’Europe, suscitent des préoccupations sur le plan toxicologique.

Sinds 1999 heeft eerst het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding en vervolgens de bij Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden (6) opgerichte Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (hierna „de Autoriteit” genoemd) adviezen uitgebracht over een aantal stoffen die van nature voorkomen in uitgangsmaterialen voor aroma’s en voedselingrediënten met aromatiserende eigenschappen, en die volgens het Comité van deskundigen inzake aromastoffen van de Raad van Europa aanleiding geven tot een vermoeden van toxiciteit.
Depuis 1999, le comité scientifique de l’alimentation humaine, puis l’Autorité européenne de sécurité des aliments (ci-après dénommée «l’Autorité») instituée par le règlement (CE) no 178/2002 du Parlement européen et du Conseil du 28 janvier 2002 établissant les principes généraux et les prescriptions générales de la législation alimentaire, instituant l’Autorité européenne de sécurité des aliments et fixant des procédures relatives à la sécurité des denrées alimentaires (6), ont émis des avis sur diverses substances, naturellement présentes dans les matériaux de base des arômes et des ingrédients alimentaires possédant des propriétés aromatisantes, qui, selon le comité d’experts sur les matières aromatisantes du Conseil de l’Europe, suscitent des préoccupations sur le plan toxicologique.

Indien er een wetenschappelijk onderbouwd vermoeden bestaat dat bepaalde stoffen in voor menselijke voeding bestemde levensmiddelen een gevaar kunnen opleveren voor de gezondheid, kunnen de toegestane maximumgehalten in bijlage III worden opgenomen op basis van een advies van de Autoriteit.
Quand des suspicions scientifiques font craindre que certaines substances contenues dans des aliments soient nuisibles pour la santé, les teneurs maximales autorisées devraient être incluses à l'annexe III sur la base d'un avis de l'autorité sur ledit effet.

Hoog-risicomateriaal waarvan de keurder vaststelt dat het afkomstig is van voor de menselijke voeding geslachte of bij jacht of visvangst gevangen dieren en dat naar aanleiding van een veterinaire keuring ongeschikt werd verklaard om een reden die volledig losstaat van enig vermoeden of aanwezigheid van een ziekte met meldingsplicht of een op de mens of andere dieren overdraagbare ziekte, mag, op voorwaarde dat de keurder bevestigt dat aan die voorwaarden is voldaan, worden gebruikt in madenkwekerijen of voor rechtstreekse voedering van dieren in dierentuinen of circussen, pelsdieren, honden voor de drijfjacht die deel uitmaken van een erkende jachthondenmeute of van dieren waarvan het vlees niet bestemd is voor rechtstreekse menselijke consumptie.
Les matières à haut risque pour lesquelles l'expert constate qu'elles proviennent d'animaux abattus, chassés ou pêchés pour la consommation humaine et qui ont été déclarés impropres à la suite d'une expertise vétérinaire pour un motif excluant toute suspicion ou présence d'une maladie à déclaration obligatoire ou transmissible à l'homme ou à d'autres animaux, peuvent être utilisées, pour autant que l'expert certifie que ces conditions sont respectées, dans des verminières ou pour l'alimentation directe d'animaux de zoo ou de cirque, d'animaux à fourrure, de chiens de meute, d'équipages reconnus, ou encore d'animaux dont la chair n'est pas destinée à la consommation humaine directe.

Artikel 1. Hoog-risico afval waarvan de keurder vaststelt dat het afkomstig is van voor menselijke voeding geslachte of bij jacht of visvangst gevangen dieren voor menselijke consumptie en dat het naar aanleiding van een veterinaire keuring ongeschikt werd verklaard om een reden die volledig losstaat van enig vermoeden of aanwezigheid van een ziekte met meldingsplicht of een op de mens of op andere dieren overdraagbare ziekte, mag worden gebruikt voor rechtstreekse voedering aan dieren in zoo's en circussen, pelsdieren, honden die deel uitmaken van erkende jachtmeutes en madenkwekerijen en ook voor de voedering van dieren waarvan het vlees niet bestemd is voor rechtstreekse menselijke consumptie, op voorwaarde dat de keurder bevestigt dat aan die voorwaarden is voldaan.
Article 1. Les déchets à haut risque pour lesquels l'expert constate qu'ils proviennent d'animaux abattus, chassés ou pêchés pour la consommation humaine et qui ont été déclarés impropres à la suite d'une expertise vétérinaire pour un motif excluant toute suspicion ou présence d'une maladie à déclaration obligatoire ou transmissible à l'homme ou à d'autres animaux, peuvent être utilisés pour l'alimentation directe d'animaux de zoo ou de cirque, d'animaux à fourrure, de chiens de meute, d'équipages reconnus ou de verminières ou encore d'animaux dont la chair n'est pas destinée à la consommation humaine directe, pour autant que l'expert certifie que ces conditions sont respectées.