Traduction de «verwijzende rechtscollege merkt immers » (Néerlandais → Français) :

Het verwijzende rechtscollege merkt immers op dat, in sommige gevallen, het bedrag van het vervangingsinkomen aanzienlijk lager ligt dan het bedrag van de financiële uitkering waarin artikel 7 van het koninklijk besluit van 18 november 1996 voorziet.
La juridiction a quo relève en effet que, dans certains cas, le montant du revenu de remplacement est sensiblement inférieur au montant de la prestation financière prévue par l'article 7 de l'arrêté royal du 18 novembre 1996.

De verwijzende rechter merkt immers op dat het vakantiegeld met betrekking tot de arbeidsprestaties die de arbeider in het verleden heeft verricht, op grond van artikel 23 van het koninklijk besluit van 30 maart 1967 tot bepaling van de algemene uitvoeringsmodaliteiten van de wetten betreffende de jaarlijkse vakantie van de werknemers hem pas wordt uitgekeerd in het jaar dat volgt op dat van zijn brugpensionering.
Le juge a quo relève, en effet, qu'en vertu de l'article 23 de l'arrêté royal du 30 mars 1967 déterminant les modalités générales d'exécution des lois relatives aux vacances annuelles des travailleurs salariés, le pécule afférent aux prestations de travail que l'ouvrier a accomplies par le passé ne lui est versé que l'année qui suit celle de sa mise à la prépension.

Het Hof merkt evenwel op dat, in het voor het verwijzende rechtscollege hangende geding, de bijdragen die verschuldigd zijn voor de volledige nieuwe zelfstandige activiteit - namelijk negen kwartalen over drie verschillende kalenderjaren - zijn geregulariseerd op basis van een inkomstenbedrag dat de achterstallige erelonen omvat die de eiseres in 2001 heeft geïnd.
La Cour observe toutefois que dans l'affaire pendante devant la juridiction a quo, la régularisation des cotisations dues pour l'ensemble de la nouvelle activité indépendante - soit 9 trimestres s'étendant sur 3 années civiles différentes - a été effectuée sur la base d'un montant de revenus comprenant l'arriéré d'honoraires perçu en 2001 par la demanderesse.

Het verwijzend rechtscollege preciseert in zijn arrest waarin het Hof een vraag wordt gesteld dat « het O.C. M.W. van Brussel niet de vraag opwerpt naar de terugvordering van de bedragen die ten onrechte ter uitvoering van het bestreden vonnis zijn gestort », maar merkt op dat « de kwestie nochtans belangrijk lijkt te zijn, in het bijzonder voor de Belgische Staat ».
La juridiction a quo précise dans son arrêt interrogeant la Cour que « le C. P.A.S. de Bruxelles ne soulève pas la question de la récupération des sommes versées indûment en exécution du jugement entrepris », mais elle observe que « pourtant, spécialement pour l'Etat belge, la question semble être d'importance ».

Het Hof merkt op dat noch in het dossier overgezonden door het verwijzende rechtscollege, noch in de stukken voor het Hof gewag is gemaakt van de aanvulling, met terugwerkende kracht, van artikel 75, tweede lid, van het voormelde universiteitendecreet bij artikel 49 van het decreet van 15 december 1993 betreffende het onderwijs-V, dat bepaalt :
La Cour observe que ni le dossier transmis par la juridiction a quo ni les pièces destinées à la Cour ne font mention du fait que l'article 75, alinéa 2, du susdit décret relatif aux universités a été complété, avec effet rétroactif, par l'article 49 du décret du 15 décembre 1993 relatif à l'enseignement-V, qui dispose :