Vertaling van "verwijzende rechter doet opmerken " (Nederlands → Frans) :

Zoals de verwijzende rechter doet opmerken, zijn de bij het voormelde artikel 53 bepaalde regels voor de berekening van de termijnen, overeenkomstig artikel 48 van hetzelfde Wetboek, enkel van toepassing op de proceshandelingen, zijnde de handelingen die in het kader van een jurisdictionele procedure, onder toezicht van een met eigenlijke rechtspraak belast orgaan, zijn verricht (Cass., 28 april 1988, Arr. Cass., 1988, nr. 527; RvSt, Wellens, 13 januari 2009, nr. 189.445).
Comme le relève le juge a quo, conformément à l'article 48 du même Code, les règles prescrites par l'article 53 précité pour le calcul des délais ne sont applicables qu'aux actes de procédure, soit les actes accomplis dans le cadre d'une procédure juridictionnelle, sous le contrôle d'une juridiction contentieuse (Cass., 28 avril 1988, Pas., 1988, I, n° 527; CE, Wellens, 13 janvier 2009, n° 189.445).

Zoals de Ministerraad en de verwerende partij voor de verwijzende rechter doen opmerken, is het niet de in het geding zijnde bepaling die de rechterlijke instantie bepaalt die bevoegd is om kennis te nemen van de geschillen met betrekking tot de verplichting voor de vennootschappen om krachtens hoofdstuk III van titel III van de wet van 26 juni 1992 houdende sociale en diverse bepalingen, en krachtens hoofdstuk II van titel III van de wet van 30 december 1992 houdende sociale en diverse bepalingen, een bijdrage te betalen bestemd voor het sociaal statuut van de zelfstandigen, maar artikel 581, 8°, van het Gerechtelijk Wetboek.
Comme le relèvent le Conseil des ministres et la partie défenderesse devant le juge a quo, ce n'est pas la disposition en cause qui détermine la juridiction compétente pour connaître des contestations relatives à l'obligation pour les sociétés de payer une cotisation destinée au statut social des travailleurs indépendants en vertu du chapitre III du titre III de la loi du 26 juin 1992 portant des dispositions sociales et diverses, et du chapitre II du titre III de la loi du 30 décembre 1992 portant des dispositions sociales et diverses, mais l'article 581, 8°, du Code judiciaire.

Zoals de verwijzende rechter doet opmerken, worden de beslissingen tot opschorting van de uitspraak van de veroordeling evenwel in het strafregister opgenomen : die gegevens zijn weliswaar niet toegankelijk voor de administratieve overheden (artikel 594, eerste lid, 3°, van het Wetboek van strafvordering), noch voor particulieren (artikel 595, eerste lid, 1°), maar zijn dat wel voor de overheden belast met de uitvoering van opdrachten van de rechterlijke macht in strafzaken, zonder dat de betrokkenen dat kunnen vermijden, terwijl een herstel in eer en rechten verhindert (krachtens artikel 634 van het Wetboek van strafvordering) dat de beslissing tot veroordeling in de uittreksels uit het strafregister wordt vermeld.
Comme le fait observer le juge a quo, les décisions ordonnant la suspension du prononcé de la condamnation sont toutefois inscrites au casier judiciaire : ces informations ne sont certes pas accessibles aux administrations publiques (article 594, alinéa 1, 3°, du Code d'instruction criminelle) ni aux particuliers (article 595, alinéa 1, 1°) mais le sont aux autorités chargées de l'exécution de missions judiciaires en matière pénale, sans que les intéressés puissent y obvier, alors que la réhabilitation empêche (en vertu de l'article 634 du Code d'instruction criminelle) que la décision de condamnation soit mentionnée dans les extraits du casier judiciaire.

Het Hof, dat uitspraak doet in het prejudicieel contentieux, moet zich uitspreken over een algemene norm en niet over het bijzondere geval dat bij de verwijzende rechter aanhangig is.
La Cour, statuant au contentieux préjudiciel, doit s'exprimer au sujet d'une norme générale et non sur le cas particulier dont est saisi le juge a quo.

In de interpretatie die de verwijzende rechter geeft aan artikel XI. 29, § 1, b), van het Wetboek van economisch recht, doet de in het geding zijnde bepaling een verschil in behandeling ontstaan tussen de houders van een productoctrooi en de houders van een werkwijzeoctrooi, op het stuk van de geografische reikwijdte van de bescherming van hun octrooi.
Dans l'interprétation que le juge a quo donne à l'article XI. 29, § 1, b), du Code de droit économique, la disposition en cause fait naître une différence de traitement entre les titulaires d'un brevet portant sur un produit et les titulaires d'un brevet portant sur un procédé, en ce qui concerne la portée géographique de la protection de leur brevet.

Samen met de verwijzende rechter merkt het Hof echter op dat de in het geding zijnde bepalingen anders kunnen worden geïnterpreteerd zoals hij doet in de tweede prejudiciële vraag.
La Cour observe toutefois, avec le juge a quo, que les dispositions en cause peuvent faire l'objet d'une autre interprétation, comme celle qu'il retient dans la seconde question préjudicielle.

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of er een discriminatie bestaat die zou voortvloeien uit een gecombineerde lezing van de in B.2 geciteerde bepalingen tussen, enerzijds, de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding en, anderzijds, de partij die afstand doet van het geding en die, volgens de verwijzende rechter, geen aanspraak zou kunnen maken op zulk een recht.
Le juge a quo interroge la Cour sur l'existence de la discrimination qui résulterait d'une lecture combinée des dispositions citées en B.2 entre, d'une part, la partie qui succombe sur le fond et qui a droit, si elle le demande et si elle se trouve dans les conditions pour ce faire, à une diminution ou à une absence de paiement d'une indemnité de procédure et, d'autre part, la partie qui se désiste de l'instance et qui, d'après le juge a quo, ne pourrait revendiquer pareil droit.

De verwijzende rechter doet opmerken dat aan het arrest van het Hof van Cassatie van 6 november 1978 strijdige conclusies van het openbaar ministerie voorafgingen volgens welke de omweg verschilt van de onderbreking en dat dit standpunt door het openbaar ministerie reeds werd ingenomen vóór het arrest van het Hof van Cassatie van 11 mei 1977 (Arr. Cass.
Le juge a quo fait observer que l'arrêt de la Cour de Cassation du 6 novembre 1978 était précédé de conclusions contraires du ministère public, selon lesquelles le détour est différent de l'interruption, et que cette position était déjà celle du ministère public précédant l'arrêt de la Cour de Cassation du 11 mai 1977 (Pas.

De wet van 27 december 1961 bepaalt weliswaar, zoals de verwijzende rechter doet opmerken, dat « de militaire beroepsmuzikanten zijn gelijkgesteld met de beroepsonderofficieren » (artikel 42, § 2), en ze plaatst het hoofdstuk (VII) dat de regels bevat die van toepassing zijn op eerstgenoemden onder de titel (II) welke de regels bevat die van toepassing zijn op laatstgenoemden.
Sans doute la loi du 27 décembre 1961 dispose-t-elle, comme le fait observer le juge a quo, que « les musiciens militaires de carrière sont assimilés aux sous-officiers de carrière » (article 42, § 2) et range-t-elle le chapitre (VII) contenant les règles applicables aux premiers sous le titre (II) contenant les règles applicables aux seconds.

Het verschil in behandeling dat ter toetsing aan het Hof wordt voorgelegd, bestaat erin dat, krachtens artikel 248, een onderzoek dat is afgesloten met een beslissing van buitenvervolgingstelling slechts kan worden heropend, wegens het inkomen van nieuwe bezwaren, op het enkele initiatief van het openbaar ministerie en niet op dat van de burgerlijke partij; de verwijzende rechter doet bovendien opmerken dat laatstgenoemde over geen enkel beroep beschikt tegen een negatieve beslissing van het openbaar ministerie.
La différence de traitement soumise au contrôle de la Cour consiste en ce que, en vertu de l'article 248, une instruction close par une décision de non-lieu ne peut être rouverte, en raison de survenance de charges nouvelles, qu'à la seule initiative du ministère public et non à celle de la partie civile; le juge a quo relève en outre que cette dernière ne dispose d'aucun recours contre une décision négative du ministère public.