Traduction de «verwijzende rechter alsmede » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verwijzende rechter
juridiction de renvoi | tribunal de renvoi

verwijzende rechter
juge de renvoi

de rechters en de griffier van,alsmede de advocaten-generaal bij het Hof van Justitie
les juges,les avocats généraux et le greffier de la Cour de Justice

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of die bepaling de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, schendt in zoverre « er op partijen in procedures tot nietigverklaring voor het Grondwettelijk Hof geen verplichting rust om een memorie in te dienen en dat bij het niet indienen van een memorie geen gebrek aan belang wordt vastgesteld, terwijl er in procedures tot nietigverklaring voor de Raad van State van een arrest van de Raad voor Vergunningsbetwistingen wel een dergelijke verplichting bestaat, alsmede er een automatisch rechtsgevolg van niet-belang wordt gekleefd aan het niet hebben ingediend ervan ».
Le juge a quo demande à la Cour si cette disposition viole les articles 10, 11 et 13 de la Constitution, combinés avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, dans la mesure où « les parties à une procédure en annulation devant la Cour constitutionnelle ne sont pas tenues de déposer un mémoire et où le fait de ne pas introduire un mémoire ne donne pas lieu à un constat de défaut d'intérêt, alors que les parties ayant introduit, devant le Conseil d'Etat, une procédure en annulation d'un arrêt du Conseil pour les contestations des autorisations sont tenues d'introduire un mémoire, sans quoi le défaut d'intérêt est automatiquement constaté ».

In de memorie die zij bij het Hof heeft ingediend, voert de GGC aan dat de vraag niet nuttig is voor de oplossing van het geschil voor de verwijzende rechter, in zoverre zij betrekking heeft op de programmeringsnormen bedoeld in de artikelen 4 tot 10 van de in het geding zijnde ordonnantie, terwijl het besluit van het Verenigd College van 3 december 2009 « tot vaststelling van de erkenningsnormen waaraan de voorzieningen voor opvang of huisvesting van bejaarde personen moeten voldoen alsmede tot nadere omschrijving van de groepering en de fusie en de bijzondere normen waaraan deze moeten voldoen » (Belgisch Staatsblad, 17 december 2009), waarvan de vernietiging voor de verwijzende rechter wordt gevorderd, erkenningsnormen vaststelt die onderscheiden zijn van die in verband met de programmering van de voorzieningen.
Dans le mémoire qu'elle a introduit auprès de la Cour, la COCOM soutient que la question n'est pas utile à la solution du litige devant le juge a quo dans la mesure où elle concerne les normes de programmation visées aux articles 4 à 10 de l'ordonnance en cause alors que l'arrêté du Collège réuni du 3 décembre 2009 « fixant les normes d'agrément auxquelles doivent répondre les établissements d'accueil ou d'hébergement pour personnes âgées et précisant les définitions de groupement et de fusion ainsi que les normes particulières qu'ils doivent respecter » (Moniteur belge, 17 décembre 2009), dont l'annulation est demandée au juge a quo, fixe des normes d'agrément distinctes de celles liées à la programmation des établissements.

De verweerster op verzet voor de verwijzende rechter alsmede de Ministerraad betogen dat de beide in het geding zijnde categorieën van personen niet vergelijkbaar zijn om reden dat de burgerlijke en de strafrechtelijke procedure zich van elkaar onderscheiden zowel vanuit het oogpunt van de termijnen waarin de beroepen kunnen worden ingesteld als wat betreft de aan beide procedures onderliggende filosofie.
La défenderesse sur opposition devant le juge a quo ainsi que le Conseil des Ministres soutiennent que les deux catégories de personnes en cause ne sont pas comparables au motif que les procédures civile et pénale se distinguent tant du point de vue des délais dans lesquels les recours peuvent être introduits que de la philosophie qui sous-tend les deux procédures.

Daarentegen blijkt uit de voor de verwijzende rechter door de partijen uitgewisselde stukken, uit de motieven van diens beslissing alsmede uit de tweede prejudiciële vraag dat voor die rechter een controverse bestaat in verband met de toepasbaarheid van artikel 105 van de wet van 8 augustus 1997 op deze zaak, een controverse waarover de verwijzende rechter zich niet uitspreekt.
Il ressort, par contre, des écrits échangés par les parties devant le juge a quo, des motifs de la décision de ce dernier, ainsi que de la seconde question préjudicielle, qu'il existe, devant ce juge, une controverse relative à l'applicabilité de l'article 105 de la loi du 8 août 1997 à la cause, controverse à propos de laquelle le juge a quo ne se prononce pas.

De verwijzende rechter ondervraagt het Hof over een mogelijke discriminatie tussen, enerzijds, de partijen met schulden in een geschil betreffende een procedure van collectieve schuldenregeling, partijen aan wie van de beslissingen van de rechter kennis wordt gegeven bij gerechtsbrief zonder dat vereist is dat in de kennisgeving de vormvoorschriften en termijnen van de rechtsmiddelen worden vermeld, en, anderzijds, de sociaal verzekerden, wier aandacht krachtens de artikelen 792 en 704, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, door de op straffe van nietigheid vereiste vermeldingen in de kennisgeving, wordt gevestigd op de rechtsmiddelen, op de termijn waarin dat beroep of die beroepen moeten worden ingesteld alsmede op de benaming en het adres van het rechtscollege dat bevoegd is om er kennis van te nemen.
Le juge a quo interroge la Cour sur une éventuelle discrimination entre, d'une part, les parties débitrices dans un litige relatif à une procédure de règlement collectif de dettes, parties auxquelles les décisions du juge sont notifiées par pli judiciaire sans que soit exigée l'indication dans la notification des formes et délais des voies de recours, et, d'autre part, les assurés sociaux qui, en vertu des articles 792 et 704, alinéa 1, du Code judiciaire, ont leur attention attirée par les mentions de la notification, exigées à peine de nullité, des voies de recours, du délai dans lequel ce ou ces recours doivent être introduits ainsi que de la dénomination et de l'adresse de la juridiction compétente pour en connaître.

2. Het voorlopig rapport bevat voorstellen ter zake van eventueel noodzakelijke maatregelen tot organisatie van de procesgang, maatregelen van instructie of, in voorkomend geval, verzoeken om verduidelijking aan de verwijzende rechter, alsmede ter zake van de rechtsprekende formatie waarnaar de zaak dient te worden verwezen.
2. Le rapport préalable comporte des propositions sur la question de savoir si l'affaire appelle des mesures particulières d’organisation de la procédure, des mesures d'instruction ou, le cas échéant, des demandes d'éclaircissements à la juridiction de renvoi, ainsi que sur la formation de jugement à laquelle il convient de renvoyer l'affaire.