Traduction de «vervolgde persoon voortaan » (Néerlandais → Français) :

Door de nieuwe tekst is de vervolgde persoon voortaan verplicht om het cassatieberoep gericht tegen de beslissing over de tegen hem ingestelde burgerlijke rechtsvordering te betekenen aan de burgerlijke partij.
Le nouveau texte impose désormais à la personne poursuivie de signifier à la partie civile le pourvoi en cassation formé contre la décision relative à l'action civile introduite contre ladite personne.

Voortaan geldt die immuniteit ook voor een persoon die in de verzoekende Staat verschijnt voor bepaalde feiten wegens welke hij wordt vervolgd.
Désormais, la même immunité s'applique également à toute personne qui comparaît dans l'État requérant pour y répondre de faits précis pour lesquelles elle fait l'objet de poursuites.

Doch het koninklijk besluit nr. 39 van 31 maart 1982 wijzigde deze bepaling derwijze, dat voortaan de natuurlijke persoon, die voor de rechtspersoon gehandeld heeft, vervolgd dient te worden (zie het huidige artikel 91ter van de arbeidsongevallenwet).
L'arrêté royal nº 39 du 31 mars 1982 l'a, toutefois, modifiée à ce point que c'est désormais la personne physique qui a agi pour le compte de la personne morale qui doit être poursuivie (voir l'article 91ter actuel de la loi sur les accidents du travail).

De natuurlijke persoon die wordt vervolgd wegens misdrijven die niet wetens en willens en na de inwerkingtreding van de wet van 4 mei 1999 zijn gepleegd, kan eventueel de bij artikel 2, tweede lid, eerste zin ervan, ingevoerde strafuitsluitingsgrond genieten, omdat die wet voortaan twee mogelijke daders voor een strafbaar feit aanwijst : de natuurlijke persoon en de rechtspersoon voor wiens rekening deze heeft gehandeld.
La personne physique qui est poursuivie pour des infractions commises, ni sciemment ni volontairement, après l'entrée en vigueur de la loi du 4 mai 1999 peut éventuellement bénéficier de la cause exclusive de peine créée par son article 2, alinéa 2, 1ère phrase, parce que cette loi désigne désormais deux auteurs possibles d'une infraction pénale : la personne physique et la personne morale pour le compte de laquelle elle a agi.