Door verschillende veehouders werden nog andere gebreken met betrekking tot de communicatie aan de orde gesteld, zoals het ontbreken van een speciale telefoonlijn voor het melden van besmettingsgevallen, waardoor de enig beschikbare lijn voortdurend bezet was. Ook werd gewezen op de slechte verstandhouding tussen de lokale dierenartsen en de nationale veterinaire diensten en met name op het uitblijven van een openbaar onderzoek, hetgeen ook weer gezien werd als symptomatisch voor een beleid dat op het punt van openheid en communicatie veel te wensen overliet.
Plusieurs éleveurs ont invoqué d'autres faiblesses dans la communication en mentionnant l'absence de ligne téléphonique spécifique pour déclarer les foyers de sorte que la seule ligne mise à leur disposition était constamment occupée, les relations difficiles entre les vétérinaires locaux et les services vétérinaires du gouvernement et surtout l'absence d'enquête publique, perçue comme un autre signe du manque d'ouverture et de communication du gouvernement.