Traduction de «verplichtingen het arrest » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

arrest van het Hof (EU) [ arrest HvJ EG | arrest van het Hof EG | arrest van het Hof van Justitie (EU) | arrest van het Hof van Justitie EG ]
arrêt de la Cour (UE) [ arrêt CJCE | arrêt de la Cour (CE) | arrêt de la Cour de justice (CE) | arrêt de la Cour de justice (UE) ]

arrest | arrest van het Hof | arrest van het Hof van Justitie | het arrest van het Hof van Justitie
arrêt | arrêt de la Cour de justice de l'Union européenne

Omschrijving: De stoornis bestaat uit frequente, zich herhalende gokepisoden die het leven van de betrokkene beheersen ten koste van waarden en verplichtingen in sociaal opzicht, in beroep, in materieel opzicht en binnen het gezin. | Neventerm: | compulsief [dwangmatig] gokken | gokverslaving
Définition: Trouble consistant en des épisodes répétés et fréquents de jeu qui dominent la vie du sujet au détriment des valeurs et des obligations sociales, professionnelles, matérielles et familiales. | Jeu compulsif

bestand van de verplichtingen | uitstaande verplichtingen
encours des engagements

voldoen aan statutaire verplichtingen | voldoen aan wettelijke verplichtingen
respecter des obligations légales

Protocollen van Wederzijdse Verplichtingen | Stelsel van Wederzijdse Verplichtingen | PWV's [Abbr.]
cadre d'obligations mutuelles | COM [Abbr.]

voorziening voor risico's en verplichtingen
provision pour risques et charges

militaire verplichtingen onderwijzen
former aux fonctions militaires

plichten van de ambtenaar [ gehoorzaamheidsplicht | neutraliteitsplicht | verplichtingen van de ambtenaar | verplichting tot terughoudendheid | zedelijkheidsplicht ]
devoirs du fonctionnaire [ devoir d'obéissance | devoir de réserve | obligation de moralité | obligation de neutralité | obligation du fonctionnaire ]

vonnis [ arrest | rechterlijke uitspraak | uitspraak van het Hof ]
jugement [ arrêt | arrêt de la Cour | sentence ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In dit verband heeft het Hof reeds geoordeeld dat de bescherming van de grondrechten een rechtmatig belang vormt, dat in beginsel een rechtvaardiging kan vormen voor een beperking van de door het gemeenschapsrecht opgelegde verplichtingen, zelfs die voortvloeiend uit een door het Verdrag gewaarborgde fundamentele vrijheid als het vrije verkeer van goederen (zie arrest van 12 juni 2003, Schmidberger, C-112/00, Jurispr. blz. I-5659, punt 74) of de vrijheid van dienstverrichting (zie arrest van 14 oktober 2004, Omega, C-36/02, Jurispr. blz. I-9609, punt 35).
A cet égard, la Cour a déjà jugé que la protection des droits fondamentaux constitue un intérêt légitime de nature à justifier, en principe, une restriction aux obligations imposées par le droit communautaire, même en vertu d'une liberté fondamentale garantie par le traité, telle que la libre circulation des marchandises (voir arrêt du 12 juin 2003, Schmidberger, C-112/00, Rec. p. I-5659, point 74) ou la libre prestation des services (voir arrêt du 14 octobre 2004, Omega, C-36/02, Rec. p. I-9609, point 35).

In de verklaring wordt onderstreept dat de Commissie dringend maatregelen moet treffen om aan het arrest en aan haar wettelijke verplichtingen te voldoen, teneinde verdere vertraging bij de ontwikkeling van wetenschappelijke criteria voor hormoonontregelende stoffen te voorkomen.Voor bijkomende informatie over dit onderwerp, nodig ik u uit contact op te nemen met mijn collega mevrouw Marghem, die dit dossier beheert in België.
La déclaration souligne la nécessité que la Commission prenne d'urgence les mesures pour se conformer à l'arrêt et à ses obligations légales, afin de prévenir tout retard supplémentaire dans l'établissement des critères scientifiques pour les perturbateurs endocriniens. Pour plus d'informations à ce sujet, je vous invite à vous adresser à ma collègue madame Marghem, qui gère ce dossier en Belgique.

De volgende arresten inzake vervallenverklaring op basis van 'het ernstig tekortkomen aan de verplichtingen als Belgische burger' zijn gekend: - twee arresten van het hof van beroep te Brussel op grond van veroordelingen wegens terroristische activiteiten geïnspireerd door religieus extremisme: 1) arrest van 26 januari 2009 ten aanzien van een man met Tunesische nationaliteit geboren in 1965; 2) arrest van 7 januari 2010 ten aanzien van een man met Marokkaanse nationaliteit geboren in 1977; - arrest van het hof van beroep te Antwerpen van 18 november 2010 ten aanzien van een man van Marokkaanse oorsprong geboren in 1987, veroordeeld in Marokko voor terrorisme, die misbruik maakte van zijn Belgische identiteit om criminele handelingen te verrichten in België en Marokko; - arrest van het hof van beroep te Brussel van 20 december 2010 ten aanzien van een in 1959 in Algerije geboren persoon met Tunesische nationaliteit wegens islamitisch extremisme.
En matière de déchéance sur la base de "manquements graves aux devoirs de citoyens belges", les arrêts suivants sont connus: - deux arrêts de la cour d'appel de Bruxelles sur la base de condamnations pour faits de terrorisme inspirés de l'extrémisme religieux: 1) arrêt du 26 janvier 2009 contre un ressortissant de nationalité tunisienne né en 1965; 2) arrêt du 7 janvier 2010 contre un ressortissant de nationalité marocaine né en 1977; - un arrêt de la cour d'appel d'Anvers du 18 novembre 2010 à l'encontre d' un ressortissant d'origine marocaine, né en 1987, jugé au Maroc pour terrorisme, qui a utilisé sa nationalité belge pour commettre des faits criminels en Belgique et au Maroc; - un arrêt de la cour d'appel de Bruxelles du 20 décembre 2010 à l'encontre d'un ressortissant de nationalité tunisienne, né en Algérie en 1959, pour extrémisme islamique.

Door deze verplichtingen niet na te leven kan de werkgever burgerlijk aansprakelijk worden gesteld ten aanzien van elkeen van zijn werknemers (zie bijvoorbeeld het arrest van het Arbeidshof van Luik van 30 april 2007, rolnummer 32872).
En ne respectant pas ses obligations l'employeur engage sa responsabilité civile vis - à - vis de chacun des travailleurs (voyez à ce propos l'arrêt de la Cour du Travail de Liège du 30 avril 2007, numéro de rôle 32872).

In zijn arrest van 5 februari 2015, verklaarde en besloot het Hof het volgende: "Door van kandidaten voor betrekkingen bij de plaatselijke diensten in het Franse of het Duitse taalgebied uit wier vereiste diploma's of certificaten niet blijkt dat zij hun onderwijs in de betrokken taal hebben genoten, te eisen dat zij hun taalkennis bewijzen door middel van één enkel soort certificaat dat uitsluitend door één enkele Belgische officiële instantie wordt afgegeven na een door die instantie op het Belgische grondgebied georganiseerd examen, is het Koninkrijk België de verplichtingen niet nagekomen die op hem rusten krachtens artikel 45 VWEU en verordening (EU) nr. 492/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 5 april 2011 betreffende het vrije verkeer van werknemers binnen de Unie". Zoals u weet, is het aan de Franse Gemeenschap om van zijn kant het nodige te doen voor wat betreft de lokale diensten in het Franse taalgebied, op basis van artikel 129, § 1, van de Grondwet.
Dans son arrêt du 5 février 2015, la Cour a déclaré et a arrêté ce qui suit: "En exigeant des candidats aux postes dans les services locaux établis dans les régions de langue française ou de langue allemande, dont il ne résulte pas des diplômes ou des certificats requis qu'ils ont suivi l'enseignement dans la langue concernée, à faire la preuve de leurs connaissances linguistiques au moyen d'un unique type de certificat, exclusivement délivré par un seul organisme officiel belge après un examen organisé par cet organisme sur le territoire belge, le Royaume de Belgique a manqué aux obligations qui lui incombent en vertu de l'article 45 du Traité sur le fonctionnement de l'Union européenne et du règlement n° 492/2011, du Parlement européen et du Conseil, du 5 avril 2011, relative à la libre circulation des travailleurs à l'intérieur de l'Union". Comme vous le savez, il appartient à la Communauté française de faire de son côté le nécessaire pour les services locaux établis dans la région de la langue française, en vertu de l'article 129, § 1, de la Constitution.

In een arrest van 5 februari 2015 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat, gelet op de eisen van het vrije verkeer van werknemers, van een kandidaat voor een vergelijkend onderzoek voor de aanwerving van personeel overeenkomstig de gecoördineerde wetten op het gebruik van de talen in bestuurszaken eisen dat hij zijn taalkennis bewijst door middel van één enkel soort certificaat dat door slechts één enkele Belgische instantie wordt afgegeven (in casu Selor) die daartoe belast is met de organisatie van taalexamens op het Belgische grondgebied, onevenredig is aan de nagestreefde doelstelling en dat België de verplichtingen niet is nagekomen die op hem rusten krachtens artikel 45 VWEU en verordening nr. 492/2011 betreffende het vrije verkeer van werknemers binnen de Unie.
Dans un arrêt prononcé le 5 février 2015, la Cour de justice de l'Union européenne a considéré que "le fait d'exiger, comme le prévoient les lois sur l'emploi des langues en matière administrative, d'un candidat à un concours de recrutement qu'il rapporte la preuve de ses connaissances linguistiques en présentant un unique type de certificat, qui n'est délivré que par un seul organisme belge (ndlr: le SELOR) chargé d'organiser des examens de langue sur le territoire belge, apparaît ,au regard des impératifs de la libre circulation des travailleurs, disproportionné par rapport à l'objectif poursuivi et que la Belgique a manqué aux obligations qui lui incombent en vertu de l'article 45 TFUE et du Règlement n°492/2011 relatif à la libre circulation des travailleurs à l'intérieur de l'Union".

In het licht van de in de punten 43 tot en met 45 van het onderhavige arrest in herinnering geroepen rechtspraak, is het Gerecht van oordeel dat gelet op de verplichtingen die op een jury van een vergelijkend onderzoek rusten, het besluit om een kandidaat niet op een reservelijst te plaatsen nietig moet worden verklaard indien blijkt dat het vergelijkend onderzoek op zodanige wijze was georganiseerd dat sprake was van een hoger risico van ongelijke behandeling dan het risico dat inherent is aan elk vergelijkend onderzoek, zonder dat de betrokken kandidaat hoeft aan te tonen dat sommige kandidaten daadwerkelijk zijn bevoordeeld.
Au vu de la jurisprudence rappelée aux points 43 à 45 du présent arrêt, le Tribunal considère que, eu égard aux obligations incombant à un jury de concours, la décision de ne pas inscrire un candidat sur une liste de réserve doit être annulée s’il s’avère que le concours était organisé d’une manière qui générait un risque d’inégalité de traitement supérieur à celui inhérent à tout concours, sans que le candidat concerné n’ait à fournir la preuve de ce que certains candidats ont été effectivement avantagés.

Voorts stelt Meierhofer in de memorie van antwoord dat de hogere voorziening niet-ontvankelijk is op grond dat de Commissie geen procesbelang meer heeft, daar zij met de mededeling aan hem van de tussentijdse cijfers voor zijn mondeling examen, reeds heeft voldaan aan de verplichtingen die het bestreden arrest voor haar inhield.
Par ailleurs, dans le mémoire en réponse, M. Meierhofer excipe de l’irrecevabilité du pourvoi au motif que la Commission n’aurait plus d’intérêt à agir, ladite institution ayant déjà satisfait aux obligations que l’arrêt attaqué impliquait à son égard avec la communication à M. Meierhofer des notes intermédiaires de son épreuve orale.

In zijn arrest in de zaak FFSA verklaarde het Gerecht van eerste aanleg dat: "de betaling van staatssteun kan krachtens artikel 90, lid 2, van het Verdrag aan het verbod van artikel 92 ontsnappen, wanneer hij slechts de meerkosten beoogt te compenseren die ontstaan door de vervulling van de bijzondere taak die is toevertrouwd aan de onderneming die met het beheer van een dienst van algemeen economisch belang is belast, en mits de toekenning van de steun noodzakelijk is om de betrokken onderneming in staat te stellen haar verplichtingen als openbare dienstverrichter in economisch evenwichtige omstandigheden te vervullen (arrest Corbeau, r.o. 17-19).
Dans l'arrêt rendu dans l'affaire FFSA, le Tribunal de première instance a estimé que «le versement d'une aide d'État est susceptible, en vertu de l'article 90, paragraphe 2, du traité, d'échapper à l'interdiction de l'article 92 dudit traité, à condition que l'aide en question ne vise qu'à compenser les surcoûts engendrés par l'accomplissement de la mission particulière incombant à l'entreprise chargée de la gestion d'un service d'intérêt économique général et que l'octroi de l'aide s'avère nécessaire pour que ladite entreprise puisse assurer ses obligations de service public dans des conditions d'équilibre économique (arrêt Corbeau, points 17 à 19).