Traduction de «verplicht maatschappelijke dienstverlening » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

maatschappelijk assistent arbeid | maatschappelijk assistente | maatschappelijk assistent | sociaal-maatschappelijk dienstverlener
conseillère en économie sociale et familiale | intervenant d'action sociale | conseiller en économie sociale et familiale | intervenant d'action sociale/intervenante d'action sociale

theorie van de maatschappelijke dienstverlening | theorie van de sociale welzijnszorg | theorie van het maatschappelijk werk
théorie de l'action sociale

omgaan met ethische problemen binnen sociale diensten | omgaan met ethische dilemma's in de maatschappelijke dienstverlening | omgaan met ethische problemen binnen maatschappelijke diensten
gérer les questions d’éthique au sein des services sociaux

kosten van maatschappelijke dienstverlening
frais d'assistance sociale

openbare dienstverplichting | verplichting inzake dienstverlening aan het publiek | verplichting van openbare dienst
obligation de service public | OSP [Abbr.]

gezondheidszorg en maatschappelijke dienstverlening
santé et action sociale

afdelingshoofd maatschappelijke diensten | manager maatschappelijke ontwikkeling | hoofd maatschappelijke ontwikkeling | manager sociale dienstverlening
directrice de services sociaux | responsable de services sociaux | directrice de service social | responsable de service social

verplichting inzake openbare dienstverlening
obligation de service public

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« In afwijking van de bepalingen van deze wet is de maatschappelijke dienstverlening door het centrum niet verschuldigd aan onderdanen van lidstaten van de Europese Unie en hun familieleden gedurende de eerste drie maanden van het verblijf of, in voorkomend geval de langere periode zoals bedoeld in artikel 40, § 4, eerste lid, 1°, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, noch is het verplicht om vóór de verwerving van het duurzame verblijfsrecht steun voor levensonderhoud toe te kennen ».
« Par dérogation aux dispositions de la présente loi, le centre n'est pas tenu d'accorder une aide sociale aux ressortissants des Etats membres de l'Union européenne et aux membres de leur famille pendant les trois premiers mois du séjour ou, le cas échéant, pendant la période plus longue prévue à l'article 40, § 4, alinéa 1, 1°, de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers, ni tenu, avant l'acquisition du droit de séjour permanent, d'octroyer des aides d'entretien ».

[...] 7.4. De verplichting om geen afbreuk te doen aan het beschermingsniveau kan echter niet zo worden begrepen dat ze elke wetgever, in het raam van zijn bevoegdheden, de verplichting oplegt om niet te raken aan de voorwaarden van de maatschappelijke dienstverlening.
[...] 7.4. L'obligation de ne pas porter atteinte au niveau de protection ne saurait cependant être interprétée en ce sens qu'elle impose à tout législateur, dans le cadre de ses compétences, de ne pas modifier les conditions entourant le droit de bénéficier des services sociaux.

In een aantal gevallen is het OCMW verplicht om de kosten van de verstrekte maatschappelijke dienstverlening terug te vorderen.
Dans un certain nombre de cas, le CPAS est tenu de récupérer les frais de l'aide sociale octroyée.

Overwegende dat blijkens artikel 1 van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn de bij de wet aan het OCMW verleende bevoegdheid is de maatschappelijke dienstverlening te verzekeren; dat de manier waarop het dit kan doen, omschreven wordt in hoofdstuk IV van de genoemde wet; dat zo in artikel 60, § 6, is bepaald dat « waar de noodzakelijkheid zich voordoet » het OCMW inrichtingen of diensten opricht met sociaal, curatief of preventief karakter; dat deze tekst het OCMW er niet toe verplicht een rusthuis te hebben — was dat wel zo, dan zou het hebben van een rusthuis een constitutief bestanddeel van zijn wettelijke bevoegdheid zijn en dan zou derhalve het geheel of gedeeltelijk opgeven van het rusthuis een geheel of gedeeltelijk zich ontdoen van een wettelijke bevoegdheid zijn, waartegen overeenkomstig het in 2.9. overwogene zijn leden op grond van hun functioneel belang mogen opkomen —, maar het discretionair laat oordelen over de noodzakelijkheid ervan; dat wanneer het dat discretionaire oordeel velt, het dat doet in de uitoefening van zijn wettelijke bevoegdheid de maatschappelijke dienstverlening te verzekeren; dat het uiteraard ook zo handelt wanneer het, zoals te dezen, oordeelt dat de nood aan een eigen rusthuis niet meer — indien het om een overdracht gaat — of minder — indien het om een samenwerking gaat — bestaat; dat in die zin beslissend de OCMW-raad best onwettig kan handelen en zich zo blootstellen aan een annulatieberoep bij de Raad van State; dat echter blijft dat die beslissing op zich de uitoefening — en dus niet het verzaken van zijn wettelijke bevoegdheid — is om de wijze te bepalen waarop het de maatschappelijke dienstverlening zal verzekeren».
Considérant qu'en vertu de l'article 1 de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'action sociale, la compétence octroyée par la loi au CPAS est d'assurer l'aide sociale; que les modalités d'exécution de ces missions sont décrites au chapitre IV de ladite loi; que l'article 60, § 6, prévoit ainsi que « là où cela se révèle nécessaire », le CPAS crée des établissements ou services à caractère social, curatif ou préventif; que ce texte n'oblige pas un CPAS à avoir une maison de repos — si c'était le cas, la possession d'une maison de repos constituerait un élément constitutif de sa compétence légale et, partant, le renoncement complet ou partiel à la maison de repos équivaudrait au renoncement complet ou partiel à une compétence légale, décision à laquelle ses membres peuvent s'opposer en invoquant leur intérêt fonctionnel, conformément au considérant 2.9. —, mais qu'il le laisse juger de manière discrétionnaire de la nécessité d'en disposer d'une; que lorsqu'il exprime ce jugement discrétionnaire, il le fait dans l'exercice de sa compétence légale consistant à assurer l'aide sociale; que, à l'évidence, il agit de la même manière lorsqu'il juge, comme en l'espèce, que le besoin de disposer de sa propre maison de repos n'existe plus — s'il s'agit d'une cession — ou est moins présent — s'il s'agit d'une collaboration; que, prenant une décision en ce sens, le conseil du CPAS peut agir illégalement et s'exposer à un recours en annulation devant le Conseil d'État; qu'il reste néanmoins que cette décision en soi constitue l'exercice de — et donc pas le renoncement à — sa compétence légale de définir la manière dont il assurera l'aide sociale».

Het eerste lid van het voormelde artikel 57ter bepaalt dat de maatschappelijke dienstverlening niet door het centrum verschuldigd is wanneer de asielzoeker of de vreemdeling ten aanzien van wie met toepassing van artikel 54, § 1, eerste lid, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen een verplichte plaats van inschrijving bepaald is of de vreemdeling die niet als vluchteling werd erkend, vrijwillig of krachtens een administratieve beslissing, verblijft in een onthaalcentrum dat door de Staat is belast met het verlenen van de noodzakelijke dienstverlening om een menswaardig leven te kunnen leiden.
L'alinéa 1 de l'article 57ter précité prévoit que l'aide sociale n'est pas due par le centre public d'aide sociale lorsque, de son propre chef ou obligatoirement en exécution d'une décision administrative, le demandeur d'asile ou l'étranger enjoint de s'inscrire en un lieu déterminé en application de l'article 54, § 1 , de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers ou l'étranger dont la qualité de réfugié n'a pas été reconnue séjourne dans un centre chargé par l'État de lui assurer l'aide nécessaire pour mener une vie conforme à la dignité humaine.

Het eerste lid van het voormelde artikel 57ter bepaalt dat de maatschappelijke dienstverlening niet door het centrum verschuldigd is wanneer de asielzoeker of de vreemdeling ten aanzien van wie met toepassing van artikel 54, § 1, eerste lid, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen een verplichte plaats van inschrijving bepaald is of de vreemdeling die niet als vluchteling werd erkend, vrijwillig of krachtens een administratieve beslissing, verblijft in een onthaalcentrum dat door de Staat is belast met het verlenen van de noodzakelijke dienstverlening om een menswaardig leven te kunnen leiden.
L'alinéa 1 de l'article 57ter précité prévoit que l'aide sociale n'est pas due par le centre public d'aide sociale lorsque, de son propre chef ou obligatoirement en exécution d'une décision administrative, le demandeur d'asile ou l'étranger enjoint de s'inscrire en un lieu déterminé en application de l'article 54, § 1, de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers ou l'étranger dont la qualité de réfugié n'a pas été reconnue séjourne dans un centre chargé par l'État de lui assurer l'aide nécessaire pour mener une vie conforme à la dignité humaine.

De verzoekende partij verwijst tevens naar een aantal recente uitspraken van arbeidsgerechten waarbij openbare centra voor maatschappelijk welzijn werden verplicht maatschappelijke dienstverlening te verschaffen aan regularisatieaanvragers en naar het vonnis van 3 mei 2000 waarbij de Arbeidsrechtbank te Antwerpen een prejudiciële vraag heeft gesteld over een mogelijke schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet door artikel 57, § 2, van de O.C. M.W.-wet (zaak nr. 1964).
La partie requérante renvoie en outre à une série de décisions récentes de juridictions du travail par lesquelles des centres publics d'aide sociale se sont vus obligés d'octroyer une aide sociale aux demandeurs de régularisation et cite le jugement du 3 mai 2000 par lequel le Tribunal du travail d'Anvers a posé une question préjudicielle quant à l'éventuelle violation des articles 10 et 11 de la Constitution par l'article 57, § 2, de la loi organique des C. P.A.S (affaire n° 1964).