Traduction de «veroordeelde persoon ertoe » (Néerlandais → Français) :

Het Hof van Cassatie stelt aan het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van artikel 9, § 7, vierde lid, van de kaderwet betreffende de dienstverlenende intellectuele beroepen, gecodificeerd bij koninklijk besluit van 3 augustus 2007, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre, in tegenstelling met een strafrechtelijk veroordeelde persoon, de krachtens de in het geding zijnde wet tuchtrechtelijk veroordeelde persoon ertoe gehouden is zich voor het instellen van zijn voorziening in cassatie te onderwerpen aan de regels die van toepassing zijn in burgerlijke zaken, hetgeen het optreden van een advocaat bij het Hof van Cassatie impliceert.
La Cour de cassation interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 9, § 7, alinéa 4, de la loi-cadre relative aux professions intellectuelles prestataires de services, codifiée par l'arrêté royal du 3 août 2007, avec les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, à la différence d'une personne condamnée pénalement, l'individu condamné disciplinairement en vertu de la loi en cause est tenu d'introduire son pourvoi en cassation en se soumettant aux règles applicables en matière civile, ce qui implique l'intervention d'un avocat à la Cour de cassation.

In beginsel blijft dezelfde commissie bevoegd voor de gehele duur van de voorwaardelijke invrijheidstelling van de veroordeelde wat ertoe bijdraagt dat zij de persoon en zijn evolutie des te beter leren kennen.
En principe, une même commission reste compétente pendant toute la durée de la procédure de libération conditionnelle du condamné, ce qui permet de mieux connaître la personne et son évolution.

De eerste prejudiciële vraag strekt ertoe van het Hof te vernemen of dat artikel 30bis, § 5, eerste en tweede lid, in die zin geïnterpreteerd dat het geen inbreuk in de zin van artikel 31 van de RSZ-wet invoert, bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het de persoon die door de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid voor de arbeidsrechtbank wordt gedagvaard, wegens de afwezigheid van de bij artikel 30bis, § 4, eerste en tweede lid, van dezelfde wet vereiste storting, teneinde te worden veroordeeld tot de betaling, aan die instelling, van de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde bijslag, niet toestaat aanspraak te maken op de toepassing van verzachtende omstandigheden teneinde een vermindering van die bijslag te verkrijgen, terwijl dezelfde persoon die wegens dezelfde feiten voor de correctionele rechtbank wordt vervolgd op grond van artikel 31 van de RSZ-wet, verzachtende omstandigheden kan aanvoeren teneinde op grond van artikel 110 van het Sociaal Strafwetboek een vermindering van de straf te verkrijgen.
La première question préjudicielle interroge la Cour sur la compatibilité de cet article 30bis, § 5, alinéas 1 et 2, interprété comme n'instaurant pas une infraction au sens de l'article 31 de la loi ONSS, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas à la personne qui est citée devant le tribunal du travail par l'Office national de sécurité sociale en vue d'être condamnée à payer à cet organisme la majoration visée par la disposition en cause - en raison de l'absence de versement exigé par l'article 30bis, § 4, alinéas 1 et 2, de la même loi - de solliciter l'application de circonstances atténuantes afin d'obtenir une réduction de ladite majoration, alors que la même personne qui est poursuivie, pour les mêmes faits, devant le tribunal correctionnel, sur la base de l'article 31 de la loi ONSS, peut invoquer des circonstances atténuantes afin d'obtenir une réduction de la peine, sur la base de l'article 110 du Code pénal social.

De tweede prejudiciële vraag strekt ertoe van het Hof te vernemen of datzelfde artikel 30bis, § 5, eerste en tweede lid, bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het de persoon die door de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid voor de arbeidsrechtbank wordt gedagvaard, wegens de afwezigheid van de bij artikel 30bis, § 4, eerste en tweede lid, van dezelfde wet vereiste storting, teneinde te worden veroordeeld tot de betaling, aan die instelling, van de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde bijslag, niet toestaat de opschorting of het uitstel van de tenuitvoerlegging van de veroordeling tot de betaling van die bijslag aan te vragen, terwijl de persoon die wegens dezelfde feiten voor de correctionele rechtbank wordt vervolgd op grond van artikel 31 van de RSZ-wet, aanspraak kan maken op de toepassing van artikel 8 van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie.
La seconde question préjudicielle interroge la Cour sur la compatibilité de ce même article 30bis, § 5, alinéas 1 et 2, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas à la personne qui est citée devant le tribunal du travail par l'Office national de sécurité sociale en vue d'être condamnée à payer à cet organisme la majoration visée par la disposition en cause - en raison de l'absence de versement exigé par l'article 30bis, § 4, alinéas 1 et 2, de la même loi - de demander la suspension ou le sursis à l'exécution de la condamnation au paiement de ladite majoration, alors même que la personne qui est poursuivie pour les mêmes faits, devant le tribunal correctionnel, sur la base de l'article 31 de la loi ONSS peut solliciter l'application de l'article 8 de la loi du 29 juin 1964 concernant la suspension, le sursis et la probation.

De Partijen moeten alle mogelijke maatregelen nemen die ertoe strekken om in de desbetreffende gevallen een gedetineerde persoon tijdelijk over te brengen naar het grondgebied van de verzoekende Partij en om, met het oog op de tenuitvoerlegging van de straf tot welke de persoon was veroordeeld op het grondgebied van de aangezochte Partij, rekening te houden met de periode van opsluiting op het grondgebied van de verzoekende Partij.
Les Parties devraient prendre des mesures leur permettant, dans des cas appropriés, de transférer temporairement une personne détenue vers le territoire d'une Partie qui en fait la demande et de prendre en compte le temps passé en détention dans le territoire de la Partie requérante aux fins de l'exécution de la peine à laquelle la personne a été condamnée dans le territoire de la Partie requise.

Vervolgens strekt het ertoe de tekst te verduidelijken wat de verplichte aard van de bijzondere verbeurdverklaring betreft, los van het gegeven of de veroordeelde persoon al dan niet eigenaar is, en anderzijds wat de rechten betreft van de derden naar analogie van artikel 505, derde lid.
Ensuite, il vise à clarifier le texte, d'une part, quant au caractère obligatoire de la confiscation spéciale, indépendamment du fait que la personne condamnée soit propriétaire ou non, et, d'autre, quant aux droits des tiers par analogie avec l'article 505, alinéa 3.

De bestreden bepaling, die zich ertoe beperkt een bepaald gedrag strafbaar te stellen, ontneemt aan de op grond van die bepaling veroordeelde persoon geen enkel burgerlijk of politiek recht, laat staan al zijn burgerlijke en politieke rechten.
La disposition attaquée, qui se borne à réprimer un comportement déterminé, ne prive la personne condamnée sur la base de cette disposition d'aucun droit civil ou politique, a fortiori de tous ses droits civils et politiques.

Het aan het Hof voorgelegde verschil in behandeling is het verschil dat zou voortvloeien uit artikel 187, eerste lid, « afzonderlijk of in samenhang gelezen » met artikel 2, 4°, van de wet van 11 april 1994 betreffende de openbaarheid van bestuur en met artikel 5, tweede lid, van het koninklijk besluit van 15 september 1994 « tot vaststelling van de administratieve sanctie die van toepassing is op de voorschrijvers die ertoe gehouden zijn gebruik te maken van het model van voorschrijfdocument voor de verstrekkingen van farmaceutische produkten ten behoeve van niet in een ziekenhuis opgenomen rechthebbenden » : in tegenstelling tot wat die laatste bepalingen ten behoeve van de bestuurde of de betrokken voorschrijver vaststellen, voorziet artikel 187, eerste lid, er niet in dat bij de betekening van het vonnis de bij verstek veroordeelde persoon in voorkomend geval in kennis moet worden gesteld van de eventuele beroepsmogelijkheden, de instanties die bevoegd zijn daarvan kennis te nemen, en de geldende vormvereisten en termijnen.
La différence de traitement soumise à la Cour est celle qui résulterait de l'article 187, alinéa 1, « lu isolément ou en liaison » avec l'article 2, 4°, de la loi du 11 avril 1994 relative à la publicité de l'administration et avec l'article 5, alinéa 2, de l'arrêté royal du 15 septembre 1994 « déterminant la sanction administrative applicable aux prescripteurs qui sont tenus d'utiliser le modèle de document de prescription des prestations de fournitures pharmaceutiques pour les bénéficiaires non hospitalisés » : à l'inverse de ce que prescrivent ces dernières dispositions au bénéfice de l'administré ou du prescripteur concerné, l'article 187, alinéa 1, ne prévoit pas que le condamné par défaut doit être averti, lors de la signification du jugement, des voies éventuelles de recours, des instances compétentes pour en connaître et des formes et délais à respecter, le cas échéant.

Rekening houdend met het feit dat een rechtspersoon uitsluitend handelt door het optreden van een natuurlijke persoon, vermocht de wetgever, om de in B.6.2 in herinnering gebrachte redenen, te oordelen dat, wanneer de natuurlijke persoon wordt geïdentificeerd en teneinde te vermijden dat de rechtspersoon en de natuurlijke persoon systematisch samen worden veroordeeld (Parl. St., Senaat, 1998-1999, nr. 1-1217/6, p. 38), de rechter ertoe diende te worden aangezet een afweging te maken tussen, enerzijds, het aspect fout van een natuurlijke persoon en, anderzijds, de verantwoordelijkheid van de rechtspersoon (Parl. St., Kamer, 1998-1999, nr. 2093/5, p. 15) en hem de mogelijkheid moest worden geboden geval per geval na te gaan welk gedrag bepalend was, dat van de rechtspersoon, dan wel dat van de natuurlijke persoon (Parl. St., Senaat, 1998-1999, nr. 1-1217/1, p. 6).
Tenant compte de ce qu'une personne morale n'agit jamais que par l'intervention d'une personne physique, le législateur a pu estimer, pour les raisons rappelées en B.6.2, qu'il convenait, lorsque la personne physique est identifiée, afin d'éviter la condamnation systématique de la personne morale et de la personne physique (Doc. parl., Sénat, 1998-1999, n° 1-1217/6, p. 38), d'inciter le juge à mettre en balance la faute dans le chef d'une personne physique, d'une part, et la responsabilité de la personne morale, d'autre part (Doc. parl., Chambre, 1998-1999, n° 2093/5, p. 15), et de lui permettre de vérifier cas par cas si le comportement déterminant a été celui de la personne morale ou celui de la personne physique (Doc. parl., Sénat, 1998-1999, n° 1-1217/1, p. 6).