Vertaling van "verlies van lichamelijke " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

docent lichamelijke opvoeding beroepsonderwijs | docente lichamelijke opvoeding beroepsonderwijs | onderwijsgevende lichamelijke opvoeding beroepsonderwijs | vakdocent lichamelijke opvoeding beroepsonderwijs
enseignant d’éducation physique | enseignant d’éducation physique/enseignante d’éducation physique | enseignante d’éducation physique

docent lichamelijke opvoeding voortgezet onderwijs | docente lichamelijke opvoeding voortgezet onderwijs | docent lichamelijke opvoeding secundair onderwijs | leerkracht lichamelijke opvoeding voortgezet onderwijs
professeur d’EPS/professeure d’EPS | professeure d’EPS | professeur d’éducation physique et sportive/professeure d’éducation physique et sportive | professeur d’EPS

Bestuur voor Lichamelijke Opvoeding, Sport en Openluchtleven | Commissariat-generaal voor de Bevordering van de Lichamelijke Ontwikkeling, de Sport en de Openluchtrecreatie | Commissariat-generaal voor de Bevordering van de Lichamelijke Opvoeding, de Sport en de Openluchtrecreatie | BLOSO [Abbr.]
Commissariat général à la promotion de l'éducation physique, du sport et de la récréation en plein air | Commissariat général pour la promotion de l'éducation physique, des sports et de la vie en plein air | BLOSO [Abbr.]

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

fysieke/lichamelijke verandering | lichamelijke verandering
altération physique

lichamelijke behandeling | lichamelijke/fysieke behandeling
traitement physique

individuen helpen zich aan te passen aan een lichamelijke handicap | personen helpen zich aan te passen aan een lichamelijke beperking
aider les individus à s’adapter au handicap physique

lichamelijke opvoeding
éducation physique

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is het bij herhaling presenteren van lichamelijke klachten samen met aanhoudende verzoeken om medisch onderzoek, in weerwil van herhaalde negatieve bevindingen en geruststellingen door dokters dat de klachten geen lichamelijke basis hebben. Indien er wel lichamelijke stoornissen zijn, verklaren deze de aard en omvang van de klachten of de angst en preoccupatie van de patiënt niet.
Définition: La caractéristique essentielle est l'apparition de symptômes physiques associés à une quête médicale insistante, persistant en dépit de bilans négatifs répétés et de déclarations faites par les médecins selon lesquelles les symptômes n'ont aucune base organique. S'il existe un trouble physique authentique, ce dernier ne permet de rendre compte ni de la nature ou de la gravité des symptômes, ni de la détresse ou des préoccupations du sujet.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De Nationale Hoge Raad voor Personen met een Handicap (NHRPH) heeft onlangs op eigen initiatief een advies (nr. 2015/23) uitgebracht. Daarin formuleert de raad de volgende opmerkingen die men in aanmerking zou moeten nemen om de regeling efficiënter te maken: - er wordt geen rekening gehouden met de doelgroep van volwassenen met een handicap ouder dan 25 jaar die voortdurend persoonlijke bijstand nodig hebben, net als een kind van minder dan 25 jaar; - het criterium dat gebruikt wordt voor kinderen met een handicap jonger dan 25 jaar is een medisch barema (percentage van ongeschiktheid van 66 procent) dat niet aangepast is aan de realiteit van een handicap, aangezien een kind dat percentage zou kunnen bereiken zonder dat er een permanente en regelmatige aanwezigheid van een verwant aan zijn zijde nodig zou zijn, en omgekeerd gaat bij sommige kinderen een laag verlies van lichamelijke geschiktheid gepaard met een grote afhankelijkheid, bijvoorbeeld bij autistische kinderen; - de duur van de onderbreking is vastgelegd op 6 maanden per aanvraag en op 12 maanden voor de volledige loopbaan. Die beperkte duur sluit helemaal niet aan bij de realiteit van sommige situaties die soms meerdere jaren kunnen duren.
Le Conseil Supérieur National des Personnes Handicapées (CSNPH) vient de rendre d'initiative un avis n°2015/23 dans lequel il formule les remarques suivantes qu'il conviendrait de prendre en compte afin de renforcer le dispositif: - Le groupe-cible des plus de 25 ans n'est pas pris en compte, alors qu'ils sont susceptibles de requérir une présence continue à leur côté tout comme un enfant de moins de 25 ans; - Le critère utilisé pour les enfants handicapés de moins de 25 ans est un barème médical (un pourcentage d'incapacité de 66 %) qui n'est pas adapté à la réalité d'un handicap car un enfant pourrait atteindre ce pourcentage sans nécessiter une présence permanente à ses côtés et, à l'inverse, certains enfants présentant un pourcentage d'incapacité réduit pourraient avoir une degré de dépendance plus élevé (par exemple, les autistes); - La durée de la dispense fixée à 6 mois (par demande) et à 12 mois (sur l'ensemble de la carrière) ne correspond pas à la réalité de certaines situations vécues qui peuvent durer plusieurs années.

De volledige of gedeeltelijke verwijdering van de uitwendige geslachtsorganen bij vrouwen heeft niet alleen lichamelijke gevolgen waaronder infecties, chronische pijn en complicaties bij de bevalling maar kan ook leiden tot neurose, depressie, verlies van zelfrespect en posttraumatische shock.
Outre les conséquences physiques comme des infections, des douleurs chroniques ou des complications lors de l'accouchement, l'ablation totale ou partielle des organes génitaux externes de la femme peut aussi conduire à la névrose, la dépression, la perte du respect de soi ou un choc post-traumatique.

Dit kan door eigen inzet of hulpmiddelen van buitenaf (bijv. geneeskunde bij lichamelijk verlies, geheugentrainingen bij mentaal verlies, sociale contacten bij verlies van de partner, .).
Elles y arrivent grâce à des efforts personnels ou à des moyens extérieurs (comme l'aide de la médecine en cas de dégradation physique, les exercices d'entraînement de la mémoire en cas de diminution mentale, les contacts sociaux en cas de décès du conjoint, ...).

Dit kan door eigen inzet of hulpmiddelen van buitenaf (bijvoorbeeld geneeskunde bij lichamelijk verlies, geheugentrainingen bij mentaal verlies, sociale contacten bij verlies van de partner, ...).
Elles y arrivent grâce à des efforts personnels ou à des moyens extérieurs (comme l'aide de la médecine en cas de dégradation physique, les exercices d'entraînement de la mémoire en cas de diminution mentale, les contacts sociaux en cas de décès du conjoint, ...).

Dit kan door eigen inzet of hulpmiddelen van buitenaf (bijvoorbeeld geneeskunde bij lichamelijk verlies, geheugentrainingen bij mentaal verlies, sociale contacten bij verlies van de partner, .).
Elles y arrivent grâce à des efforts personnels ou à des moyens extérieurs (comme l'aide de la médecine en cas de dégradation physique, les exercices d'entraînement de la mémoire en cas de diminution mentale, les contacts sociaux en cas de décès du conjoint, .).

2° de inrichtingen waarvan het aantal bewoners die sterk afhankelijk zijn of die dement zijn met een beperkt verlies van lichamelijke autonomie, aanzienlijk hoger is dan het aantal bedden van rust- en verzorgingstehuizen die in aanmerking komen voor een werkingsvergunning of een principeakkoord.
2° des établissements dont le nombre de personnes accueillies fortement dépendantes ou démentes présentant une perte limitée d'autonomie physique dépasse largement le nombre de places de centres de soins de jour bénéficiant d'un titre de fonctionnement ou en accord de principe.

3° voor de inrichtingen die nog niet beschikken over plaatsen van dagopvangcentra die in aanmerking komen voor een werkingsvergunning of een principeakkoord, de verzekering geven van de aanwezigheid bij de indiening van de aanvraag van minstens vijf bewoners die sterk afhankelijk zijn of als dement gediagnosticeerd zijn met een beperkt verlies van lichamelijke autonomie.
3° pour les établissements ne disposant pas encore de places de centre de soins de jour bénéficiant d'un titre de fonctionnement ou en accord de principe, certifier la présence au moment de l'introduction de la demande, d'un minimum de cinq résidents fortement dépendants ou diagnostiqués déments présentant une perte limitée d'autonomie physique.

2° voor de inrichtingen die reeds beschikken over plaatsen van dagopvangcentra, de verzekering geven van de aanwezigheid bij de indiening van de aanvraag van een aantal bewoners die sterk afhankelijk zijn of als dement gediagnosticeerd zijn met een beperkt verlies van lichamelijke autonomie, dat hoger is dan het aantal plaatsen van dagopvangcentra die reeds in aanmerking komen voor een werkingsvergunning.
2° pour les établissements disposant déjà de places de centre de soins de jour, certifier la présence au moment de l'introduction de la demande, d'un nombre de résidents fortement dépendants ou diagnostiqués déments présentant une perte limitée d'autonomie physique, dépassant le nombre de places de centres de soins de jour bénéficiant déjà d'un titre de fonctionnement.