T
en tijde van de feiten beschikten tien van de zestien
Duitse Länder niet over speciale centra voor vreemdelingenbewaring, zodat onderdanen van derde landen in afwachting van verwijd
ering in die Länder werden ondergebracht in gevangenissen en in sommige gevallen aan dezelfde regels en beperkingen
werden onderworpen als de gewone
...[+++] gedetineerden.
Sur les 16 Länder allemands, 10 d’entre eux ne disposaient pas, à l’époque des faits, de centres de rétention spécialisés, si bien que, dans ces Länder, les ressortissants de pays tiers en attente d’éloignement étaient placés dans des établissements pénitentiaires et soumis, pour certains, aux mêmes règles et restrictions que les détenus de droit commun.