Vertaling van "verkeersongeval wordt vastgesteld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

verkeersongeval | verkeersongeval/-ongeluk
accident de la route

verkeersongeval
accident de la circulation

verkeersongeluk | verkeersongeval
accident de la circulation | accident de la circulation routière | accident de la route | accident de trafic

vooraf vastgestelde coupon | vooraf vastgestelde couponrente
coupon pré-déterminé

rijwielongeval NNO, niet-verkeersongeval | wielrijder gewond bij niet-verkeersongeval NNO
Accident de cycle SAI, en dehors de la circulation Cycliste blessé dans un accident SAI, en dehors de la circulation

motorrijder gewond bij niet-verkeersongeval NNO | ongeval NNO waarbij motorfiets betrokken is, niet-verkeersongeval
Accident SAI impliquant un véhicule à moteur à trois roues, en dehors de la circulation Occupant d'un véhicule à moteur à trois roues blessé dans un accident SAI, en dehors de la circulation

bromfietsongeval NNO, niet-verkeersongeval | bromfietser gewond bij niet-verkeersongeval NNO
Accident de motocyclette SAI, en dehors de la circulation Motocycliste blessé dans un accident SAI, en dehors de la circulation

in de statuten vastgesteld kapitaal
capital exprimé

definitief vastgestelde jaarrekeningen
comptes annuels arrêtés définitivement

gegevensverwerking uitvoeren volgens vastgestelde regels | vereisten voor gegevensverwerking opstellen | vereisten voor gegevensinvoer onderhouden | voorwaarden voor gegevensinvoer in stand houden
faire respecter les exigences en matière de saisie des données

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Als een verkeersongeval wordt vastgesteld, wordt een aanvankelijk proces-verbaal opgesteld voor het ongeval en afzonderlijke navolgende processen-verbaal voor het rijden onder invloed van alcohol en van andere stoffen die de rijvaardigheid beïnvloeden.
Si un accident de roulage est constaté, un procès-verbal initial est dressé pour l'accident et des procès-verbaux subséquents distincts sont établis en ce qui concerne la conduite sous l'influence de l'alcool et d'autres substances qui influencent la capacité de conduite.

« Voert artikel 19bis-11, § 2, van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, in die zin geïnterpreteerd dat het de eigenaar van een voertuig dat is beschadigd naar aanleiding van een verkeersongeval waarbij minstens twee voertuigen betrokken zijn en waarvoor de aansprakelijkheden niet konden worden vastgesteld, toelaat van zijn eigen verzekeraar van de aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen de vergoeding voor de schade aan zijn voertuig in de in dat artikel bepaalde mate te vorderen, een in het licht van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet onverantwoord verschil in behandeling in tussen die eigenaar en diegene die, in de hypothese dat de bestuurder van zijn voertuig aansprakelijk is gesteld, van zijn eigen aansprakelijkheidsverzekeraar niet de vergoeding van de schade aan zijn eigen voertuig kan vorderen, met toepassing van artikel 3, § 1, vierde lid, 1°, van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen en van artikel 8, 1°, van de modelovereenkomst voor de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, en die bijgevolg zou worden gediscrimineerd ten opzichte van de eerstgenoemde ?
« L'article 19bis-11, § 2, de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, interprété comme permettant au propriétaire d'un véhicule, endommagé à l'occasion d'un accident de la circulation impliquant au moins deux véhicules et pour lequel les responsabilités n'ont pu être déterminées, de réclamer à son propre assureur de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs le dommage à son véhicule dans la mesure prévue à cet article, crée-t-il une différence de traitement non justifiée au regard des articles 10 et 11 de la Constitution entre ce propriétaire et celui qui, dans l'hypothèse où la responsabilité du conducteur de son véhicule est engagée, ne peut réclamer à son propre assureur responsabilité l'indemnisation du dommage à son propre véhicule, par application de l'article 3, § 1, alinéa 4, 1° de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs et de l'article 8, 1° du contrat-type d'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, et se trouverait dès lors discriminé par rapport au premier ?

Bij zijn arrest nr. 96/2000 van 20 september 2000 heeft het Hof immers vastgesteld dat artikel 80, § 1, van de wet van 9 juli 1975 een discriminatie inhield tussen, enerzijds, de personen die het slachtoffer zijn van een verkeersongeval waarbij verschillende voertuigen zijn betrokken en waarbij niet kan worden bepaald wie van de bestuurders voor de schade aansprakelijk is, en, anderzijds, onder meer de personen die het slachtoffer zijn van een verkeersongeval veroorzaakt door een niet-geïdentificeerd motorvoertuig.
Par son arrêt n° 96/2000 du 20 septembre 2000, la Cour a en effet constaté que l'article 80, § 1, de la loi du 9 juillet 1975 établissait une discrimination entre, d'une part, les personnes victimes d'un accident de roulage impliquant plusieurs véhicules et pour lequel il n'est pas possible de déterminer lequel des conducteurs est responsable des dommages et, d'autre part, entre autres les personnes victimes d'un accident de roulage causé par un véhicule à moteur non identifié.

De prejudiciële vraag nodigt het Hof uit te onderzoeken of er, wat de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds tot vergoeding van de schade voortvloeiende uit lichamelijke letsels veroorzaakt door een motorvoertuig betreft, een verantwoording is voor het onderscheid tussen de twee onderstaande categorieën van personen : - enerzijds, de slachtoffers van een verkeersongeval wanneer de identiteit van het motorrijtuig dat het ongeval heeft veroorzaakt niet is vastgesteld of wanneer geen enkele verzekeringsonderneming tot vergoeding is verplicht, hetzij om reden dat de verzekeringsplicht niet werd nageleefd, hetzij om reden van een toevallig feit waardoor de bestuurder van het voertuig dat het ongeval veroorzaakte, vrijuit gaat; - anderzijds, de slachtoffers van een verkeersongeval wanneer niet kon worden uitgemaakt welke van de bij het ongeval betrokken bestuurders aansprakelijk is.
La question préjudicielle invite la Cour à déterminer s'il est justifié, en ce qui concerne l'intervention du Fonds commun de garantie visant à indemniser le dommage découlant de lésions corporelles causées par un véhicule automoteur, de faire une distinction entre les deux catégories de personnes suivantes : - d'une part, les victimes d'un accident de roulage lorsque l'identité du véhicule automoteur qui a causé l'accident n'a pas été relevée ou lorsqu'aucune entreprise d'assurances n'est obligée à une réparation, soit parce que l'obligation d'assurance n'a pas été respectée, soit en raison d'un cas fortuit ayant mis hors cause le conducteur du véhicule qui a causé l'accident; - d'autre part, les victimes d'un accident de roulage lorsqu'il n'a pas pu être établi lequel des conducteurs impliqués dans l'accident est responsable.

Preventie, opvoeding en controles, meer bepaald inzake snelheid, alcohol en gordeldracht zijn eveneens onontbeerlijk. c) In principe wordt elk verkeersongeval dat door de politie wordt vastgesteld, gelokaliseerd op het verkeersongevallenformulier.
La prévention, l'éducation, les contrôles notamment en matière de vitesse, d'alcool et de port de la ceinture sont également incontournables. c) En principe, chaque accident de la circulation constaté par la police est localisé dans le formulaire d'analyse des accidents de la circulation.

Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters J. Spreutels en A. Alen, en de rechters E. De Groot, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en T. Giet, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 26 mei 2014 in zake Soufian El Harouati tegen de nv « Belfius Insurance » en de nv « Axa Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 30 mei 2014, heeft de Franstalige Politierechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-11, § 2, van de wet van 21 november 1989, geïnterpreteerd in die zin dat het de materiële (niet-lichamelijke) schade van het slachtoffer van een verkeersongeval waarvoor de aansprakelijkheid van de bestuurders van de betrokken voertuigen niet kan worden vastgesteld niet uitsluit van de vergoedingsregeling, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, terwijl het slachtoffer van een verkeersongeval dat is veroorzaakt door een niet-geïdentificeerd voertuig enkel de vergoeding van zijn lichamelijke schade kan verkrijgen krachtens artikel 19bis-11, § 1, 7°, van de wet van 21 november 1989, in samenhang gelezen met artikel 23, § 1, van het koninklijk besluit van 11 juli 2003 ? ».
La Cour constitutionnelle, composée des présidents J. Spreutels et A. Alen, et des juges E. De Groot, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût et T. Giet, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 26 mai 2014 en cause de Soufian El Harouati contre la SA « Belfius Insurance » et la SA « Axa Belgium », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 30 mai 2014, le Tribunal de police francophone de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « Interprété en ce sens qu'il n'exclut pas du régime d'indemnisation le dommage matériel (non corporel) de la personne victime d'un accident de la circulation à propos duquel la responsabilité des conducteurs des véhicules impliqués ne peut être déterminée, l'article 19bis-11, § 2, de la loi du 21 novembre 1989 viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, alors que la victime d'un accident de la circulation provoqué par un véhicule non identifié ne peut obtenir que la réparation de son dommage corporel en vertu de l'article 19bis-11, § 1 , 7°, de la loi du 21 novembre 1989 combiné avec l'article 23, § 1 , de l'A.R. du 11 juillet 2003 ?

Voornoemde cijfers geven het totaal aantal inbreuken tegen de verzekering weer, vastgesteld door de politie, zowel bij voertuigen betrokken in een verkeersongeval, als bij voertuigen zonder enige betrokkenheid bij een ongeval.
Les chiffres précités reflètent le nombre total d'infractions à l'assurance constatées par la police tant en ce qui concerne des véhicules impliqués dans un accident de la route qu'en ce qui concerne des véhicules n'étant aucunement impliqués dans un accident.

Voornoemde cijfers geven enkel het aantal voertuigen weer die betrokken waren bij een verkeersongeval, en waarvan naar aanleiding van de vaststellingen van het ongeval werd vastgesteld dat zij niet-verzekerd waren.
Les chiffres précités indiquent uniquement le nombre de véhicules impliqués dans un accident de la route pour lesquels il a été établi sur la base des constatations d'accident qu'ils n'étaient pas assurés.

« Schendt artikel 80 § 1 van de Wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der verzekeringsondernemingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre die wetsbepaling een verschil in behandeling instelt tussen, enerzijds, de slachtoffers van een verkeersongeval die onvergoed gebleven zijn omdat geen enkele verzekeringsonderneming tot die vergoeding verplicht was om reden dat niet kon worden uitgemaakt welke van de bij het ongeval betrokken bestuurders aansprakelijk is, voor wie artikel 80 § 1 van voornoemde wet niet in de mogelijkheid voorziet om van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds de vergoeding te bekomen van hun schade voortvloeiende uit lichamelijke letsels, en, anderzijds, de slachtoffers van een verkeersongeval die onvergoed gebleven zijn omdat de identiteit van het motorrijtuig dat het ongeval heeft veroorzaakt niet is vastgesteld, of omdat geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming tot die vergoeding verplicht was hetzij om reden van een toevallig feit waardoor de bestuurder van het voertuig dat het ongeval veroorzaakte, vrijuit ging, hetzij omdat de verzekeringsverplichting niet werd nageleefd, voor wie artikel 80 § 1 van voornoemde wet wél in de mogelijkheid voorziet om van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds de vergoeding te bekomen van hun schade voortvloeiende uit lichamelijke letsels ?
« L'article 80, § 1, de la loi du 9 juillet 1975 relative au contrôle des entreprises d'assurances viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en tant que cette disposition législative instaure une différence de traitement entre, d'une part, les victimes d'un accident de la circulation qui n'ont pas été indemnisées parce qu'aucune entreprise d'assurances n'était obligée à ladite réparation en raison du fait qu'il ne pouvait être établi lequel des conducteurs impliqués dans l'accident était responsable, pour lesquelles l'article 80, § 1, de la susdite loi ne prévoit pas la possibilité d'obtenir du Fonds commun de garantie la réparation de leurs dommages résultant de lésions corporelles et, d'autre part, les victimes d'un accident de la circulation qui n'ont pas été indemnisées parce que l'identité du véhicule automoteur qui a causé l'accident n'a pas été relevée ou parce qu'aucune entreprise d'assurances autorisée n'était obligée à ladite réparation, soit en raison d'un cas fortuit ayant mis hors cause le conducteur du véhicule qui a causé l'accident, soit parce que l'obligation d'assurance n'a pas été respectée, pour lesquelles l'article 80, § 1, de la susdite loi prévoit, par contre, la possibilité d'obtenir du Fonds commun de garantie la réparation de leurs dommages résultant de lésions corporelles ?

« Schendt artikel 80, § 1 van de Wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der verzekeringsondernemingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre die wetsbepaling een verschil in behandeling instelt tussen, enerzijds, de slachtoffers van een verkeersongeval die onvergoed gebleven zijn omdat geen enkele verzekeringsonderneming tot die vergoeding verplicht was om reden dat niet kon worden uitgemaakt welke van de bij het ongeval betrokken bestuurders aansprakelijk is, voor wie artikel 80, § 1 van voornoemde wet niet in de mogelijkheid voorziet om van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds de vergoeding te bekomen van hun schade voortvloeiende uit lichamelijke letsels, en, anderzijds, de slachtoffers van een verkeersongeval die onvergoed gebleven zijn omdat de identiteit van het motorrijtuig dat het ongeval heeft veroorzaakt niet is vastgesteld, of omdat geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming tot die vergoeding verplicht was hetzij om reden van een toevallig feit waardoor de bestuurder van het voertuig dat het ongeval veroorzaakte, vrijuit ging, hetzij omdat de verzekeringsverplichting niet werd nageleefd, voor wie artikel 80, § 1 van voornoemde wet wél in de mogelijkheid voorziet om van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds de vergoeding te bekomen van hun schade voortvloeiende uit lichamelijke letsels ?
« L'article 80, § 1, de la loi du 9 juillet 1975 relative au contrôle des entreprises d'assurances viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en tant que cette disposition législative instaure une différence de traitement entre, d'une part, les victimes d'un accident de la circulation qui n'ont pas été indemnisées parce qu'aucune entreprise d'assurances n'était obligée à ladite réparation en raison du fait qu'il ne pouvait être établi lequel des conducteurs impliqués dans l'accident était responsable, pour lesquelles l'article 80, § 1, de la susdite loi ne prévoit pas la possibilité d'obtenir du Fonds commun de garantie la réparation de leurs dommages résultant de lésions corporelles et, d'autre part, les victimes d'un accident de la circulation qui n'ont pas été indemnisées parce que l'identité du véhicule automoteur qui a causé l'accident n'a pas été relevée ou parce qu'aucune entreprise d'assurances autorisée n'était obligée à ladite réparation, soit en raison d'un cas fortuit ayant mis hors cause le conducteur du véhicule qui a causé l'accident, soit parce que l'obligation d'assurance n'a pas été respectée, pour lesquelles l'article 80, § 1, de la susdite loi prévoit, par contre, la possibilité d'obtenir du Fonds commun de garantie la réparation de leurs dommages résultant de lésions corporelles ?