Traduction de «verkeersongeval waarvoor » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verkeersongeval | verkeersongeval/-ongeluk
accident de la route

aangifteplichtige ziekte | ziekte waarvoor een aangifteplicht bestaat | ziekte waarvoor een aangifteplicht geldt | ziekte waarvoor meldingsplicht bestaat | ziekten waarvoor aangifteplicht bestaat
maladie à déclaration obligatoire | MDO [Abbr.]

verkeersongeval
accident de la circulation

Variabele waarvoor niet adequaat is gecontroleerd | Variabele waarvoor niet gecorrigeerd is
Variable incontrôlée

overlijden, niet onmiddellijk en niet door geweld waarvoor geen oorzaak kan worden gevonden | overlijden zonder teken van ziekte
Décès que l'on sait n'être pas une mort violente ou instantanée et dont la cause reste inconnue Décès sans signe de maladie

Omschrijving: Alle andere gespecificeerde acute psychotische stoornissen waarvoor geen bewijs is voor een organische oorzaak en klassering onder F23.0-F23.3 niet is gerechtvaardigd.
Définition: Autres troubles psychotiques aigus précisés, ne comportant aucun élément en faveur d'une étiologie organique, et ne justifiant pas un classement en F23.0-F23.3.

rijwielongeval NNO, niet-verkeersongeval | wielrijder gewond bij niet-verkeersongeval NNO
Accident de cycle SAI, en dehors de la circulation Cycliste blessé dans un accident SAI, en dehors de la circulation

verkeersongeval met motorvoertuig
accident de la route avec un véhicule motorisé

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het Grondwettelijk Hof, samengesteld uit de voorzitters J. Spreutels en A. Alen, en de rechters E. De Groot, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en T. Giet, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 26 mei 2014 in zake Soufian El Harouati tegen de nv « Belfius Insurance » en de nv « Axa Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 30 mei 2014, heeft de Franstalige Politierechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-11, § 2, van de wet van 21 november 1989, geïnterpreteerd in die zin dat het de materiële (niet-lichamelijke) schade van het slachtoffer van een verkeersongeval waarvoor de aansprakelijkheid van de bestuurders van de betrokken voertuigen niet kan worden vastgesteld niet uitsluit van de vergoedingsregeling, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, terwijl het slachtoffer van een verkeersongeval dat is veroorzaakt door een niet-geïdentificeerd voertuig enkel de vergoeding van zijn lichamelijke schade kan verkrijgen krachtens artikel 19bis-11, § 1, 7°, van de wet van 21 november 1989, in samenhang gelezen met artikel 23, § 1, van het koninklijk besluit van 11 juli 2003 ? ».
La Cour constitutionnelle, composée des présidents J. Spreutels et A. Alen, et des juges E. De Groot, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût et T. Giet, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 26 mai 2014 en cause de Soufian El Harouati contre la SA « Belfius Insurance » et la SA « Axa Belgium », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 30 mai 2014, le Tribunal de police francophone de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « Interprété en ce sens qu'il n'exclut pas du régime d'indemnisation le dommage matériel (non corporel) de la personne victime d'un accident de la circulation à propos duquel la responsabilité des conducteurs des véhicules impliqués ne peut être déterminée, l'article 19bis-11, § 2, de la loi du 21 novembre 1989 viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, alors que la victime d'un accident de la circulation provoqué par un véhicule non identifié ne peut obtenir que la réparation de son dommage corporel en vertu de l'article 19bis-11, § 1 , 7°, de la loi du 21 novembre 1989 combiné avec l'article 23, § 1 , de l'A.R. du 11 juillet 2003 ?

Om die redenen, het Hof zegt voor recht : Aldus geïnterpreteerd dat het toepassing vindt op de vergoeding van materiële schade geleden door het slachtoffer van een verkeersongeval waarvoor de aansprakelijkheid van de bestuurders van de betrokken voertuigen niet kan worden vastgesteld, schendt artikel 19bis-11, § 2, van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet.
Par ces motifs, la Cour dit pour droit : Interprété en ce sens qu'il s'applique à la réparation des dommages matériels subis par la personne victime d'un accident de la circulation à propos duquel la responsabilité des conducteurs des véhicules impliqués ne peut être déterminée, l'article 19bis-11, § 2, de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs ne viole pas les articles 10 et 11 de la Constitution.

Aan het Hof wordt gevraagd of het voormelde artikel 19bis-11, § 2, bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in de interpretatie dat die bepaling de materiële schade geleden door het slachtoffer van een verkeersongeval waarvoor de aansprakelijkheid van de bestuurders van de betrokken voertuigen niet kan worden vastgesteld, niet zou uitsluiten van de vergoedingsregeling.
Il est demandé à la Cour si l'article 19bis-11, § 2, précité est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution dans l'interprétation selon laquelle cette disposition n'exclurait pas du régime d'indemnisation le dommage matériel subi par la personne victime d'un accident de la circulation à propos duquel la responsabilité des conducteurs des véhicules impliqués ne peut être déterminée.

In die interpretatie zou de in het geding zijnde bepaling, wanneer zich een verkeersongeval voordoet waarvoor het niet mogelijk is de aansprakelijkheden van de bestuurders van de betrokken voertuigen vast te stellen, een verschil in behandeling invoeren tussen de eigenaars van de voertuigen die de volledige vergoeding van hun materiële schade ten laste van alle verzekeraars van de betrokken voertuigen niet zouden kunnen verkrijgen en de benadeelde derden die, ten laste van dezelfde verzekeraars, recht hebben op de volledige vergoeding van hun materiële schade.
Dans cette interprétation, la disposition en cause créerait une différence de traitement, lorsque survient un accident de la circulation pour lequel il n'est pas possible de départager les responsabilités entre les conducteurs des véhicules impliqués, entre les propriétaires des véhicules qui ne pourraient obtenir la réparation intégrale de leur dommage matériel à charge de tous les assureurs des véhicules impliqués et les tiers lésés qui ont droit, à charge des mêmes assureurs, à la réparation intégrale de leur dommage matériel.

« Voert artikel 19bis-11, § 2, van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, in die zin geïnterpreteerd dat het de eigenaar van een voertuig dat is beschadigd naar aanleiding van een verkeersongeval waarbij minstens twee voertuigen betrokken zijn en waarvoor de aansprakelijkheden niet konden worden vastgesteld, toelaat van zijn eigen verzekeraar van de aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen de vergoeding voor de schade aan zijn voertuig in de in dat artikel bepaalde mate te vorderen, een in het licht van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet onverantwoord verschil in behandeling in tussen die eigenaar en diegene die, in de hypothese dat de bestuurder van zijn voertuig aansprakelijk is gesteld, van zijn eigen aansprakelijkheidsverzekeraar niet de vergoeding van de schade aan zijn eigen voertuig kan vorderen, met toepassing van artikel 3, § 1, vierde lid, 1°, van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen en van artikel 8, 1°, van de modelovereenkomst voor de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, en die bijgevolg zou worden gediscrimineerd ten opzichte van de eerstgenoemde ?
« L'article 19bis-11, § 2, de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, interprété comme permettant au propriétaire d'un véhicule, endommagé à l'occasion d'un accident de la circulation impliquant au moins deux véhicules et pour lequel les responsabilités n'ont pu être déterminées, de réclamer à son propre assureur de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs le dommage à son véhicule dans la mesure prévue à cet article, crée-t-il une différence de traitement non justifiée au regard des articles 10 et 11 de la Constitution entre ce propriétaire et celui qui, dans l'hypothèse où la responsabilité du conducteur de son véhicule est engagée, ne peut réclamer à son propre assureur responsabilité l'indemnisation du dommage à son propre véhicule, par application de l'article 3, § 1, alinéa 4, 1° de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs et de l'article 8, 1° du contrat-type d'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, et se trouverait dès lors discriminé par rapport au premier ?

« Schendt artikel 19bis-11, § 2, van de wet van 21 november 1989, geïnterpreteerd in die zin dat het de materiële (niet-lichamelijke) schade van het slachtoffer van een verkeersongeval waarvoor de aansprakelijkheid van de bestuurders van de betrokken voertuigen niet kan worden vastgesteld niet uitsluit van de vergoedingsregeling, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, terwijl het slachtoffer van een verkeersongeval dat is veroorzaakt door een niet-geïdentificeerd voertuig enkel de vergoeding van zijn lichamelijke schade kan verkrijgen krachtens artikel 19bis-11, § 1, 7°, van de wet van 21 november 1989, in samenhang gelezen met artikel 23, § 1, van het koninklijk besluit van 11 juli 2003 ?
« Interprété en ce sens qu'il n'exclut pas du régime d'indemnisation le dommage matériel (non corporel) de la personne victime d'un accident de la circulation à propos duquel la responsabilité des conducteurs des véhicules impliqués ne peut être déterminée, l'article 19bis-11, § 2, de la loi du 21 novembre 1989 viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, alors que la victime d'un accident de la circulation provoqué par un véhicule non identifié ne peut obtenir que la réparation de son dommage corporel en vertu de l'article 19bis-11, § 1 , 7°, de la loi du 21 novembre 1989 combiné avec l'article 23, § 1 , de l'A.R. du 11 juillet 2003 ?

Omdat er ook meerdere voertuigen in één verkeersongeval aansprakelijk kunnen worden gesteld, komt dit aantal niet helemaal overeen met het aantal ongevallen (Info: BIVV) De tabel hieronder geeft enerzijds het aantal letselongevallen (ongevallen waarbij minstens één gewonde of dode viel) weer dat geregistreerd is door de politie tussen 2010 en 2013 (2013 is het meest recente jaar waarvoor officiële statistieken bekend zijn), en anderzijds het door de verzekeringsmaatschappijen geregistreerde aantal ongevallen met enkel materiële schade.
Comme plusieurs véhicules peuvent être déclarés responsables d'un seul accident, le nombre de sinistres ne correspond pas exactement au nombre d'accidents (Info: IBSR.) Le tableau ci-dessous reprend d'une part le nombre d'accidents corporels (accidents avec au moins un blessé ou un tué) enregistrés par la police entre 2010 et 2013 (2013 étant l'année la plus récente où des statistiques officielles sont publiées), et d'autre part le nombre d'accidents avec dommages matériels uniquement, enregistrés par les compagnies d'assurance.

De tekst waarover gestemd wordt, beperkt het optreden van de advocaat tot misdrijven waarvoor een aanhoudingsbevel kan worden uitgevaardigd, met uitsluiting van verkeersovertredingen, zoals bepaald in artikel 138, 6ºbis van het Wetboek van Strafvordering, namelijk « van de wanbedrijven omschreven in de artikelen 418 tot 420 van het Strafwetboek, wanneer de doding, de slagen of verwondingen het gevolg zijn van een verkeersongeval en in artikel 422 van het Strafwetboek; ».
Le texte soumis au vote limite l'intervention de l'avocat à des infractions susceptibles de donner lieu à un mandat d'arrêt, à l'exclusion des infractions de roulage, comme celle prévue à l'article 138, 6ºbis, du Code d'instruction criminelle, à savoir « des délits prévus aux articles 418 à [420] du Code pénal, lorsque l'homicide, les coups ou blessures résultent d'un accident de la circulation, et à l'article 422 du Code pénal ».

De wetgever wilde derhalve een maatregel nemen waardoor de vergoedingsregeling van de slachtoffers van een verkeersongeval dat is veroorzaakt door een voertuig waarvoor de Staat of een openbare instelling, overeenkomstig artikel 14 van de wet van 1 juli 1956, gebruik heeft gemaakt van de vrijstelling van verzekering zou worden afgestemd op de vergoedingsregeling die van toepassing is op de slachtoffers van een door een ander voertuig veroorzaakt verkeersongeval, ongeacht of die regeling de tegemoetkoming van een erkende verzekeraar of van het GMWF impliceert.
Le législateur entendait donc prendre une mesure par laquelle le régime d'indemnisation des victimes d'un accident de la circulation causé par un véhicule pour lequel l'Etat ou un organisme public a fait usage, conformément à l'article 14 de la loi du 1 juillet 1956, de sa dispense d'assurance serait aligné sur le régime d'indemnisation applicable aux victimes d'un accident de la circulation causé par tout autre véhicule, que ce régime implique l'intervention d'un assureur agréé ou du FCGA.