Vertaling van "vergoeding aan slachtoffers geen integrale schadeloosstelling " (Nederlands → Frans) :

8. Gezien de vergoeding aan slachtoffers geen integrale schadeloosstelling is, hoeveel procent van de geschatte schade wordt gemiddeld vergoed door het fonds?
8. Étant donné que l'indemnité octroyée aux victimes ne constitue pas une réparation intégrale du préjudice subi, quel pourcentage du dommage estimé le fonds couvre-t-il en moyenne?

Art. 5. Voor de vergoeding worden de bedragen voortvloeiend uit de toepassing van artikel 4 met 50 % verminderd indien het slachtoffer geen verzekering gewas op het veld die minstens vijftig procent van zijn productie tegen de klimaatrisico's dekt, heeft gesloten.
Art. 5. Pour l'indemnisation, les montants résultant de l'application de l'article 4 sont réduits de cinquante pour cent si le sinistré n'a pas souscrit une assurance de culture sur pied couvrant au moins cinquante pour cent de sa production contre les risques climatiques.

Onderzoek van normen voor de teruggave van geconfisqueerde of verbeurd verklaarde vermogensbestanddelen als vergoeding voor of schadeloosstelling van liefdadigheidsorganisaties of slachtoffers van criminaliteit wier identiteit kan worden vastgesteld (2008)
Examen de normes à appliquer à la remise des avoirs confisqués à titre de dédommagement ou de réparation à des victimes identifiables d'infractions ou à des associations caritatives (2008)

« Schenden de artikelen 3 tot 13, die hoofdstuk II vormen van de wet van 3 juli 1967 betreffende de preventie van of de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre die bepalingen de slachtoffers die het werk hebben hervat met gevolgen, verschillend behandelen naargelang hun letsels geconsolideerd of nog niet geconsolideerd zijn, doordat de slachtoffers die tot de eerste categorie behoren, een schadeloosstelling voor de gevolgen ervan genieten, die met hun bezoldiging kan worden gecumuleerd, terwijl de slachtoffers die tot de tweede categorie behoren, geen schadeloosstelling voor de gevolgen ervan genieten vóór de datum van de consolidatie ?
« Les articles 3 à 13, formant le chapitre II de la loi du 3 juillet 1967 sur la prévention ou la réparation des dommages résultant des accidents du travail, des accidents survenus sur le chemin du travail et des maladies professionnelles dans le secteur public violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que ces dispositions traitent différemment les victimes ayant repris le travail avec des séquelles selon que leurs lésions sont ou ne sont pas encore consolidées, en ce que les victimes relevant de la première catégorie bénéficient d'une indemnisation de leurs séquelles, cumulable avec leur rémunération, alors que les victimes relevant de la seconde catégorie ne bénéficient d'aucune indemnisation de leurs séquelles avant la date de la consolidation ?

De wet garandeert geen integrale schadeloosstelling.
La loi ne garantit pas de réparation intégrale du préjudice.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 30 juni 2016 in zake het Vlaamse Gewest tegen het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 juli 2016, heeft het Hof van Cassatie de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-13, § 3 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen de artikelen 10 en 11 Grondwet, indien het in die zin geïnterpreteerd wordt dat, naast de primaire schadelijder van een ongeval veroorzaakt door een niet-geïdentificeerd voertuig, ook de secundaire schadelijder de mogelijkheid ontzegd kan worden vergoeding voor materiële schade van het gemeenschappelijk waarborgfonds te verkrijgen, aangezien dergelijke interpretatie immers een ongelijkheid creëert in hoofde van de groep van secundaire schadelijders, omdat slachtoffers van een schadegeval dat veroorzaakt wordt door een bestuurder die geconfronteerd wordt met een toevallig feit dat tegelijkertijd een niet-geïdentificeerd voertuig is, enkel recht hebben op vergoeding van de lichamelijke schade, terwijl de slachtoffers van een schadegeval dat veroorzaakt wordt door een bestuurder die geconfronteerd wordt met een zuiver toevallig feit recht hebben op integrale vergoeding van zowel lichamelijke als materiële schade ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 30 juin 2016 en cause de la Région flamande contre le Fonds commun de garantie belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 15 juillet 2016, la Cour de cassation a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 19bis-13, § 3 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, s'il est interprété en ce sens que, outre la personne lésée primaire par un accident causé par un véhicule non identifié, la personne lésée secondaire est aussi privée de la possibilité d'obtenir une indemnisation du dommage matériel de la part du Fonds commun de garantie, dès lors qu'une telle interprétation crée en effet une inégalité dans le chef des personnes lésées secondaires parce que les victimes d'un sinistre causé par un conducteur qui est confronté à un cas fortuit qui est aussi un véhicule non identifié ne peuvent prétendre qu'à l'indemnisation du dommage corporel, alors que les victimes d'un sinistre qui est causé par un conducteur qui est confronté à un simple cas fortuit peuvent prétendre à l'indemnisation intégrale tant du dommage corporel que du dommage matériel ?

Bovendien kan hierbij nog het volgende worden opgemerkt: - artikel 32, § 3, van de wet voorziet geen vergoeding voor de materiële kosten in hoofde van onrechtstreekse slachtoffers indien het rechtstreeks slachtoffer niet overleden is; - artikel 33, § 1, van de wet laat de Commissie toe om bij het bepalen van het bedrag van de hulp rekening te houden met het gedrag van de verzoeker of van het slachtoffer indien dit gedrag rechtstreeks of onrechtstreeks heeft bijgedragen tot het ontstaan van de schade of de toename ervan, alsook met de relatie tussen de verzoeker of het slachtoffer en de dader.
À cet égard, on peut encore souligner ce qui suit: - l'article 32, § 3, de la loi ne prévoit pas d'indemnité pour les frais matériels dans le chef de victimes indirectes si la victime directe n'est pas décédée; - l'article 33, § 1er, de la loi habilite la Commission à prendre en considération pour fixer le montant de l'aide le comportement du requérant ou de la victime lorsque ce comportement a contribué directement ou indirectement à la réalisation du dommage ou à son aggravation ainsi que la relation entre le requérant ou la victime et l'auteur.

2. a) Zullen de slachtoffers nog een schadeloosstelling krijgen? b) Maakt dit financiële argument doorgaans geen deel uit van de voorwaarden voor de voorwaardelijke invrijheidstelling?
2. a) Une indemnisation financière des victimes doit-elle encore intervenir? b) Cet argument financier ne fait-il pas généralement partie des conditions d'octroi de la libération conditionnelle?

Deze mogelijkheid tot beperking of uitsluiting van een rechtmatige schadeloosstelling van slachtoffers op basis van het feit dat het voertuig niet is geïdentificeerd, dient niet van toepassing te zijn wanneer het orgaan een vergoeding heeft betaald voor aanzienlijk lichamelijk letsel aan een slachtoffer van hetzelfde ongeval waarbij materiële schade is veroorzaakt.
La faculté de limiter ou d’exclure l’indemnisation légitime des victimes au motif qu’il s’agit d’un véhicule non identifié ne devrait pas s’appliquer lorsque l’organisme d’indemnisation est intervenu en raison de dommages corporels importants pour toute victime du sinistre ayant causé des dommages matériels.

Slachtoffers van misdrijven kunnen vaak geen schadeloosstelling van de dader krijgen, omdat deze niet over de nodige middelen beschikt om gevolg te geven aan een veroordeling tot schadevergoeding of omdat hij niet kan worden opgespoord of vervolgd.
Les victimes d'infractions ne parviennent souvent pas à se faire indemniser par l'auteur de l'infraction dont elles ont été victimes, soit parce que ce dernier ne dispose pas des ressources nécessaires pour se conformer à une décision de justice octroyant à la victime des dommages et intérêts, soit parce qu'il ne peut pas être identifié ou poursuivi.