Vertaling van "verdragsstaten maatregelen nemen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

maatregelen nemen om bodemdalingen te voorkomen | maatregelen nemen om grondverzakkingen te voorkomen | zorgen voor de implementatie van maatregelen om bodemdalingen te voorkomen | zorgen voor de implementatie van maatregelen om grondverzakkingen te voorkomen
assurer la mise en œuvre des mesures d'atténuation de l'affaissement

de maatregelen nemen die de tenuitvoerlegging van de beslissing tot vernietiging medebrengt
prendre les mesures que comporte l'exécution de la décision d'annulation

de passende maatregelen nemen
prendre les dispositions appropriées

maatregelen nemen tegen de verschillende bronnen van geluidshinder
agir au niveau des sources de bruit

preventieve maatregelen nemen tegen ziekten
prendre des mesures de prévention des maladies

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

128. Om te voorkomen dat de smokkelaars de commerciële vervoerders gebruiken om migranten te smokkelen, moeten de verdragsstaten maatregelen nemen om zich ervan te vergewissen dat deze ondernemingen al hun passagiers controleren teneinde na te gaan of ieder van hen in het bezit is van de reisdocumenten vereist voor toegang tot de staat van opvang.
128. Pour empêcher que les trafiquants n'utilisent les transporteurs commerciaux pour couvrir leurs trafics, les États parties doivent prendre des mesures pour s'assurer que ces entreprises contrôlent tous leurs passagers afin de vérifier qu'ils possèdent chacun des documents de voyage requis pour l'entrée dans l'État d'accueil.

Naar luid van dit artikel moeten de verdragsstaten de maatregelen nemen die noodzakelijk blijken te zijn om de specialisatie van personen of organen in de bestrijding van corruptie te bevorderen.
Aux termes de cet article, les Parties contractantes doivent adopter les mesures nécessaires pour promouvoir la spécialisation de personnes ou d'unités dans la lutte contre la corruption.

155. Krachtens artikel 7 overwegen de verdragsstaten maatregelen te nemen die de slachtoffers de mogelijkheid bieden om voorlopig of permanent op hun grondgebied te blijven.
155. L'article 7 prévoit que les États parties envisagent l'adoption de mesures qui permettent aux victimes de rester sur leur territoire, à titre temporaire ou permanent.

83. De verdragsstaten kunnen de maatregelen nemen die noodzakelijk zijn om rekening te houden met iedere veroordeling die de vermoedelijke dader van een delict voordien in een andere Staat heeft opgelopen teneinde die gegevens aan te wenden in het kader van een strafrechtelijke procedure betreffende een in het Verdrag bedoeld delict.
83. Les États parties peuvent adopter les mesures nécessaires pour tenir compte de toute condamnation dont l'auteur présumé d'une infraction aurait antérieurement fait l'objet dans un autre État, afin d'utiliser cette information dans le cadre d'une procédure pénale relative à une infraction visée par la Convention.

Volgens de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens houdt artikel 8 van het Europees Verdrag niet alleen een verbod in op willekeurige inmengingen in het privé- en gezinsleven, maar eveneens een verplichting voor de verdragsstaten om de nodige maatregelen te nemen met het oog op het verzekeren van het effectief genot van het privé- en gezinsleven (X en Y t/ Nederland van 26 maart 1985, § 23; Stubbings e.a. t/ het Verenigd Koninkrijk van 22 oktober 1996, § 62; Botta t/ Italië van 24 februari 1998, § 33; Ignaccolo-Zenide t/ Roemenië van 25 januari 2000, § 94; Mikulic t/ Kroatië van 7 februari 2002, § 57; Craxi nr. 2 t/ Italië van 17 juli 2003, § 73).
Selon la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, l'article 8 de la Convention européenne implique non seulement une interdiction des ingérences arbitraires dans la vie privée et familiale, mais également une obligation pour les Etats contractants de prendre les mesures nécessaires en vue de garantir la jouissance effective de la vie privée et familiale (X et Y c. Pays-Bas du 26 mars 1985, § 23; Stubbings e.a. c/ Royaume-Uni du 22 octobre 1996, § 62; Botta c/ Italie du 24 février 1998, § 33; Ignaccolo-Zenide c/ Roumanie du 25 janvier 2000, § 94; Mikulic c/ Croatie du 7 février 2002, § 57; Craxi n° 2 c/ Italie du 17 juillet 2003, § 73).