Vertaling van "verdrag betreffende de wettelijkheid van misdrijven en straffen komt gedeeltelijk overeen " (Nederlands → Frans) :

(221) Artikel 7 van het Verdrag betreffende de wettelijkheid van misdrijven en straffen komt gedeeltelijk overeen met artikel 14 van de Grondwet.
(221) L'article 7 de la Convention relatif à la légalité des délits et des peines correspond partiellement à l'article 14 de la Constitution.

(220) Artikel 5 van het Verdrag betreffende het recht op vrijheid en veiligheid komt gedeeltelijk overeen met artikel 12 van de Grondwet.
(220) L'article 5 de la Convention relatif au droit à la liberté et à la sûreté correspond partiellement à l'article 12 de la Constitution.

(224) Artikel 10 van het Verdrag betreffende het recht op vrijheid van meningsuiting komt gedeeltelijk overeen met de artikelen 19 en 25 van de Grondwet.
(224) L'article 10 de la Convention relatif au droit à la liberté d'expression correspond partiellement aux articles 19 et 25 de la Constitution.

(225) Artikel 11 van het Verdrag betreffende de vrijheid van vergadering en vereniging komt gedeeltelijk overeen met de artikelen 26 en 27 van de Grondwet.
(225) L'article 11 de la Convention relatif à la liberté de réunion et d'association correspond partiellement aux articles 26 et 27 de la Constitution.

(217) Artikel 6 van het Verdrag betreffende het recht op een eerlijk proces komt evenwel gedeeltelijk overeen met de artikelen 13, 144 tot 149 en 151-152 van de Grondwet.
(217) Cependant, l'article 6 de la Convention relatif au droit à un procès équitable correspond partiellement aux articles 13, 144 à 149 et 151-152 de la Constitution.

« Schenden de bepalingen van artikel 55, eerste lid, 5°, en derde lid, van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, vervangen bij artikel 27 van de wet van 18 juli 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met artikel 6, 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens, omdat zij aan een niet-rechterlijke instantie de bevoegdheid toekennen om een strafsanctie in de zin van het Europees Verdrag op te leggen, omdat de procureur des Konings tegelijkertijd optreedt als vervolgende partij en als rechter en een straf oplegt zonder openbaar proces, zonder opgave van beweegredenen en zonder de betrokken persoon te horen, terwijl een dergelijke bevoegdheid niet verleend wordt aan het openbaar ministerie ten opzichte van personen die van een hele reeks andere misdrijven verdacht worden, omdat de rechterlijke toetsing achteraf de eerder opgelegde straf niet kan ongedaan maken, vermits de straf reeds ondergaan werd en er geen procedure vastgesteld werd om de gevolgen van een ten onrechte opgelegde onmiddellijke intrekking van het rijbewijs weg te werken en om de ten onrechte gestrafte te vergoeden, terwijl dat laatste bijvoorbeeld wel het geval is voor de personen die het slachtoffer werden van onwerkzame voorlopige hechtenis, en nog omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs de betrokken persoon geen enkele schikking kan treffen en deze mogelijkheid hem wel gegeven wordt wanneer de rechter een verval van het recht tot sturen uitspreekt, daar immers dit verval slechts ingaat de 5de dag na die waarop het openbaar ministerie de kennisgeving aan de veroordeelde gedaan heeft (artikel 40 van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer), omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs het openbaar ministerie niet de mogelijkheid heeft om het rijbewijs g ...
« Les dispositions de l'article 55, alinéa 1, 5°, et alinéa 3, de l'arrêté royal du 16 mars 1968 portant coordination des lois relatives à la police de la circulation routière, remplacé par l'article 27 de la loi du 18 juillet 1990, violent-elles les articles 10 et 11 de la Constitution, lus séparément ou en combinaison avec l'article 6.1 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme, au motif qu'elles accordent à une instance non juridictionnelle le pouvoir d'infliger une sanction pénale visée par la Convention européenne, au motif que le procureur du Roi agit simultanément comme partie poursuivante et comme juge et qu'il inflige une sanction sans procès public, sans indication des motifs et sans entendre la personne concernée, alors qu'un tel pouvoir n'est pas accordé au ministère public à l'égard des personnes qui sont inculpées de toute une série d'autres infractions, au motif que le contrôle judiciaire ne peut ultérieurement mettre à néant la sanction infligée précédemment puisque la sanction a déjà été subie et qu'aucune procédure n'a été fixée pour éliminer les effets d'un retrait immédiat du permis de conduire imposé à tort et pour indemniser la personne sanctionnée à tort, alors que c'est le cas, par exemple, des personnes qui ont été la victime d'une détention préventive inopérante, et encore au motif que, en cas de retrait immédiat du permis de conduire, la personne concernée ne peut conclure aucune transaction et que cette possibilité lui est donnée lorsque le juge prononce une déchéance du droit de conduire, étant donné en effet que cette déchéance ne prend cours que le cinquième jour suivant la date de l'avertissement donné au condamné par le ministère public (article 40 de l'arrêté royal du 16 mars 1968 portant coordination des lois relatives à la police de la circulation routière), au motif que, en cas de retrait immédiat du permis de conduire, le ministère public n'a pas la possibilité de retirer partiellement le permis de conduire ...