Vertaling van "verdacht ernstige feiten " (Nederlands → Frans) :

— het optreden moet betrekking hebben op de personen die ervan worden verdacht ernstige feiten te hebben gepleegd (die aanleiding kunnen geven tot uitlevering).
— la condition que l'opération porte sur des personnes présumées avoir commis des faits graves (passibles d'extradition).

­ politieambtenaren die ernstige feiten hebben gepleegd of ervan verdacht worden;
­ fonctionnaires de police auteurs ou suspectés de faits graves;

De politie zamelt ook gegevens in over personen die niet van ernstige feiten worden verdacht.
La police collecte aussi des données sur des personnes non soupçonnées de faits graves.

Dankzij het Verdrag van Lissabon heeft de Unie op strafrechtelijk gebied belangrijke vooruitgang kunnen boeken. Zo zijn de omschrijvingen van ernstige misdrijven geharmoniseerd, zijn er gemeenschappelijke normen ingevoerd voor de bescherming van personen die worden verdacht of beschuldigd van een strafbaar feit en gelden nu in de hele EU dezelfde normen voor de bescherming van slachtoffers van strafbare feiten. Ook is er een nieuw systeem voor vervolging op het niveau van de Unie voorgesteld om de EU-begroting tegen fraude te beschermen.
Le traité de Lisbonne étant entré en vigueur, l’Union a été en mesure de prendre de nouvelles mesures dans le domaine du droit pénal, telles que l'harmonisation des définitions des infractions pénales graves, l'instauration de normes communes en matière de protection des personnes soupçonnées ou accusées d’avoir commis une infraction pénale et le renforcement des normes européennes en matière de protection des victimes de la criminalité, ainsi que la proposition de mettre en place un système de poursuites à l’échelle de l’Union pour protéger le budget de l’UE contre la fraude.

19" . noodcoördinator" : de fysieke perso(o)n(en) aangesteld op het federale niveau die ermee belast zijn de informatie van de lidstaten en de Europese Commissie te verzekeren over ernstige en duidelijke feiten in verband met een dienstenactiviteit die ervan wordt verdacht een ernstig gevaar te vormen voor de gezondheid of de veiligheid van personen of het milieu.
19° " coordinateur d'alerte" : la personne ou les personnes physiques désignées au niveau fédéral qui sont chargées d'assurer l'information des Etats membres et de la Commission européenne de circonstances ou de faits graves et précis en rapport avec une activité de service susceptibles de causer un préjudice grave à la santé ou à la sécurité des personnes ou à l'environnement.

– (FR) Het verslag van mevrouw Ayala Sender is een nieuwe stok om automobilisten mee te slaan: grensoverschrijdende vervolging van ernstige strafbare feiten (maar, vreemd genoeg, niet van het rijden onder invloed van verdovende middelen), het opleggen door Brussel aan nationale overheden van het jaarlijks aantal controles dat moet worden uitgevoerd en waar dit dient te gebeuren, harmonisatie van sancties, willekeurige beroepsmogelijkheden zonder de garantie dat de informatie en de toegang tot voornoemd beroep in de taal van de verdachte worden gesteld, mogelijkheden om de reikwijdte van de richtlijn uit te breiden tot andere strafbare feiten (misschien overtreding van de parkeermetertijd?), enzovoort.
– Le rapport Ayala Sender est un nouvel instrument de persécution des automobilistes: poursuite transfrontalière des infractions graves (mais étrangement, pas de la conduite sous l’emprise de drogues!), imposition aux autorités nationales, par Bruxelles, du nombre et du lieu des contrôles annuels à effectuer, harmonisation des sanctions, voies de recours aléatoires, l’information et l’accès auxdits recours n’étant pas garantie dans la langue de la personne poursuivie, possibilités d’extension du champ d’application de la directive à d’autres infractions (peut-être les dépassements d’horodateurs?!).

Artikel 46ter, § 1, van het Wetboek van Strafvordering beperkt het recht van de procureur des Konings om gebruik te maken van het onderscheppen en in beslag nemen van de post die bestemd is voor of afkomstig is van een verdachte of die op hem betrekking heeft, tot de gevallen waarin er ernstige aanwijzingen zijn van strafbare feiten die een correctionele hoofdgevangenisstraf van een jaar of een zwaardere straf tot gevolg kunnen hebben.
L'article 46ter, § 1, du C. I. Cr. limite le droit du procureur du Roi de recourir à l'interception et à la saisie du courrier qui est destiné à un suspect, qui le concerne ou qui provient de lui, aux cas dans lesquels il existe des indices sérieux d'infractions qui peuvent donner lieu à un emprisonnement correctionnel principal d'un an ou à une peine plus lourde.

De repressieve bedoeling ervan, die niet wordt aangetast door de vereenvoudigde procedure waarbij ze zijn opgelegd, verleent die tuchtstraffen daarom nog niet het karakter van strafrechtelijke sanctie : hoewel artikel 44 van de wet van 14 januari 1975, waarbij artikel 24 van de wet van 15 juni 1899 houdende titel I van het Wetboek van Militaire Strafvordering wordt gewijzigd, het het strafgerecht mogelijk maakt de verdachte militair naar diens korpscommandant te verwijzen, wanneer een misdrijf weinig ernstig schijnt te zijn, heeft het Hof van Cassatie beslist dat de korpscommandant in dat verband volledig onafhankelijk is en de commentaar die in de memorie van toelichting van de wet van 14 januari 1975 bij artikel 43 wordt gegeven, bevestigt dat de tuchtstraf van een andere orde is dan de strafrechtelijke sanctie; de zorg die daarin duidelijk wordt uitgedrukt om niet tweemaal te straffen wegens dezelfde feiten bevestigt dat, ongeacht de context waarin ze zich bevinden, maatregelen van « lichte tucht » sancties zijn.
Leur but répressif, qui n'est pas entamé par la procédure simplifiée par laquelle elles sont infligées, ne leur confère pas pour autant le caractère de sanction pénale : s'il est vrai que l'article 44 de la loi du 14 janvier 1975, modifiant l'article 24 de la loi du 15 juin 1899 comprenant le titre Ier du Code de procédure pénale militaire, permet à la juridiction pénale de renvoyer le prévenu militaire à son chef de corps lorsque l'infraction paraît présenter peu de gravité, la Cour de cassation a décidé que le chef de corps disposait dans ce cadre d'une complète indépendance et le commentaire que donne de l'article 43 l'exposé des motifs de la loi du 14 janvier 1975 confirme que la punition disciplinaire est d'un ordre différent de celui de la sanction pénale; le souci qui y est clairement manifesté de ne pas punir deux fois en raison des mêmes faits confirme que, quel que soit le contexte dans lequel elles se situent, les mesures de « petite discipline » sont des sanctions.